ตัวร้ายค่อยๆเรียนรู้รัก

คำโปรย

"นายมันไม่มีหัวใจ โจวอวี้จ้าน" เขารู้สึกเจ็บปวด เมื่อได้ยินประโยคนี้ออกมาจากปากของผู้ชายที่เขาหลงรัก

'ถ้าไม่มีมันสักคน' นายจะยังมองมาที่ฉันอยู่ไหม

โจวอวี้จ้าน แอบรักเพื่อนสนิทอย่าง เฮ่อป๋อเหวิน มาตลอด 8 ปี ที่ผ่านมา

จนกระทั้ง เฮ่อป๋อเหวินหลงรัก หลิวปิงเฉิน ทำให้โจวอวี้จ้านเกิดความร้อนรน คิดอยากจะกำจัดหลิวปิงเฉินให้พ้นทาง

เลยจ้างอันธพาลมาทำร้ายหลิวปิงเฉิน

แต่ไม่สำเร็จ เพราะการปรากฎตัวของ กู้ห่าวอู๋ ที่เข้ามาเป็นคู่แข่งทางความรักของเฮ่อป๋อเหวินแต่ไม่สมหวัง

ทว่า กลับกลายเป็นกู้ห่าวอู๋ที่เข้ามายุ่งวุ่นวายในชีวิตของโจวอวี้จ้าน ราวกับเอาความแค้นมาลงที่เขา

นั้นคือจุดเริ่มต้นของเรื่องราวทั้งหมด

=======================================

นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้นจาก จินตนาการของผู้เขียน
ไม่มีความเกี่ยวข้องกับบุคคล สถานที่ หรือเหตุการณ์จริงใดๆ

TW.

เนื้อหาดังต่อไปนี้มีประเด็นอ่อนไหว การทำร้ายร่างกายและจิตใจ คุกคามทางเพศทั้งทางคำพูดและการกระทำ
การบังคับหรือโน้มน้าม ให้ทำบางอย่างโดยไม่เต็มใจ การใช้คำพูดหยาบโลน การร่วมเพศแล้วปลดปล่อยด้านใน
การข่มขืน คนที่สำเร็จความใคร่มากเกินไป มีอาการซึมเศร้า ตัวละครมีอาการหึงหวงอย่างรุนแรง
และปรารถนาที่จะครอบครองอีกฝ่าย ซึ่งอาจส่งผลกระทบต่อจิตใจ

สำหรับผู้อ่านที่มีอายุ 18 ปี ขึ้นไป
โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

=================================

จากนักเขียน

สวัสดีค่ะ นักอ่านทั้งคนเก่าคนใหม่ ที่เข้ามาอ่านผลงานมุย
นิยายเรื่องนี่ มุยตั้งใจเขียนในบทแนวเรื่องเล่า มุมมองบุคคลที่สาม
บวกกับเนื้อหาอาจจะเน้นฉากเหตุการณ์บางช่วงบางตอน เพื่อให้เนื้อเรื่องดำเนินการไปอย่างไว
อาจจะมีบางมุมที่ข้ามไปข้ามมา แม้กระทั้งความสมเหตุสมผลทีอาจจะไม่สมจริงเพื่ออถรรรถ
หรือบางจุดที่เป็นมุมมองความรู้สึกของตัวละครหลัก ที่หยิบยกมาขยายเหตุการณ์เท่านั้น
ส่วนตัวมุย ยังเขียนบรรยายอารมณ์ความรู้สึกของตัวละครไม่เก่ง ถึงจะบอกว่าดราม่า แต่ต้องขออภัยหากนักอ่าน
เข้ามาอ่านแล้ว ไม่มีความรู้สึกอินกับตัวละครมากนัก หรือไม่เข้าใจนิสัยใจคอของตัวละครและพฤติกรรมนั้นๆ
เรียนตรงนี้เลยว่า มุยเขียนไม่เก่งค่ะ ตัวละครเรื่องนี่ไม่มีใครเป็นคนดีสุดๆ หรือคนที่ร้ายที่สุด ตัวละครหรือบทอาจจะขัดแย้งกับมุมมองของทุกคน

เอาเป็นว่าอ่านเพื่อความสนุกเท่านั้นนะคะ ด่าตัวละครได้เลยค่ะ แต่อย่าด่าคนเขียนเดี๋ยวหมดกำลังใจ 5555

เราสามารถเข้าใจตัวละครได้ โดยไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย กับการกระทำของตัวละคร มุยรับผิดชอบในการเตือนนักอ่านแล้ว ขอความกรุณาให้นักอ่านรับผิดชอบต่อตัวเองโดยใช้พิจารณญาณของตัวเองอย่างเหมาะสมค่ะ 

ส่วนใครที่เข้ามาอ่านแล้วรู้สึกว่าแนวเรื่องไม่ใช่ ไม่ถูกจริต สามารถกดปิดเรื่องนี้เพื่อไปอ่านเรื่องที่เหมาะสมค่ะ

การเปิดเรื่อง ยังไม่กำหนด แต่น่าจะเร็วๆนี้ 

กดติดตามเนื้อเรื่องเพื่อที่จะไม่พลาด