Can I bite u? || กับดักเลือดJunkaixYou [TFboys]

- คำแนะนำสำหรับฟิคเรื่องนี้ -

       "เเรกๆเน้นฮา หลังๆมาจะบ้าตาย"

       ‎

✘ เรื่องนี้ ช x ญ 

✘ อาจมีคำหยาบเพื่ออรรถรส

✘ เมื่ออ่านเเล้วรีดเดอร์สามารถติชม เวิ่นเว้อ บ่น อะไรก็ได้ พิมมามั่วๆก็ได้เพราะไรท์ชอบอ่าน 5555555 

✘ ขอให้สนุกนะคะ (>/\<)

RG Entertainment. 

 

             ' หวัง จวิ้นข่าย อายุ18ปี ชื่ออังกฤษ Karry เกิดวันที่ 21 ก.ย. 1999 ดาราหน้าใหม่น่ารักมากความสามารถสังกัด TF Entertainment  นักร้องนักเเสดงชายที่กำลังเป็นที่นิยมของสาวๆในขณะนี้ เขาติดอันดับ1ของลำดับนักร้องชายมาเเรง เเถมเพลงของเขาก็กำลังฮิตติดชาร์ตอยู่เช่นกัน ทั้งๆที่พึ่งเปิดตัวได้ไม่นาน ถือว่าเป็นคลื่นลูกใหม่ที่เเรงพอควร ประมาทไม่ได้เลยจริงๆค่ะ '

             "นี่คือข้อมูลคร่าวๆของเขาที่ได้มาจากข่าวบันเทิงค่ะ ท่านประธานหวง ไม่ทราบว่าทำไมถึงอยากรู้หรอคะ"

               เลขาสาวถามผู้บริหารของบริษัทRG หลังจากยื่นใบเอกสารที่มีข้อมูลของจวิ้นข่ายอยู่ RG ent. เป็นบริษัทขนาดใหญ่ที่ปั้นนักเเสดง นักร้องมาเเล้วนักต่อนัก เเละเเน่นอนดาราของค่ายนี้ดังเป็นพุเเตกเสมอ เเต่ดันมาเจอกับจุนไค  เขาเป็นคนเดียวในรอบหลายปีที่เอาชนะการทำสถิติยอดขายนิตยสาร เเละผลงานต่างๆของบริษัท RG ไปได้อย่างง่ายดาย ปกติเเล้วการจัดลำดับนักร้องชายมาเเรง ที่1มักจะเป็น ลี ยูวอน จากบริษัทอาร์จีเสมอที่คว้ามาได้ เเต่ในเดือนนี้กลับเป็นหวัง จุนไค จากบริษัทTF ซะได้ ทำให้ยอดขายเเละความนิยมของบริษัทอาร์จีลดลงอย่างมาก 

             ผู้บริหารสูงสุดของบริษัทอาร์จี จึงทำการจัดวางเเผนอย่างลับๆ ที่จะโค่นหวังจุนไคลงมา เพื่อที่1ของวงการบันเทิง จะกลับมาเป็นอาร์จีอีกครั้ง

          "ไม่มีอะไรหรอก เธอออกไปได้เเล้ว ขอบใจที่ช่วยหาข้อมูลให้ อ้อ เเล้วก็เดี๋ยวลูกสาวฉันจะมาหาที่ห้อง ให้เธอเข้ามาได้เลยนะ"

               

             "ได้ค่ะ คุณหวง"

              

 

 

-        1 ชั่วโมงก่อนหน้านี้        -

        ‎

 ณ  Cruz International University เสฉวน

 ‎

        "เหมยไปเที่ยวกันปะ" 

   

          อีกเเล้ว... ยัยไอรีนหันมาถามฉันหลังจากออกจากห้องเลกเชอร์ได้ไม่นาน สงสัยเป็นเพราะมันเฮิร์ทเลยอยากออกไปเที่ยวเพื่อดามใจหักๆของมันที่โดนรุ่นน้องทำร้ายมา

           "เมื่อวานพึ่งไปมาเองไม่ใช่หรอรีน"

           โซ หรือ โซระ เเม่พระของฉันพูดออกความเห็นกับไอรีน เหมือนเธอพูดความคิดของฉันออกไปเลยล่ะ 

           ‎

           "เเกรรร ฉันพึ่งเป็นอะไรมา!"

