#ห้ามรักหลาน

THINNAPAT x RAMINE

'เนื่องด้วยเหตุไม่สงบในที่เกิดขึ้นในชายแดนของอิหร่านและอิรัก วันนี้ทางเราได้รับรายงานจากผู้ที่ยังอยู่ภายในประเทศว่าตอนนี้ทางอิหร่านนั้นได้ทำการปิดชายแดนของตนไปแล้ว 2 ที่ด้วยกันนะคะ ล่าสุดเราได้รับการยืนยันมาจากสายข่าวแล้วนะคะว่าคนไทยที่ยังติดอยู่ภายในประเทศยังไม่มีรายงานของผู้ที่ได้รับบาดเจ็บ#K#_R$)Ii0*4102@#!@$TRWHEUJ*HHGDR'

"พ่อของเราเก่ง ไม่ต้องเป็นห่วงไป"'ทินภัทร'หรือก็คือร่างสูงของผู้เป็นอาซึ่งกำลังนั่งปลอบใจ'รามีน'ถึงการจลาจลในประเทศอิหร่านที่ในตอนนี้กำลังวุ่นวายจากการถูกคุกคามจากอิรักซึ่งทำให้พี่ชายของตนหรือ'ทีปกร'ที่ไปติดต่อธุรกิจนั้นจะต้องติดอยู่ภายในประเทศไม่สามารถกลับมายังประเทศเดิมของตนได้

"แต่ว่า...ฮึก ผมติดต่อท่านไม่ได้มากสามวันแล้วนะครับ ฮึก ..."ร่างบางของรามีนที่ตอนนี้ได้แต่นั่งร้องไห้สะอื้นอยู่ข้างตัวของคุณอาหนุ่มโดยมีคุณอานั้นคอยนั่งกอดปลอบใจอยู่เคียงข้าง

"เลิกร้องไห้ก่อน อาว่ามันอาจจะไม่ได้แย่อย่างที่เราคิดก็ได้เราต้องคิดในแง่ดีไว้ก่อน ถ้าอย่างนั้นเอาอย่างนี้"เมื่อเห็นว่าร่างบางของหลานของตนนั้นร้องไห้มาเป็นเวลานานหลายวันแล้วจึงได้จับไหล่บางทั้งสองข้างให้หันมาทางตนและใช้มืออีกข้างหนึ่งเชยคางของร่างบางให้มองหน้าของตน

"ฮึก อึก..."

"อาจะย้ายมากอยู่ที่บ้านกับเรา จนกว่าคุณพ่อกับคุณแม่ของเราจะกลับมา เอาอย่างนี้ดีไหมหื้ม"ร่างสูงส่งรอยยิ้มอันแสนอบอุ่นของตนไปปลอบโยนต่อความเศร้าโศกของร่างบางตรงหน้าที่เป็นกังวลเป็นห่วงพ่อแม่ของตนที่ต้องลำบากอยู่ในที่ไกล

"แต่ว่า ฮึก..."

"ถ้าพวกเค้าไม่กลับมา อาจะคอยอยู่ดูแลเราไม่ทิ้งเราไปไหนดีไหม"ท่าทางรอยยิ้มและถ้อยคำที่อบอุ่นที่ส่งมาถึงรามีนในยามนี้นั้นเปรียบเหมือนน้ำเย็นที่คอยชโลมใจที่บอบช้ำ

ใช่แล้วล่ะ เขารักคุณอา รักมากๆ และรัก...ในแบบที่ไม่ใช่ความรักแบบอาหลาน

รามีนรักคุณอา...ในแบบที่เด็กผู้ชายคนหนึ่งจะมีให้กับคนที่เขารักและคิดที่จะรักแค่คนนี้ตลอดไป

ตัวเขาเองก็ไม่รู้ว่าความรู้สึกนี้มันเริ่มมาตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่เขามั่นใจว่ามันเป็นความรักในแบบคนรักก็เมื่อตอนที่คุณอาของตนนั้นย้ายออกจากบ้านใหญ่เพื่อที่จะไปประกอบธุรกิจของตนเองที่ต่างประเทศ นั่นทำให้ตัวเขานั้นได้เข้าใจว่าแท้ที่จริงแล้วความรู้สึกที่เขามีให้คือความรักในแบบคนรักไม่ใช่แบบอาหลาน 

แล้วเขารู้ได้ยังไงน่ะเหรอ แค่การคิดว่าเมื่อคนที่เรารักต้องไปที่ไกลๆ ได้เจอคนใหม่ๆ เจอที่เขาคิดจะรักและรักเขาแค่นี้ก็ทำให้เราเจ็บปวดแล้ว ถึงแม้ว่าตนเองนั้นจะรู้ดีว่ามีสถานะเป็นแค่หลาน แต่ก็ยังเห็นแก่ตัวอยากเก็บคุณอาเอาไว้กับตัวอยู่ฝ่ายเดียว ถึงแม้ว่าตัวเขาเองนั้นจะรู้ว่ามันผิดแต่ในเมื่อรักแล้วเขาก็ไม่คิดที่จะปฏิเสธและเขาเองก็คิดว่าคุณอาก็คิดเหมือนกัน จนกระทั่งเมื่อคุณอากลับมา วันที่คุณอากลับมากพร้อมกับเด็กผู้ชายคนหนึ่งที่มีอายุมากกว่าเขา หน้าตาและรูปร่างที่คล้ายกันเพียงแต่แค่ดูเป็นคนที่มีนิสัยคนละแบบ

