ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : 1
ปังๆปังๆ
เสียงเคาะประตูดังทั่วห้องเป็นเวลาซักครู่ใหญ่แล้ว
สวัสดีค่ะฉันชื่อ พริกไทย ( ชื่อแปลกๆแฮะ ) อายุ17ปี มีพี่สาว 1 คนชื่อ น้ำฟ้า อายุ20ปี และน้องชาย 1 คนชื่อ อาร์ม อายุ16ปี พี่น้ำฟ้าเป็นหุ้นส่วนร้านเสริมสวยอยู่ที่อังกฤษ นานๆที่พี่ถึงจะไปดูงานที่อังกฤษ นายอาร์มน้องชายฉันที่อายุไล่เลี่ยกันชอบทำตัวเหมือนอายุมากกว่าฉัน พ่อกับแม่เป็นหุ้นส่วนของบริษัทผลิตรองเท้าฟูร์ปาร์ ซึ่งพ่อกับแม่ต้องไปต่างประเทศบ่อยๆเพราะสำนักงานใหญ่อยู่ที่ลอนดอน
แฮ่กๆ แฮ่ก เหนื่อยแล้วค่ะท่านผู้อ่าน เอาเป็นว่าเข้าเรื่องเลยดีกว่าน่ะค่ะ
“ตื่นได้แล้ว ยัยคุณนายตื่นสาย วันนี้เปิดเทอมวันแรกน่ะ!!” เสียงอย่างนี้จะเป็นใครไปได้นอกจากพี่น้ำฟ้า พี่สาวคนนี้น่ะชอบว่าฉันแบบนี้อยู่เรื่อย
“โอ๊ยยยยยยยย!!......ตื่นแล้วๆ” ฉันตะโกนเสียงดังเพื่อจะให้พี่น้ำฟ้ารับรู้
ยัยพี่คนนี้น่ะยิ่งมีปัญหาเรื่องหูหนวกอีกด้วย
หลังจากที่ทำธุระส่วนตัวเสร็จฉันก็รีบวิ่งลงบันไดมาเพื่อทานอาหารเช้า
ตึก ตึก ตึก
“มาแล้วค่า.........ขอต้อนรับสู่วันเปิดเทอมใหม่ค่า”ฉันวิ่งลงมาถึงแล้ว ประกาศอิสระภาพ ( ยังกับทำสงครามแล้วรบชนะอย่างนั้นแหละ )
“โอ๊ยยยยย!!......แหกปากอยู่ได้รีบมากินข้าวเลยมา ฉันจะรีบไปโรงเรียน
เดี๋ยวก็ไปโรงเรียนสายหรอก ยัย.......”
“shut…up หยุดพูดไปเลยไม่ต้องมาทำลายความสุขของฉันเลยน่ะแก” ฉันพูดขึ้นเมื่อเห็นทีท่าว่านายอาร์มจะไม่เลิกพูด
“อึ๋ย.....ยัย.....”
