[ My hero academia ] ฆาตกรน่ะไม่สามารถเป็น'ฮีโร่'ได้หรอกนะ

ความรังเกียจคือ สิ่งที่อยู่กับมนุษย์มาตั้งแต่แรกเริ่ม

 

"ทำไมพวกคุณต้องรังเกียจพวกด้วยละ"

"เพราะเขาไม่มีดวงตา แต่กลับใช้ชีวิตได้เยื่ยงคนปกติได้อย่างน่าประหลาดหรอ"

"เพราะเขามีอดีตอันมืดมน แต่พยายามดิ้นรนหาแสงสว่าง พวกคุณจึงตีตัวออกห่าง เพราะรังเกียจงั้นหรอ"

"เพราะเขาสูญเสียคนสำคัญจึงมีอาการทางจิต แต่กลับไม่มีใครยื่นมือเข้าไปช่วย เพราะรังเกียจงั้นหรอ"

"เพราะเขาถูกครวบครัวอันเป็นที่รักฆ่า คุณบอกว่า 'ช่างน่าสงสาร' แต่กลับไปวิ่งออกไปช่วย"

"เขาพยายามผูกมิตรกับพวกคุณ แต่พวกคุณกลับรังเกียจ เพียงเพราะเขาเป็นสิ่งมีชีวิตที่ไม่เหมือนพวกคุณงั้นหรอ"

พวกเขาแค่อยากจะมีชีวิตปกติอย่างพวกคุณก็เท่านั้น ทำไมต้องรังเกียจกันด้วยละ

อย่างน้อยๆพวกเขาบางคนก็เคยเป็นมนุษย์เช่นพวกคุณมาก่อนนะ 

อยากมีชีวิตปกติธรรมดา ทั้งที่รู้ว่าไม่สามารถมีได้แล้ว

อยากอยู่ท่ามกลางแสงสว่าง ไม่ต้องคอยหลบซ่อนในเงามืด

พวกคุณกักขังพวกเขาด้วยคำพูดที่น่ารังเกียจมากมาย 

เมื่อถึงยามลำบาก กลับอยากให้พวกเขายื่นมือเข้ามาช่วย

ทั้งๆที่พวกคุณก็ไม่เคยให้อะไรพวกเขาเลยสักนิด

'ได้โปรด....ช่วยฉันด้วย....ฉันยังไม่อยากตาย....'

'ทำไม...ต้องช่วย...มีมือ...มีเท้า...ก็หนีเองซะสิ..'

'ทำไมฉันต้องช่วยพวกแกด้วย ขยะอย่างอย่างพวกแกควรจะหายไปซะ!!'

'ม-ไม่เคยให้อะไร ต-แต่กลับร้องขอ ม-ไม่ต่างอะไรกับสัตว์ช-ชั้นต่ำ'

'อยากให้ช่วยงั้นหรอครับ คิกคิกคิก ไม่ละ ผมชอบดูพวกคุณตายมากกว่านะ'

'ผมก็อยากช่วยอยู่หรอกนะครับ แต่พวกคุณน่ะได้ตายไปแล้ว ตายไปตั้งแต่พวกคุณเอ่ยวาจาน่าโสโครกนั่นออกมาแล้ว'

'ปีศาจอย่างพวกแก!! ไม่ควรเกิดมาเลยด้วยซ้ำ!!'

อย่าร้องขอ หากไม่เคยมอบให้

อย่าเศร้่าใจ หากเคยทำให้ใครต้องตาย

อย่าได้กล่าวสาปแช่ง

เพราะพวกคุณ

เป็นคนทำให้พวกเขาเกิดมา

♔   

?THEORA