'นาวี่'เด็กผู้ชายที่คุณอาพามาจะมีลักษณะที่ปราดเปรียวกว่า ดูๆแล้วคงเจนจัดในเรื่องบนเตียงอยู่พอสมควร ในขณะที่ตัวเขานั้นหน้าออกไปทางหวานแต่เขาเองก็มีนิสัยที่ถึงแม้จะดูอ่อนหวานแต่ก็เป็นความอ่อนหวานที่ไม่อ่อนแอ 

ตั้งแต่ที่คุณอาพาเค้ากลับมาด้วยนั้นเองก็พอจะยืนยันได้บางอย่างว่าทั้งคู่นั้นคงไม่ได้เป็นเพื่อนกันแบบทั่วๆไปเพราะเจ้าตัวของนาวี่เองก็ทำตัวสนิทสนมกับทินภัทรมากจนเกินงามทั้งการนั่งกอดแขน ป้อนอาหาร รวมไปทั้งการมาขอนอนที่เพนท์เฮ้าส์ใจกลางเมืองของทินภัทรเองที่ถึงแม้เขาจะเป็นหลานเองก็ยังไม่มีสิทธิ์ได้ไปค้างเลยสักครั้ง

"แล้ว'เขาคนนั้น'ล่ะครับ"ร่างบางถามต่อด้วยใบหน้าที่ยังมีน้ำตาอาบอยู่ที่ข้างแก้มด้วยสายตาเว้าวอน 

เขาขอ...ขอให้เขาได้รับความสำคัญบ้าง 

"ถ้าเราไม่สบายใจ อาจะให้เขาค้างที่เพนท์เฮ้าส์แล้วให้แม่บ้านเข้าไปดูแล"เขาเองก็พอจะรู้ถึงความรู้สึกของหลานตัวเองแต่เขานั้นก็มีความรู้สึกไม่ต่างกันกับคนตัวเล็กเลยแม้แต่นิดเดียว แต่ด้วยสถานะที่มันค้ำคอของเราทั้งคู่เอาไว้อยู่สิ่งที่เขาควรจะทำให้มันถูกต้องคือการตัดขาดความรู้สึกนั้นออกไปเสีย ถึงแม้เราทั้งคู่จะรู้สึกเหมือนกันมากแค่ไหนก็ตาม

ย้อนเวลาไปเมื่อ 5 ปีก่อนก่อนที่เขาจะย้ายไปทำงานที่ต่างประเทศนั้น เขาเองก็ช่างใจต่อตัวเองแต่เขาต้องทำเมื่อความรู้สึกในใจของเขามันเติบโตขึ้นมามากเกินไป เขาเริ่มจินตนาการถึงหลานของตัวเองในขณะที่กำลังมีเซ็กส์ เริ่มมีความรู้สึกภายในที่มันไม่สมควรจะเกิดขึ้นในใจของคนที่เป็นอา เป็นที่เคารพรักและเป็นพ่อฑูลหัวของหลาน ด้วยเหตุนี้เองจึงเป็นเหตุที่ทำให้เขาเลือกสถานที่ที่จะก่อตั้งสาขาใหญ่ในต่างประเทศแทน ทั้งๆที่ตัวเขานั้นสามารถก่อตั้งที่ประเทศนี้เลยก็ได้ แต่ความรู้สึกที่ผิดบาปนี้เองที่เขาไม่ควรสร้างและสานต่อ แค่เรื่องราวและความรู้สึกที่เลยเถิดมาขนาดนี้นั้นมันก็มากเกินพอแล้ว

แต่แล้วความพยายามของเขาเองก็ต้องพับไปเมื่อได้พบเข้ากับนาวี่ เขาและนาวี่พบเจอกันครั้งแรกในสถานบันเทิงแห่งหนึ่งใจกลางไทเป ประเทศไต้หวันที่เขานั้นต้องเดินทางไปติดต่องานนานนับสัปดาห์ สุดท้ายค่ำคืนนั้นทั้งตัวเขาเองและนาวี่ก็มาจบลงกันที่เตียงนอนของโรงแรมแห่งหนึ่ง ตลอดทั้งค่ำคืนเขานั้นพร่ำเรียกแต่ชื่อของหลานชายตัวเองไม่หยุดปากจนถึงขั้นที่ตัวของนาวี่เองต้องเอ่ยถามถึงว่าตัวเข้านั้นมีคนรักหรือเปล่า

ความสัมพันธ์ของพวกเราคงเรียกได้ว่าก้ำกึ่งคู่รักและคู่นอน เขาไม่ปฎิเสธการกระทำที่ทำท่าทีเหมือนกับว่าเราเป็นคู่รักกัน เพราะเมื่อหลานของเขาได้เห็นจะได้ตัดใจและเป็นเพียงอาหลานกันดั่งสถานะที่ควรจะเป็นแต่ใครจะไปคาดคิดว่าเด็กคนนั้นที่เขาเลี้ยงดูมาและคิดว่าจะเป็นคนอ่อนหวานยอมคนจะทะเลาะมีปากเสียงกันเสียงดังจนถึงขั้นเกือบจะลงไม้ลงมือกัน สายตาของหลานตนที่มองมาในวันนั้นทั้งผิดหวังและเสียใจที่เขาเลือกเข้าไปดูนาวี่ก่อนตนมันทำให้ตัวเขาเองจำได้ติดตา แต่แล้วอย่างไร เขาเองต้องทนถึงแม้ภายในของเขาเองก็เจ็บปวดไม่แพ้กันที่ต้องทำให้คนที่ตนรักนั้นเสียใจ

OPENED : 17/05/2021

ENDED : 27/11/2021

#ห้ามรักหลาน

by Blitzy789

Caution : Gaslighting/NTR/Abusive relationship/Age gap/Child death/Child grooming (เล็กน้อย) /Dubious consent/Domestic violence/Forced/Miscarriage/Phychopath/Pregnancy/Profanity/Submission/Sex scenes/Underage