[MHA]ถ้าอยากมีเรื่องก็เข้ามาเลย! - นิยาย [MHA]ถ้าอยากมีเรื่องก็เข้ามาเลย! : Dek-D.com - Writer
×

    [MHA]ถ้าอยากมีเรื่องก็เข้ามาเลย!

    โดย Ket-937768

    เขาที่ถูกมองว่าเป็นตัวประหลาดตั้งแต่เด็ก เขามาเรียนที่นี่เพื่อเป็นการตบหน้าไอคนที่เคยสบประมาทเขาไว้ แต่ "โว้ยยย ออกไปห่างให้ฉันเลยนะ!?!" "อย่ามาเนียนจับตัวกันนะ!!" "ไม่ได้ขี้เขิน และก็ไม่ใช่แมวด้วย!?"

    ผู้เข้าชมรวม

    334

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    16

    ผู้เข้าชมรวม


    334

    ความคิดเห็น


    4

    คนติดตาม


    50
    หมวด :  นิยายวาย
    จำนวนตอน :  1 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  15 ก.ค. 67 / 11:17 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูรายการอีบุ๊กทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    เขาที่ถูกมองด้วยสายตารังเกียจมาตั้งแต่เด็กทั้งเรื่องลักษณะภายนอกและเรื่องอัตลักษณ์   


    จากคนรอบข้างและคนในครอบครัวของตัวเอง......


    เพราะเขาไม่ใช่เด็กที่เกิดมาจากความรักระหว่างพ่อกับแม่แต่มันคือความผิดพลาดที่เกิดขึ้น.....


    น่าสมเพชดีนะว่าไหมโดนตัดหางปล่อยวัดตั้งแต่ 4-5 ขวบ




    {สีผมแปลกประหลาดชะมัดเลย}


    {สีตาประหลาดพอๆกับสีผมเลย}


    {สีผมกับสีตาไม่เห็นเหมือนพ่อแม่เลยใช่ลูกแท้ๆจริงเหรอ}


    แค่มีผมกับตาสองสีมันแปลกขนาดนั้นเลยงั้นหรอ....




    {ตัวประหลาดๆ}


    {นี่ๆอยากไปเล่นกับเจ้าหมอนั่นนะมันเป็นตัวประหลาด}


    {เดี๋ยวก็กลายเป็นตัวประหลาดแบบเจ้านั้นล่ะ}


    ได้ยินแบบอะไรแบบนี้บ่อยจนเขาเริ่มจะเอียน




    และทุกอย่างมันยิ่งแย่ลงเมื่ออัตลักษณ์ของเขาปรากฏขึ้น


    {อะไรกันไฟนี่มันไม่มีความร้อนอะไรเลย}


    {แกนี่มันไร้ประโยชน์จริงๆ}


    {ไม่อยากจะเชื่อว่าแกจะเกิดมาจากฉัน!}


    ขอโทษครับ....




    {อะไรกันไร้ประโยชน์สุดๆเลยไม่ใช่หรือไง}


    {นั้นสิๆ}


    บรรยากาศแย่ชะมัด..ไม่อยากอยู่ที่นี่เลย....



    "แม่คับ....."


    {อย่ามาเรียกฉันว่าแม่ฉันไม่ใช่แม่แก!!!}


    เพี๊ยะ!!??


    อา.....เจ็บ


    แหมะ  

    .

    .

    .

    .

    หมะ

    .

    .

    .

    .


    "ฮึก.."


    {อะไรเนี่ย!? นี่แกร้องไห้หรอ!!}


    {แค่นี้แกก็ร้องแล้วหรอนอกจากไร้ประโยชน์และสร้างแต่ปัญหาแล้วยังอ่อนแออีก!!}


    เขา

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    ไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะร้องไห้เลยเหรอ?




    {ไสหัวไปซะอย่ามาให้ฉันเห็นหน้าอีก!!!}



    ตั้งแต่วันนั้นเขาก็เริ่มปิดกั้นตัวเองสร้างกำแพงที่สูงที่ยากจะทำลาย และเริ่มทำตัวเฉยชาไม่สนใจเสียงจิ้งหรีดรอบข้าง


    คำสบประมาททั้งหมดที่เขาเคยได้รับ มันทำให้เขารู้ว่าเขาจะต้องแข็งแกร่งขึ้นมากกว่านี้เพื่อจะได้ไม่มีใครมาพูดแบบนั้นใส่เขาอีก




    เขาจะไม่แสดงด้านที่อ่อนแอให้ใครเห็นเด็ดขาด 


    แม้ในใจส่วนลึกของเขา จะหวังให้มีใครสักคนยอมรับเขาจากใจจริงก็ตาม....



    แค่คนเดียวก็ได้ แค่คนเดียวก็เกินพอแล้ว......



    __________________________


    ดีจ้าาาาาา สิ่งที่ไรท์จะบอกทุกคนก่อนเลยก็คือเรื่องนี้เกิดมาจากความว่างและความชอบส่วนตัวของไรท์เอง~ เพราะงั้นเดี๋ยวคาดหวังกันเยอะนะคะ ตอนแรกไรท์แต่งเรื่องอื่นอยู่นะแต่พอมาเจอเรื่อง wind breaker



    สภาพก็เลยเป็นประมาณนี้~......




    (ไรท์:อร้ายยยยยย!!!! น้อนนนนนนน!!! น่ารักจังเลย ยยยยย!!! คนอะไรเวลาเขินมันจะน่ารักได้ขนาดนี้!!!!! เวลาขมวดคิ้วก็เท่สุดๆเลยค่ะะะะะะ!!! ซากุระ ฮารุกะคุงงงงงง!!!!//ตกหลุมรักตั้งแต่เห็นน้องหน้าแดง)


    (ไรท์: แฮะๆ.... คู่นี้สุดยอดไปเลย~ ซากุระคุงกินกับอะไรก็อร่อย~//อ่านฟิค+เลือดกำเดาไหล)


    (ไรท์: อะแฮ่ม!!! ก็ตามนั้นนะคะไปก่อนนะคะ!!!! เดี๋ยวจะมาลงตอนนะ!? //เช็ดเลือดกำเดา)

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น