นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์อ่านที่ดียิ่งขึ้น
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
ผู้เข้าชมรวม
1,231
ผู้เข้าชมเดือนนี้
3
ผู้เข้าชมรวม
1.23K
หมวด : นิยายวาย
อัปเดตล่าสุด : 15 ต.ค. 60 / 21:10 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
02.30
ีสอรึ่เป็นเวลานอนอใรหลายๆน แ่ผมยันั่มอนาฬิาที่้อมืออัวเออย่ารออย
เวย์ บอับผมว่าืนนี้เาะมาหา ผมเฝ้ารออยเานแล้วนเล่า นระทั่เวลาผ่านไปนเือบเริ่มเ้าอวันใหม่ เาเห็นผมเป็นแ่อเล่น อเล่นที่ำลัะลายเป็นอาย
วันนี้เป็นวันเิอผม ผมนั่มอเ้้อนโถูบแ่หน้าเ้ไป้วยสอเบอรี่ที่เวย์อบ
เวย์ วันนี้ะมาไหม
อือๆ
บทสนทนาที่ผมเพิ่ะุยับเาผ่านโทรศัพท์ไปเมื่อห้าั่วโม่อน เารับปาับผมว่าเาะมา ผมนั่รออยเาไปนานเท่าไรไม่รู้ รู้ัวอีที็ไ้ยินเสียเปิประู
แร๊ !
“เวย์” ผมร้อเรียออไปอย่าีใ ในที่สุเา็มาริๆ
“วะ..เวย์” ผมรีบเ้าไปประรอเาเอาไว้ทันที เพราะเวย์ูท่าทาเหมือนะเมา เาทิ้น้ำหนััวใส่ทันทีเมื่อผมเ้าไปใล้
“ทำไมยัไม่นอน” เาถามและริมฝีปา็เริ่มะุไร้ไปามอออผม ผมืนัวออเล็น้อยเมื่อไ้ลิ่นเหล้าละลุ้นเริ่มะมึนหัว
“ีนรอเวย์” ผมบอออไปและพยายามะผลัเาออ
“็มาแล้วนี่ไ” เาบอผมและลาแนผมไปยัห้อนอนทันที
“มะ..ไม่เอานะ” ผมร้อบอและไม่ยอมยับาม เาหันมามอหน้าผม้วยใบหน้าโรธรุ่น
“บอให้มา็มาแล้วนี่ไ ถ้ามาแล้วไม่ยอมะให้มาทำไม” เาพูออมาเป็นุแล้วปล่อยแนผมทันที ผมรีบยับามไปอเอวเาเอาไว้แน่น
“เวย์อย่าไปนะ วันนี้วันเิีน” ผมบหน้าอยู่ับแผ่นหลัอเวย์แล้วบอเา
“วันเิแล้วยัไ ำเป็นไหมที่ะ้อเป่าเ้ ำเป็นไหมที่ะ้ออยู่้วยัน” เวย์พูออมา้วยท่าทาเหนื่อยหน่าย เาถอนหายใแรๆแล้วแะแนผมออาเอวอเา
“แ่ีนอยาอยู่ับเวย์” ผมบอเาและรั้้อมืออเาเอาไว้แน่น
“ฟันะีน แฟนัน็้อให้ันไ้ทุเรื่อ เรื่อที่เวย์้อารีนยัให้ไม่ไ้” เวย์สะลัแนผมออและพูออมา้วยน้ำเสียหุหิ เายืนเท้าเอว้าหนึ่และเสยผมแรๆ้วยใบหน้าไม่สบอารม์ ผมยืนมอเา้วยสายาพร่ามัวเพราะเริ่มมีหยาน้ำาลอๆ
“อย่าร้อไห้ ถ้าร้อไห้ะไม่มาอี” เวย์ุผมึ้นมาเมื่อผมทำท่าะร้อไห้ออมาริๆ เาไม่อบนเ้าน้ำาผมรู้ เวย์ไม่อบนเอาแ่ใผม็รู้ เวย์ไม่อบนี่เ่า้อนั้นผม็รู้ และสิ่ที่เวย์ไม่อบทั้หมมันล้วนอยู่ในัวอผม
“ฮึ”ผมหลุเสียสะอื้นที่พยายามลั้นออมานไ้
“ีนอย่าร้อ”เวย์ุนั่นยิ่ทำให้ผมร้อไห้หนัึ้น
