ท่ามกลางความมืดมิดมองไม่เห็นแม้ฝ่ามือ ยังมีท่านเป็นแสงส่องทางให้ตัวข้านี้ชีวิตข้าอยู่เพื่อรับใช้ท่าน "รัก" และ พร้อมจะแหลกสลายเพื่อท่าน...
ท่ามกลางความสว่างไสวเจิดจ้า ข้างกายข้าผู้นี้เหตุใดจึงจมอยู่กับความมืดมิด
'เด็กน้อย' ข้าไม่ต้องการความภักดีจากเจ้า...ยิ่งไม่ต้องการชีวิตเจ้า
'จงอยู่เถิด เพื่อ...ตัวข้า'
------------------------------------
เด็กสาวตัวน้อย ผู้เติบโตมากับมารดาวิปลาสท่ามกลางป่าเขาห่างไกลผู้คน เด็กหญิงผู้มีดวงตากลมโตงดงามประกายแวววาวราวกับดาวดวงน้อย
คุณชายตระกูลใหญ่ ชายผู้มีใบหน้างามล่มบ้านล่มเมือง เอกบุรุษผู้มีนามอยู่ในวงสนทนาของผู้คนไม่เว้นแต่ละวัน คุณชายน้อยเจ้าสำราญผู้ชื่นชอบการเดินลอยชายไปมา หาแต่เรื่องเสื่อมเสียเข้าวงค์ตระกูล!
นายท่าน ผู้กำอำนาจล้นมือ ชายผู้ก่อตั้งหอการค้าหรูหรา กอบกำเส้นทางค้าไปทั่วสามแคว้นใหญ่ บุรุษผู้ปกปิดใบหน้าภายใต้หน้ากากสีนิล เจรจาขูดเลือดเนื้อผู้อื่นราวกับกระดิกนิ้ว หากกล่าวว่าผู้ใดมั่งคั่งร่ำรวยที่สุดคงไม่พ้นนายท่านผู้สวมใส่อาภรณ์สีดำแดงผู้นี้เป็นแน่!
วาสนาแปลกประหลาดชักพาผู้คนให้พบเจอกันไม่อาจหลีกเลี่ยง ดังคำว่า 'วาสนาอยู่ไกลได้รู้จัก ไร้วาสนาอยู่ใกล้เพียงนิดยังไม่พบ'
-------------------------
เขา...ต้องโทษทัณฑ์ให้ลงมาเวียนว่ายตายเกิดดังเช่นมนุษย์ธรรมดาทั่วไป ถูกตัดสินให้ต้องมีชีวิตทุกข์ทนถึงสามร้อยชาติ! จอมเทพผู้อยู่เหนืออวี้หวงต้าตี้ อยู่ใต้มหาเทพเพียงหนึ่งเดียว ชายผู้มีชะตาให้ดำรงอยู่เพื่อปกปักษ์รักษามหาเทพเหยียนซื่อเทียนจุน มหาเทพผู้เป็นใหญ่เหนือเทพเทวดาทั้งเก้าชั้น ตั้งแต่ก่อกำเนิดเขาทำตามคำสั่งมาทั้งชีวิต ทว่าสิ่งที่เขายึดมั่นมานานนับแสนปีกลับมิใช่สิ่งที่ถูกต้อง...
เช่นนั้นแล้ว... ครานี้เพื่อทำตามใจตน โทษทัณฑ์หนักหนาเพียงใดเขาจะอ้าเเขนรับด้วยความเต็มใจ!
นาง...ภูตดาวดวงน้อยผู้บังเอิญมีวาสนาพัดผ่านให้ได้พบเจอจอมเทพผู้องอาจ หัวใจดวงน้อยส่องประกายวิบวับราวกับต้องมนต์ ราวกับก่อเกิดมาเพื่ออยู่ข้างกายเขาผู้โดดเดี่ยว
เขาและนางไม่เคยมีชื่อสลักไว้บนแผ่นหยกวาสนา เพียงความบังเอิญเล็กๆ ก่อเกิดเป็นความผูกพันแน่นแฟ้น นางไม่อาจตัดใจเห็นบุรุษผู้นั้นต้องผจญทุกข์ยาวนานโดยไร้ทางช่วยเหลือ สองมือน้อยมุ่งมั่นตั้งใจละทิ้งตัวตนมอบแสงสีนวลที่ส่องสว่างรอบกายอันเป็นแสงแห่งชีวิต เข้าปลอบประโลมจิตวิญญาณที่สับสนดวงนี้...
เพียงได้มีหนทางส่องแสงริบหรี่นำทางเขา ให้เดินไปบนเส้นทางกลีบบุปผา อย่าได้ทุกข์ใจเนิ่นนานดังเช่นโทษหนักหนาที่ได้รับ แม้ชีวิตจะดับสูญนางก็ไม่เสียดาย!
'ท่านผู้มืดมนดั่งท้องฟ้ายามค่ำคืนเอ๋ย ข้าน้อยยินดีส่องสว่างนำทางให้แก่ท่าน ต่อแต่นี้ไป..ได้โปรดมีชีวิตที่เจิดจ้าดั่งดวงตะวัน!'
'เจ้าดาราดวงน้อย...ข้าไม่ต้องการแสงน้อยนิดของเจ้า! ทั้งเนื้อตัวมีเพียงแสงริบหรี่ เหตุใดจึงยังไม่เจียมตัว!'
-------------------------------------------------------------------
ชี้แจง***ทุกอย่างทั้งตัวละคร สถานที่ สถานการณ์ทั้งหมดเป็นเพียงจินตนาการของผู้เขียนเท่านั้น
คำเตือน : เรื่องนี้ยังไม่จบ แต่วางพล็อตไว้หมดแล้ว เป็นนิยายเรื่องแรก แต่งเสร็จแต่ละตอนก็ลงให้อ่านทันทีไม่มีกั๊กไว้
คำเตือน :
เนื้อเรื่องมีความดราม่า รีดทุกท่านโปรดเตรียมถุงลมนิรภัยก่อนเปิดอ่าน!
ขอบคุณที่หลงเข้ามาอ่านกันนะคะ :)
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น