เรื่อง ยัยเวอร์จิ้นสุดซ่าปิ๊งรักนายคาสโนว่าสุดหล่อ - นิยาย เรื่อง ยัยเวอร์จิ้นสุดซ่าปิ๊งรักนายคาสโนว่าสุดหล่อ : Dek-D.com - Writer
×

    เรื่อง ยัยเวอร์จิ้นสุดซ่าปิ๊งรักนายคาสโนว่าสุดหล่อ

    ว๊าย!! ฉันโดนตาบ้าที่ไหนก็ไม่รู้ จูบเค้าให้อย่างจัง มันเป็นใครมาบังอาจทำลายวามเวอร์จิ้นของฉัน

    ผู้เข้าชมรวม

    262

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    0

    ผู้เข้าชมรวม


    262

    ความคิดเห็น


    2

    คนติดตาม


    0
    จำนวนตอน :  1 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  23 ธ.ค. 49 / 14:24 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูรายการอีบุ๊กทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

               ปังๆปังๆ

               เสียงเคาะประตูดังทั่วห้องเป็นเวลาซักครู่ใหญ่แล้ว

                       สวัสดีค่ะฉันชื่อ  พริกไทย ( ชื่อแปลกๆแฮะ )  อายุ17ปี  มีพี่สาว 1 คนชื่อ   น้ำฟ้า  อายุ20ปี  และน้องชาย 1 คนชื่อ  อาร์ม  อายุ16ปี  พี่น้ำฟ้าเป็นหุ้นส่วนร้านเสริมสวยอยู่ที่อังกฤษ  นานๆที่พี่ถึงจะไปดูงานที่อังกฤษ   นายอาร์มน้องชายฉันที่อายุไล่เลี่ยกันชอบทำตัวเหมือนอายุมากกว่าฉัน  พ่อกับแม่เป็นหุ้นส่วนของบริษัทผลิตรองเท้าฟูร์ปาร์ ซึ่งพ่อกับแม่ต้องไปต่างประเทศบ่อยๆเพราะสำนักงานใหญ่อยู่ที่ลอนดอน

     

               แฮ่กๆ  แฮ่ก    เหนื่อยแล้วค่ะท่านผู้อ่าน  เอาเป็นว่าเข้าเรื่องเลยดีกว่าน่ะค่ะ

     

               ตื่นได้แล้ว  ยัยคุณนายตื่นสาย  วันนี้เปิดเทอมวันแรกน่ะ!!   เสียงอย่างนี้จะเป็นใครไปได้นอกจากพี่น้ำฟ้า  พี่สาวคนนี้น่ะชอบว่าฉันแบบนี้อยู่เรื่อย

               โอ๊ยยยยยยยย!!......ตื่นแล้วๆ   ฉันตะโกนเสียงดังเพื่อจะให้พี่น้ำฟ้ารับรู้

    ยัยพี่คนนี้น่ะยิ่งมีปัญหาเรื่องหูหนวกอีกด้วย

                       หลังจากที่ทำธุระส่วนตัวเสร็จฉันก็รีบวิ่งลงบันไดมาเพื่อทานอาหารเช้า

               ตึก  ตึก  ตึก

               มาแล้วค่า.........ขอต้อนรับสู่วันเปิดเทอมใหม่ค่าฉันวิ่งลงมาถึงแล้ว ประกาศอิสระภาพ  ( ยังกับทำสงครามแล้วรบชนะอย่างนั้นแหละ )

               โอ๊ยยยยย!!......แหกปากอยู่ได้รีบมากินข้าวเลยมา ฉันจะรีบไปโรงเรียน

    เดี๋ยวก็ไปโรงเรียนสายหรอก  ยัย....... 

               shutup    หยุดพูดไปเลยไม่ต้องมาทำลายความสุขของฉันเลยน่ะแก  ฉันพูดขึ้นเมื่อเห็นทีท่าว่านายอาร์มจะไม่เลิกพูด

               อึ๋ย.....ยัย.....