“ฮือๆๆ”ผมปล่อยโฮออไปในที่สุ และทรุลนั่ับพื้น เวย์ามเ้ามาประรอผมทันที
“โอ๋ๆ ไม่ร้อนะีน”เาอปลอบเมื่อผมเริ่มะร้อไห้หนัึ้น
“เวย์้ออยู่ับีนห้ามไปนะ”ผมบอออไปอย่าเป็นำสั่ เวย์ถอนหายใแรๆแล้วมอผม
“็เป็นะแบบนี้ทุที รู้มั๊ยว่านรอมันทรมาร”เาบอผมแล้วโยศรีษะอผมเบาๆ เวย์ูบผม้วยวามอ่อนโยนและเรียร้ออยู่ในที
่อนหน้านั้นเมื่อสิบั่วโมที่แล้ว
ีนรับวันนี้อยาินอะไร หรืออยาไปไหน
ไม่ไป ไม่ิน ีนะนอน
วันนี้วันเิีนนะ เวย์พาไปเป่าเ้ที่ร้านอาหารีไหม
ไม่ แล้ว็ไม่้อมาหาีน้วยีนะนอน
“ไม่ร้อนะรับเวย์อยู่นี่แล้วไ”เาถอนริมฝีปาออแล้วบอผม มูโ่ๆลอเลียอยู่ไม่ห่าาปลายมูอผม
ผมับเวย์บันมาไ้สามปีแล้วรับ สามปีที่เวย์อทนรอผมมาลอ เรื่อที่ทำให้เราทะเลาะัน็เอ่อ เรื่อนั้นนั่นแหละ ็ผมลัวนี่หว่าใรๆเา็บอว่ารั้แรมันะเ็บมา แล้วยิ่ายับายมัน็ะเ็บมาเป็นพิเศษ เพราะธรรมาิไม่ไ้สร้ามาเพื่อให้รอรับ หลายรั้แล้วที่ผมโหเา โหว่าะให้แ่็ไม่ให้ และรั้สุท้ายที่เวย์โรธ เพราะผมทิ้เาไว้ลาอาาศ
“เป่าเ้ันนะรับ”เวย์บอผมและุแนผมให้ลุึ้น เาุเทียนนรบทุเล่มแล้วเินไปปิไฟ
เวย์ร้อเพลอวยพรวันเิให้ผมนบ ผมหลับาลแล้วอธิษาน หลัานั้น็เป่าเทียน ห้อทั้ห้อมืลไปั่วะ
“เวย์รัีนนะรับ”เสียเวย์ระิบบาอย่าอยู่ที่้าหู หลัานั้นผมรู้สึไ้ถึวามเย็นอโลหะที่ถูสวมลบนนิ้วนา้า้าย
“ีน็รัเวย์”ผมบอเาในวามมื่อนะเป็นฝ่ายเริ่มูบเวย์่อน เวย์ูะใที่ผมทำแบบนั้น เานั่นิ่อยู่ไม่นาน็เริ่มูบอบผม ผมโอบรอบออเวย์ึให้เ้าหา ในะที่เวย์ันหลัผมลไป้าๆ
“อือ”ผมเผลอราออมาเมื่อฝ่ามืออเวย์เริ่มยับ มันสะิลบนยอออผมไปมานรู้สึไ้ ในะที่ลิ้นอเวย์ำลัลุล้ำเ้ามาในปาอผม ร่าายท่อนล่าอเวย์ามเ้ามาทาบทับ มันบเบียะนไม่มีพื้นที่ว่าให้แ่ัน เวย์ผละูบออแล้วถามผม
“ีนะยอมเป็นอเวย์แล้วใ่มั๊ย”เวย์ถามผมในวามมื
“เวย์รู้มั๊ยว่าีนอธิษานว่าอะไร”ผมไม่อบแ่ถามเาลับ
“ไม่รู้”เวย์อบออมาและ้มลุไร้ริมฝีปาไปามอออผมใหม่ เวย์เป็นนใร้อน้อนั้นผม็รู้ และผมรู้สึอบุที่เาอทนรอผมมาไ้นานนานี้
“อืออ”ผมราออมาเมื่อเวย์บริมฝีปาลบนอออผมแรๆ ฝ่ามืออเวย์เริ่มลูบไล้ไปามสี้าอผมและถลเสื้อยือผมึ้นมาอไว้ที่อ ยอออผมถูแทนที่้วยริมฝีปาอเวย์ เาลาลิ้นลบนยอออผมไปมานผมสะุ้าม
“อ๊ะ เวย์”ผมร้อเรียื่อเวย์ออไปพร้อมทั้ฝ่ามือที่ำลบนเส้นผมอเวย์นเ็มมือ เวย์ูะอบใที่ผมทำแบบนั้นเายับลิ้นเลียไล้ไปมาให้เร็วึ้นนผมแอ่นัวาม ร่าายส่วนล่าเริ่มรู้สึไ้ถึแรยับาสะโพอเวย์
ลื่นวามร้อน่อยๆปะทุึ้นมาเรื่อยๆเมื่อเวย์ยับสะโพผ่านเนื้อผ้าึ้นล ผมเผลอแยาทั้สอ้าออาันโยอัโนมัิ เวย์ผละออายอออผมและลาลิ้นไปามลำัวอผม้าๆ ผมรู้สึั๊ี้ปนเสียวนแยไม่ออ
“อือเวย์ ีนเสียว”ผมบอออไปเมื่อเวย์หยุริมฝีปาอยู่ที่เป้าาเอผม าเที่ผมสวมใส่เป็นาเนอนที่ปราศาอันเอร์แวร์ วามร้อนรุ่มอผมโป่นูนอยู่ภายใ้เนื้อผ้าบาเบา เมื่อถูไอร้อนาริมฝีปาอเวย์มาระุ้นผม็ื่นเ็มัว
“อ๊าเวย์”ผมร้อเรียเวย์ออไปเสียัเมื่อเวย์รอบรอสิ่นั้น้วยริมฝีปา เายับรูึ้นลแรๆและูึไปมานผมนลุ ปลายลิ้นร้อนื้นเลียไล้และูึไปมาบนส่วนปลายนมีน้ำใสึ้นมาเอ่อลอ ลิ้นอเวย์ยัทำหน้าที่อมันไ้อย่าีเยี่ยมนผมสั่นสะท้านไปทั้ร่า
“เวย์”ผมเรียเวย์ออไปเสียสั่นเพราะวาม้อารมาถึุสูสุ
“รับ”เวย์านรับึมำอยู่ิแท่เนื้ออผม
“ีนอธิษานว่าถ้าเวย์ให้แหวนแ่าน ีนะยอมเป็นอเวย์”ผมบอออไปในที่สุ ที่ผมยัลัเลไม่ยอมเป็นอเวย์เพราะผมลัว ลัวว่าเวย์ไ้ผมแล้วะทิ้ผมไป และำออผม็เป็นริ
เวย์ผละออมาาัวผม เาุเทียนลบนเ้วันเิอผมอีรั้ แสสว่าสีเหลือาเทียนทำให้ผมมอเห็นใบหน้าหล่อเหลาอเวย์ไ้ัึ้น เาผละออไปถอาเ่อหน้าผม และามเ้ามาทาบทับใหม่ แววาอเวย์ำลั้อมอผม้วยวามรัใร่
“ถ้าั้น็รับมันไปให้หมนะีน รับมันไปให้หมวามรัอเวย์” เาบอับผมและ้มลมาูบผมใหม่ ผมรู้สึเ็มื้นไปับำพูนั้น เวย์ูบผมอย่าร้อนแรว่าทุรั้ที่ผ่านมา เาทัู้ึและเรียร้อนสมออผมเริ่มมึน
“เวย์รัีน ่อไปนี้ีนเป็นอเวย์แล้วนะ”เาบอผมและเริ่มยับ เวย์อผมอย่าร้อนแร ร่าายอผมยับเยื้อนไปามัหวะที่เวย์ันำ หัวใอผมเ้นแรหัวใอเวย์็เ้นแรไม่แพ้ัน เาูบับไปามใบหน้าอผมไปนทั่ว
เวย์สะโพเ้าใส่ผมเริ่มา้าๆเป็นเร็วและแรึ้นในที่สุ ผมำายเสื้ออเวย์เอาไว้แน่น แรระทุ้ระแทาเวย์ทำให้สมออผมาวโพลน ร่าายอผมอบรับไปโยอัโนมัิ เวย์ระแทระทั้นเ้ามาถี่ๆนผมหูอื้อาลาย
ผมเ็มใรับทุัหวะที่เวย์ันำ สะโพสอบอเวย์เลื่อนไหวไปามัหวะราวับเรื่อัร เาระแทระทั้นเ้ามาแรๆนผมปลปล่อยไปในที่สุ ผมนอนหอบหายใแผ่วลไปพร้อมับแสเทียนที่ับล เวย์ุเทียนเล่มที่สอึ้นมาใหม่
“วามรัอเวย์มีมาว่าเทียนพวนี้ และในืนนี้ีน้อรับวามรัอเวย์ไปให้รบเท่าับำนวนเทียน”
าำเวย์็บูบลมาใหม่ ผมนอนรอรับูบาเวย์แล้วิ เทียนที่ปัอยู่บนเ้มีำนวนเท่าับอายุอผม
ึ่ปีนี้ผมอายุสิบแป !!!!
