พระรองอย่างพี่ต้องคู่เนี่ยน

---

เกิดอะไรขึ้นทำไมซีรี่ย์ที่กำลังออกอากาศอยู่ๆ สัญญาณขาดหายไปหรือว่าจะเป็นที่เน็ต ไม่มีทางเนี่ยนเพิ่งได้มือถือใหม่มา เน็ตไม่อั้นอีกต่างหาก ไม่มีทางเป็นที่เน็ตไปได้หรอก

โอ้ยยยย นี่มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย นางเอกจะเลือกไปกับพระเอกหรือเปล่าก็ไม่รู้ แล้วถ้าอย่างนั้นพี่วีร์ละจะเป็นยังไงต่อ ฮื่อออ ทำไมต้องมาขัดข้องอะไรวันนี้ด้วย โมโหแล้วนะ

“เนี่ยน เห็นทีมซีรี่ย์ที่เนี่ยนดูอยู่แถลงการณ์แล้วยัง” จูนเลิกหน้าถามเมื่อการแจ้งเตือนดังขึ้น แต่ดูท่าแล้วเหมือนเนี่ยนจะยังไม่รู้

“แถลงอะไรอะจูน” จูนไม่ได้ตอบแต่ยื่นมือถือให้เนี่ยนดูแทน

‘ทางทีมงานซีรี่ย์ต้องขออภัยเป็นอย่างสูงที่ไม่สามารถฉายสองตอนที่เหลือได้ เนื่องด้วยเหตุผลบางอย่าง ขอบคุณทุกท่านที่ให้การสนับสนุนทางซีรี่ย์เสมอมา ถ้ามีความคืบหน้าจะแจ้งให้ทราบต่อๆ ไป ด้วยความเคารพ-ทีมงานซีรี่ย์พรายแสงดาว’

เนี่ยนอ่านจบก็เบิกตากว้างขึ้นอย่างไม่เข้าใจ หมายความว่ายังไงสองตอนที่เหลือไม่ฉายต่อ แล้วคนรอดูอย่างเขาต้องทำยังไง

ฮื่อออ อยากปล่อยโฮออกมาดังๆ ทั้งที่เนี่ยนรอคอยมาขนาดนี้แล้ว มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่

“เนี่ยนโอเคหรือเปล่า” ถึงจะพยักหน้าตอบรับจูนยังไง แต่ในใจเขาเหลวเป็นน้ำไปหมดแล้ว มีแต่คำว่าทำไม ทำไมเต็มไปหมด

“เนี่ยน โอเคแน่นะ” จูนถามย้ำขึ้นอีกครั้ง ดูท่าเนี่ยนแล้วไม่โอเคสุดๆ

“อืม” เนี่ยนตอบกลับเสียงแผ่วเบา ในใจว่างเปล่า สมองขาวโพล่นไปหมดแทบไม่รับรู้อะไรแล้ว

“งั้นรีบข้ามไปฝั่งนู้นกันเถอะ พวกสานรออยู่ฝั่งนู้นแล้ว” จูนเอ่ยขึ้นพลางจับมือเนี่ยนเดินข้ามถนน

แต่จู่ๆ มือถือเขากลับร่วงลงพื้นเลยต้องปล่อยมือจากเนี่ยนเพื่อก้มลงไปเก็บ พอเงยหน้าขึ้นเนี่ยนกลับเดินนำไปก่อนแล้วพร้อมๆ กับรถ คันหนึ่งที่เคลื่อนตัวเข้าหาเนี่ยนอย่างรวดเร็วกับเสียงแตรที่ดังลั่น

ปี้นนนนนนนน

“เนี่ยนนนนน” ภาพที่เห็นตรงหน้าทำเอาจูนได้แต่อุทานเรียกชื่อเนี่ยนออกไปอย่างทำอะไรไม่ถูก เหมือนทุกอย่างมันหยุดนิ่งไปชั่วขณะ

โครม!!

เสียงเรียกจากจูนเป็นเสียงสุดท้ายที่เนี่ยนได้ยิน นอกจากแสงสว่างที่จ้าเข้ามาในดวงตา จนต้องรีบยกมือขึ้นบังพร้อมหลับตาลงอัตโนมัติ

นี่เนี่ยนกำลังจะตายแล้วใช่มั้ย เขายังไม่ได้ดูตอนจบของซีรี่ย์พลายแสงดาวเลย จะจากไปแบบนี้จริงๆ งั้นเหรอ

ฮื่อออออ

ความเจ็บปวดที่เกิดจากการกระแทกมันคงจะเจ็บมากเลยสินะ หรือว่าเนี่ยนจะตายไปแล้วจริงๆ ถึงได้ไม่รู้สึกอะไรเลย ทั้งที่น่าจะโดนรถชนเข้าจังๆ

“น้องๆ ทำอะไรขยับออกไปดิ” เนี่ยนหรี่ตามองพลางกระพริบตาปริบๆ แล้วหันมองไปรอบๆ เมื่อได้ยินเสียงใครสักคนเอ่ยขึ้น

“จะยืนทำหน้าเอ๋ออีกนานมั้ยน้อง ขยับออกมาก่อน” เนี่ยนชี้นิ้วเข้าหาตัวเองแล้วเลิกหน้าขึ้นอย่างไม่เข้าใจแต่ก็ยอมขยับออกห่างตามที่อีกคนบอก

สถานที่ตรงหน้าที่เนี่ยนพอจะมองเห็นได้ มันแตกต่างไปจากก่อนหน้าที่เนี่ยนจะโดนรถชนอย่างสิ้นเชิง

นี่มันคือความจริงใช่หรือเปล่า หรือว่าเนี่ยนช็อกจากการโดนชนเลยเห็นภาพหลอนไป เพราะสิ่งที่เห็นอยู่เบื้องหน้ามันเหมือนกับฉากในซีรี่ย์ที่เนี่ยนชอบดูไม่มีผิด

ยินดีตอนรับเข้าสู่โลกของน้องเนี่ยนนะคะ เรื่องนี้เป็นแบบฟีลกู๊ด 1000% อาจจะมีบางช่วงบางตอนที่ขัดใจไปบ้าง ต้องขอโทษไว้ก่อนล่วงหน้า  ถ้าพร้อมแล้วเข้าไปอ่านได้เลยค่าาา 

เรื่องนี้จะติดเหรียญทันทีหลังจบเรื่องและมีอีบุ๊ค(จบแล้ว) ฝากเรื่องพระรองอย่างพี่ต้องคู่เนี่ยนด้วยนะคะ ผิดพลาดตรงไหนสามารถแนะนำ ติชมกันได้ ไรท์จะนำไปพัฒนาให้ดีมากขึ้น

สามารถเข้าไปพูดคุย แนะนำ ติชมกันได้ใน #พระรองอย่างพี่ต้องคู่เนี่ยน ช่วยกันดันทีนะคะ อยากให้น้องเนี่ยนเป็นที่รู้จักกับเขาบ้าง