การใช้ชีวิตมันก็เหนื่อยเหมือนกันนะ - การใช้ชีวิตมันก็เหนื่อยเหมือนกันนะ นิยาย การใช้ชีวิตมันก็เหนื่อยเหมือนกันนะ : Dek-D.com - Writer

    การใช้ชีวิตมันก็เหนื่อยเหมือนกันนะ

    โดย Just_Me0_0

    บทสนทนาของเรากับเพื่อนมันทำให้เรารู้ว่า จริง ๆ แล้ว การใช้ชีวิตของเรามันเหนื่อยจัง มันโครตเหนื่อยเลย แต่เราก็ยังพยายามใช้ชีวิตอยู่

    ผู้เข้าชมรวม

    48

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    0

    ผู้เข้าชมรวม


    48

    ความคิดเห็น


    1

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  อื่นๆ
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  12 มี.ค. 66 / 16:41 น.


    ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

    บทสนทนาของเรากับเพื่อนมันเริ่มมาจาก การรำลึกความหลังของกันและกัน
    แล้วเราก็สะดุดกับคำพูดนึงของเพื่อนว่า “ยิ่งเราอายุมากขึ้นเรายิ่งชอบนึกถึงความหลังเนาะ” 
    “หรือว่าปัจจุบันมันไม่ดีวะ เราเลยเอาแต่นึกถึงอดีต” 

    เราเลยเริ่มคิดได้ว่า เออจริงว่ะ ปัจจุบันเราแทบไม่มีความสุขกับการใช้ชีวิตเลย
    เพราะว่ามันไม่มีความสุขเลยในตอนนี้เราถึงได้ชอบนึกถึงอดีต
    และช่วงเวลาที่เรามีความสุขในตอนนั้น 
     

    ทำไมกันนะ ทำไมความสุขมันถึงได้ยากสำหรับเราในตอนนี้ 
    ทั้ง ๆ ที่ผ่านมา เรามีความสุขกับเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ มาได้เสมอ
    จริง ๆ แล้วความสุขของเราก็ไม่ได้ยากอะไรเลย
    แต่เรากลับสัมผัสถึงมันไม่ได้ เอื้อมก็ไม่ถึงสักที

    “เงินซื้อความสุขไม่ได้หรอก” คำนี้โครตจะไม่จริงสำหรับเราเลย
    เพราะความสุขมันสามารถซื้อได้ด้วยเงินจริง ๆ นะ 
    ดังนั้นเราเลยขอไม่เชื่อคำพูดนี้

    “ความสุขอยู่รอบตัวเราเสมอ ขอแค่เปิดใจมอง” 
    ความสุขอยู่รอบ ๆ ตัวของเราจริง ๆ หรอ 
    แล้วทำไมเราถึงตามหามันไม่เจอสักทีล่ะ

    สิ่งเดียวที่เราสัมผัสได้ในตอนนี้คือความว่างเปล่า
    เราไม่เหลืออะไรอีกแล้ว แม้กระทั้งความฝัน
    เราที่เชื่อมาตลอดว่าสามารถสร้างความฝัน
    และมีความฝันใหม่ ๆ ได้เสมอ ตราบเท่าที่เราอยากจะมี
    ตอนนี้เราคนนั้นไม่เหลือความฝันใด ๆ อยู่แล้ว

    มีเพียงแค่ความว่างเปล่าที่คงอยู่กับเรา
    ไม่ว่าเราจะพยายามมีความสุขมากเพียงไหน เรายิ่งกลับรู้สึกเหนื่อย
    แต่ไม่ว่าชีวิตเรามันจะห่วยแตก หรือย่ำแย่แค่ไหน
    เราก็ยังคงใช้ชีวิตต่อไป 
    ถึงแม้ว่าเราจะรู้สึกว่างเปล่า แต่เราก็ยังคงหายใจ

    ในวันที่เราอ่อนแอที่สุด เราก็แค่ร้องไห้
    ถึงแม้ว่ามันจะเป็นการร้องไห้กับตัวเองคนเดียว
    แต่เราก็ได้ร้องออกมา
    ถึงแม้ว่าเราจะไม่รับรู้ถึงใครเลยก็ตาม
    เราก็ยังคงมีตัวเราเองเสมอ
     

    และไม่ว่าชีวิตเรามันจะเป็นอย่างไงต่อไป 
    เราก็ยังคงอยากใช้ชีวิตห่วย ๆ นี้เพื่อตัวเองต่อไป
    และไม่ว่าเราจะว่างเปล่า โดดเดี่ยวไปอีกนานแค่ไหน
    เราก็จะคงหายใจ

    ต่อให้วันนึงที่เรารู้สึกไม่เหลืออะไรเลย
    เราเพียงหวังว่า…..เราจะยังมองเห็นตัวเอง
    คนที่ก้าวผ่านและเติบโตมาได้จนถึงตอนนี้

    และแม้ว่าผู้คนรอบข้างหรือสังคมจะใจร้ายกับเรามากแค่ไหน
    แม้ว่าเราจะเจ็บปวดหรือทรมานอีกสักกี่ครั้ง
    เราจะยังคอยปลอบโยนและโอบกอดตัวเองเหมือนเช่นเดิม
    เหมือนกับทุก ๆ ครั้งที่เราคอยโอบกอดตัวเองอยู่เสมอ

    ถึงแม้ว่าวันนี้มันแย่หรือพรุ่งนี้มันจะแย่
    เราก็ยังหวังว่าต้องมีสักวันที่เป็นวันที่ดี

    ขอบคุณนะที่พยายามใช้ชีวิตที่แสนจะเหนื่อยล้านี้
    ขอบคุณที่คอยก้าวข้ามเรื่องร้าย ๆ มาได้
    ขอบคุณที่ยังคงหายใจในวันที่สิ้นหวังขนาดนี้
    ขอบคุณจริง ๆ ตัวเรา
     

     

     

    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

      นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      คำนิยม Top

      ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

      คำนิยมล่าสุด

      ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

      ความคิดเห็น

      ×