ลิขิตมาร

สวัสดีค่า นี่ก็เป็นเรื่องที่สองในชีวิตนะคะ หายไปนานมาก ไปฝึกวิชาหรอ? เปล่า ไปนอน ฮ่าๆ

ถ้าใครเคยอ่านเรื่องเก่ามาก่อน(ถ้าไม่เคย  มีลิงค์ข้างล่างค่ะ จัดไป) 

เรื่องนี้ก็จะมีความดราม่าเพิ่มขึ้นนิดหน่อย เข้มข้นนิดส์นึง

แต่ก็จะเน้นไปทางความหวานละมุนเหมือนเดิมนะคะ

เช่นเคยค่ะ กรุณาติชมกันด้วยน้า จะนำไปพัฒนาค่ะ  หรือจะแสดงความอินเฉยๆก็ได้นะ ชอบอ่าน อิอิ

          จิณห์นิภา...สตรีบอบบางดั่งตุ๊กตากระเบื้องเคลือบผู้มีสายเลือดเผ่ามารไหลเวียนอยู่ในกาย

     นางเลือกที่จะทิ้งอดีตอันดำมืดไว้เบื้องหลังแล้วจากบ้านมาเพื่อเป็นของบรรณาการแก่เผ่าอสูร

     แม้ถูกมองข้าม ไม่เคยถูกเห็นค่า ตุ๊กตากระเบื้องเคลือบตัวนี้ก็มิเคยใส่ใจ ด้วยเข้าใจดีว่านี่คงเป็นผลกรรมที่เคยกระทำไว้ของนาง

          แต่แล้วฟ้าเบื้องบน หรือแท้จริงคือนรกเบื้องล่างก็มิอาจทราบ...

     ได้ลากเส้นลิขิตนางออกมาอีกครั้ง แต่ลิขิตครั้งนี้กลับเข้าไปพัวพันกับลิขิตของใครบางคนอย่างไม่อาจหลีกหนี

          เมื่อเส้นของลิขิตได้เริ่มขึ้นแล้ว นางจะเป็นคนลากเส้นต่อเอง

          แม้จะถูกหลอมละลายด้วยเปลวไฟที่ร้อนแรงเพียงใด

          ลิขิตที่ตุ๊กตากระเบื้องเคลือบตัวนี้เขียนก็จะไม่มีวันย้อนกลับ และนางจะไม่มีวันร้าว...นางขอสาบาน

..........

ขอบคุณ ที่คลิกเข้ามานะคะ^^

ไปเอาใจช่วยตุ๊กตากระเบื้องเคลือบของเรากันค่ะ

-------

edited 20/4/64

**คำเตือน : เรื่องนี้ยาวค่ะ (เพิ่งจะรู้สึกตัว55+) ขอให้ทุกคนไปด้วยกันกับไรท์นะคะ แฮร่**

--------------------------------

เผื่อใครไม่เคยอ่าน ต้องแอบขายของ อิอิ

(ของแท้ต้องมีเพลงประกอบนะเออ กดปิดได้นะ จุ๊บ)