(นิยายแฝด)Obviously See Through!-เห็นนะ!อย่าหลบพี่ตบ(จูบ)

คำเตือน นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นเพื่อความบันเทิงให้การอ่านและส่งเสริมจินตนาการพลพรรคคนรักสายวายเท่านั้น เนื้อเรื่องไม่ได้เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ใดหรือบุคคลใดและสถานที่ใดๆ ทั้งสิ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

---

ผมพยายามที่จะตื่นจากความฝันเสมือนจริงนี้เสียที ไม่รู้วันไม่รู้เดือนทุกอย่างเวียนวนอยู่กับเรื่องเดิมๆ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ตั้งแต่วันสำคัญวันนั้นขบวนรถยนต์ของเหล่าผู้นำหลากหลายประเทศเสียงตูมตามเกิดการระเบิดต้องตะเกียดตะกายเอาตัวให้รอดจากเหตุการณ์ไม่เกิดคาดแต่ระแวดระวังไม่ยอมให้ตัวเองต้องจนหนทางต่อเหตุการณ์จราจลประทุษร้ายที่อาจคร่าชีวิตเขาได้

ทุกครั้งที่ลืมตาเหมือนยังไม่ตื่นจากฝัน ยามหลับตาเหมือนมองเห็นสิ่งต่างๆ รอบตัวไม่เลือนหาย ร่างกายหนักอึ้งไม่สามารถดันตัวให้ลุกขึ้นนั่งจากท่านอนจนปวดเมื่อยไปทั่ว

อาการเจ็บปวดตามร่างกายพลัดกันแสดงตัวหมุนเปลี่ยนตามส่วนต่างๆ ของร่างกาย กลิ่นอันคุ้นเคยลอยฟุ้งแตะจมูกที่สูดดมจนเคยชิน กลิ่นหอมประหลาดที่ทำให้ผมรู้สึกสะอาดหมดจดไปทั้งตัว

‘ผมยังไม่ตายสินะ หรือยังไง!’ ยากจะเดาคำตอบเหลือเกิน ปล่อยให้ดำเนินแบบนี้ไปก่อนไว้ให้เขาฟื้นจากอาการบาดเจ็บสุดสาหัสครั้งนี้ไปก่อนคงได้คำตอบที่แท้จริง

ได้ยินเสียงล้อรถเข็นบดเบียดกับพื้นทำให้รู้สึกจั๊กจี้รูหู ไอเย็นเริ่มปกคลุมร่างกายด้วยกระแสน้ำบางอย่างค่อยๆ แทรกซึมเข้าร่างกายอย่างช้าๆ เสียงสัณญาณจากเครื่องช่วยชีวิตหลายขนานส่งเสียงคุยกันจ๊อกแจ๊กจอแจแต่เขาไม่อาจเข้าใจได้แต่นอนฟัง รอให้หมอและพยาบาลมาตรวจตัวเสียงเจื้อยแจ้วของเครื่องพวกนี้

เขาอยากหลับตาลงช้าๆ จะได้หลับไปพร้อมกับสภาพแวดล้อมใหม่นี้ ความเจ็บปวดทุเลาลงเมื่อสายน้ำเย็นนั่นซึมลึกสู่เข้าร่างกาย เขาต้องทนกับความเจ็บปวดหลากรูปแบบที่ร่างกายของเขาต้องแบกรับผ่านวันและคืนไปเรื่อยๆ แบบนี้โดยไม่รู้ว่านานกี่วันมาแล้วตั้งแต่เหตุการณ์เลวร้ายนั่น

เสียงคนผู้คุยกันสั้นบ้าง ยาวบ้าง ขาดหายเป็นช่วงๆ แต่จับใจความคำพูดเหล่านั้นได้ลำบากอาจด้วยความไม่คุ้นชินด้านภาษาแต่เขามั่นใจว่าตัวเองมีความชำนาญภาษากลางมากพอสมควรและความสามารถทางภาษาอยู่ในระดับดี

‘ให้ตายเถอะ!...’ แย่ที่สุดผมไม่ชอบความรู้สึกแบบนี้เลย เคว้งคว้างล่องลอยความว่างเปล่าเดียวดายที่เคยเผชิญกำลังจะกลับมาอีกครั้ง หากไม่เจ็บปวดก็อยากจะหลับ ภาระหน้าที่ที่เขาต้องทำจะมารอให้เขากลับมาเดินเหินอีกครั้งคงเป็นไปไม่ได้ 

ป่านนี้แล้วข่าวของเขาหลุดไปถึงกลุ่มคนไม่หวังดีแล้วหรือไง และรัฐมนตรีที่ตกลงเข้าร่วมฝ่ายเขานั้นไม่ประสบเหตุความเป็นความตายเหมือนเขาใช่ไหม กลุ่มปฏิวัตของเขาและพวก แล้วยังประชาชนที่สนับสนุนงานที่เขาและพวกพ้องเดินหน้าทำเพื่อประเทศชาติทุกอย่างจะมาหยุดนิ่งเพราะตัวเขาไม่ได้

'สวัสดี! คุณมนุษย์ต่างดาว' เสียงเจื้อยแจ้วชวนปวดหัวกลับเข้ามากวนประสาทเขาอีกแล้ว อยากจะทุบให้สักทีจะได้เลิกวุ่นวายรอบตัวเขาแบบนี้ ปล่อยให้นอนหลับสบายๆ กันบ้าง

ร่างโปร่งแสงกระพริบระยิบระยับตามมาหลอกหลอนเขาทุกวัน อยากจะเบิกตามองหน้าให้ชัดๆ แต่เห็นมองมองเห็นได้ไม่เต็มสองตา

ตัวยาเริ่มทำหน้าที่ของมันได้ทันใจผมเสียจริงจะได้หนีจากเจ้าเด็กกวนใจนี่เสียที ฝันร้ายที่แสนเงียบสงบกำลังกลืนกินทุกอย่างที่เป็นตัวเขาดึงร่างกายและจิตใจที่เหลืออยู่เข้าสู่วังวนแห่งอาการโคม่า!

TBC...

Keisarinna

แบบว่าส่งเม้นท์กระตุ้นกันหน่อยนะคะจะได้มีกำลังใจแต่งให้เยอะๆ ต่อเนื่องไปเรื่อยๆ เรื่องนี้เป็นเรื่องใหม่ล่าสุดค่ะพึ่งได้พล็อตแล้ววางรายละเอียดไว้คร่าวๆ แล้ว แต่งเรื่องผีแต่ไม่หลอนกันบ้างเปลี่ยนโหมดกันจ้า ไคซ์ขอฝากผลงานเรื่องนี้ด้วยน้าท่านผู้อ่านทุกคน

edited 19/11/2566