นางมารไร้พ่าย - นิยาย นางมารไร้พ่าย : Dek-D.com - Writer
×

    นางมารไร้พ่าย

    มิ่งหลินฟาง สาวโสดวัยสามสิบหัวหน้าหน่วยปฏิบัติการลับของทางราชการควบตำแหน่งอาจารย์ผู้ฝึกอบรมบุคลากรในหน่วยที่มากความสามารถ จู่ๆก็มาประสบกับเรื่องราวที่เป็นจุดเปลี่ยนครั้งยิ่งใหญ่ของชีวิต

    ผู้เข้าชมรวม

    38,326

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    26

    ผู้เข้าชมรวม


    38.32K

    ความคิดเห็น


    844

    คนติดตาม


    3.19K
    จำนวนตอน :  14 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  25 มี.ค. 63 / 23:32 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูรายการอีบุ๊กทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

     ลี่ลู่หลาน   
    แม่ทัพแห้งแคว้นถิงยอดนักรบผู้ถูกขนานนามว่าเป็นเทพสงครามและจิตใจหนักแน่นซื่อตรง ภายในลึกๆเป็นคนอ่อนโยน


    หนิงอี้ฟาง
    เจ้าสำนักจันทร์พราว สำนักฝึกมารยาทกุลสตรีชั้นสูงแห่งนครหลวง เป็นคนเจ้าระเบียบและเด็ดขาดเข้มงวดในทุกเรื่องอ่อนต่อโลก จิตใจดีและมองโลกในแง่บวก


    ลู่ชิงจู
    หญิงแกร่งจิตใจงามเป็นคนเข้มแข็งใส่ใจคนรอบข้าง








    ลี่ซิน
       บุตรคนแรกหรือคุณชายใหญ่แห่งจวนแม่ทัพลี่เป็นคนไม่ชอบเข้าสังคมเจ้าอารมณ์แถมเย็นชาต่อผู้คนที่ไม่สนิทสนมคุ้นเคย ภายนอกหน้าตายภายในขี้เล่น

      
    ลี่มิ่ง
      บุตรตรีคนที่สองหรือคุณหนูใหญ่แห่งจวนแม่ทัพผู้มีความงดงามเกินวัยสดใสไร้เดียงสา อีกทั้งใสซื่ออ่อนหวานทั้งกิริยาวาจา.. งั้นรึ! อย่างหลังตรงกันข้ามต่างหากเล่า! ครอบครัวคือที่สุดของนาง


    ลี่จิน
    บุตรคนที่สามหรือคุณชายรองแห่งจวนแม่ทัพลี่เป็นคนหงุดหงิดง่ายโผงผางชอบแสดงอารมณ์ความรู้สึกตรงๆเป็นคนชอบพูดติดตลกดูไม่จริงจังในบางครั้งบางคราว แต่ที่จริงเจ้าเล่ห์ที่สุด



    ลี่อิ่ง
    บุตรตรีคนที่สี่หรือคุณรองแห่งจวนแม่ทัพลี่ที่เกิดจากฮูหยินรองมีความพูดตรงปากร้ายไม่รักษาน้ำใจคนแปลกหน้าที่ไม่สนิทด้วย รักครอบครัว วางตัวภายนอกอ่อนหวานเรียบร้อย

    ลี่อิน
    บุตรคนสุดท้องหรือคุณชายสามแห่งจวนแม่ทัพลี่ที่เกิดจากฮูหยินรองเป็นคนจิตใจดีใส่ใจคนรอบข้างแต่มีนิสัยดื้อรั้นและมีความมุ่งมั่นสูง ชอบคิดเล็กคิดน้อยเก็บมากังวลอยู่คนเดียวเสมอ








    ลี่ลู่หลิง
    ฮ่องเต้แคว้นถิงผู้มีจิตใจกว้างดั่งท้องนภาเป็นที่รักของประชาชนทั่วหล้า เปี่ยมด้วยปัญญา มีเมตตาน่าเคารพนับถือ เป็นคนอารมณ์ดีนิสัยขี้เล่นทำให้คนรอบข้างมีความสุข แต่ถึงอย่างนั้นพระองค์จริงจังและรับผิดชอบต่อหน้าที่ ปกครองราษฎรอย่างใส่พระทัยทำให้เป็นที่รักต่อทุกคน


    หนิงอี้เฟย
    ฮ่องเฮาในฮ่องเต้ลู่หลิงเป็นคนเข้มงวดเจ้าระเบียบมีปัญญาเฉียบแหลมการวางตัวเป็นที่น่าเคารพ ภาพลักษณ์น่าเชื่อถือ วางแผนเรื่องต่างๆเก่ง เป็นคนที่หัวรั้นพยศและไม่ฟังคนหากได้ตัดสินใจแล้ว บางครั้งความเหี้ยมหาญยังเกินกว่าบุรุษอกสามศอก


