ยัยแสบซ่าส์ปิ๊งรักหนุ่มสุดเฮี้ยบ - ยัยแสบซ่าส์ปิ๊งรักหนุ่มสุดเฮี้ยบ นิยาย ยัยแสบซ่าส์ปิ๊งรักหนุ่มสุดเฮี้ยบ : Dek-D.com - Writer

    ยัยแสบซ่าส์ปิ๊งรักหนุ่มสุดเฮี้ยบ

    ว้าววววววววววววว สาว ไอคสคูล พบ รัก กับ หนุ่ม ผู้แสนร่ำ รวย

    ผู้เข้าชมรวม

    158

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1

    ผู้เข้าชมรวม


    158

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  1 ก.ย. 66 / 17:57 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น

    อาซึมิจังเช้าแล้วนะจ๊ะลูกรีบลงมาทานอาหารเร็วเดี๋ยวไปโรงเรียนไม่ทันนะเสียงแม่ปลุกฉันให้ตื่นจะภวังค์ในความฝัน เฮ้อออออ แม่นะแม่ไม่น่าปลุกเลยกำลังฝันดีแท้ๆ  กี่โมงแล้วเนี่ย ฉันบ่นกับตัวเองพร้อมกับหยิบนาฬิกาขึ้นมาดู 8 โมงแล้วเหรอ อืม เฮ้ยยยยยยย 8 โมงแล้ว โรงเรียนเข้าแล้วๆๆๆๆๆๆๆๆ

    แฮ่กๆๆๆๆๆๆ เฮ้อ ถึงโรงเรียนซะทีเกือบไม่ทันแน่ะ และแล้ว อาซึมิจังสาวน้อยคนนี้ก็มาถึงโรงเรียนจนได้โฮะโฮะโฮะ ฉันหัวเราะให้กับความสำเร็จตัวเองอย่างบ้าคลั่งยังไม่ทันสะใจดี ก็มีมือ ๆ หนึ่งมาแตะที่บ่าของฉันทางด้านหลัง หยึ่ยยยย ไม่ต้องให้ฉันเดาว่าเป็นใคร หน้าอาจารย์ฝ่ายปกครองแล่นเข้ามาในหัวสมองฉันอย่างรวดเร็วฉันสูดลมหายใจอย่างแรง และค่อย ๆหันหลังไป เธอมาทำอะไรที่นี่  โล่งอกไปคน ๆ นี้ไม่ใช่อาจารย์ เฮ้ยย แล้วเค้าเป็นใครอ่ะ นายเป็นใครอ่ะ ฉันกรอกเสียงถามนายบ้านี่ไปอย่างห้วน ๆ เซ็งชะมัดเลยดันมาเห็นฉันตอนมาโรงเรียนสายทั้ง ๆ ที่ฉันอ่ะ อืมไม่อยากจะโม้เลยแต่ก็ขอสักหน่อยเหอะ สวยถึงขั้นระดับดาวโรงเรียน หนุ่ม ๆ รุมจีบกันเลย แต่ฉันอ่ะนะ ก็ยังไม่มีแฟนหรอก เพราะว่า เออ เพราะว่า เฮ้ย เพราะว่าอะไร อ่ะ แงๆๆๆๆๆๆๆๆๆ พูดแล้วเศร้า อายุอานามฉัน ก็ปาไป 15 หยก ๆๆ 16 หย่อน ๆ แล้ว แต่ทำไมฉันยังไม่มีแฟนกับเค้าซะทีเล่าสงสัยคนอื่นจะเห็นฉันสวยเกินจนไม่กล้าจะจีบล่ะมั้ย อิอิ คิดแล้วก็ภูมิใจ เฮ้ย แล้วว่าแต่นายนั่นเป็นใครล่ะ บอกมาเดี๋ยวนี้นะว่านายเป็นใคร ไม่งั้นฉันจะไปฟ้องอาจารย์ฝ่ายปกครองจริงๆ ด้วยว่านายมาสาย อะแฮ่ม ๆ อืม เธอจะรู้ไปทำไมล่ะยัยสายสมร กรี๊ดดดดดดดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ มันว่าฉ้านนน ว่ายัยสายสมรอ่ะ ฉันไม่ยอมจริงๆๆๆ ด้วย ฮือๆๆๆยังไง ๆฉันก็จะเปิดโปงความลับของนาย ถ้านายไม่รีบบอก ฉันจะวิ่งไปบอกอาจารย์ฝ่ายปกครองตอนนี้เลยจริงๆๆๆด้วย โอ๋ๆๆๆ กลัวแล้วคร๊าบบ ๆๆๆๆ บอกก็ได้คร๊าบบบบบบบ อย่าบอกอาจารย์เลยนะ โฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆในที่สุดไอ่นายหน้าอ่อน ก็แพ้อิซึมิสุดสวยคนนี้จนได้ อ้าวยังไม่รีบบอกอีก เร็วว ๆ เด้เสียเวลาไม่บอกฉันจะไปแล้วนะ ฉันวางมาดอย่างคมเข้มพร้อมกับกอดอกเหลือบสายตามองนายนั่นซึ่งนั่งขอร้องฉันอย่างกับลูกไก่เจอจระเข้แน่ 5555 ผมคือ ซากุยะ นี่ครับบัตรสารวัตรนักเรียนคุณจะโดนทำโทษในเรื่องที่มาสายนะ กรุณาเดินตามผมมาด้วยครับ ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก เฮ้ยเป็นงี้ได้ไงอ่ะ นายนี่คือสารวัตรนักเรียนเหรอเนี่ย ตายแล้วๆๆๆๆๆ ยัยอาซึมิซื่อบื้อติ๊งต๊อง โง่เง่า  เออ แต่นายนั่นก็มาสายเหมือนกับเรานี่นาจริงด้วยอิอิ ไม่ไป อย่าลืมนะถึงนายจะเป็นสารวัตรนักเรียน แต่นายก็สายเหมือนกันนี่ อืมมมมม ถ้าฉันเอาเรื่องนี้ไปบอกอาจารย์ฝ่ายปกครอง ว่า ท่านสารวัตรใหญ่ซากุยะมานายจะเป็นยังไงน้า อิอิไม่อยากจะคิดเลยนะ ทางที่ดีปล่อยฉันไปดีกว่าฉันก็จะไม่บอกครูเรื่องนาย ส่วนนายก็ทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นอะไรทั้งนั้นโอเค มั้ย เออ เห็นทีจะไม่ได้นะครับเพราะว่าผมไม่ได้มาสาย ผมแค่เดินมาตรวจความเรียบร้อยสำหรับนักเรียนมาสายและจับไปทำโทษเหมือนกับคุณนี่แหละครับ เฮ้ออออ ยัยอิซึมิ สงสัยวันนี้หล่อนจะต้องโดนถอนหญ้าสนามเบสบอลอีกแหงๆๆๆ เลย ครั้งที่แล้วก็ยังอายไม่หายเลยเอาอีกแล้วเหรอเนี่ย กรุณาเดินตามผมมาด้วยครับ  เชอะแหวะ วางมาดเต็มที่เลยนะย่ะ ฉันไม่กลัวหรอกฉันคิดในใจพร้อมกับแลบลิ้นปริ้นตาใส่นายนั่นซึ่งเดินนำหน้าฉันไปแล้ว เออขอโทษด้วยนะครับผมอยากจะบอกคุณว่าช่วยแต่งกายให้เรียบร้อยก่อนเข้าไปในห้องปกครองครับ ง่ะ นายนั่นเห็นฉันตอนกำลังแลบลิ้นพอดีเลยยังไงๆ ก็ช่างเหอะฉันไม่มีทางยอมนายนั่น แน่ ๆๆๆ ยังไง ๆฉันก็จะเอาคืน เออ คะ ค่ะ อืมคุณช่วยบอกฉันได้มั้ยค่ะว่าทางไปห้องน้ำอยู่ที่ไหนฉันเป็นนักเรียนเพิ่งย้ายเข้ามาใหม่ในปีนี้น่ะค่ะ อืม อยากเข้าห้องน้ำหรอ ว่าแต่เธอไม่เบี้ยวหนีฉันไปแน่นะฉันจะไปยืนรอเธอหน้าห้องน้ำโอเคแล้วก็มานี่ฉันจะไปส่งเธอเอง เออ ค่ะ ได้ค่ะ แหมกับนายนี่ฉันใช้เหลี่ยมไม่ได้เลยแฮะสงสัยฉันจะต้องโดนทำโทษจริงๆซะล่ะมั้งเนี่ยฉันเดินเข้าไปในห้องน้ำด้วยหน้าตาแบบเซ็ง ๆ ที่สุดในชีวิตถ้าใครมาเห็นฉันตอนนี้คงคิดว่าฉันฮึไม่ออกมาหลายวันแน่ ๆ เลย พอฉันทำธุระเสร็จก็เดินออกมาตามปรกติเฮ้ยยย นายนั่นไม่ได้อยู่หน้าห้องน้ำแล้วสงสัยจะปวดเหมือนกันอิอิ เป็นโอกาสดีของเธอ แล้วอิซึมิ ฉันรีบแวบตัวออกมาจากบริเวณนั้นแล้วรีบวิ่งไปที่ห้องเรียนอย่างรวดเร็วและฉันคิดว่านายนั่นคงไม่มีทางตามฉันเจอแน่ ๆ เพราะว่าฉันก็ไม่ได้บอกชื่อเสียงเรียงนามไปซะด้วยและที่สำคัญนายนั่นก็ไม่รู้หรอกว่าฉันเรียนห้องอะไรชั้นอะไรก็แน่ล่ะ โรงเรียนนี้เป็นโรงเรียนที่มีแต่พวกคุณหนูลูกเศรษฐีไอโซเรียนทั้งนั้นนี่นา เออ อย่าเข้าใจผิดล่ะว่าฉันเป็นลูกคนรวยฉันก็เป็นคนธรรมดานี่แหละ แต่ว่าแม่ฉันน่ะสิอยากให้ฉันได้มีแฟนรวย ๆ หล่อ ๆ ฉันก็เลยได้มาเรียนที่เนี้ย เฮ้อออ แม่นะแม่ไม่น่าพาฉันมาเข้าโรงเรียน

    ห่วยแตก แบบนี้เลยเจอแต่คนอะไรก็ไม่รู้ตั้งแต่เช้าเปิดเทอมวันแรกก็ซวยสุด ๆ ซะแล้วเฮ้อ เหนื่อยจังและตอนนี้ฉันก็กำลังรู้สึกหิวด้วย เออหวัดดีจ๊ะห้องเรียน เคมี D1 อยู่ตึกไหนจ๊ะ มีผู้หญิงคนนึงดูท่าจะรุ่นราวคราวเดียวเสียงแหลม ๆเล็ก ๆเดินเข้ามาถามฉัน อ้อฉันกำลังจะไปพอดีเลยเธอชื่ออะไรอ่ะ ฉันเอ๋ยถามยัยเสียงเล็กตัวแห้งนั่นออกไปเพราะคิดว่าเราคงอยู่ห้องเดียวกัน ฉันชื่อ ยูกิจ๊ะ ชื่อยูกิเหรอ อืม