เมื่อฝนหยุดตก ฉันจะหุบร่มที่กางมาตลอด

 ไม่ว่าใครก็ล้วนต้องมีวันพบเจอกับ "ทะเลทราย" ในหัวใจเข้าสักวันหนึ่ง 

 แต่สำหรับแฮจู ทะเลทรายของเธอดำเนิน มานานถึงสิบสามปี และไม่รู้จะไปสิ้นสุดที่ตรงไหน แฮจูคือหญิงสาวที่สละชีวิต วัยสาวเกือบทั้งหมด ให้กับการทำงานของกิจการครอบครัว ซึ่งแม่หนีหายไปอย่างกะทันหัน แม้จะเป็นคำพูดสวยหรูว่า "กิจการของครอบครัว" แต่ความสวยหรูนั้นไม่ได้มีอยู่จริง โรงงานเย็บถุงมือของครอบครัวแฮจู เปิดเครื่องจักรแทบจะยี่สิบสี่ชั่วโมง เครื่องจักรที่คายถุงมือคู่แล้วคู่เล่าออกมา พร้อมฝุ่นและความร้อน ทำให้บ้านซอมซ่อที่จะพังแหล่มิพังแหล่ ซึ่งตั้งอยู่ในบริเวณพื้นที่ กำลังพัฒนากลายเป็นสิ่งน่ารังเกียจของชุมชน แต่กระนั้นแฮจูและครอบครัวก็มิอาจย้ายออกไปได้ทันที ทำได้เพียงทนรับเสียงก่นด่าของเพื่อนบ้าน และอดทนให้ผ่านพ้นวันอันแสนร้อนระอุของทะเลทราย ส่วนพ่อที่ควรจะเป็นหัวเรี่ยวหัวแรง ก็กลับทุ่มความมุ่งมั่นทั้งหมด ให้กับการตามเบาะแสของแม่ หรือกระทั่งน้องสาวของแฮจู ก็ใช้ชีวิตเหมือนวัยชรา และบั้นปลายมาเยือนก่อนเวลาอันควร

 และแล้ววันหนึ่ง "คุณร่ม" ก็ปรากฏตัวที่ลานกว้างหน้าบ้านของแฮจู ชายปริศนาที่ทำตัวเป็นปริศนายิ่งกว่า ด้วยการกางร่มตลอดเวลา แต่ใครล่ะจะคิดว่า ชายคนนี้กลับทำให้ดอกไม้ผลิบานขึ้นในหัวใจแฮจู นิยายรสเฝื่อนคอและแสบร้อนหัวใจ ที่อยากจะพลิกหน้าถัดไปอีกเรื่อยๆ ได้อย่างง่ายดาย และยังทิ้งรสชาติบางอย่างไว้ในจิตใจ

                                                                    Paemika