“เอาล่ะ.....เอาล่ะทานข้าวกันดีกว่านะจ๊ะ จะได้รีบไปโรงเรียน” แม่พูดแทรกขึ้นเมื่อเห็นท่าทีว่าเราจะไม่ยอมเลิกรา
.....15 นาทีผ่านไปได้เวลาไปโรงเรียนแล้ว โดยมีพี่สาวคนสวยไปส่งพร้อมกับนายอาร์ม น้องชายสุดกวน Teen ของฉันโดยนายอาร์มจะกวนฉันตลอดทาง เมื่อถึงหน้าโรงเรียน วิสุทธิ์เกษม
“ยัยไทย......ทางนี้” เมื่อย่างก้าวเข้ามาในโรงเรียนฉันก็ได้พบเพื่อนที่สนิทที่สุดของฉัน
“เฮ้.....หวัดดี พริกไทยไม่ได้เจอกันตั้งนานสวยขึ้นรึเปล่าเนี่ย” ยัยนี่ชื่อ เจนนี่
เพราะอย่างนี้แหละที่ฉันเลือกคบยัยนี่เป็นเพื่อน ชอบชมคนอื่นเค้าไปทั่ว แถมยัยนี่ยังสวยบาดใจผู้ชายหลายคนในโรงเรียนซะด้วย มีคนมาจีบตรึมเลย ทีฉันน่ะไม่เห็นมาจีบสักคน ผู้ชายพวกนี้ตาถั่วชะมัดเลย
“แน่นอนอยู่แล้ว” ฉันตอบอย่างไม่มียางอาย
“เป็นไง......ไม่เจอกันตั้งนาน หาแฟนได้สักคนรึยัง” ยัยนี่ชื่อ ซา ไม่รู้ยัยนี่เกิดตอนโรคซาส์ระบาดรึเปล่าก็ไม่รู้ ทำไมตั้งชื่อแปลกๆ แถมยัยนี่ยังชอบทำตัวเป็นแม่สื่อแม่ชักให้อีกตั้งหลายคนจนเค้าได้เป็นคู่กันจนได้ แล้วยังจะมาจับคู่ให้ฉันอีก
“เดี๊ยะ........วอนแต่เช้าเลยน่ะแก”
“โอ๋ๆ........ขอโทษ เอาเป็นว่าวันนี้ตอนเลิกเรียนฉันพาไปดื่มฉลองเปิดเทอมเอาไหม” ยัยซานำเสนอ
แต่ว่ามันก็ดีเหมือนกันแฮะไม่ได้ดื่มตั้งนานแล้ว เพราะไม่มีคนเลี้ยง แถมไปคราวนี้อาจจะได้แฟนกลับมาก็ได้ ( อุ๊ย......ตายแล้วฉันก็บ้าไปตามยัยซา )
“เออ......ไปก็ได้ แล้วเจนนี่ล่ะห้ามปฏิเสธน่ะ” ฉันหันไปถามยัยเจนนี่
“เออ.......ไปก็ไปดิ แต่อย่ากลับดึกนะเดี๋ยวแม่เป็นห่วงง่ะ” ยัยเจนนี่บอก
**~~ ณ ห้องเรียน ~~**
หลังจากที่ขึ้นห้องเรียนมา ห้องม.5/4 ก็เต็มไปด้วยเสียงเซ็งแซ่
เอี๊ยดดดดดดดดดด.......
เสียงประตูห้องถูกเปิดขึ้น อาจารย์ พรภา เดินเข้ามาห้องทั้งห้องเงียบกริบ
“อาจารย์ค่า.......เดี๋ยวหนูช่วยเสียบไมค์ให้ค่ะ” เสียงยัยเจนนี่ดังขึ้น
“ ขวับ “ ทุกคนในห้องต่างพร้อมใจกันหันไปมองยัยเจนนี่
“อืม........ดีมาก อินทิรา” อาจารย์ พรภา ชมแล้วส่งไมค์ไปให้ยัยเจนนี่
ป็อกๆ เสียงเคาะไมค์ของอาจารย์ค่ะ
“อืม...........เอาล่ะคงรู้แล้วนะว่าฉันเป็นที่ปรึกษาของห้องนี้ วันนี้เราจะมาปฐมนิเทศกันน่ะ” หลังจากนั้นอาจารย์แกก็สาธยายไปเรื่อยจน........
อ็อดดดดดดด.......
เสียงอ็อดพักกลางวันดังขึ้น ชีวิตฉันเหมือนถูกปลดปล่อย หลังจากที่ต้องฟังอาจารย์สาธยายอยู่นานจนหูแฉะ
“ป่ะ.....พวกเราไปกินข้าวกัน วันนี้ฉันเลี้ยงเอง” ยัยเจนนี่พูดขึ้น
“อืม.....ดีเหมือนกัน ฉันจะได้กินให้เต็มที่หน่อย” ยัยซาเอ่ย
“ฮืม!!.......รู้สึกแกนี่จะกินเก่งขึ้นเยอะน่ะ” ฉันพูดเสนอความคิดเห็น
ความคิดเห็น