มนตร์รักอสุเรนทร์

อสุเรนทร์จอมทัพอสุราแห่งป่าทิพย์แดนตะวันตก ได้รับบัญชาจากพระเชษฐานามอสุเรศ ให้ทำหน้าที่เป็นทัพหน้าบุกไปยังดินแดนอสูรของผู้เป็นลุงอันมีเหตุขัดแย้งมาจากบังลังแก้ว ซึ่งเป็นวังของพระบิดามารดาที่สิ้นไปแล้วสร้างไว้ให้

แต่ทานพ-อสุรีผู้เป็นลุงผู้ได้เข้าครอบครองเป็นเจ้าของแทน อ้างว่าทำหน้าที่ดูแลไว้ให้ทั้งสองเติบใหญ่จะได้มอบคืน แต่หาเป็นเช่นนั้นไม่ ทำให้สองอสูรที่เติบใหญ่เป็นหนุ่มฉรรจ์ต้องทำสงครามเพื่อทวงคืน เมื่อศึกใหญ่ประชิดกะทันหันทั้งนครจึงปั่นป่วนไปหมด ราชาอสูรทานพต้องระดมพลเอาไว้คอยต้าน เพราะสองโอรสได้ชื่อว่าเกรียงไกรในการสงคราม

มธุรดาธิดาน้อย กึ่งอสุรีกึ่งนางฟ้าแสนงามผู้เป็นหลาน นางแอบได้ยินแม้ไม่ประติดประต่อก็พอเดารู้ว่าฝ่ายนั้นมารุกราน จึงแอบออกจากเมืองมาไม่ได้บอกใคร เพื่อหาทางจัดการกับทัพใหญ่ด้วยการปลอมตัวเป็นชาย แฝงตัวเข้าไปหมายเป็นไส้ศึกป่วนทัพเขาให้วุ่น

แต่สิ่งที่ไม่ได้เตรียมใจไว้ก็คือ ผู้ที่นำทัพมาช่างแสนสง่าและรูปงาม นั่นยังไม่รวมความฉลาดเป็นกรด โชคดีที่เธอได้เข้าไปเป็นผู้รับใช้ใกล้ชิดส่วนตัว เพราะจะได้ปลิดชีพด้วยกริชเข้าขั้วหัวใจ สงครามจะได้ไม่เกิด แต่ยิ่งอยู่ใกล้ใยใจก็ยิ่งสั่นคลอนเช่นนี้ ประหนึ่งว่าเธอได้ถูกมนต์รักของจอมทัพร่ายรดจนหมดแรงดิ้นไปแล้ว

“เอ้า! มาสิจะยืนเหม่ออีกนานมั้ยนั่น แค่มาขัดเนื้อขัดตัวให้ข้าทำหน้าอย่างกับจะเป็นจะตาย ผู้ชายด้วยกันอายอันใดเล่า” บอกเสียงดุตามนิสัย เมื่อเห็นหน้าแห้งๆ ของอีกฝ่าย ทั้งเดินไปหย่อนกายลงนั่งบนก้อนหินใหญ่ริมน้ำรอ

“กะ...ก็ คือ...คือ กระหม่อมไม่เคยขัดตัวให้ผู้ใด ละ...เลยกลัวว่าจะไม่ถูกพระทัย กระหม่อมกลัวพระองค์ลงโทษ” ดัดเสียงให้ทุ้มอึกๆ อักๆ แก้ตัวมือไม้บีบกันแน่น พยายามก้มหน้ามองพื้นเอาไว้ไม่ให้มันไถลหาอะไรที่มันใหญ่ตามขนาดตัว

“อ๊ะ!!”

แม้ในความมืดสลัว มธุรดาก็รู้ว่าทั่วกายแกร่งของผู้ที่ตวัดรัดต้นคอตนเข้าไปชิด งดงามด้วยกล้ามเนื้อแบบบุรุษเพศ ทำกายเดียงสาสั่นสะท้านไปหมด

“ข้าไม่เคยลงโทษผู้ใดถึงตายด้วยเรื่องเล็กน้อยเช่นนี้ โดยเฉพาะสำหรับเจ้าข้ามีบทลงโทษแบบพิเศษเอาไว้ ซึ่งไม่ทำให้เจ้าเป็นอันใดแน่ มีแต่...” เว้นคำเอาไว้

“ช่างเถอะ! หากเจ้าไม่เคยขัดตัว ข้าจะสอนให้ วันนี้อารมณ์ดีที่การเดินทัพไม่ติดขัดถอดอาภรณ์เจ้าออกเสีย อย่าได้ขัดใจข้าอารมณ์ดีไม่นานดอกนะ”

ฝากนักอ่านเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