ดอกไม้ที่เปลี่ยนสี

บางครั้งเธอก็อยากถามแม่ว่าเธอเป็นลูกจริงๆของแม่ใช่ไหม ตั้งแต่จำความได้ แม่กดหัวเธอใช้งานทุกอย่างเท่าที่เด็กตัวเล็กๆคนหนึ่งจะทำได้ แล้วคำพูดคำจากิริยาท่าทางที่แม่ใช้พูดกับเธอ มีแต่คำว่ามึง กู อี ไอ้ เธอเข้าใจว่าบ้านเป็นคนบ้านนอกคอกนา แต่บางครั้งก็อยากให้แม่พูดดีกับเธอบ้าง แล้ววันเวลาเธอซึมซับและชินชากับสิ่งที่แม่ปฎิบัติกับเธอ   ส่วนคำที่คนเฒ่าคนแก่บอกว่าเปรียบเด็กน้อยเหมือนผ้าขาว จะแต่งแต้มสีอะไรลงไปก็ง่ายทั้งนั้น เธอคือคนนั้น…

      วันเวลาผ่านไปจากบ้านซอมซ่อ กลายเป็นบ้านหลังใหญ่ที่ดูดีกว่าชาวบ้านทุกหลังคาเรือน ทั้งหมดนี้เพราะคนที่เข้ามาอุปถัมภ์แม่และฉันด้วย แต่ทุกอย่างบนโลกนี้ไม่จีรังยั่งยืน เฉกเช่นชีวิตคนเรา…

      ดอกไม้ที่เคยเบ่งบาน เวลานี้กลับร่วงโรยไปตามกาลเวลา ในขณะที่ฉันเริ่มเข้าสู่วัยรุ่น เหมือนดอกไม้เพิ่มจะผลิบานรับแสงอรุณยามเช้า ดึงดูดผีเสื้อและผึ้งน้อยใหญ่เข้ามาหา  จิตใจที่เคยนิ่งเฉยกับทุกอย่างเริ่มแสวงหาความรัก ที่เธอไม่เคยได้รักมาก่อน เธอไม่สนคำนินทาที่ผู้คนต่อว่าเธอทั้งต่อหน้าและลับหลัง

ทำไมดอกไม้จึงเปลี่ยนสี?  

                                  คำเตือนถึงคุณรี้ดทุกท่านที่หลงเข้ามาอ่านนิยาย ดอกไม้ที่เปลี่ยนสี

1.นิยายเรื่องนี้มีดรามา เกี่ยวกับนางเอกที่อาภัพ สู้ชีวิต แถมมีความรักครั้งแรกกับพ่อเลี้ยงตัวเอง แล้วปลายทางเธอจะได้เจอกับรักแท้ไหม ใครจะมาสนใจดอกไม้ที่เปลี่ยนสี มาลุ้นด้วยกันค่ะ

2.มีการใช้คำพูดที่ไม่สุภาพ ทุกอย่างที่เกิดขึ้นในเรื่องนี้ เป็นเรื่องที่สมมุติขึ้นมาเท่านั้น  ระหว่างทางอาจก่อให้คุณรี้ดเกิดความรู้สึกไม่ได้ดั่งใจเป็นระยะๆ 

3 การเขียนบรรยายในสไตล์ของไรท์อาจมีคำผิด คำหล่น คำเกินมาบ้างไม่มากก็น้อย ติ วิจารณ์กันเข้ามาได้นะคะ ไรท์พร้อมที่จะปรับปรุงแก้ไข

3.เนื้อหาบางตอนในนิยายจะมีบทเลิฟซีน 18+ ถ้าหนักหน่วงขอตัดออกไปลงที่รี้ดอะไรต์นะคะ ถ้าชอบให้กำลังใจไรท์ด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะ