LOVE PLEASE >> ได้โปรดรักฉันเถอะ <<

-P R E F A C E-

หมดไปเท่าไหร่กับคำว่ารักเพียงลมปาก

หมดไปเท่าไหร่กับเพียงแค่อยากลองดู

หมดไปเท่าไหร่กับคำว่าเนื้อคู่

หมดไปเท่าไหร่กับอีแค่ตัวผู้ทั้งหลาย!

นี่เป็นการอกหักครั้งที่เท่าไหร่ของฉัน ‘แอแคลร์’ แล้วก็ไม่รู้...ฉันไม่ใช่คนไม่สวย แต่ฉันอาจจะสวยมากจนใครเห็นแล้วต้องเหลียวหลัง ฉันไม่ใช่คนโง่ที่เรียนแล้วได้คะแนนไม่ดีตลอด ฉันไม่ใช่คนจนที่จะกินจะใช้อะไรยังต้องประหยัด ฉันไม่ใช่คนอ่อนแอที่แพ้แล้วต้องหลบไป ฉันไม่ใช่คนยอมคนในเรื่องที่ตัวเองไม่ผิดแต่ฉันเดินหน้าเพื่อจะสู้ตลอด แต่ฉันมันคงอาภัพเรื่องเนื้อคู่ที่ไม่ว่าจะคบดูใจกับผู้ชายคนไหนก็โดนเขี่ยทิ้งอย่างไม่ใยดี

และคนนี้เป็นคนที่ฉันคบมานานที่สุดเท่าที่รู้สึกได้แต่ก็ยังไม่วายจะทิ้งฉันไปมีผู้หญิงคนอื่นที่ไม่มีอะไรเทียบเท่าฉันได้เลย...จนฉันต้องมานั่งพิจารณาตัวเองซะใหม่ว่าฉันไม่ดีตรงไหนตัวผู้ถึงต้องทิ้งฉันไป

“ฉันสวยไหม” ด้วยความที่จิตตกถึงขั้นสุดของชีวิตด้วยความหน้ามืดตามัวเลยไปคว้าแขนผู้ชายคนหนึ่งที่กำลังเดินผ่านไป

“สวย” แล้วผู้ชายคนนั้นก็ตอบมาโดยไม่ต้องคิดอะไรเลย ฉันเลยยกยิ้มขึ้นอย่างดีใจก่อนจะค่อยหุบลงเมื่อคิดย้อนไปถึงเรื่องในอดีต

“แต่ทำไมผู้ชายทิ้งถึงฉันไปทุกคนเลยละ” จู่ๆน้ำตาไม่คิดว่าจะไหลก็ไหลออกมาเสียดื้อๆเมื่อฉันเงยหน้าขึ้นสบตากับผู้ชายคนนั้น

แสงสีเสียงในคลับที่ตีกันให้มั่วไปหมดทำให้ฉันเห็นหน้าของผู้ชายคนนั้นไม่ค่อยชัดแต่รู้ว่าหล่อ...และดูอบอุ่นดูจริงใจและเป็นคนดี

“เพราะคุณเป็นแบบนี้มั้งครับ” เอ่ยจบเขาก็ค่อยๆใช้มืออีกข้างจับมือของฉันให้คลายออกจากแขนของเขาอย่างสุภาพ

“แบบไหนละ”

“ขอตัวนะครับ” แล้วเขาก็เดินหายเข้าไปในฝูงคนแต่สายตาแสนอบอุ่นเป็นประกายแห่งความเห็นใจและรอยยิ้มที่ดูจริงจังนั้นยังคงตราตรึงอยู่ในความคิดของฉัน......

....SW_B2....

แอบมาเปิดเรื่องแบบเงียบๆเชียบๆคนเดียว

เรื่องนี้ยังไม่มีกำหนดลงอย่างแน่นอนนะคะ

ไม่ต้องกดตามก็ได้เปิดไว้เฉยๆ

ให้รู้ว่าตอนนี้กำลังทำเรื่องแนวนี้อยู่

ได้เรื่องยังไงจะมาลงให้แต่คิดว่าอีกนาน

#รักกันต้องรอ #ไม่ช่าย!!

ในนาม.GOT-RY