.
.
.
“เล่มสุท้ายแล้วนะีน รับมันไปให้หมวามรัอเวย์”
อือ เวย์ อ๊ะ อา
#มัน็ะหื่นๆหน่อย
-เวย์-
หลัาวันเิีนทุอย่า็เปลี่ยนไป เาเอาใใส่ผมมาึ้นและเอาแ่ใน้อยล
ถ้าผมรู้ว่าีนเป็นอผมแล้วเาะรัผมมาึ้นนานี้ผมปล้ำีนไปั้นานแล้ว ไม่อทนรอมานานถึสามปี
แ่้วยวามรัที่ผมมีให้ีนมันมาเินว่าวาม้อาร ผมถึไ้ใเย็นอทนรอีนไ้เสมอมา
ถึแม้ว่าทุรั้ที่ไ้ใล้ิันีนะอบยั่วให้ผมอยาแล้วาไป็าม
วันนี้ผมแอบมารอรับเมียเ็อผมเพื่อเป็นารเอร์ไพรส์ ผมเห็นีนเินลมาาึ้วยใบหน้าสใส
ไม่รู้ผมิไปเอหรือเปล่าว่าีนูมีออร่ามาึ้นว่าเิม
ผมำลัะหยิบโทรศัพท์ึ้นมาโทรออเพื่อที่ะบอว่าผมรออยู่รนี้
ีนยัไม่รู้ว่าเป็นผม เพราะรถที่ผมับมาในวันนี้มันเป็นรถันใหม่ป้ายแที่ผมเพิ่ะไ้มาหมาๆ
ึ่ผมื้อให้ีนเป็นอวัวันเิ
แ่แล้วีนผม็ระุยิๆ เพราะีนอผมไม่ไ้เินออมานเียว ยัมีไอ้หนุ่มหน้าอ่อนเินเียู่มา้วย้าๆ
ท่าทายิ้มน้อยยิ้มให่อหมอนั่นมอู็รู้ว่ามันำลัีบีนอผม
ผมไม่ใเย็นรออยู่เมื่อเห็นภาพนั้นผมเินลไปารถทันที ผมเินเ้าไปใล้ๆแู่เหมือนว่าีนอผมะยัไม่รู้สึัว
ผมเห็นีนำลัุยอะไรอยู่ับหมอนั่นท่าทาสนใ ผมเินเร็วๆเ้าไป่อนะนับในใ
หนึ่ สอ สาม สี่ ห้า
“ีน” ผมเรียออไปเสียั ีนหันมามอทาผม้วยใบหน้าใึ่แปลใ
พันึ็เปลี่ยนเป็นรอยยิ้ม
“เวย์มาไ้ยัไ” ีนถามผม้วยสีหน้าื่นเ้นและยับมาเาะแนผมทันที
ผมเหลือบมอไอ้หน้าอ่อนและระุยิ้มมุมปาให้มันไปหนึ่ที ให้มันรู้ะบ้าว่าอใร
ไอ้หน้าอ่อนมอหน้าผมับีนสลับันไปมา
“พี่ายีนมารับเหรอ” มันถามออมา้วยน้ำเสียไม่มั่นในั
ผมเลยยับฝ่ามือึ้นไปโอบไหล่เมียหมาๆอผมทันที
“แล้วมึิว่าไ”ผมถามออไปเสียเย็น
ไอ้หน้าอ่อนหน้าถอสีึ้นมาทันที
“เอ่อ ั้นเราไป่อนนะีน แล้วเอัน”มันรีบอัวออไปทันที
ผมะไม่อะไรมาถ้ามันไม่ทิ้ท้ายว่าแล้วเอัน
“ใร”ผมถามและบีบไหล่เล็ในอุ้มือให้แน่นึ้น
ีนยับัวเล็น้อย
“เพื่อนะเียวันนี่แหละ”ีนอบผมออมาเรื่อยๆแบบไม่มีพิรุธ
ผมรั้ไหล่เล็ให้เินามมาที่รถ ในระหว่านั้น็แอบสัเุปิิริยาอีนไป้วย
“ว๊าววว”ีนร้อออมาาวาวเมื่อผมรีโมทปลล็อมินิูเปอร์สีแันเล็
ีนรีบเินเ้าไปูใล้ๆทันที
