จุดเริ่มต้นของการอยู่คนเดียวคือการไม่เข้าสังคมหรือการไม่มีเพื่อนปกติคนเราส่วนใหญ่เข้าหากันได้ง่าย คนที่คิดจะอยู่คนเดียวคือการเพิ่มทักษะการเอาตัวรอดมากขึ้น ก่อนจะอ่านเนื้อหาต่อไปผมขอแนะนำตัวก่อนนะครับ ผมชื่อบอล อายุ14 ผมเอาเรื่องในชีวิตประจำวันของผมมาสร้างขึ้น ผมไม่รู้ว่าใช่นิยายมั้ยแต่ผมอยากเขียนมันขึ้นเพื่อระบายอารมณ์ในแต่ละวัน ชีวิตวัยรุ่นของผมก็เป็นเรื่องที่จะเขียนต่อจากนี้ครับ''ต่อจากเมื่อกี้'' เพื่อไม่ให้รำบากใคร การอยู่คนเดียวในชีวิตวัยรุ่น''วัยเรียน"มีข้อดีและข้อเสีย"ข้อดีก็คือเราไม่ได้สร้างความน่ารำคาญให้ใครการอยู่นิ่งๆเงียบๆผมว่าสบายสุดๆนั่งฟังเพลงคิดเรื่องต่างๆได้โดยไม่ต้องกังวลว่าจะมีคนมากวน(เพราะเขาไม่รู้จัก) ส่วนข้อเสียของการอยู่คนเดียวก็คือเวลามีงานกลุ่มจะลำบากสุดๆ ด้วยความที่เราไม่รู้จักใคร อาจจะสื่อสารได้ลำบาก(ข้อแนะนำทำตามที่เขาสั่งไปเหอะโดยไม่ต้องโต้ตอบอะไร) ทุกคนที่เขามาอ่านเรื่องนี่คงจะสงสัยว่าการอยู่คนเดียวแล้วจะอยู่ไปเพื่ออะไรโดยที่เราสามารถเข้าหาคนอื่นได้ง่ายแท้ๆ สำหรับผมการอยู่คนเดียวมันสบายสุดเลยเลือกที่จะอยู่แต่มันลำบากที่สุดก็คือการพึ่งพาคนอื่นหรือก็คือเราจะไม่มีใครที่สามารถช่วยเราได้ในเวลาที่เราลำบาก" ขอเวลาคิดตอนต่อไป"
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น