               เอาล่ะ.....เอาล่ะทานข้าวกันดีกว่านะจ๊ะ  จะได้รีบไปโรงเรียน  แม่พูดแทรกขึ้นเมื่อเห็นท่าทีว่าเราจะไม่ยอมเลิกรา

               .....15  นาทีผ่านไปได้เวลาไปโรงเรียนแล้ว  โดยมีพี่สาวคนสวยไปส่งพร้อมกับนายอาร์ม  น้องชายสุดกวน Teen ของฉันโดยนายอาร์มจะกวนฉันตลอดทาง     เมื่อถึงหน้าโรงเรียน  วิสุทธิ์เกษม

               ยัยไทย......ทางนี้  เมื่อย่างก้าวเข้ามาในโรงเรียนฉันก็ได้พบเพื่อนที่สนิทที่สุดของฉัน

               เฮ้.....หวัดดี พริกไทยไม่ได้เจอกันตั้งนานสวยขึ้นรึเปล่าเนี่ย  ยัยนี่ชื่อ  เจนนี่

    เพราะอย่างนี้แหละที่ฉันเลือกคบยัยนี่เป็นเพื่อน  ชอบชมคนอื่นเค้าไปทั่ว  แถมยัยนี่ยังสวยบาดใจผู้ชายหลายคนในโรงเรียนซะด้วย  มีคนมาจีบตรึมเลย   ทีฉันน่ะไม่เห็นมาจีบสักคน  ผู้ชายพวกนี้ตาถั่วชะมัดเลย

               แน่นอนอยู่แล้ว  ฉันตอบอย่างไม่มียางอาย

               เป็นไง......ไม่เจอกันตั้งนาน หาแฟนได้สักคนรึยัง  ยัยนี่ชื่อ  ซา  ไม่รู้ยัยนี่เกิดตอนโรคซาส์ระบาดรึเปล่าก็ไม่รู้  ทำไมตั้งชื่อแปลกๆ  แถมยัยนี่ยังชอบทำตัวเป็นแม่สื่อแม่ชักให้อีกตั้งหลายคนจนเค้าได้เป็นคู่กันจนได้   แล้วยังจะมาจับคู่ให้ฉันอีก

               เดี๊ยะ........วอนแต่เช้าเลยน่ะแก

               โอ๋ๆ........ขอโทษ  เอาเป็นว่าวันนี้ตอนเลิกเรียนฉันพาไปดื่มฉลองเปิดเทอมเอาไหม  ยัยซานำเสนอ

               แต่ว่ามันก็ดีเหมือนกันแฮะไม่ได้ดื่มตั้งนานแล้ว เพราะไม่มีคนเลี้ยง  แถมไปคราวนี้อาจจะได้แฟนกลับมาก็ได้  ( อุ๊ย......ตายแล้วฉันก็บ้าไปตามยัยซา )

               ออ......ไปก็ได้ แล้วเจนนี่ล่ะห้ามปฏิเสธน่ะ  ฉันหันไปถามยัยเจนนี่

               เออ.......ไปก็ไปดิ  แต่อย่ากลับดึกนะเดี๋ยวแม่เป็นห่วงง่ะ  ยัยเจนนี่บอก

               **~~   ห้องเรียน  ~~**

               หลังจากที่ขึ้นห้องเรียนมา  ห้องม.5/4  ก็เต็มไปด้วยเสียงเซ็งแซ่

    เอี๊ยดดดดดดดดดด.......

               เสียงประตูห้องถูกเปิดขึ้น  อาจารย์  พรภา  เดินเข้ามาห้องทั้งห้องเงียบกริบ

               อาจารย์ค่า.......เดี๋ยวหนูช่วยเสียบไมค์ให้ค่ะ  เสียงยัยเจนนี่ดังขึ้น

                 ขวับ    ทุกคนในห้องต่างพร้อมใจกันหันไปมองยัยเจนนี่

               อืม........ดีมาก  อินทิรา  อาจารย์  พรภา ชมแล้วส่งไมค์ไปให้ยัยเจนนี่

               ป็อกๆ    เสียงเคาะไมค์ของอาจารย์ค่ะ

               อืม...........เอาล่ะคงรู้แล้วนะว่าฉันเป็นที่ปรึกษาของห้องนี้  วันนี้เราจะมาปฐมนิเทศกันน่ะ  หลังจากนั้นอาจารย์แกก็สาธยายไปเรื่อยจน........

    อ็อดดดดดดด.......

               เสียงอ็อดพักกลางวันดังขึ้น  ชีวิตฉันเหมือนถูกปลดปล่อย หลังจากที่ต้องฟังอาจารย์สาธยายอยู่นานจนหูแฉะ

               ป่ะ.....พวกเราไปกินข้าวกัน   วันนี้ฉันเลี้ยงเอง ยัยเจนนี่พูดขึ้น

               อืม.....ดีเหมือนกัน  ฉันจะได้กินให้เต็มที่หน่อย  ยัยซาเอ่ย

               ฮืม!!.......รู้สึกแกนี่จะกินเก่งขึ้นเยอะน่ะ  ฉันพูดเสนอความคิดเห็น

     

     

                       ************************************************

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น