“เวย์ ฮือออ”ีนหันมามอหน้าผม้วยใบหน้าีใและร้อออมายาวๆ
ีนเยบอับผมว่าเาอยาไ้รถรุ่นนี้และสีนี้
ผม็เลยัให้ีนามประสาสามีที่ีที่้อามใเมีย แล้วยิ่เมียเ็นิสัยแปรปรวนแบบีน้วยแล้วผม็เลย้อเอาใมาเป็นพิเศษ
ีนวิ่เ้ามาอผมแน่นโยไม่สนใสายาอใรๆที่ำลัมอมา
ผมรู้สึหน้าบานและัวลอยเมื่อีนอบุผมไม่หยุ
“ีนรัเวย์ รัมาที่สุในโล”ีนเ้ามาบไหล่ผมทันทีเมื่อึ้นมานั่บนรถแล้ว
รถมินิันเล็นิเียวันั้นระยะห่าระหว่าเราึมีไม่มา
“รัเวย์แ่แอบุยับนอื่น เวย์เห็นนะว่าส่ยิ้มให้มัน”ผมพูถึสิ่ที่ทำให้ผมหุหิเมื่ออน่อนหน้า
ีนผละออาไหล่ผมแล้วุ๊บแ้มอผมเบาๆ
“แมสเป็นเพื่อนร่วมะ เราทำรายานเรื่อเียวันแมสเลยอาสาะ่วยหา้อมูล”ีนรีบบอผมถึเรื่อไอ้หน้าอ่อนนที่ผมพูถึ
ผมแสร้ทำเป็นมึนึและไม่อบรับอะไร
“เวย์ ไม่เื่อีนเหรอ”ีนเย่าแนผมไปมาเมื่อผมเอาแ่ับรถไปเียบๆ
ฝ่ามือนุ่มนิ่มบีบลบนแนผมเบาๆและออแรระุให้ผมหันไปมอ
“เวย์โรธเหรอ”ีนถามผมและทำหน้าเหมือนะร้อไห้ึ้นมาริๆ
“อย่าร้อนะ”ผมรีบห้ามออไปทันที
ผมไม่อยาเห็นน้ำาอีน น้ำาอีนทำให้ผมรู้สึว่าัวเอเป็นแฟนที่แย่มาริๆ
“็เวย์ะ ฮึ ะโรธีน”ีนพูออมาและเริ่มสะอึสะอื้นเหมือนพยายามลั้นน้ำา
ริมฝีปาแๆเม้มเ้าหาันแน่นเพื่อพยายามสะัั้น
“เวย์ไม่อบให้ีนสนิทสนมับนอื่น และเวย์ไม่อบให้ีนไปยิ้มให้มัน”ผมบอสิ่ที่้อารออไปทันที
ผมรู้สึหุหิมาริๆที่เห็นีนยิ้มให้นอื่น
“ีนไม่ไ้ยิ้มสัหน่อย”ีนนั่ออและสะบัหน้าหนีผมไปอีทา
นั่นเป็นอาารที่แสให้รู้ว่าเริ่มะอนผมึ้นมาแล้วริๆ
ีน็เป็นะแบบนี้ะ้อผม็ไม่เย้อไ้ลอ
สุท้ายแล้ว็ลายเป็นมาอนผม่อนทุที และทุรั้็เป็นผมที่ยอมมาลอ
แ่ราวนี้ผมะไม่ยอม
“…” ผมับรถไปเียบๆไม่ถามและไม่วนุย นสุท้ายเป็นีนที่ทนวามเียบไม่ไหว
“เวย์”
“…”
“ละโรธีนริๆใ่ไหม”ีนถามออมาและยับัวหันมามอหน้าผม
“…” แ่ผม็ใ้วามเียบเ้า่ม
“เวย์ ทำไมไม่้อีน”ีนถามผมึ้นมา้วยน้ำเสียที่ัว่าปิและมอหน้าผมนิ่ๆ
ผมเหลือบาไปมอใบหน้าสวยนั้นนิหนึ่และหันไปมอถนน่อโยไม่ไ้พูอะไร
ุ้บ ๆ
ีนยับเ้ามาทุบหน้าอผมทันทีเมื่อผมทำแบบนั้น