ส่วนฉันอ่ะชื่ออิซึมิจังจ๊ะฉันตอบยัยนั่นไปด้วยคำพูดที่แสนสุภาพและอ่อนโยนที่สุดที่ฉันเคยพูดมาในชีวิตนี้เลยก็ว่าได้ฉันกับยัยนั่นเดินไปด้วยกันแบบไม่พูดไม่จาสงสัยคนที่เห็นคงจะคิดว่าฉันเป็นใบ้กันทั้งคู่ล่ะมั้ง เออ แล้วเธอบ้านอยู่แถวไหนหรอ เป็นประโยคแรกที่ยัยยูกิคุณหนูนั่นเอ่ยถามฉันระหว่างที่เดินอยู่ อ้อบ้านอยู่แถวร้านขายเนื้อโชจูนะจ๊ะ ใก้ลกับโรงเรียนนิดเดียวเองนั่งรถไฟฟ้า 2-3 ป้ายก็ถึงจ๊ะ ฉันตอบยัยนั่นไปด้วยเสียงอ่อนโยนเช่นเคย นี่เธอ เธอได้กินข้าวเช้ามาป่ะ ฉันเอ่ยถามยัยนั่นไปอย่างหน้าตาเฉยเผื่อยัยนั่นจะมีขนมปังหรืออะไรเล็ก ๆน้อย ๆให้ฉันได้กินก่อนเข้าเรียน อุบส์ คิคิ อิอิๆๆ อิซึมิ นี่ตลกจังเลย หิวหรอ ฉันไม่เข้าใจเลยว่าการที่ฉันหิวนี่มันเป็นอะไรที่น่าขำมากหรือไงย่ะหัวเราะอยู่ได้ ตอบฉันไปแบบเสียงเซ็งๆ อืมหิว อ๊ะ นี่ ขนมปังกับนม ฉันมักพกติดตัวเสมอๆแหละเวลามาโรงเรียนเผื่อหิวในชั่วโมงแต่เธอหิวฉันว่าเธอกินก่อนจะดีกว่านะเดี๋ยวปวดท้อง ขอบใจนะฉันเอ่ยตอบยัยนั่นไปพร้อมกับรับขนมปังกับนมมาแกะกินทันทีพอถึงห้องแล้วจะได้เรียนเลยไม่ต้องเสียเวลารออาจารย์สอน แต่อยู่ ๆ ฉันก็เริ่มสังเกตว่ามีสายตามากมายมองมาที่ฉันฉันก้มดูตัวเองตั้งแต่รองเท้ากระโปรงฉันก็ไม่ได้ลืมรูดซิปเสื้อก็ติดกระดุมเรียบร้อยผมเผ้าเรอะสวยดีนี่ (สงสัยอันหลังนี่ฉันคิดไปเอง อิอิ) เออแล้วยัยยูกิแห้งเสียงแหลมนั่นก็หัวเราะฉันคิกๆคักๆราวกับว่าฉันมีอะไรผิดแปลกจากคนปรกติอย่างงั้นแหละฉันเลยตัดสินใจถามออกไป เออนี่ คนพวกนั้นมองอะไรกันอ่ะ แล้วเธอหัวเราะทำไมฉันมีอะไรแปลกไปหรอ ไม่แปลกไปหรอกจ๊ะแต่แปลกมากทีเดียวก็เธอเล่นกินไปเดินไปอย่างงั้นอ่ะคนเค้าก็มองเธอซิ อิอิ ดูซิ อิอิ สงสัยจะหิวมากใช่มั้ย อืม ฉันหิวมากและฉันก็ไม่รู้สึกอายด้วยฉันรู้สึกอารมณ์เสียขึ้นมานิด ๆที่คนอื่นเห็นฉันเป็นเหมือนตัวประหลาดทั้งๆที่ตอนเรียนโรงเรียนเก่าฉันได้เป็นถึงดาวโรงเรียนและเรียนเก่งท็อปเท็นที่สุดแต่วันเนี้ยมันวันบ้าอะไรเนี่ย แล้วเท้าของฉันก็ต้องหยุดชะงักลงเมื่อมีคนๆนึงมาขวางทางการเดินของฉันและไม่ต้องถามว่าใครเลยนายคนที่ฉันหนีมาเมื่อเช้า อะ อ่ะ เออ ทำไมเหรอ ฉันถามออกไปด้วยเสียงที่สั่นและหน้าที่ซีดเหมือนกับเงาะปอกเปลือกและฉันไม่จำเป็นต้องรอคำตอบเท้าของฉันติดสเก็ตเทอร์โบขึ้นมาทันที โครมมมมมมมมมมมมมม  ว้ายฉันล้มต่อหน้าคนเยอะมากๆๆๆ เลยยยยย ฉันจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนเนี่ย ลุกขึ้นมา นายบ้านั่นพูดพร้อมกับยื่นมือให้ฉันจับเพื่อลุกขึ้น แต่คนอย่างอิซึมิไม่เคยง้อใคร ฉันค่อย ๆพยุงตัวของตัวเองขึ้นอย่างช้า ๆ เจ็บชะมัดเลย สงสัยที่หัวเข่าฉันจะมีเลือดไหลด้วยแหละ เฮ้อออออ วันซวยๆๆๆๆฉันบ่นกับตัวเองซ้ำ ๆ ซาก เธอต้องไปห้องพยาบาล จ๊ากกกกกกกกกกกกกกกก ตัวฉันมาอยู่บนแขนนายนั่นได้ยังไงเนี่ย นี่ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ ไม่งั้นฉ้านนนนนนนนนจะฟ้องอาจารย์ฝ่ายปกครองงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง หยุดเอาอาจารย์มาเป็นข้ออ้างซะทีนะครับตอนนี้เธอต้องทำแผลก่อนนะ เจ็บใจจจจจจจจจจจจจ นายนั่นหาว่าฉันเอาอาจารย์มาเป็นข้ออ้างงงง เชอะ เจ็บใจชะมัดเลยโว๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย สงสัยวันนี้ฉันคงไม่ต้องได้เรียนกันพอดีล่ะมั้ง ถึงแล้วครับ นั่งลง ผมจะทำแผลให้ ฉันบอกว่าฉันไม่ได้เป็นไรไงเล่า เลิกยุ่งกับฉันได้แล้ว เธอยังไม่ได้พูดซักคำเลยนะ ว่าเธอไม่ได้เป็นอะไร ผมยังไม่ไดยินจากปากคุณเลยนี่ เออจริงด้วยแฮะ ฉันยังไม่ได้พูด แหะๆ เสียฟอร์มนางเอกหมดเลย เออ นั่นแหละ ยังไง ๆ ก็เลิกยุ่งกับฉันเดี๋ยวนี้ ไม่ได้ ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกโอ๊ยยยเจ็บนะ ทำไมนายราดทิงเจอร์ลงบนแผลฉันแบบนี้ล่ะ ไอ่บ้า โทษฐานของการมาสายและการหนีผมจากห้องน้ำ ฮือๆๆๆ เจ็บใจชะมัดเลย ไอ่บ้าคอยดูนะถ้าฉันกลับบ้านเมื่อไหร่ฉันจะไปบอกแม่ให้ย้ายฉันออกจากโรงเรียนบ้าๆๆนี่ทันทีที่ฉันออกไปจากรั้วโรงเรียนเลยเชียว ฉันกำหมัดแน่นและพร้อมที่จะชกนายนั่นเมื่อไหร่ก็ได้ที่ทำฉันเจ็บอีกครั้งนึง เอาล่ะเสร็จแล้วเป็นไงฝีมือผม เออนี่นายนายช่วยพูดตามธรรมดาได้ป่ะ ฉันไม่ได้สอดหรืออยากเห็นอะไรหรอกนะ พูดตามปรกติได้ป่ะไอ่คุณ ๆ ผมๆ เนี่ยฟังแล้วมันชักรำคาญ อ้อได้สิยัยสตอเบอรี่ จ๊ากกกกกกกกกกนายนั่นเห็นกางเกงในฉ้านได้งายยยยยยเนี่ย ไอ้บ้าไอ่ลามก ชอบดูกางเกงในคนอื่นไอ่โรคจิตฉันจะไปเปล่าประกาศให้ทุกคนรู้เลยว่าสารวัตรบ้ากามแอบดูกางเกงในเด็กสาวตัวน้อยๆที่ย้ายเข้ามาใหม่ 55555 กร๊ากกกกกกกกกกกกกกก นายบ้ากามนั่นหัวเราะจนตัวงอพร้อมทั้งกุมท้องลงไปชักดิ้นชักงออย่างกับไส้เดือนโดนไฟ นี่ ตอนเธอล้มนี่เธอไม่คิดเลยเหรอว่ากระโปรงเธอจะไม่เปิดเลย555 เธอนี่ท่าจะบ้านะยัยสตอเบอรี่ นี่นายอย่าเรียกชื่อฉันตามใจชอบได้มั้ย ยัยสายสมรบ้างล่ะยัยสตอเบอรี่บ้างล่ะ เดี๋ยวเหอะไอ่สารวัตรบ้ากาม แหวะ ฉันแลบลิ้นให้ไอ่บ้ากามพร้อมกับวิ่งออกมาจากห้องพยาบาลซะดื้อๆอ้าวยัยตัวเล็กเสียงแหลมทำไมมายืนตรงนี่ล่ะเนี่ย เออยูกิ เธอมาที่นี่ทำไมหรอแล้วทำไมไม่ขึ้นเรียนล่ะ อ้าวฉันก็มารอเธอน่ะสิ อ๊ะ นี่กระเป๋าเธอตกตอนเธอล้มน่ะ ฉันรีบเอามือปิดปากยัยยูกิแล้วรีบจูงมือเธอออกมาจากตรงนั้นให้เร็วที่ ชูว อย่าเสียงดังไป แล้วอย่าบอกใครนะว่าฉันล้มอ่ะวันเนี้ย อืม ก็ได้ แต่ต้องเลี้ยงไอติมตอบแทนฉันเย็นนี้นะตกลงเปล่า เออ ก็ได้ๆๆ แต่ห้ามปากโป้งไปบอกใครล่ะ เออนี่อิซึมิ เธอรู้จักรุ่นพี่ซากุยะด้วยหรอคนที่เป็นสารวัตรนักเรียนที่พาเธอไปห้องพยาบาลตอนที่เธอล้มล่ะ ใครบอกว่าฉันรู้จักไอ่บ้ากามนั่นเล่า ห๋าไอ่บ้ากาม เออ พูดแล้วเจ็บใจก็ใช่น่ะสิ นายนั่นน่ะไม่ได้ตั้งใจมาช่วยฉันหรอกมันอ่ะหวังจะดูกางเกงในฉันล่ะรู้เปล่า เฮ้ยยยยยยยรุ่นพี่ไม่ได้เป็นคนแบบนั้นนี่ หืม นี่ฉันจะเป็นจะ ๆ ตาเลยนะขอบอก แล้วตอนเช้าด้วยตอนที่ฉันมาโรงเรียนอ่ะฉันไม่ได้มาสายเลยซักนิดดดดดดดดดนายนั่นอ่ะมันรั้งตัวฉันไว้ล่ะทำให้ฉันเข้ามาในห้องสาย ฉันนินทานายบ้ากามนั่น อย่างเมามันส์ อิอิ ฉันใส่ไข่ไปเต็มที่เลยล่ะไม่เชื่อก็ดูที่ฉันโม้กับยูกิซิ โฮะๆๆๆๆๆๆๆๆนายบ้ากามสู้ยัยอิซึมิปากกรรไกรไม่ได้ซะแล้วที่โรงเรียนเก่าฉันนะใครๆๆก็ต่างพูดเรียกฉายาฉันว่ายัยปากกรรไกรแล้วมันก็เป็นจริงตามฉายาที่เพื่อน ๆ เรียกฉันด้วยซิอิอิ อิซึมิปากกรรไกรทำไมมันช่างคล้องจองอะไรเช่นนี้ สงสัยวันนี้จะไม่ได้เรียนแล้วล่ะ ฉันจะกลับล่ะนะ ฉันบอกยัยยูกิด้วยน้ำเสียงเซ็ง  เฮ้ยยยยยยอิซึมิเธอจะโดดเรียนหรอ อืมช่ายยยยย ฉันจะโดดเรียนทำไมหรอ ป่ะฉันไปด้วยไปไหนกันดีล่ะ ยัยยูกิพูดพร้อมกับจูงมือฉันให้เดินพรวด ๆๆๆ โดยที่ฉันยังไม่ได้พูดอะไรซักคำ เฮ้ยยยจะดีหรอ เธอจะไปกับฉันด้วยหรอว่าแต่เธออ่ะเคยโดดเรียนอ่ะเปล่า ไม่เคย ยัยยูกิตอบพร้อมกับส่ายหน้าพรืดๆ จ๊าก ไม่เคยโดดเรียนเนี่ยนะแล้วเธอจะไปกับฉันได้ยังไงล่ะเนี่ย ทำไมจะไม่ได้ล่ะ ฉันก็จะไปกินไอติมกับเธอตามสัญญาไง ยัยยูกิทวงสัญญาเรื่องไอติมกับฉัน เออ ๆ ๆ ไปก็ไป และฉันกับยัยยูกิก็มาปรากฏกายหน้าร้านไอติมที่ศูนย์การค้าแถวชิบุย่าในตอนกลางวันแสก ๆ เฮ้ยนั่นมันนายบ้ากามไม่ใช่หรอ ยูกิดูซิใช่ป่ะๆ เออ ๆ ๆใช่แล้วๆๆ เค้าจะมาที่นี่ทำไมน้า รีบหนีเร็ว ยูกิฉันรีบจับมือยูกิพร้อมกับวิ่งอย่างรวดเร็วคราวนี้ไม่ใช่สเก็ตติดเทอร์โบล่ะแต่เป็นซุปเปอร์สเก็ตติดเทอร์โบมากกว่า แฮ่กๆๆๆ อิซึมิ เวลาเธอจะพาฉันวิ่งก็บอกฉันซักทีได้มั้ยฉันเหนื่อยจะตายอยู่แล้วเธอเล่นเอาลาก ๆๆๆ ฉันมาแบบนี้ฉันไม่ใช่ตุ๊กตานะย่ะ ยูมิพูดตัดพ้อฉันที่เอาแต่ลากๆๆๆเธอมาเพราะความกลัวไอ่บ้ากามนั่นตังหากเล่าทำให้ฉันต้องวิ่งหนีมาแบบเนี้ย เออ ขอโทษนะยูกิพอดีฉันกลัวน่ะ อืมไม่เป็นไร ยัยยูกิตอบพร้อมกับถูแขนตัวเองเบา ๆ ๆด้วยความเจ็บที่ฉันดึงเธอมา ฉันว่าวันนี้เรากลับกันเถอะนะเดี๋ยวค่อยมากินกันวันหลังก็ได้ ฉันชวนยัยยูกิกลับเพราะเห็นว่าสถานการณ์ชักไม่ดีขึ้นทุกทีๆ อืม ฉันก็ว่าแบบนั้นเหมือนกันแหละ   แม่ขา กลับมาแล้วค้า พอถึงบ้านฉันก็ตะโกนโหวกเหวกโวยวายเป็นตลาดสด เป็นไงบ้างลูกไปโรงเรียนวันแรกสนุกมั้ย โหยยยยยยแม่หนูไม่เอาอีกแล้วนะคะไอ่โรงเรียนลูกคนรวยอะไรเนี่ยวุ่นวายชะมัดเลยเกิดแต่เรื่องราว ฉันบ่นให้แม่ฟังพร้อมกับวางกระเป๋าลงทำท่าเหนื่อยๆ เพียงแค่วันเดียวที่ฉันไปโรงเรียนฉันรู้สึกว่ามีเหตุการณ์เกิดขึ้นกับฉันมากกมายเหลือเกิน อย่าเพิ่งพูดอะไรตอนนี้เลยจ๊ะขึ้นไปอาบน้ำแล้วลงมาทานข้าวกับแม่เหอะ ถึงฉันจะเบื่อกับโรงเรียนนี่ขนาดไหนแต่ฉันก็ไม่มีทางเอ่ยบอกแม่ไปหรอกว่าฉันอยากย้ายโรงเรียนเพราะเพียงลำพังการที่ฉันได้มีโอกาสมาเรียนที่นี่แม่ต้องทำงานหนักสักเท่าไหร่กันตั้งแต่พ่อฉันเสียไปเมื่อ 2 ปีที่แล้ว ฐานะที่บ้านฉันก็แย่ลงมากเพราะเพียงแม่คนเดียวทำงานเงินเดือนก็ไม่ได้มากมายกับเงินมรดกก้อนสุดท้ายที่พ่อฝากไว้ในธนาคารก็ใช้ไม่ได้เพราะฉันต้องอายุครบ 17 ปีซะก่อน ฉันคงไม่ทำให้แม่ลำบากมากไปกว่านี้หรออก คนอย่างอิซึมิ ถ้าได้ลองแล้วต้องสู้ ๆๆ ๆๆ สู้ตายค่ะ ติ๊ด ๆ ตะละลิ๊ดติ๊ด ๆ เสียงมือถือรุ่นปาหัวหมาแตกของฉันดังขึ้นมาขัดจังหวะความคิดของฉัน ใครโทรมากันนะ สวัสดีค่ะอิซึมิพูดค่ะ ฉันกรอกเสียงลงไปในโทรศัพท์อย่างเซ็งๆๆๆ ฮัลโหลอิซึมิหรอ ฉันยูกินะทำอะไรอยู่เหรอ อ้าวยูกิเหรอเธอเอาเบอร์ฉันมาจากไหนเนี่ยเท่าที่จำได้ฉันยังไม่เคยให้เบอร์โทรเธอเลยนะ อ้อ ก็เมื่อวานที่เธอลืมกระเป๋าไว้ที่ฉันอ่ะฉันเสียมารยาทเอามือถือเธอดูเบอร์อ่ะจ๊ะ ขอโทษนะ อืมๆๆๆ ไม่เป็นไรหรอก ดีแล้วล่ะมีอะไรจะได้โทรหากันได้ว่าแต่เธอทำไรอยู่อ่ะ  อ้อ ฉันไม่ได้ทำอะไรหรอก ฉันมีเรื่องจะมาเมาท์กับเธอน่ะ หืมเรื่องอะไรเหรอ ฉันถามด้วยความสนใจเพราะเรื่องราวของชาวบ้านอิซึมิคนนี้ไม่มีทางพลาดอย่างแน่นอน เรื่องของเธอน่ะแหละ เอ๊ะมันชักยังไงนะโทรมาเมาท์เรื่องของฉันกับฉันเนี่ยนะ ยัยยูกินี่ท่าจะเพี้ยนเฮะ นี่เธอจะบ้าหรอโทรมาเมาท์เรื่องของฉันกับฉันเนี่ยนะ ไม่ใช่ย่ะ ฉันจะโทรมาเมาท์เรื่องของเธอที่เกี่ยวกับรุ่นพี่ซากุยะ เหอะ จะโทรมาเมาท์เรื่องของฉันกับนายบ้ากามเนี่ยนะมีไรต้องมีไรต้องคุยมิทราบย่ะ ฉันกับเค้าไม่มีอะไรต้องเกี่ยวกันหรอกเธอนี่ท่าจะบ้า ฉันไม่ได้บ้าหรอกอิซึมิ วันนี้ตอนฉันกำลังกลับบ้านบนรถไฟฟ้าใช่ป่ะ รุ่นพี่เดินเข้ามาถามว่าเธอเป็นไงบ้าง เหอะถามว่าฉันเป็นไงบ้างงั้นเหรอยังมีหน้ามาถามอีก ไม่คุยแหละ ไปอาบน้ำล่ะ ฉันวางหูโทรศัพท์อย่างเบื่อ ๆแล้วเดินเข้าไปหยิบผ้าเช็ดตัวเดินไปห้องน้ำแต่โทรศัพท์ปาหัวหมานี่มันก็ดังอีกครั้ง เฮ้อ ฉันเซ็งจังเลยคนบ้าที่ไหนมันโทรมาตอนนี้นะใครช่างก็ช่างเหอะฉันขอแช่งให้สอบตก ตกท่อน้ำหน้าตาขี้เหร่ กระขึ้น หวัดดีค่ะ ฉันกรอกคำพูดเดิม ๆ ลงไปในโทรศัพท์ผู้อันเป็นสุดที่รักในการปาหัวหมาของฉัน หวัดดีครับ เอ้ยยย ผู้ชายที่ไหนโทรมาหว่า แต่เสียงมันก็คุ้นๆ นะสงสัยจะโทรผิดมั้งเนี่ยยยยอะไรกันหนักหนานะวันเนี้ยเฮ้อออออออ ฉันถอนอย่างใจเฮือกใหญ่ก่อนที่จะถามว่าใคร เออขอโทษนะคะจะคุยกับใครค่ะ ขอคุยกับคุณสตอเบอรี่ครับ เอ้ยยยยยยสตอเบอรี่ๆๆๆๆๆๆ กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดนายบ้ากามนี่นา ไอ่บ้าโรคจิตจะโทรมาหาฉันทำไมย่ะ หรือจะมาบุกดูกางเกงในที่บ้านฉันไม่มีทางหรอกฉันจะแจ้งตำรวจให้มาจับเดี๋ยวนี้เลย ฉันไม่ฟังฟ้าฟังฝนอะไรทั้งนั้นฉันตะโกนด่าไอ่บ้ากามนั่นชุดใหญ่แบบระเบิดโทนาดอร์รับไม่ทันเลยทีเดียวล่ะ ดะ เดี๋ยววววววววววววววววววววว โห อะไรเนี่ยอยู่ๆๆๆ ก็ด่าฉันเป็นชุดๆๆๆๆเลยฉันยังไม่ได้พูดอะไรเลยนะเธอนี่ เฮ้อ แสบจริงๆ เลยวิ่งหนีออกมาจากห้องพยาบาลได้ไงฉันแค่อยากจะถามว่าหายปวดเข่ายัง เกี่ยวไรกับนายฉันถามไปแบบไร้อารมณ์สุดๆๆๆวันนี้เป็นวันที่ฉันโชคร้ายที่สุดในชีวิตโอ้พระเจ้ากรุณาโปรดให้นายนี่ไปจากชีวิตลูกด้วยเทอญญญญ  อย่าพูดแบบนั้นดิ ฉันเป็นคนทำให้เธอตกใจจนล้มนะ ฉันจะโทรมาขอโทษ ไม่ต้องการย่ะ แกร๊ก ใส่วางหูโทศัพท์ใส่นายนั่นแล้วปิดเครื่องหนีซะเลย เฮ้อออออ โล่งอกไปเลยเอ๊ะว่าแต่นายนั่นเอาเบอร์ฉันมาได้ไงอีกล่ะเนี่ยมีแต่เรื่องโชคร้ายทั้งนั้นเลยโอมเพี้ยงงงงงขอให้พรุ่งนี้มีแต่เรื่องดี ๆ ซะทีเถอะเฮ้อออออออ       อิซึมิตื่นได้แล้วลูกอาบน้ำแล้วลงมาทานข้าวสายแล้วนะ เฮ้อ แม่นะแม่จะบ่นไปถึงไหนกันวันนี้วันเสาร์แท้ๆ ฉันควรจะได้พักผ่อนซิดีนะที่วันนี้ไม่ต้องไปโรงเรียนไม่งั้น ฉันต้องได้ไปอยู่โรงพยาบาลบ้าเร็ว