รุ่งรวิน

------------------------------------

เอาใจช่วยพี่ดินxน้องรุ้ง

จิ้ม Get It Now! ได้เลยค่า

-------------------------------------

ตัวอย่าง

ชายหนุ่มแฉลบรถไปข้างหน้าราวสี่ห้าเมตร ดับเครื่องยนต์ ก่อนตรงมาหาคนที่ยังก้มหน้ากับเข่า สายฝนตกกระทบใบหน้าคมคาย ผิวกายสีเข้มเย็นเยียบ หากในอกร้อนรุ่มยิ่งกว่าไฟ

“ลุกขึ้นมา รุ่งรวิน!”

เสียงสั่งทั้งดุและน่าเกรงขาม มือแข็งแรงราวคีมเหล็กคว้าต้นแขนเรียว ดึงทีเดียวทนายสาวก็ลอยขึ้นจากพื้น หล่อนเซไปนิดๆ ตาลอยอย่างคนมีไข้ ตัวร้อนจัดจนฝนเย็นเยียบยังไม่อาจข่มความร้อนลงไปได้ เดิมทีหญิงสาวดูจับต้นชนปลายไม่ถูกว่าเกิดอะไรขึ้น

แต่มองหน้าชายหนุ่มไปได้ราวสิบวิ. คนที่ใกล้ตายมิตายแหล่ก็แผลงฤทธิ์

“ไม่ต้องมายุ่งกับฉัน!”

แถมสะบัดทีเดียว ร่างบางก็หลุดออกจากการเกาะกุม หล่อนถอยไปอีกเมตรให้พอตั้งหลัก มือกอดกระเป๋าแน่น ชายหนุ่มร่างยักษ์คำรามในลำคอ ก้าวตามไปหาพร้อมรังสีคุกคาม ก่อนคว้าหมับเข้าที่ข้อมือบาง รุ่งรวินอาจเป็นคนตัวสูงอย่างสาวสมัยใหม่ก็จริง แต่รูปร่างหล่อนก็เพรียวบาง แรงน้อยแบบคนทำงานออฟฟิศ ไม่มีวันเทียบกับผู้ชายที่ทำงานในไร่แบบเขาได้

“ฉันไม่ไปกับคุณ ถ้าอยากทำบุญทำทานก็ไปทำที่อื่น แต่ไม่ต้องมาใจดีกับฉัน”

หล่อนแค่นเสียงใส่หน้าอีกฝ่าย พยายามดึงมือที่ถูกรวบทิ้ง มือของพันศักดิ์ทั้งหยาบกร้านและร้อนจัด พอเขาไม่ปล่อย หล่อนก็ใช้ปลายนิ้วหยิกผิวสีเข้มแรงๆ

“บอกแล้วไงวะว่าไม่ต้องยุ่ง!”

คนถูกลากถูลู่ถูกังตะโกนออกมาอย่างเหลืออด ขัดกับใบหน้าสวยหวานลิบลับ พอหยิกไม่ได้ผล หญิงสาวก็ก้มตัวไปและใช้ฟันขาวคมกัดแขนเต็มกำลัง

คราวนี้ได้ผล... พันศักดิ์ปล่อยมืออย่างรวดเร็วเหมือนโดนน้ำร้อนลวกทีเดียว!

นัยน์ตาสีดำขลับราวนิลเผาไฟวาววับ ความอดทนของพ่อเลี้ยงหนุ่มชักใกล้หมดลงทุกที แขนแข็งแรงตวัดรัดรอบเอวหล่อน ดึงเข้ามาใกล้จนแนบชิด ก่อนโน้มใบหน้าไปกระซิบว่า

“ในรถผมมีทั้งเชือก ทั้งโซ่ ทั้งสายไฟ เลือกเอาแล้วกันว่าจะกลับไปกับผมดีๆ หรือให้ผมเลือกอย่างใดอย่างหนึ่งมามัดคุณแล้วโยนขึ้นไปหลังรถ”

++++++++++++++++++++++

Like a Film - LeeSA (Ost. Black)