“เวย์เบื่อีนแล้วใ่มั๊ย ฮึ ะเอาไว้แล้วเียว พอไ้ีนสมใ็ะทิ้ันใ่มั๊ย
ฮือๆๆๆ”ีนพูออมาเป็นุและร้อไห้ออมาทันที ทั้น้ำหูน้ำาอารม์ราม่ามาเ็ม
ผมอยาะอรถแล้วอปลอบเมียมันะเี๋ยวนี้ แ่ถ้าผมิะทำานให่ใผม้อนิ่
“ว่ายัไหล่ะ ีนถามทำไมไม่อบ”ีนเย่าแนผมแรๆอีทีนพวมาลัยแว่ไปนิหนึ่
ผมเลยปล่อยมือาพวมาลัยแล้วเสียสละแน้าหนึ่ให้ีนึไปับไว้ ีนึฝ่ามืออผมให้ึ้นไปแนบับแ้มนุ่มๆอัวเอ
ในอนนี้ีนยับหันหน้ามาหาผมแล้วทั้ัว
ใบหน้าสวยำลัยับไปมาับฝ่ามืออผมล้ายลอเลีย
“เวย์”ีนเรียเมื่อผมเอาแ่ับรถไปเียบๆ
“ะ..ล”ีนพูออมาในที่สุ
ผมเสสายาออไปนอรถัระพุ้แ้มัวเอนรู้สึเ็บ ผม้อเ๊หน้านิ่เพื่อไม่ให้ัวเอแอบยิ้มออมา
“แน่ใเหรอ ไหนบอว่าให้าย็ไม่มีวันทำไหล่ะ”ผมถามออไป้วยน้ำเสียนิ่ๆ
ิะหยิ่ๆในอนท้าย ีนถูแ้มับฝ่ามืออผมอีที
“็เวย์ะโรธ ีันเถอะนะ”ีนบอผมและยับเ้ามาบับไหล่อผม้วยท่าทาอ้อนๆอีที
“ห้ารอบนะ”
“ห๊ะ!! มะ..ไม่ไหวหรอ”ีนร้อออมาอย่าใและผละออาไหล่ผมทันที
ใบหน้าสวยแ่ำึ้นมาทันาเห็น
“เมื่อี้ีนยิ้มให้มันห้ารั้ เพราะะนั้นีน้อเยให้เวย์ห้ารั้”ผมยืนยันำเิมออไปอีที ีนเหลือบสายาึ้นมามอผมเหมือนอนๆ
“็มันเหนื่อยนี่”ีนทำปามุบมิบพูออมาเสียเบา
แ่ผม็ไ้ยินอยู่ี
“เี๋ยวเวย์่วย รับรอไม่เหนื่อย”ผมึมือีนมาูบและับนิ้วอีนเบาๆ
ีนหัวเราะิัที่ผมทำแบบนั้น เพราะนั่นหมายถึว่าผมหายโรธแล้ว
“อือ”ีนอบรับึมำในลำอและ้มหน้าอยู่ับไหล่อผมเียบๆ
ผมรีบเหยียบันเร่ให้เร็วึ้นแทบะเป็นเหาะ
้อีอรถันเล็ๆือผมสามารถปา้ายวาไ้อย่าล่อแล่ว นมาโผล่ที่อนโอีนไ้แบบทันใ
ผมรั้เอวีนให้เ้าหาทันทีเมื่อเ้ามาถึในห้อ แ่ิว่าะไ้เห็นีนในแบบที่ผมอยาเห็น ผม็ระับอารม์อัวเอเอาไว้แทบะไม่อยู่
ราวที่แล้วผมไม่ไ้ทำรอบเท่าำนวนเทียนวันเิอย่าที่ผมบอีนริๆ
ถ้าผมทำไ้นานั้นป่านนี้ทั้ผมและีน้อนอนไอียู
ีนอนุาให้ผมไ้แ่ทำแฮททริเท่านั้นแหละ ผม็เลยยอมปล่อยีนและมี้อลนิหน่อย
แ่ในราวนั้นีนยื่นำาว่า่อให้าย็ไม่มีวันทำ
แ่ในที่สุวันนี้ีน็ยอมทำามำออผมริๆ
ีนออนทอปให้เวย์นะ
#มัน็ะหื่นๆหน่อย
-ีน-
ผม้มหน้าอยู่ับแผ่นออเวย์เียบๆ ไม่รู้อะไรลใให้ผมอบรับออไปแบบนั้น
