禠星 : ซือซิง...ดวงดาว ณ ปลายฟ้า

ท่ามกลางความมืดมิดมองไม่เห็นแม้ฝ่ามือ ยังมีท่านเป็นแสงส่องทางให้ตัวข้านี้

ชีวิตข้าอยู่เพื่อรับใช้ท่าน "รัก" และ พร้อมจะแหลกสลายเพื่อท่าน...

ท่ามกลางความสว่างไสวเจิดจ้า ข้างกายข้าผู้นี้เหตุใดจึงจมอยู่กับความมืดมิด 

'เด็กน้อย' ข้าไม่ต้องการความภักดีจากเจ้า...ยิ่งไม่ต้องการชีวิตเจ้า

'จงอยู่เถิด  เพื่อ...ตัวข้า'

------------------------------------

เด็กสาวตัวน้อย ผู้เติบโตมากับมารดาวิปลาสท่ามกลางป่าเขาห่างไกลผู้คน เด็กหญิงผู้มีดวงตากลมโตงดงามประกายแวววาวราวกับดาวดวงน้อย

คุณชายตระกูลใหญ่ ชายผู้มีใบหน้างามล่มบ้านล่มเมือง เอกบุรุษผู้มีนามอยู่ในวงสนทนาของผู้คนไม่เว้นแต่ละวัน คุณชายน้อยเจ้าสำราญผู้ชื่นชอบการเดินลอยชายไปมา หาแต่เรื่องเสื่อมเสียเข้าวงค์ตระกูล! 

นายท่าน ผู้กำอำนาจล้นมือ ชายผู้ก่อตั้งหอการค้าหรูหรา กอบกำเส้นทางค้าไปทั่วสามแคว้นใหญ่ บุรุษผู้ปกปิดใบหน้าภายใต้หน้ากากสีนิล เจรจาขูดเลือดเนื้อผู้อื่นราวกับกระดิกนิ้ว หากกล่าวว่าผู้ใดมั่งคั่งร่ำรวยที่สุดคงไม่พ้นนายท่านผู้สวมใส่อาภรณ์สีดำแดงผู้นี้เป็นแน่!

          วาสนาแปลกประหลาดชักพาผู้คนให้พบเจอกันไม่อาจหลีกเลี่ยง ดังคำว่า 'วาสนาอยู่ไกลได้รู้จัก ไร้วาสนาอยู่ใกล้เพียงนิดยังไม่พบ'  

-------------------------

          เขา...ต้องโทษทัณฑ์ให้ลงมาเวียนว่ายตายเกิดดังเช่นมนุษย์ธรรมดาทั่วไป ถูกตัดสินให้ต้องมีชีวิตทุกข์ทนถึงสามร้อยชาติ! จอมเทพผู้อยู่เหนืออวี้หวงต้าตี้ อยู่ใต้มหาเทพเพียงหนึ่งเดียว ชายผู้มีชะตาให้ดำรงอยู่เพื่อปกปักษ์รักษามหาเทพเหยียนซื่อเทียนจุน มหาเทพผู้เป็นใหญ่เหนือเทพเทวดาทั้งเก้าชั้น ตั้งแต่ก่อกำเนิดเขาทำตามคำสั่งมาทั้งชีวิต ทว่าสิ่งที่เขายึดมั่นมานานนับแสนปีกลับมิใช่สิ่งที่ถูกต้อง...

          เช่นนั้นแล้ว... ครานี้เพื่อทำตามใจตน โทษทัณฑ์หนักหนาเพียงใดเขาจะอ้าเเขนรับด้วยความเต็มใจ!

          นาง...ภูตดาวดวงน้อยผู้บังเอิญมีวาสนาพัดผ่านให้ได้พบเจอจอมเทพผู้องอาจ หัวใจดวงน้อยส่องประกายวิบวับราวกับต้องมนต์ ราวกับก่อเกิดมาเพื่ออยู่ข้างกายเขาผู้โดดเดี่ยว 

          เขาและนางไม่เคยมีชื่อสลักไว้บนแผ่นหยกวาสนา เพียงความบังเอิญเล็กๆ ก่อเกิดเป็นความผูกพันแน่นแฟ้น นางไม่อาจตัดใจเห็นบุรุษผู้นั้นต้องผจญทุกข์ยาวนานโดยไร้ทางช่วยเหลือ สองมือน้อยมุ่งมั่นตั้งใจละทิ้งตัวตนมอบแสงสีนวลที่ส่องสว่างรอบกายอันเป็นแสงแห่งชีวิต เข้าปลอบประโลมจิตวิญญาณที่สับสนดวงนี้...

          

          เพียงได้มีหนทางส่องแสงริบหรี่นำทางเขา ให้เดินไปบนเส้นทางกลีบบุปผา อย่าได้ทุกข์ใจเนิ่นนานดังเช่นโทษหนักหนาที่ได้รับ แม้ชีวิตจะดับสูญนางก็ไม่เสียดาย!

         'ท่านผู้มืดมนดั่งท้องฟ้ายามค่ำคืนเอ๋ย ข้าน้อยยินดีส่องสว่างนำทางให้แก่ท่าน ต่อแต่นี้ไป..ได้โปรดมีชีวิตที่เจิดจ้าดั่งดวงตะวัน!'

         'เจ้าดาราดวงน้อย...ข้าไม่ต้องการแสงน้อยนิดของเจ้า! ทั้งเนื้อตัวมีเพียงแสงริบหรี่ เหตุใดจึงยังไม่เจียมตัว!'

-------------------------------------------------------------------

ชี้แจง***

ทุกอย่างทั้งตัวละคร สถานที่ สถานการณ์ทั้งหมดเป็นเพียงจินตนาการของผู้เขียนเท่านั้น 

คำเตือน : เรื่องนี้ยังไม่จบ แต่วางพล็อตไว้หมดแล้ว เป็นนิยายเรื่องแรก แต่งเสร็จแต่ละตอนก็ลงให้อ่านทันทีไม่มีกั๊กไว้ 

คำเตือน :

เนื้อเรื่องมีความดราม่า รีดทุกท่านโปรดเตรียมถุงลมนิรภัยก่อนเปิดอ่าน!

ขอบคุณที่หลงเข้ามาอ่านกันนะคะ :)