(จบ)อ๋องวายร้ายกับพ่อหม้ายลูกติด

     

Writer's note : สวัสดีคนอ่านที่รักทุกท่านอีกครั้งค่ะ^^  วันนี้ถือว่าเป็นฤกษ์งามยามดีที่เหมาะสมแก่การเปิดตัวนิยายเรื่องยาวเรื่องใหม่  "อ๋องวายร้ายกับพ่อหม้ายลูกติด"  แค่ชื่อเรื่องก็มองบนแล้วใช่มั้ยคะ  55555  อย่าเพิ่งบ่นและเบื่อกันก่อนนะคะ  มาฟังความเป็นมาของนิยายสักหน่อย

            นิยายเรื่องนี้เกิดขึ้นมาจากการดูดวงนักเขียนจากเว็บนี่แหละค่ะ  ช่วงนั้นเขียนเรื่อง "คุณชายน้อยร้อยคู่" กำลังจะจบก็ไม่รู้ว่าเรื่องใหม่จะเขียนอะไรดี  รู้แค่ว่าอยากเขียนนิยายที่มีเด็ก  ตอนนั้นก็ไถหน้าเฟสไปเรื่อย ๆ มาสะดุดเข้ากับการทำนายดวงนักเขียน  ว่านักเขียนที่เกิดแต่ละวันช่วงนี้ควรรองเขียนเกี่ยวกับอะไร  เราเกิดวันพุธค่ะ  แล้วปรากฎว่าแนวเขียนที่เหมาะกับคนเกิดวันพุธช่วงนี้คือการเขียนเกี่ยวกับเด็กด้วย!!  นี่มันพรหมลิขิตชัด ๆ เลย!!  รออะไรล่ะค่ะ  เขียนทันทีสิ! 5555

            ดังนั้นนิยายเรื่องนี้จึงถือกำเนิดขึ้นมา  และยังสรุปได้ว่าเป็นแนวโรแมนติกคอมเมดี้เช่นเคย  อาจจะมีดราม่านิด ๆ ตามแนวมาโซคิสม์ผู้รักสงบ 55555  ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ^^

อัพตอนแรก 12/06/21

*** อัพเดททุกวัน ***

--- เรื่องย่อ ---

               จางซื่อฝานหอบหัวใจที่ลิงโลดและเบี้ยหวัดทหารกลับมาจากกองทัพเพื่อมาสู่ขอหญิงคนรักมาเป็นภรรยา  แต่เพราะความยากจนข้นแค้นทำให้แต่งกันได้เพียงปีเดียว  ภรรยาที่ทนความลำบากไม่ไหวจึงหอบผ้าหอบผ่อน  รวมถึงเงินที่เขาสะสมมาทั้งชีวิตหนีไปกับขบวนสินค้า  ทิ้งลูกสาววัยเพียงไม่กี่เดือนไว้ให้เลี้ยงดู  ยิ่งกว่านั้นท่านปู่ที่เป็นญาติเพียงคนเดียวกลับป่วยเป็นโรคสมองเสื่อม  ความจำเลอะเลือนจนไม่อาจทำงานได้  จางซื่อฝานจึงต้องแบกภาระทั้งหมดไว้บ่นบ่า  กลางวันเก็บผลไม้ป่า  ผ่าฝืน  กลางคืนออกล่าสัตว์  แต่ไม่รู้ว่าสวรรค์เมตตาหรือว่าสาปแช่งกันแน่  ไม่กี่ปีจากนั้นก็มีเหตุทำให้เขาจับพลัดจับพรูช่วยชีวิตผู้สูงศักดิ์คนหนึ่งเอาไว้  จากที่ตอนแรกกะว่าจะถูกตบรางวัลก้อนใหญ่  แต่กลับลงท้ายด้วยเรื่องชวนขนหัวลุกเสียนี่!

               ผู้คนในวังกล่าวหาว่าเขาเป็นคนวิกลจิตและอันตราย  ส่วนผู้คนนอกวังก็หาว่าเขาเป็นคนโหดร้ายป่าเถื่อน  แต่ชิงอ๋องหลงเหยานั้นไม่เคยใส่ใจ  มีเพียงพี่น้องทั้งสองของเขาที่รู้ใจก็เพียงพอแล้ว  แต่วันหนึ่งกลับมีข่าวเกี่ยวกับผู้ที่เคยหักหลัง  ทำให้เขาต้องออกเดินทางเข้าป่า  วันนั้นนอกจากจะโชคร้ายพลัดหลงกับองครักษ์  แล้วดันไปเผชิญหน้ากับโจรภูเขาจนได้รับบาดเจ็บ  ผู้ที่ช่วยชีวิตเขาเอาไว้กลับเป็นชาวบ้านต่ำต้อยผู้หนึ่ง  ถึงอย่างนั้นหลงเหยาก็ไม่ใช่ผู้ไม่รู้คุณคน  เขาตอบแทนคนผู้นั้นอย่างเหมาะสม  โดยไม่คาดคิดเลยว่าของรางวัลที่เขามอบให้อีกฝ่ายนั้นจะนำพาพวกเขาสองคนมาเจอกันอีกครั้ง  และครั้งนี้เหมือนจะยาวนานเกินไปสักหน่อย