แสนกลรัก

ลำดับตอนที่ #44 : บทที่ ๗ Six-pack กระแทกใจ (3)

“สวัสดีครับ”

ปลายสายเป็นผู้ชาย ทั้งยังพูดเป็นภาษาอังกฤษ น้ำเสียงคุ้นหูที่ตามหลอกหลอนมาตลอดวันทำให้เธอจำได้ทันทีว่าเขาคือใคร

“เฮคเตอร์”

“ใช่ผมเอง”

“โทร.มาทำไม” อุรัสยาถามเสียงขรึม ลอบหันไปมองนวินดาก็เห็นดวงตาของเด็กสาวเบิกกว้างขึ้นและเต็มไปด้วยประกายความสนใจ จนอุรัสยาต้องขยับออกห่างไปอีก

“ผมอยู่ที่โรงพยาบาล”

“แล้วมาบอกฉันทำไม!” สาวห้าวกระซิบลอดไรฟัน อยากโวยใส่ให้ดังกว่านี้ให้สมกับที่ความอัดอั้นในใจ แต่ก็ทำไม่ได้เพราะมีสายตาสอดรู้ของเด็กเนยเฝ้ามองตลอดเวลา

“มีคนลอบทำร้ายผม บอกว่าเป็นพี่ชายคุณ จนตอนนี้ผมก็ยังต้องนอนโรงพยาบาล จะให้บอกไหมว่าฝีมือใคร”

อุรัสยาใจหายวูบ เพราะสิ่งที่เขาบอกสอดคล้องกับสภาพของราพณ์กับเชษฐาเมื่อคืนไม่มีผิด และพี่ชายเธอก็ทำตัวน่าสงสัยทั้งคู่

“คุณต้องการอะไร” นักข่าวสาวกระซิบเสียงเครียด พอหันไปด้านหลังก็เห็นนวินดาทำตัวเป็นจิ้งจกเกาะเสามองเธอด้วยสายตาใคร่รู้ พอเธอขยับหนี เด็กบ้านี่ก็เดินเลียบกำแพงตามมาอย่างห่างๆ

“มาหาผมที่โรงพยาบาล เรามีเรื่องต้องคุยกัน”

“ได้” อุรัสยาวางสายหลังจากได้ชื่อโรงพยาบาลมาแล้ว จากนั้นจึงหันขวับไปหาเด็กสาว ส่งผลให้นวินดาสะดุ้งเล็กน้อย แล้วหัวเราะแห้งๆ

“วันนี้อากาศดีเนอะพี่เอื้อย”

“หน้าส้วม?” สาวรุ่นพี่เลิกคิ้วถาม “แกสูดลมหายใจเยอะๆ ตรงหน้าส้วมแล้วบอกอากาศดีหรือไอ้เนย”

“อุ๊ย!” เด็กสาวหน้าเจื่อน แล้วยิ้มแหยๆ “นั่นสิ สงสัยหิวข้าวจนเบลอ ไปกินข้าวกันๆ” นวินดายิ้มซุกซน ลองแกล้งชวนทั้งที่ได้ยินเต็มหูว่าอุรัสยากำลังจะออกไปหาเฮคเตอร์!

“ฉันไม่ว่าง”

“แหม...เสียดายจัง” เด็กสาวร้องเป็นเพลง ทำเป็นเสียดายแต่ประกายตาวิบวับแสนกล ดูก็รู้ว่าไม่ได้เสียดายจริง

“แสบนักนะไอ้เนย” อุรัสยาดีดหน้าผากนูนของสาวรุ่นน้องแรงๆ แล้วเดินออกไปที่จอดรถโดยมีนวินดาตามไปติดๆ

“เนย” ดวงเดือนชะโงกหน้าออกมาจากหน้าต่างชั้นบนแล้วเรียกนวินดาเสียงดัง

“คะ?” นวินดาขานรับ

“ขึ้นมานี่ มีงานให้ทำ”

“ก็ได้ๆ” สาวน้อยทำหน้าเบื่อๆ แล้วโบกมือให้สาวรุ่นพี่ “ขับรถไปหาคุณเฮคเตอร์ดีๆ นะพี่เอื้อย”

