ลำดับตอนที่ #17
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : คำสาปแห่งเมทาทรอน2
หลัาที่ใ้เวทย์มน์เพื่อหาัวเอเลนท์ เวลาผ่าน็ไป15นาที ในที่สุ็สามารถระบุำแหน่อเอเลนท์ไ้
-ภูเวทย์มน์นำทาที่ถูร่ายโยผมำลับินนำทาไปยัำแหน่อเอเลนท์
"้อรีบแล้ว"
ว่าแล้วผม็ใ้เวทย์บลัฟวามเร็วและเวทย์เสริมำลับริเวา อนนี้าอผมถูห่อหุ้ม้วยเวทย์สีเียวมร
ผมส่แรทั้หมไปที่า่อนะถีบัววิ่อย่ารวเร็วามภูเวทย์มน์นำทาที่ผมสร้าึ้น
ผมวิ่ประมา5นาที่อนะนเ้าับอะไรบาอย่า
ู้มม
"อ..โอ๊ยยย ..เ็บ...เ็บ ใรมาาเวทย์อาาเไว้รนี้เนี้ย"
ผมลูบมูที่นเ้าับอาาเอย่าั
-้าหน้าอผมมีเวทย์อาาเสีแที่เหมือนโมาอยู่
อ๊าาา!!!!
เสียรีร้ออผู้ายัมาาภายในเวทย์อาาเ
"เอเลนท์!! มีแ่้อทำลายอาาเบ้าๆนี่สินะ"
ผมร่ายเวทย์ลูบอลไฟใส่เวทย์อาาเ แู่เหมือนะไร้ผล
"สสัยะรุนแรไม่พอ"
ผมเริ่มร่ายเวทย์ใหม่ที่มีวามรุนแรว่าเิมพอสมวร เป็นเวทย์ระเบิที่ระเบิ่อเนื่อ10ว่ารั้ แ่็ไร้ประโยน์
"แฮ่...แฮ่...แฮ่ แ็แร่ว่าที่ิไว้แฮะ ั้น้อเอนี่หน่อย"
ราวนี้ผมเพ่สมาธิไปับารสร้าเวทย์แบบใหม่ เป็นเวทย์ที่ไม่เยมีมา่อน ผมั้ื่อมันว่า 'Chaos'(เออส) ะที่ผมร่ายเวทย์อยู่นั้น็เิวเวทย์มามายรอบๆัว ารร่ายินเวลาไปว่า30วิ
- สายฟ้า น้ำ และไฟ ่อัวเป็นมัรรูปแบบลีเวียธาร3หัว นาลำัวยาว10เมร
"ัารมันเลย 'Chaos'(เออส)!!"
มัรเวทย์รูปแบบลีเวียธารเริ่มสร้าลูบอลเวทย์นาให่ที่ปาอพวมัน ลูบอลที่ผสาน3ธาุเ้า้วยันมีนาประมาบอลลูนนาเล็ ่อนะลืนมันเ้าไปในหัวทั้สามและพ่นออมาเป็นลำแสพลัทำลายล้าสู
-เวทย์อาาเที่ถูารโมีนั้น่อยๆเิรอยร้าวและแสลายล
"สำเร็....อึ"
เนื่อา Chaos ใ้พลัเวทย์มหาศาลึสร้าภาระแ่ัวผมมา
"รอ่อนนะเอเลนท์"
ผมวิ่ามภูเวทย์มน์ที่นำทาไปยัใลาอเวทย์อาาเ
ระหว่าทาผม็พบรอยเลือเป็นทายาว ับรอยเท้าอนประมา2น เิอะไรึ้นันแน่?
"อึ..!!"
ผมแทบะเ็บวามรู้วิไว้ไม่อยู่ เพราะรหน้าผมมีแนนอยู่ เป็นแนอผู้ายสภาพเหมือนโนระา
-เวทย์นำทาผมเริ่มมีปิิริยาแปลๆ มันเริ่มบินวนไปมา ่อนะพุ่้วยวามเร็วสูเ้าไปในป่าที่มีรอยเลือเป็นทายาว
ผมใ้เวทย์บลัฟวามเร็วและเสริมำลัที่าอีรั้่อนะวิ่ามภูนำทาที่บิน้วยวามเร็วอย่าบ้าลั่
ผมวิ่ามนมาถึที่หมาย่อนที่ภูนำทาอผมะสลายัวไป
"อ..เอเลนท์!?"
ผมหน้าีเผือับภาพที่อยู่รหน้า
เอเลนท์ที่มีเาแพะอออมาาหัวและมีปีสีำ12ปีที่หลัำลัยายแนาที่ใล้สิ้นลมหายใึ้น่อนะัเ้าที่อแล้วูเลือสๆ
-เอเลนท์เ็ราบเลือที่ปา่อนะหันมาหาผม
"หว้า ันถูเห็นะไ้ อุส่าาเวทย์อาาเเอาไว้แล้วยัทำลายไ้อีนะ"
เอเลนท์มอผม้วยสีหน้าอปีศาที่ำลัหิวโหย
"ปล่อยไว้ไม่ไ้แล้วล่ะ"
เอเลนท์อัเิาบอเาออมา่อนะพุ่เ้าโมีผม
"ไฟเออร์บอล"
ผมปล่อยเวทย์ไฟใส่เอเลนท์ แู่เหมือนะไม่มีผล
"มีวามพยายาม แ่็ยัอ่อนหั!"
เอเลนท์ร่ายเวทย์ที่ทำให้ผมยับัวไม่ไ้่อนะใ้้ามับาบระแท้นอผม
"อั๊"
วิสัยทรรศน์อผมมืมัว่อนะสลบไป
_________________________________________________
ห้อพิธีประหลาๆแห่หนึ่ มีวัถุิบและหม้อปรุยารวมถึสัลัษ์เหมือนพวลัทธิบูาาานในโลเ่าผม
"อ..อือ...ะ..เ็บ"
ผม่อยๆลืมาึ้น่อนะมอสำรวไปทั่วๆห้อ
-ายนหนึ่ยืนำลัปรุยาที่หม้อปรุยา
"ื่นแล้วหรอเรียั"
เอเลนท์หันมาแสยะยิ้มให้ผม่อนะหันลับไปปรุยา่อ
"..แ ทำไมแถึทำแบบนี้!!"
ผมะโนออไป้วยวามโรธหลัาที่ิทบทวนเรื่อที่เิึ้น
"ถ้าเธอหมายถึเรื่อายเมื่อ่อนหน้านี้ละ็ พอีันหิวน่ะ ถึะอร่อยไม่สู้สาวๆ่อนหน้านั้น็เถอะ"
เอเลนท์ทำท่าูนิ้ว่อนะยิ้มออมา
"หมายวามว่าแ่าน่อนหน้านี้้วยเรอะ!!"
ผมินาารถึภาพเหยื่อที่ถูเา่าอย่าเลือเย็น
"็ั้แ่ที่ันถูับออมาาสวรร์ละนะ"
เอเลนท์เินมาหาผม่อนะใ้แหวนที่เาเยใ้อผมหมั้น่อนหน้านี้สวมที่นิ้วผม
-เลือและอเหลวสีฟ้าๆ่อยๆไหลออมาาหัวแหวน่อนะวนเป็นเลียวรอบๆแหวน
"อเลือับวิาบาส่วนนะ"
เอเลนท์ยิ้มพลาถอแหวนออามือผม ่อนที่ะโยนมันลหม้อปรุ านั้นเา็เอานนสีำาหีบไม้ใส่ามลไปในหม้อ
-น้ำยาในหม้อ่อยๆลายเป็นสีฟ้า
"ีนะที่เ้าลูฟิเฟอร์เยให้นปี ไม่ั้นยาไม่สมบูร์"
เอเลนท์ยิ้มะหาวเปล่าเพื่อที่ะเทน้ำยา
"หว้าวยาหมละ เทใส่วโพั่นเพิ่มเวทย์็ไ้วะ"
"นั้นมันยาอะไร!"
ผมถามออไป้วยวามโรธ
"ยาเสน่ห์น่ะ สูรถาวร้วยนะไม่เหมือนัวที่ใ้ับเธอหรอ"
เอเลนท์ทำหน้าไม่ทุ์ร้อนอะไร่อนะเอาเ้าอี้มานั่หน้าผม
"ยาเสน่ห์ที่ใ้ับั้น?"
