ข้อมูลเบื้องต้น
สวัสดีครับผมชื่อชิลผมเป็นคนที่ชอบทำความสะอาดผมมีเพื่อนสนิทที่ชื่อว่าปองผมมีคนรักที่ไม่กล้าบอกความจริงจนผมอย.6ผมนัดเธอไปที่สวนดอกไม้แต่ว่าปองมาบอกรักเขาที่สวนดอกไม้ผมเห็นเขาอยู่กับปอง2ต่อ2ผมเลยค่อยเดินออกมาพร้อมกับนํ้าตาผมไปที่ห่อพักผมไปหาอาจารที่ปลึกษาของผมและถามว่าอาจารครับคนรักของผมโดนปองแย่งไปครับอาจารถามว่าทำำำำำไมถึงโดนแย่งคนรักไปละผมนัดเธอไปที่ส่วนดอกไม้แล้วปองก็เข้ามาบอกรักเธออาจารบอกว่าช่างเขาเถอะเพราะเอ็งยังไม่พร้อมรอให้เอ็งโตกว่านี้ค่อยมีผมเลยบอกว่าแล้วเรื่องเจ้าปองละครับปล่อยมันไปเดียวกรรมก็ตามมันเองทั้งที่รู้อยู่แล้วว่าเอ็งยังรักเขาผมนํ้าตาตกแล้วก็นั่งกราบเท้าครูแล้วบอกว่าขอบคุณครับเเล้วก็เดินออกจากห่อพักไปที่ห้องของผมแล้วผมก็เรียนจบจนมีงานทำเป็นหมอแล้วก็มาถึงวันที่ผมรอผมกำลังขับรถไปหาอาจารที่ปลึกษาเพราะเป็นวันครูผมเจออุบัติเหตุข้างถนนผมเลยไปดูเห็นปองนอนสลบแต่คนที่ผมรักโชคร้ายเสียชีวิตผมเลยถามปองว่าทำไมแกถึงแย่งเขาไปจากฉันปองพูดไม่ออกผมเลยถามไปเรือยว่าทำไมจนกระทั้งปองบอกว่าฉันขอโทษผมเลยบอกไปว่าคำขอโทษนี้มันจะเจ็บเหมือนที่ฉันเจ็บไมจริงๆแล้วฉันอยากให้แกตายอยู่ที่นี้ถ้าฉันปล่อยให้แกตายฉันก็จะเป็นคนฆ่าแกแทนเดียวฉันพาแกไปที่โรงพยาบาลละกันปองบอกทำไมถึงช่วยฉันผมเลยตอบว่าเพราะแกเป็นเพื่อนฉันถึงแกจะเป็นเพื่อนรักหักเหลี่ยมแกก็ไม่สมควรตายเพราะแกเป็นเพื่อนฉันยังไงละปองถึงกับพูดอะไรไม่ออกพอพาปองไปถึงโรงพยาบาลและรีบขับรถไปหาอาจารที่หอพักอาจารครับเป็นอย่างที่อาจารพูดจริงๆด้วยครับอาจารถามว่าอ่าวเจ้าปองมันทำอะไรอีกผเลยบอกว่ามันพาคนรักของผมขับรถล้มแต่โชคร้ายคนรักที่ผมรอขอเเต่งงานเสียชีวิตอาจารบอกอย่างน้อยแกก็รักเพื่อนฝูงถึงแกจะเป็นศัตรูกันแต่แกสองคนก็รักกันไหนพาครูไปดูไอปองมันหน่อยสิผมเลยพาอาจารขับรถไปหาไอปองอาจารถามปองว่าทำไมเอ็งถึงแย่งคนรักไอชิลไปรู้ไมว่าเขารักกันแค่ไหนเอ็งคงรู้อยู่แล้วว่าไอชิลมันรักเขาปองเลยบอกว่าผมรู้ครับแต่ว่าผมกรักเขาอาจารเลยบอกว่าเอ็งโดนอย่างงี้ก็คงไม่กล้าแย่งคนรักใครอีกแล้วละเจอไอชิลสั่งสอนอาจารหัวเราะออกมาปองเลยบอกชิลว่าเราไม่น่าแย่งคนรักนายเลยผมเลยเงียบไม่ตอบอะไรจนกระทั่งปองหายแล้วมากราบขอโทษอาจารและชิลและเรื่องนี้คือเพื่อนรักหักเหลี่ยมจบครับผมอาจจะทำไม่ค่อยเก่งแต่ผมจะพยายามทำสวนเรื่องของชิลตอนเดียวจบครับบ่ายๆครับ
ความคิดเห็น