อุรัสยาก้าวเข้าหาหวังจะดีดหน้าผากสาวแสบอีกครั้ง แต่เจ้าตัวก็เผ่นหนีไปได้เสียก่อน จึงเดินไปขึ้นรถแล้วมุ่งหน้าไปยังโรงพยาบาลที่เฮคเตอร์รักษาตัว

นวินดาวิ่งกระหืดกระหอบขึ้นมาที่ชั้นสามที่เป็นชั้นทำงานของหัวหน้ากองข่าว ที่แม้จะเป็นวันหยุดแต่ก็เข้ามาดูคนที่อยู่เวรปิดหน้า เป็นที่รักใคร่ของลูกน้องทุกคน รวมทั้งเด็กฝึกงานอย่างเธอด้วย

“มาแล้วค่ะหัวหน้า” เด็กสาวยกมือไหว้ผู้อาวุโสกว่าแล้วยิ้มแห้งๆ คิดว่าจะถูกใช้ถ่ายเอกสารส่งเอกสารอย่างที่เคยทำประจำ

“มานี่สิ มีงานให้ทำ” หัวหน้าสาวใหญ่กวักมือเรียกให้เด็กสาวมานั่งตรงข้าม แล้วยื่นแฟ้มงานให้

“อะไรหรือคะ”

“อยากลองไปสัมภาษณ์ไหม”

“อยากค่ะ!” นวินดาตอบแบบไม่ต้องคิด มาฝึกงานเป็นเดือนแล้ว แต่ยังไม่เคยได้สัมภาษณ์ใครจริงๆ จังๆ เลยสักครั้ง ส่วนมากก็ทำงานในออฟฟิศ กระบวนการบรรณาธิกร แต่ไม่เคยได้ออกภาคสนามเลย

“สัมภาษณ์ผู้บริหารอาร์พีกรุ๊ป...นัดวันจันทร์ สิบโมงตรงที่สำนักงานอาร์พี ไปเตรียมตัวไว้ คำถามสัมภาษณ์อยู่ในแฟ้มแล้ว แต่เธอก็ไปเตรียมตัวหาข้อมูลเกี่ยวกับเขามาก่อนด้วย แล้วก็...ไปให้ตรงเวลาแล้วกัน”

“ว้าว” เด็กสาวอุทานเบา ก้มลงอ่านชื่อที่อยู่และเวลานัดหมายที่ต้องออกไปสัมภาษณ์

ราพณ์ พัฒนเสถียร

            อะฮ้า เข้าทางไอ้เนย...

รอดูเกมรุกของหนุ่มกองหลังได้เลยยยย ><

เหมือนเดิมค่ะ ฝากผลงานเรื่องอื่นๆ ด้วยนะคะ

#หากรู้สักนิดว่ารัก  (Yoursmile) #ยิ้มหวานของคุณกูร (ฐากูร+กตัญญู)

Dek-D : https://bit.ly/3xTfeLF

อยู่ๆ เด็กคนนั้นก็บอกว่าเธอ "ท้อง" กับเขา แถมมาถามหาความรับผิดชอบ แต่ให้ตายเถอะ...เขาไม่มีทาง 'กินเด็ก' แน่ๆ!

"ยิ้มท้องกับคุณกูรค่ะ"
"ถ้าอย่างนั้นก็มาทบทวนกันหน่อยว่าฉันทำ 'ท่า' ไหนเธอถึงท้องได้!”

#อย่าไว้ใจทาง โปรดวางใจรัก (I’ ll always be by your side) (อัศวิน + กุลนิษฐ์)

Dek-D : https://bit.ly/3tqu8YH

เพราะถูกคนรักเก่าหักหลัง เธอเลยตกที่นั่งลำบาก แถมยังไปมีอะไรกับผู้ชายท่าทางประหลาด หน้าดุเหมือนโจร ปากก็ร้าย ใจก็ดำ

"คุณจะช่วยฉันใช่ไหม" 

"ขึ้นเตียงสิ...แล้วผมจะให้ตามที่คุณต้องการ"