คงมีวันที่ดวงดาวได้พราวแสง

​ตลอดชีวิตที่ผ่านมา...การที่เรามีกันและกันมันดีมากจริง ๆ

แม้เธอจะเป็นดั่งสายรุ้งที่จะพบเจอได้ยาก...กับฉันที่เป็นเพียงดวงดาวอยู่เกลือนท้องฟ้า

แม้เธอจะปรากฏในเวลาฟ้าหลังฝนอันสดใส...กับฉันที่อยู่อย่างมืดมนในยามค่ำคืน

หรือแม้แต่ ‘เธอ’ ที่เป็นที่รักของเขา จากต่าง ‘ฉัน’ ที่เป็นได้แค่คนนอกสายตา...

ฉันและเธอเป็นเหมือนเงาสะท้อนของกันเสมอ

แต่มีสิ่งหนึ่งที่ไม่เคยสะท้อนมาถึงฉันเลยก็คือความรักที่เขามอบให้เธอ

เธอ...คนเดียวเท่านั้น

.

.

.

ฉันยังคงหวังเสมอว่า ไม่วันใดก็วันหนึ่ง... ‘คงมีวันที่ดวงดาวได้พราวแสง’

---

​

คิมหันต์ ศิระไพศาล

​

แพรวดาว อนันตคุณ

​

พราวรุ้ง อนันตคุณ

---

คำเตือน ห้ามผู้ใดกระทำซ้ำหรือดัดแปลงส่วนใดส่วนหนึ่งของบทความนี้โดยไม่ได้รับอนุญาต

                                                                                                             ดุจตวงตา