Talk Love แค่บอกรัก..ยากตรงไหน
.. “ข้าอยากให้ท่านผูกพันกับสายเลือดของข้า ข้าหวังว่าทุกช่วงของอายุลูกหลานจะได้พบกับท่านทุกรุ่นไป” แวมไพร์พันปีตื่นขึ้นตามคำสัญญา แต่คงต้องสิ้นสุด เพราะเมื่อเจอคนๆ นี้ ข้าเอือมระอายิ่ง
ผู้เข้าชมรวม
57
ผู้เข้าชมเดือนนี้
1
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
“ข้าอยากให้ท่านผูกพันกับสายเลือดของข้า ..และข้าหวังอย่างยิ่งว่าทุกช่วงของอายุลูกหลานจะได้พบกับท่านทุกรุ่นไป” วิคตอเรียสัมผัสใบหน้าเรียวขาวซีดอย่างแผ่วเบา แววตานั่นเศร้ายิ่ง
“ขอโทษนะ.. เพราะ..” เธอเลื่อนนิ้วเรียวปิดที่ริมฝีคนที่กำลังจะพูด สีหน้านั้นทำให้เธอเจ็บปวดใจที่เห็นคนที่โอบกอดกำลังเสียน้ำตา
“ท่านมิผิด”
“ถ้าเจ้าไม่ให้เลือดกับข้า..”
“ท่านขาดเลือดมานาน ข้าโชคดีที่ได้อยู่ในอ้อมกอดท่าน.. ข้ามั่นใจว่าในโลกใบนี้ข้าคือคนแรก และข้าหวังว่าท่านจะรู้จักรักใครสักคนด้วยหัวใจ” เธอยิ้มกว้างแล้วจากไปอย่างสงบ
เขาปิดดวงตาคู่นั่นอย่างเบามือ
“ข้าขอโทษ..”
ใบหน้าเรียวเต็มไปน้ำตาจะมีมนุษย์คนไหนเล่าที่ทำให้แวมไพร์อย่างเขาเสียใจได้หากไม่ใช่วิคตอเรียเพื่อนมนุษย์เพียงหนึ่งเดียว
แวมไพร์อย่างเขานั่นแม้อายุจะหลายพันปีแต่กลับมีคนที่สนิทไม่กี่คนเท่านั่น และวิคตอเรียเป็นมนุษย์คนแรกที่เข้ามาในชีวิต และเพราะเธอวนเวียนอยู่ในชีวิตจึงทำให้ต้องตาย ไนท์มองร่างหญิงสาวในอ้อมกอดแล้วกอดเธอแน่นขึ้น เขาอยากให้เสียงสัญญาณหัวใจนั่นกลับมาเต้นอีกสักครั้ง สักนาทีก็พอเธอยอมตายแต่ไม่ยอมเป็นแวมไพร์เพื่อต่ออายุ ไนท์กำมัดแน่นทุบลงพื้นแล้ววางร่างไม่ไหวติ่งนั่นลงกับพื้น เขากลับเขาไปในการต่อสู้อย่างบ้าคลั่งในสงครามครั้งนั่นพวกพาร์มทั้งหมดในการต่อสู้ ณ จุดนั่นตายลง
และนับจากวันนั้นเขาเลือกที่จะหลับใหลและหันหลังให้กับแวมไพร์และมนุษย์
ผลงานอื่นๆ ของ K_Gray ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ K_Gray
ความคิดเห็น