ร่มและร้านบริการสารพัด

 “การเว้นระยะห่างทางสังคม” เป็นวลีที่นักไรต์ชื่อว่าใครหลายคน ได้เคยใช้ชีวิตในช่วงหลายปีที่ผ่านมา จนติดนิสัยเป็นกิจวัตร ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลง ในการใช้ชีวิตของผู้คนขนานใหญ่ และส่งผลให้คนจำนวนไม่น้อย มีปัญหาในการเข้าสังคมไปโดยปริยาย

 แต่บางคนก็ถือโอกาส “เว้นระยะห่างทางความสัมพันธ์” กับผู้อื่นไปพร้อมกันด้วย เหมือนมิสึบะจัง ตัวเอกของเรื่องนี้ที่เป็นคน ที่ไม่อาจใช้ชีวิตในสังคมได้เหมือนคนปกติ เธอถูกคนส่วนใหญ่มองว่า “แปลก” แม้กระทั่งแม่อของตัวเอง เพราะเธอไม่อาจมีความรู้สึก ร่วมไปกับผู้อื่นได้ และถูกสังคมตราหน้าอยู่เสมอว่า เธอไม่มีสามัญสำนึก

 หากแต่การไม่อาจรู้สึกอย่างเข้มข้น ไปพร้อมกับคนอื่นได้ คือเรื่องที่แย่อย่างนั้นหรือ และคนที่ไม่อาจมีความรู้สึก ร่วมกับผู้อื่นได้นั้น ถือเป็นโชคดี ที่ไม่ต้องแบกรับความรู้สึกของคนอื่นจริงๆ หรือแค่โชคร้ายที่บังเอิญเป็นคนเปราะบางมาก จนต้องกางกั้นความรู้สึกของ ตัวเองไว้กันแน่

 การไม่เห็นอกเห็นใจผู้อื่นก็คล้ายกับ การหยิบร่มออกมากางกั้น ความรู้สึกของตัวเอง ซึ่งไม่มีร่มคันไหน ที่กางสายฝนได้ตลอด

                                                                                      Paemika