ออนทอปเหรอ แ่มิันนารี่ผมยัไม่ินเลย้วย้ำ เวย์อผมแน่นอยู่พันึ็ผละออ
“ไปอาบน้ำัน”เวย์บอผมและลูบฝ่ามือลบนศรีษะอผมเบาๆ
ารอาบน้ำ้วยันเป็นิวัรประำอผมับเวย์ในเวลาที่เวย์มาหา
ผมไม่ยอมมีอะไรับเวย์แ่ผมยอมเปลือยายอาบน้ำับเา
เพราะผมอยายั่วให้เวย์้อารนหนีผมไปไหนไม่ไ้
ึ่สิ่นั้นมันเป็นเวรรรมที่ผมทำไว้ ในวันนี้มันเลยืนสนอเมื่อผมยอมเป็นอเา
หลัาืนวันเิเวย์็เรียร้อเอาาผมเหมือนทบ้นทบอ
เวย์ึแนผมให้ามเ้าไปในห้อน้ำ
เาัารเปิน้ำนเ็มอ่าและโลมรีมอาบน้ำที่ผมอบนเิฟอฟูฟ่อล้นอบอ่า
ร่าายสมส่วนแบบผู้ายเ็มัวปราอยู่รหน้า ผมรู้สึหน้าร้อนผ่าวเมื่อมอเห็นมัล้ามอเวย์ัไปทุส่วน
แ่นั่นไม่ไ้ทำให้ผมเินอาย เพราะผมเยเห็นมาแล้วั้สามปี
แ่ที่ทำให้ผมเินไ้เพราะบาสิ่ที่ำลัผหัวทัทายผมอย่าเิวนอยู่รหน้า่าหา
“หน้าแเียวนะ ำลัิอะไร”เวย์เ้ามาถอเสื้อผ้าให้ผม้าๆ
ผม้มหน้าุไม่ล้าสบาับเา ผมเป็นนผิวาวึ่ป่านนี้เวย์เห็นแล้วว่าผมอายนเนื้อัวแไปหม
“ะอายอะไรเยเห็นมาหมแล้ว” เวย์เยาผมให้เยึ้น
เาถามและส่ยิ้มล้อๆมาให้
“็ีนอายนี่ ใระไปหน้าไม่อายเหมือนเวย์เล่า”ผมเถียออไปอย่าอนๆ
เวย์เลยเลิแล้เย้าแหย่และึแนผมให้ามเ้าไปในอ่า
ผมหย่อนัวลและอบโยฟอสบู่ึ้นมาเป่าเล่นอย่าสนุสนาน
ฟอำนวนหนึ่ลอยึ้นไปิบนหัวอเวย์นผมหัวเราะำ
“สนุนัใ่มั๊ย”เวย์ถามเมื่อผมยัหัวเราะไม่หยุ
“สนุสิ เวย์ลัหัวหอหมแล้ว”ผมอบรับและยับเ้าไปใล้
อบฟอสบู่ใส่ฝ่ามือำนวนหนึ่และป้ายลบนศรีษะอเวย์นเ็ม
“แล้วอยาสนุว่านี้อีมั๊ย”เวย์ว้า้อมือผมเอาไว้ทันทีและึเ้าหาัว
ใบหน้าหลอเหลาอเวย์ำลัส่ยิ้มร้ายามาให้
“เวย์ะเล่นอะไร ีนไม่เล่นนะ”ผมถามออไปและยับะถอยออแ่เวย์ไม่ยอม เาึผมให้ึ้นไปเยอยู่บนัวอเาทันที
“ออนทอปในอ่าอาบน้ำ็ไม่เลว”เวย์ระิบบอผม้าๆหู
ผมรู้สึนลุันไปับำพูนั้น
“ไม่เอานะ อื้อ”ผมร้อห้ามออไปทันทีแ่เวย์็ไม่ให้สิทธิ์นั้นับผม
เาส่ฝ่ามือเ้ามาล็อท้ายทอยอผมและึเ้าหาทันที เวย์บูบลมาแบบีพิส
เาันำนผมยอมแลบลิ้นออมาูึับเวย์ลาอาาศ
ฝ่ามืออเวย์เลื่อนไปามแผ่นหลัอผม้าๆ