        รีนมันหันมาพูดกับฉันสองคนด้วยใบหน้าจริงจัง พร้อมกับเอานิ้วชี้ของมันชี้ไปที่ตัวเอง คงอยากให้ตอบว่านางอกหักมาล่ะมั้ง 

            "เป็นเมนส์?" (เสียงฉัน)

            "ไม่ใช่เว้ย"

            ‎

          

            "เป็นบ้า?" (เสียงโซ)

            

             "อันนั้นเป็นตั้งนานเเล้ว"

   

             เเละเราก็ขำกันทั่งกลุ่ม พวกเราก็เป็นอย่างนี้เเหละ ถึงพึ่งจะเปิดภาคเรียน ปีเริ่มต้นของน้องเฟรชชี่ปี1เเบบพวกฉัน เเต่เราก็สนิทกันไวมาก คงเป็นเพราะมีเชื้อสายไทยเหมือนกันหมดเลยมั้งเเละเวลาพวกเราคุยกันก็มักจะใช้ภาษาไทยด้วย

             

                "ตกลงเที่ยวอะจะไปมั้ย"

      

           ไอรีนยังไม่ล้มเลิกความตั้งใจ นางดึงประเด็นเดิมมาถามอีกครั้ง ฉันจึงเปิดกระเป๋าตังค์ให้นางมองลึกลงไป มองลึกๆว่าในนั้นมันโล่งขนาดไหน ฉันใช้กับการไปเที่ยวกับมันเมื่อวานไปหมดเเล้วน่ะสิ! เเล้วนี่ก็ยังไม่ถึงครึ่งเดือนด้วยซ้ำ เงินทั้งเดือนที่ป๊าให้มาก็หมดเเล้วจ้า T_T

           "ตัง หมด เเล้ว โว้ยยย! เพราะไปเที่ยวกับเเกนั่นเเหละ ยัยรีน!" 

         ฉันตะโกนย้ำใส่นางอีกครั้ง

        "เเหะๆ... เดี๋ยวให้ยืมก่อนก็ได้ เคป้ะ น้าเพื่อนรักส์"

             รีนยังคงไม่ยอมเเพ้ มันพูดด้วยสายตาออดอ้อนอีกครั้ง

             ‎

           

           "เเกไปกับยัยรีนมันได้ปะโซ"

                ‎

                ‎

            "ก็ได้นะ ได้หมดอะ"

           "ไม่อาววว! ไปกันให้หมดเด้ะ!"

 

             ...ยัยรีน... มึงนะมึง -_- ตื๊อสุดไรสุด พอเราคุย(เถียง)กันไปมา ได้ข้อสรุปคือ ฉันต้องไปกับพวกมัน ฉันเลยใช้โอกาสนี้ โทรไปหาป่าป๊าสุดที่รัก เพื่อเบิกเงินให้อยู่รอดจนครบเดือนนี้ เเบบไม่ต้องซื้อมาม่ามาประทังชีวิต หวังว่าท่านจะว่างรับสายนะ

             ‎

             ‎ก็ท่านน่ะ เป็นถึงประธานบริษัทRG ค่อนข้างดังในเมืองพอสมควร เเต่อย่าหวังกับชีวิตฉันที่จะเป็นคุณหนูใช้ชีวิตหรูหรา ถึงจะมีท่านพ่อรวยดั่งมหาเศรษฐี

             ‎          

         เเต่จริงๆชีวิตฉันก็ไม่ได้ลำบากอะไรเบอร์นั้นนะ ท่านไม่เคยทำให้ฉันอดๆอยากๆหรอก เเต่ท่านเเค่ไม่อยากให้ฉันใช้เงินฟุ่มเฟือย ทำตัวเป็นคุณหนูบ้านรวยก็เเค่นั้น เพราะกว่าครอบครัวเราจะมีกินมีอยู่ขนาดนี้ ก็ไม่ใช่ง่ายๆ เเละการขอเงินป๊าเเต่ละครั้ง บอกตามตรงฉันไม่เคยชินกับมัน=___=  ป๊าฉันเเปลกไม่เหมือนใคร ไม่รู้ครั้งนี้จะขอยากมั้ย

 

           (ตู๊ด.....ตู๊ด.....)

            ฉันถือสายรอซักพัก จนเสียงผู้ชายอายุ50กว่าๆรับสาย ยัยโซเเละรีนก็พยายามเงี่ยหูฟังอย่างใจจดจ่อกับการขอตังป๊าฉันครั้งนี้ 

 

            (เว่ย มีอะไรพลัม)

             ใช่ พลัม ชื่อฉันเอง ฉันมีสองชื่อน่ะ ชื่อไทยก็ ลูกพลัม ซึ่งมันก็มีความหมายว่า เหมย นั่นเเหละ เเต่ป๊ากับม๊าชอบเรียกฉันว่าพลัมมากกว่า

             "โห~ ป๊าาา หนูโทรมาต้องมีอะไรด้วยหรอคะ"

             (ก็ปกติไม่เห็นวี่เเววจะโทรหา)

             ‎

  

            "ก็ป๊าดูไม่ค่อยว่านี่นา บู่ว"

              

               (ตกลงมีอะไร ยัยตัวดี)

              "ป๊าจ๋าาา ลูกสาวขอตังหน่อยซี่"

                 (ป๊าพึ่งให้ไปกี่บาทพลัม?)

                "หม่ะ...หมื่นนึงจ้า... เเต่มันคืออดีตป๊า เราต้องไม่ยึดติดกับมัน ป๊าใจม้ะ"

               (ใจม้งใจม้ะบ้านเเกสิ เอางี้มั้ยล่ะ ป๊ามีข้อเเลกเปลี่ยน)

  

             "ข้อเเลกเปลี่ยนอะไรคะ? ป๊าจะเเกล้งพลัมอีกเเล้วหรอ"

              (เเกล้งเกลิ้งอะไร เห็นป๊าเป็นคนเเบบนั้นหรอ เออ ป๊าเป็นคนเเบบนั้น)

                อะไรคือเล่นเอง ชงเอง ตบเอง ชอบๆพ่อใครเนี่ย 555555

                  "จ้ะ...เเล้วเเต่ป๊าเล้ย"

 

              (งั้นมาหาป๊าที่บริษัท เเล้วถ้าเราตกลงข้อเเลกเปลี่ยนของป๊า ป๊าถึงจะให้เงิน เท่าไหร่ก็ได้ขอมาเลย)

              เหย้ดโด๊ววว  ' เท่าไหร่ก็ได้ขอมาเลย ' เป็นประโยคที่ทำให้หัวใจฉันพองโต เเทบลอยขึ้นท้องฟ้า ฉันจึงตอบตกลงไปเเบบไม่รีรอ ไม่คาดคิดว่าในอนาคตมันจะนำเอาความหายนะอย่าง 'หวัง จุนไค' มาสู่ชีวิตฉัน

              ‎

              "เเน่นอนป๊า! หนูตกลง!"

 

 ● ตัวละคร

หวัง จุนไค

           เด็กหนุ่มอายุ18 คนภายนอกมักมองว่าเขาเป็นนักร้องที่มีเสน่ห์เเละน่าหลงใหลเสมอ เเต่ใครจะไปรู้ ว่าเขาไม่ได้เป็นเเค่นั้น :) เขาเป็นเเวมไพร์ล่ะ 

" ผมก็เเค่เเมวน้อยน่า ยอมให้กัดหน่อยไม่ได้หรอ"

หยวนหยวน / เชียนซี

            สองพี่น้องต่างเเม่ของจุนไค 

         "ผมไม่รู้ว่าเรื่องนี้ผมจะมีบทรึเปล่าอะ" (หยวน)

 

          "งั้นรออ่านเรื่องเฉพาะของพวกผมดีกว่า เรื่องนี้ปล่อยให้ต้าเกอเขาได้ซีนไป" (เชียน)

                        NO PHOTO 

เหมย หรือ ลูกพลัม (YOU) 

         ลูกสาวของประธานหวง อายุ18 สัญชาติจีนเสี้ยวไทย เป็นคนอารมณ์ดี ลุยๆ ไม่ค่อยติดนิสัยหรูเเบบลูกคุณหนู ไม่ค่อยชอบสัตว์เลื้อยคลาน

 

          "ฉันว่าฉันกลัวหมอนั่น -_-;;"

        ไอรีน / โซระ

        สองเพื่อนสาวของเหมย ทั้งสองคนมีเชื้อสายไทย เวลาทั้งสามคนคุยกันจึงใช้ภาษาไทยเเทน

        ‎

         "ฮาโหล๋ววว (*´・ｖ・)"

           ลี ยูวอน

        ดารานักร้องที่เป็นหน้าเป็นตาของบริษัทอาร์จีมาตลอด อายุ19ปี เป็นคนขี้เล่น มีเล่ห์เหลี่ยมจนบางทีก็น่ากลัว เเต่เขาก็น่ารักนะ 

        ‎

        "ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ ฮะฮะ "

               

Talk with me ★

              รู้สึกสงสารนางเอกทะเเม่งๆเเฮะ 555555 นางคงต้องเจออีกเยอะ 55555 อย่าลืมกดหัวใจ(favorite)เเละคอมเมนต์รอเปิดตัว ให้พี่เเวมต้าเกอของเราเร็วๆนี้ด้วยน้า ขอบคุณค่า(❁´▽`❁)

              ‎ปล. เลตช้านึงวัน ขอโทษค่ะ orz 

                

           Open Fiction ♞ 2017/10/16 ♞

B
E
R
L
I
N
?