ผมถามเอเลนท์ที่นั่แะเล็บ
"เธอไม่สสัยบ้าหรือไว่าทำไมเธอถึามันมาแบบ่ายๆโยไม่สนใอะไร ไม่สสัยหรอว่าทำไมอนันทำเป็นีบเธอ เธอถึหน้าแ? ทั้หม็เพราะยาเสน่ห์แบบั่วราวอันยัไล่ะ"
เอเลนท์นั่าไว้่อนะพู่อ
"มีแ่พ่ออเธอที่รู้ว่าันเป็นใร แ่สุท้ายเา็แพ้ให้ับเวทย์สะิอัน ฮ่าๆๆๆ"
เอเลนท์หัวเราะอย่าบ้าลั่
"แ่รู้อะไรมั๊ยเรีย ที่ริยาเสน่ห์อัน เธอน่ะสามารถ่อ้านไ้สบายๆเลยนะ แ่ทำันไมน๊าาเธอถึโนมันรอบำไ้่ายๆ? นั้น็เพราะว่าเธอิะเอาันเ้าฮาเร็มอเธอยัไล่ะ"
เอเลนท์ทำหน้าวนๆ ่อนะทำหน้าริัใส่ผม
สิ่ที่เาพูเป็นวามริ เพราะมัวแ่ิะสร้าฮาเร็มในโลใหม่นไม่ลืมหูลืมานทำให้ัวเอเือร้อนและทำให้นอื่นเสียใ เราไม่สมวระมีีวิอยู่เลยริๆ.....เลียผู้าย
-ผมที่มีสีหน้าวิัวลและีเียวอย่าเห็นไ้ั่อยๆมีน้ำาไหลออมา
"แล้วันะบออะไรอย่าหนึ่ให้นะ ยาเสน่ห์ัวใหม่อันน่ะนอาะเป็นแบบถาวรแล้ว ยัมีฤทธิ์มาว่าัวเิมอีหลายเท่าัวเลยน๊า"
เอเลนท์แสยะยิ้มเ้าเล่ห์่อนะหันไปมอวยาที่ั้อยู่บนโ๊ะ
"อยารู้ส่วนผสมไหมล่ะ"
เอเลนท์าระาษแผ่นเล็ๆให้ผมอ่าน
-ยาเสน่ห์แบบถาวร
ส่วนประอบ
1.เลือยูนิอร์น
2.เลือนาฟ้า
3.วิาภู
4.นปีเทวาที่เิาแส
5.เลือและวิาาอผู้ที่ไ้รับพร(สร้าฮาเร็ม)
6.เาปีศา
7.เลืออัิวบัส
"สุยอใ่มั๊ยล่ะ แล้วรู้อะไรมั๊ยแหวนที่ันใส่ให้เธอมันทำให้เธอลายเป็นัิวบัส้วยล่ะฮ่าๆๆๆๆ รีบๆลายร่าน๊า ที่ริถ้ายอมใส่ั้แ่อนแรเรื่อะ่ายว่านี้แล้วแท้ๆฮ่าๆๆ"
เอเลนท์ลุึ้นยืน่อนะหัวเราะอย่าสะใ
"อ..เอเลนท์!! แะเอายาเสน่ห์ไปทำอะไร!"
ผมมอเอเลนท์้วยวามแ้น่อนะถามเนาอารสร้าน้ำยา
"็เอาไว้ินเอสิ"
เอเลนท์ทำหน้าไร้อารม์่อนะหันมาหาผม
"อีอย่า เลิเรีย้าว่าเอเลนท์ะที เพราะ้ามีนามว่า..."
ผมมอหน้าอเอเลนท์อย่าใใ่อ
"เมทาทรอน"
_________________________________________________
โย่ว ผมไ้มอบหมายให้เียนอนนี้แทนรุ่นพี่ที่ไม่ว่านะรับ พอีพี่แหนีเที่ยว5555 ลัวมันะ้าาเลยเียนโรเรื่อให้ผมแ่เิมเอา
็ถ้าใรอบเรื่อนี้อย่าลืมระทืบิาม แล้วอมเมน์ให้้วยนะร้าบ
ปล.ถ้าอบ็อาะแอบมา ฟิเอร์ริ่บ่อยๆ555
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น