่อนะลที่สะโพอผมและออแรรั้ให้ผมเริ่มยับ เหมือนันำให้ผมรู้ัหวะที่เา้อาร
ผมลอยับามัหวะที่เวย์ันำ เวย์ราออมาแผ่วๆให้ผมไ้ยิน และนั่นทำให้ผมภูมิใ
“เ่มาที่รั”เวย์เอ่ยปามเมื่อผมลอยับไ้เอแล้ว
เวย์ละฝ่ามือออาสะโพอผมึ้นมาบบี้ยอออผมแทน ผม้มลมอเห็นปลายลิ้นสีมพูอเวย์ำลัเลียไล้ยอออผมเร็วๆ
ผมำวิธีารนั้นเอาไว้ทันที
“เวย์ ีนอยาลอทำ”ผมบอเาและสอฝ่ามือเ้าไปยุ้มลบนเส้นผมอเวย์นเ็มมือ
เวย์ผละออายอออผม
“ีนี้ยั่ว”เาบีบมูอผมและับโยเบาๆ
เวย์ผละออและเอนหลัพิอบอ่า สอแนอเาพาไว้ับอบอ่า้วยท่าทาสบาย ผมลืนน้ำลายเหนียวๆลอเมื่อสบับสายาสีสนิมู่นั้น
เวย์ำลั้อมอผมอย่าท้าทาย
ผม้มลไปนิแผ่นออเวย์และส่ลิ้นออไปทัทายเบาๆ เวย์ระุล้ามเนื้อเพียเล็น้อยแ่ผม็สัเุไ้ ผมเลียไล้ยอออเวย์เร็วึ้นามแรอารม์ที่ำลัปะทุ
“ีน ี้”เวย์ส่ฝ่ามือเ้ามาศรีษะอผมให้แนบเ้าหา
เสียสูลมหายใอเวย์ทำให้ผมไ้ใและเลียไล้ให้เร็วึ้น เวย์เลื่อนฝ่ามือลมาบีบลึสะโพอผมหนับ้าเบาบ้าไปนทั่ว
เาันัวผมให้ยับไปมานแท่เนื้ออเราเสียสีัน
“ีน ออนทอป นาว”เวย์ออำสั่ทันทีเมื่อผมผละออาแผ่นออเา สายาที่เ็มไป้วยวาม้อารอเวย์ำลั้อมอผม มันเ็ี่ะนผมเินอายนแทบมุหน้าหนี
-Cut Scene-
“สอะแนนเ็มสิบ”เวย์บอผม้วยสายาวิบวับ
“เวย์ี้โเ็มสิบ่าหา”ผมบอเาอย่าอนๆ
ผมเหนื่อยนาสั่นแ่เวย์บอว่าผมไ้แ่สอในสิบ ผมเสสายาไปทาอื่นไม่ยอมมอหน้าอนที่ำลั้อมอผมไม่เลิ
“รั้นี้เวย์ให้สอะแนน็ถือว่ามาแล้ว นัเรียนที่ี้อเื่อฟัุรู”เาบอผมและุ๊บปาผมเร็วๆแล้วผละออ
“แล้วทำยัไถึะไ้เ็ม”ผมหันไปถาม เห็นเวย์เอาลิ้นันระพุ้แ้มนเห็นเป็นรอยนูน
“เลสั่นทู”เวย์บอผมและเริ่มยับอีรั้
.
.
.
ี่ะแนนแล้วเวย์
ห้าเ็มสิบ
อ๊ะ อา
ี่ะแนน
หเ็มสิบ
อือ
ไ้เท่าไหร่
แป
อา
อ๊า !!
#มีแฟนหื่น้ออทน แฟนพุ่น้อไม่าย
===================================
End
*Cut scene ลใน tumblr
ิามไ้า BIO TWiTTER @Geminicasters
ผลงานอื่นๆ ของ GeminiCasters ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ GeminiCasters
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น