ๆ นี้นี้ โถ แม่ขาวันนี้วันเสาร์ขอหนูนอนต่ออีกหน่อยนะคะ นะๆๆๆ เฮ้อ จริง ๆๆๆ เลยลูกคนนี้ ก็ได้ๆๆ แล้วอีกสักพักลงไปทานข้าวนะเดี๋ยวแม่แบ่งกับข้าวไว้ให้ ค่ะ ฉันตอบแม่ไปอย่างสั้นๆ แล้วลุกขึ้นหยิบผ้าเช็ดตัวไปอาบน้ำเฮ้อ!!! เสียบรรยากาศตั้งแต่เช้าเลยอ่ะ เซ็งจริงๆ ติ๊ด ละลิ๊ดติ๊ดติ๊ด เฮ้ยใครโทรมาตอนอาบน้ำอ่ะรำคาญไอ่โทรศัพท์บ้านี่จริงๆเลยพอเปิดเครื่องแล้วก็มีคนโทรมาเลย ฮัลโหล อิซึมิเหรอวันนี้ไปช้อปปิ้งกันมั้ยอ้อยัยยูกิแห้งนี่เองโทรมาแต่เช้าเชียว ชวนไปเที่ยวเนี่ยนะ หืมม กี่โมงล่ะ ฉันถามยูกิออกไปเสียงเพลีย ๆเอ้อฉันยังเจ็บแผลที่ล้มแล้วโดนทิงเจอร์ของนายบ้านั่นไม่หายนะเนี่ย อืม 10 โมงนะจ๊ะ เจอกันที่ห้างเทลชั่นวิวชั้น 6ร้านไอติมย่ะ โอเคแล้วเจอกันจ๊ะยูกิ ฉันอาบน้ำเสร็จแล้ว อืมว่าแต่วันนี้ฉันจะแต่งชุดไหนดีน้า ชุดกางเกงสีน้ำตาลที่ฟูเป็นหมีโคล่า หรือจะเป็นกระโปรงสีชมพูฟูฟ่องเหมือนขนมสายไหมตามงานวัดดี แม่ขาเดี๋ยวนี้วันหนูขอไปเที่ยวกับยูกิเพื่อนใหม่หนูนะคะ อืม อย่ากลับค่ำนักล่ะลูก พอแม่พูดแค่นั้นตัวฉันก็ปลิวว่อนออกมาจากบ้านเหมือนบินได้ทันทีก็หมู่นี้น่ะฉันเซ็งจะแย่ ทรงผมเหรอก็ไม่ได้อัพเดทเสื้อผ้าก็มีแต่เฉย ๆดูอย่างชุดวันนี้ดิอย่าให้คนรู้จักเห็นเชียวล่ะเหมือนชุดวอร์มสมัย ม.ต้นไม่มีผิดน่าอายชะมัดแต่ก็มีชุดนี้แหละดูดีที่สุดแล้วบวกกับผมที่ชี้โด่เด่เหมือนอย่างกับอยากจะไปเที่ยวกับฉันอย่างนั้นแหละอิอิ ว่าไปฉันก็เข้าใจคิดเนอะ  ถึงซะที โอ๊ะนั่นไงยัยยูกิโบกมือเรียกอยู่ตรงนั้นมีคนยืนอยู่ข้างๆด้วยแฮะ สงสัยจะมากับแฟนแหมยัยนี้ร้ายจังมีแฟนแล้วก็ไม่ยอมบอกกันเลย

    หวัดดีจ๊ะยูกิ อ้อแล้วก็หวัดดะดะ เฮ้ยยยยยยยยยยยย นายบ้ากาม นายมากับยูกิได้ยังไงอย่าบอกนะว่านายเป็นแฟนยูกิ อ้อ ฉันมีเรื่องอยากจะบอกเธออ่าจ๊ะ อิซึมินี่พี่ฉันเอง พี่ อัตสึบาสะ ซากุยะ เป็นไงตกใจใช่เปล่า หวัดดีครับเจอกันอีกแล้วนะยัยสตอเบอรี่ เอ๊ะไม่ใช่ซิ น้องสตอเบอรี่ ฮึมมมมมมมมมมมมมแน่ล่ะตอนนี้ฉันกำลังโกรธมากๆด้วยใครมาเรียกฉันแบบนี้ บอกแล้วไงว่าห้ามเรียกชื่อฉันตามใจชอบ ฉันเอ็ดนายนั่นด้วยเสียงอันเหี้ยมโหดพอที่จะฆ่าคนได้เลยล่ะ อืมก็ได้ครับ อิซึมิ อ้อ แล้วอย่าเรียกชื่อฉันซะสนิทสนมเกินไปล่ะฉันไม่ชอบจำไว้นะฉันกับนายก่อนหน้านี้เราไม่เคยรู้จักหรือเคยเจอกันมาก่อน โอเค้ ฉันถามนายนั่นพร้อมยักคิ้ว ตกลงครับว่าแต่วันนี้เราจะไปที่ไหนกันดีล่ะ สาว ๆๆ ยูกิอยากไปไหนเหรอ อิซึมิ อยากดูหนังเปล่าหนังเรื่องนี้สนุกนะ ขอโทษนะยูกิฉันจะกลับแล้วล่ะ เฮ้ อย่าเพิ่งกลับดิ ยังงี้ก็หมดสนุกน่ะสิไหนๆก็นัดกันแล้วไปเที่ยวด้วยกันวันหนึ่งหน่อยเป็นไรไป อืมจริงด้วยอิซึมิ เที่ยวด้วยกันก่อนนะ นายนั่นกับยูกิพยายามอ้อนวอนตื้อฉันให้เที่ยวต่อกับนายนี่อ่านะยี้ คิดแล้วขยะแขยงที่สุด ไม่ฉันจะกลับ ฉันยังยืนยันคำตอบคำเดิม ช่างเหอะยูกิเค้าจะกลับก็ปล่อยให้เค้ากลับไปเหอะเค้าไม่เต็มใจเที่ยวกับพวกเราแล้วนี่สงสัยเค้าจะรังเกียจพวกเราล่ะมั้ง เฮ้ยนายนี่พูดแบบนี้ได้ไง ยูกิทำหน้าเศร้าๆเล็กน้อย