คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : หื่นนัก..รักซะเลย !* [17] ,, ไม่จริง !?
สมัยนู๋มินเพิ่งเกิด ๆๆ 5555+
>///<~
"ก็นั้นแหละ !!"ดงแฮโวยวายขึ้นมาทันทีแล้วลุกขึ้น
"เด๋วสิดงแฮ ฟังก่อน!"คิบอมรีบฉุดข้อมือดงแฮ
"ก็พี่พูดเองนี่ ว่าพี่คังอินไม่เคยติดต่อกลับมาอีก.."ดงแฮพูด
"แล้วดงแฮรู้เหรอ?ว่าทำไม? "คิบอมเอ่ย
"พี่อย่ามาปกป้องเพื่อนตัวเอง T^Tสงสานพี่อิทึกจัง"ดงแฮบอกแล้วน้ำตาไหล
"พี่ไม่ได้ปกป้อง .. และพี่ก็เข้าใจคังอินเป็นอย่างดี!"คิบอมจ้องดงแฮด้วยสายตาที่จริงจังแม้จะซ่อนตัวแว่นตาหนาๆสีดำก็ตามแต่
"ฮึ!!"ดงแฮหันหลังขวับไม่ยอมมองหน้าคิบอม คนรักของเขาทำแบบนี้บ้างไหมนะ?
"กลับมาแล้วหร๋อยู?"ชายหนุ่มคนหนึ่งเอ่ยถาม
"ค่ะ .. เรื่องนั้นยูจัดกานแล้วนะ"เด็กสาวบอกคนตรงหน้า
"ขอบใจมาก น้องพี่ ..^^"ชายหนุ่มเอ่ยเบาๆอย่างมีความสุขจากนั้นก็เดินเข้าห้องโทรสับไปหาใครคนหนึ่ง ...
ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด ~~
"ฮะ..ฮัลโหลล"เสียงปลายสายรับบ่งบอกที่ความง่วง -*-
"ไงเยซอง เรียบร้อยไหม?"ชายหนุ่มถาม
"ครับพี่ ^^ ..แล้วพี่จะไปหาเขาไหม?"เยซองถาม
"ไปสิ..คืนนี้ !"
ซองมินเดินเข้าไปในบ้านยังไม่ทันล้มตัวลงบนเตียงก็มีเสียงโทรสับมาเสียแล้ว
"ฮัลโหลครับ?"ซองมินกรอกเสียงลงไป
"เบบี้ TOT!!"เสียงคุณนายแจอยู่ปลายสายลั่น
"หมี๊แจ? เป็นอะไรครับ"ซองมินถามอย่างเป็นกังวล
"ไอ๋ป๋ายุนๆๆๆโฮๆๆๆๆ T__T"คุณนายแจยังคงสะอื้นร้องไห้โฮ
"ห๊า !!อย่าบอกนะว่าป๋ามีเมียน้อย OoO!!!"ซองมินถามด้วยความตกใจ
"ก๊าซซซซซซซซซซซซซซซซ!!!มันมีเร๊อะ"คุณนายแจโมโหควันแทบออกจากหู = =
"ไม่ใช่ๆครับผมถามว่า ... ตู๊ดๆๆๆ"ซองมินยังไม่ทันจะพูดจบที่ปลายสายก็วางไปเสียแล้ว
ป๋ายุนขอโทดนะครับ T^T
ณ หมู่บ้านดงจู . .
"เมิงงงง ไอ่มี๋ควาย!!"แจจุงลากคอยุนโฮออกมา
"อ๊ากกก เด๋วจะหาไห้เจอเด๋วนี้ละจ้า T^T"ยุนโฮยกมือไหว้ขอชีวิต - -
"เมิงมีเมียน้อยไช่ม่ะ!!!!?"แจจุงถาม
"ห๊า OoO?ไม่มีนี่ๆๆๆๆ"ยุนโฮตอบ
"หน๊อยย เมิงตายสะเหอะอีหมีควายจอมแหล!!!"แจจุงตวาดเสียงแล้วจับยุนโฮลงกับเตียง
"แอ๊กกก โบแจจะทำไรอ่า TOT"
"กูจะกดสั่งสอนเมิง!!"
ตุ๊บบ บ บ บ ผลั่กก !!~~
กรุณาจิ้นต่อเอาเอง - -! ภรรยากดสามี >"<
มาต่อน๊าค่า ^^
"วอน.."ฮีซอลเรียกชื่อคนรักที่นั่งอยู่ข้างๆ
"ครับผม?"
"เห็นพี่อิทึกบอกว่าประมาณอาทิตย์หน้าไปเที่ยวหนิ?"
"ใช่แล้วครับ ^^"
"ไปไหนหร๋อ? O.O"
"ทะเลมั้งครับ ^^"
"อิอิ ดีจังเลยเนอะ ~~"ฮีซอลพูดฮัมเพลงในลำคอเบาๆจากนั้นก็หันมาร้องง
โอ้ ทะเลแสนงาม ฟ้าสีครามสดใส ~~
ซีวอนมองคนรักอย่างขำๆแล้วร่วมร้องด้วยกัน
"มองเห็นเรือใบอยู่ท้องทะเล ~"ฮีซอลร้องอย่างสนุกสนาน
"ทะเล๊ ทะเล ~~"ต่อด้วยซีวอน -*-
บทเพลงที่อาจจะดูติงต๊องสำหรับใครหลายๆคน แต่อบอุ่นและหวานสำหรับคน 2 คน ^^
อิทึกเดินกลับบ้านอย่างไร้เรี่ยวแรงเหนื่อย เจ็บ ไปหมดทำไมนะ?เขาถึงจมปลักกับเรื่องเดิมๆ
เจ็บซ้ำๆ แล้วจะให้เขาทำอย่างไรในเมื่อทั้งใจของเขามีแค่คนๆเดียวเสมอ
คิดถึงเสมอ .. ยิ่งห่างก็ยิ่งคิดถึงและยากที่จะลืม
อิทึกทิ้งตัวลงนอนบนเตียงของเขา เหม่อมองออกไปมองท้องฟ้านอกหน้าต่าง
สวย ~
ใช่สวยจังเขาก็เคยมองมันพร้อมกับคนๆหนึ่ง คิดถึงจังง ~~
ก๊อก ก๊อก ~ .. เสียงเคาะประตูบ้านดังขึ้น
อิทึกสะดุ้งแล้วมองนาฬิกา ดึกมากๆแล้วเขาเผลอหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย ?
ร่างบางรีบลุกขึ้นแล้ววิ่งลงไปข้างล่าง พลางนึกอย่างสงสัย ดึกป่านนี้ใครจะมาเคาะ
ประตูบ้านเขาอีก ..
"ใครครับ .."อิทึกแง้มประตูแล้วตกใจกับชายที่อยู่ตรงหน้า
"สวัสดีครับ..อิทึก"ชายหนุ่มเอ่ย
"ยังจำผมได้ใช่ไหม?"
ไม่จริงเป็นไปไม่ได้ไม่จริงใช่ไหมอิทึกนายฝันไปแล้ว ?? ไม่ผ่านไปนานแล้ว
"คังอิน !!"
เพิ่มแร๊ว ว ว ^^
รีบๆหน่อยนะค่ะ แหะๆๆ
รักคนเม้น+คนอ่านน๊า
สุขสันต์วันคริสมาสนะค๊า ^^
จุ๊บๆๆๆ
= ))
ความคิดเห็น