ไดอารี่ของไข่เค็ม

“ปิ๊งป่อง” เสียงนาฬิกาปลุก “ตื่นเเล้วคร้าบบบ” เสียงไข่เค็ม เมื่อเขาตื่นเขารีบดูเวลา ขณะนั้นเป็นเวลา 7 โมง 45 นาที ไข่เค็มรีบเก็บที่นอนและรีบอาบนำ้แต่งตัว และลงไปทานอาหารที่คุณยายเตรียมให้นั่นคือ มังคุดลูกนึง คุณยายบอกไข่เค็มว่า “ยายขอโทษที่หาได้แค่มังคุด” แต่ไข่เค็มบอกว่า “ไม่เป็นไรครับยาย”
เมื่อทานเสร็จ เขารีบวิ่งไปโรงเรียน ขณะที่ไข่เค็มวิ่งไปโรงเรียน เขาคิดในใจว่า “ถ้าผมโตขึ้น ผมจะช่วยยายหาเงิน ยายต้องไม่ลำบากครับ ผมมั่นใจ” ระหว่างนั้นไข่เค็มร้องไห้ และเนื่องจากไข่เค็มวิ่งและร้องไห้ไข่เค็มจึงสะดุดก้อนหินและล้มลงบนโคลน ซึ่งทำให้ไข่เค็มร้องไห้หนักกว่าเดิม เมื่อเขาดูนาฬิกาข้อมือ ไข่เค็มจึงรู้ว่าเขาไปไม่ทันแล้วเพราะเป็นเวลา 8โมง30นาที เขาจึงเดินกลับบ้านพร้อมร้องไห้ตลอดเวลา