ผีเสื้อจันทรา[GiyuuxShinobu]
รอยยิ้ม...ทุกคนที่มองฉันมักจะบอกว่าฉันนั้นแทบไม่เคยหุบยิ้มหรือดูโกธรเลย แต่..ทำไมกันนะมันถึงทำให้ฉันรู้สึกเหมือนลืมสิ่งสำคัญไป
ผู้เข้าชมรวม
469
ผู้เข้าชมเดือนนี้
3
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลานว่างข้างตึก
คณะแพทย์ศาสตร์ มหาวิทยาลัยS
"ชิโนบุจังจ๊ะ"
"คะ!?"
"พอดีว่า..เห็นคุณโทมิโอกะไหมจ๊ะ..พอดีเขาลืมกระเป๋าเป้ไว้ที่โต๊ะหน่ะ"
เสียงพี่สาวที่ทำหน้าที่เป็นพยาบาลประจำโรงเรียนแห่งนี้ถามฉัน
"ทำไมต้องเป็นหนูละคะพี่!?"
พี่สาวฉันยิ้มเจื่อนทันทีที่ได้ยินอย่างนั้น
"ก็ แหม ชิโนบุจังจ๊ะเย็นนี้พี่ไม่ว่างนี่นาแถมอีกอย่างนะอยาทำหน้าเหมือนจะโมโหอย่างนั้นสิพี่ชอบอนชิโนบุจังยิ้มมากกว่านะจ๊ะ"
"มันไม่เกี่ยวกันนะคะพี่--"
"เอาเป็นว่า ลาก่อนนะจ๊ะ"
ร่างของพี่สาวฉันวิ่งไปทันทีพร้อมโยกมือลา
โทมิโอกะ? โทมิโอกะ งั้นเหรอ โทมิโอกะ ซัง? อะไรกันทำไมถึงรู้สึกเจ็บๆ ที่หน้าอกกันนะ
16:37
ให้ตายเถอะหายไปไหนเนี่ยหวังว่าจะยังอยู่ในโรงเรียนนะเพราะฉันไม่มีทางเอากระเป๋าของเขาไปให้ที่บ้านแน่ หลังจากที่กระเสือกกระสนวิ่งตามหาคุณครู โทมิโอกะ มาจวนจะครบทั้งโรงเรียนฉันก็ดันไปชนกับแผ่นหลังกว้างที่ยืน(ขวางทาง)อยู่
"เอ๊ะ.ขอโทษนะคะคือว่า ฉันตามหาคนที่ชื่อโทมิโอกะ นะคะไม่ทราบว่า--"
"เธอ..ตามหาเขาทำไม?"
"ค--คือว่าฉันเอากระเป๋าเขามาคืนหน่ะคะ"
ฟึ่บ
"ขอบใจ"
"..."
".."
เอ๊ะ จริงเขาจะปิดประตูโรงเรียนแล้วนี่นา! อ๊าา ให้ตายเถอะ ทำไมฉันถึงซุ่มซ่ามจนลืมดูเวลาขนาดนี้นะ!!
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------/ผลงานอื่นๆ ของ Khumgyingsokmok ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Khumgyingsokmok
ความคิดเห็น