จริงเหมือนพี่ซากุยะพูดเหรอ อิซึมิ เฮ้ยย ปะ เปล่านะ ฉันไม่ได้คิดแบบนั้น เฮ้ยยยยยนายทำไมพูดมั่วใส่ร้ายคนอื่นแบบนี้ล่ะ เออก็ได้ฉันยอมเที่ยวก็ได้ เย้ ยัยยูกิกระโดดกอดฉันแบบไม่ทันตั้งตัว หยึ๋ยยยยถ้าคนอื่นเห็นแล้วเอาไปบอกว่าทอมเจ้าเสน่ห์กับดี้น่ารักกอดกันกลางห้างดังจะเป็นแบบไหนเนี่ย ยืนยิ้มอยู่ได้จะไปไม่ได้เดินตามมาซิ ฉันเอ็ดใส่นายนั่นเมื่อเห็นยืนกอดอกยิ้มอยู่ได้หมั่นไส้แหวะ ทำมาเป็นผู้ชนะว่าแต่ถ้าฉันมองนายนั่นดีๆ นะเค้าก็หล่อไม่ใช่เล่นเลยล่ะหน้าเรียวยาวหุ่นเทห์ๆคิ้วเข้มๆ

    กรี้ดดดดดดดดถ้าไม่ใช่นายนี่และนิสัยเสียแบบนี้ฉันคงหลงรักไปนานแล้วล่ะแต่กับนายนี่อ่ะนะฝันไปเหอะไม่มีทางย่ะ ว่าแต่นายอ่ะหน้าตาก็ดีนะทำไมไม่เอาเวลาไปเที่ยวกับสาว ๆบ้างล่ะเอาเวลามายุ่งเรื่องของชาวบ้านให้เสียเวลาทำไม ฉันต่อว่านายนั่นไปเผื่อนายบ้ากามจะได้ไปพ้น ๆลูกหูลูกตาฉันซะที แล้วฉันจะมาดูแลน้องสาวของฉันมันผิดตรงไหนเดี๋ยวเธอพาไปเสียผู้เสียคนหมด เอ๊ะเธอเห็นฉันเป็นคนแบบไหนกันย่ะ อย่ามากล่าวขานกันง่าย ๆแบบนี้นะ นี่ๆ ๆๆทุกคนพอซะทีเหอะไปกันได้หรือยังคนมองเธอสองคนเถียงกันเกือบทั้งห้างแล้วนะเร็ว ๆฉันอายเค้าจะแย่ เออจริงอย่างที่ยัยยูกิพูดด้วยแฮะสายตาคนเกือบทั้งห้างที่อยู่ในบริเวณนั้นจ้องมาทางฉันกับนายซากุยะนี่ อายชะมัดเลยแล้วฉันกับนายบ้ากามและยูกิก็เดินมาปรากฏกายหน้าโรงหนัง จะดูหนังเรื่องอะไรกันดีอ่ะ ยูกิ ไม่รู้ดิถามพี่ซากุยะแล้วกันเนอะ เรายืนถียงกันเรื่องหนังสักพักก็มีคนไว้หนวดยาวๆหน้าตาเหมือนโจรป่าที่ไม่น่าจะอยู่ในเมืองโตเกียวได้เลยไม่น่าเชื่อว่าจะมีคนแบบนี้อยู่แถวชิบุย่าด้วยแนวใหม่รึไงทำไมฉันไม่เคยรู้นะ แล้วนายนั่นก็เอ๋ยถามฉันด้วยเสียงที่เหี้ยมโหดที่เคยฟังมาในชีวิตเลยก็ว่าได้ เออๆน้องๆๆๆ น้องสองคนนั่นน่ะสนใจเป็นดารามั้ยจ๊ากกกนั่นหนวดเฟิ้มเนี่ยนะแมวมอง ตายแล้วๆๆๆๆฉันตาถั่วมองคนผิดแบบนั้นเลยเหรอ ก็แน่ล่ะซิสมควรมาถามล่ะก็ยัยยูกิกับนายซากุยะหน้าตาเหมือนกับดาราหุ่นรึก็ปานนางแบบซุปเปอร์สตาร์ถึงจะแห้งแต่พอใส่ชุดไปรเวศก็ดูดีผิดกับฉันหุ่นยังกับแหนมมัดแน่ะ คนไหนล่ะคะพี่ ยัยยูกิถามไปเพราะความไม่แน่ใจ เออ น้องคนที่ใส่เสื้อสีชมพูผมยุ่ง ๆนั่นอ่ะครับกับน้องคนที่ตัวสูงๆคิ้วเข้ม ๆนั่นอ่ะสนใจมั้ย เฮ้ย เสื้อสีชมพูผมฟู ๆคุ้นๆ อ่ะใคร เฮ้ยยยยยยยยยยยยฉันเหรอเนี่ยฉันจะได้เป็นดารา โอ้พระเจ้าอิซึมิคนนี้จะได้เป็นดารา เยสสสสสส คือว่าคาแร็กเตอร์ของน้องสองคนอ่ะเหมาะกับบทนี้มากเลยอ่ะครับยังไงลองไปแคสหน้ากล้องก่อนดีมั้ยเผื่อได้รุ่งเลยนะน้อง เฮ้ นายซากุยะพูดอะไรบ้างซินายจะเอายังไง เค้าหมายถึงฉันกับนาย ถึงฉันจะเกลียดนายนั่นแค่ไหนก็ต้องปั้นยิ้มให้ไปก่อนชั่วคราวล่ะกันอิอิ ก็ฉันอยากเป็นดารานี่นา พอฉันดังเมื่อไหร่นะ เฮอะอย่าหวังจะได้รอยยิ้มจากนางเอกอย่างฉันซะให้ยาก อืม ตกลงครับ ว่าแต่ที่ไหนอ่ะ นายนั่นตอบตกลงไป อ๊ะนี่นามบัตรนะพรุ่งนี้เจอกันที่สตูดิโออานะเมะ ที่หน้าสถานีรถไฟ ตกลงมั้ยครับ ค่ะตกลง

    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×