    ลี่หลินเฟิง
     องค์รัชทายาทพระองค์เดียวแห่งแคว้นถิง ผู้มากความสามรถทั้งฉลาดหลักแหลมเจ้าแผนการโหดเหี้ยมเด็ดขาดและเที่ยงธรรม มีความเป็นผู้นำสูง โรคจิตอ่อนๆด้านเรื่องความสมบูรณ์แบบ เป็นคนรักครอบครัวพวกพ้องหากใครเป็นคนของตนจะปกป้องด้วยชีวิตไม่มีข้อแม้
      
       







     จงซานหลง
    อัครเสนาบดีแห่งแคว้นถิงผู้ซื่อสัตย์และมีคุณธรรมเปี่ยมไปด้วยความภักดีต่อแผ่นดิน



     จงหยวน 
    บุตรชายเสนาบดีผู้หยิ่งผยองปากร้ายพูดจาขวานผ่าซากแต่หากแท้จริงจิตใจดี เป็นชายเจ้าสำอางท่าทางเหมือนบัณฑิตผู้เปี่ยมปัญญา











    ตงฟาน
    เจ้าสำนักสุริยะ อีกตำแหน่งคือประมุขพรรคอัคคีอสูร 



    ตงหาน
    รองเจ้าสำนักสุริยะ อีกตำแหน่งรองประมุขพรรคอัคคีอสูร









    ลี่หลินฟาง
     ที่เป็นที่รู้จักของทั่วหล้าในนามผู้คุมกฎแห่งรัฐอิสระต้าหลง ศิษย์เอกสุดรักคนแรกและคนสุดท้ายเพียงหนึ่งเดียวของสองเจ้าสำนักและรองเจ้าสำนักสุริยะ


    เกาหงหรู
     บุรุษที่มักมีรอยยิ้มแต้มมุมปากตลอดเวลา ข้อมูลอย่างอื่นไม่ปรากฏ ไม่มีใครรู้อารมร์ที่แท้จริงว่าคิดอะไร แต่มีสตรีบางรายชอบทำให้น็อตหลุด 


     เฮ่อหวงซาง
      เจ้าแห่งหุบเขามรณะ  น้อยคนนักจะได้พบใบหน้าที่แท้จริง เอาแน่เอานอนไม่ได้ชอบทำตามใจตนเอง มนุษย์สัมพันธ์ย่ำแย่กีดกันทุกคน น้อยนักที่เขาจะยอมรับเป็นส่วนหนึ่งในชีวิต เป็นตัวอันตรายที่ไม่มีใครในแผ่นดินอยากข้องแวะ เพราะเขาพร้อมจะมอบหายนะให้กับทุกคน


    เฮ่อหวงซินเย่ว
     อาจารย์อาวุโสแห่งรัฐต้าหลง เป็นคนสุขุมน่านับถือ เป็นคนที่ยึดมั่นในความรักและอ่อนไหวง่ายแต่ไม่อ่อนแอ 











    ซิงเมิ่ง (ลี่เมิ่ง)
    เป็นคนเด็ดเดี่ยวเข้มแข็งและซื่อสัตย์มั่นคงแน่วแน่ อบอุ่นอ่อนโยนเอาใจใส่คนอื่น มีความอดทนสูงสุขุม



    เยี่ยเฉา
    ทำตัวแปลกประหลาดเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายเหมือนจะพึ่งพาไม่ได้แต่ก็พึ่งได้ในบางสถานะการณ์ ไม่ค่อยจะสนโลก แต่เป็นคนให้ความสำคัญในมิตรภาพ



    ซางเยี่ยน (อาเยี่ยนเยี่ยน)
     ทำตัวลึกลับเอาแน่เอานอนไม่ได้อารมณ์เรียบนิ่งยากจะคาดเดาว่าคิดอะไรอยู่ เรื่องราวในอดีตไม่ชัดเจน ไม่เคยหักหลังและเกลียดการหักหลัง ชอบความท้าทาย

     
    ...............................................................................................


    ระดับและประเภทของพลัง



    ปราณวรยุทธ

    ขั้นหนึ่ง  ระดับ1-10
    ขั้นสอง  ระดับ1-10
    ขั้นสาม  ระดับ1-10
    ขั้นสี่      ระดับ1-10
    ขั้นห้า    ระดับ1-12
    ขั้นหก    ระดับ1-12
    จอมยุทธ
     ขั้นต้น       ระดับ 1-13
     ขั้นกลาง   ระดับ 1-13
     ขั้นสูง        ระดับ 1-13
    ยอดยุทธ
     ขั้นต้น       ระดับ 1-15
     ขั้นกลาง   ระดับ 1-15
     ขั้นสูง        ระดับ 1-15

    ประเภทปราณวรยุทร ยิ่งมีปราณหนาแน่นยิ่งอายุยืน บางคนสิ้นอายุไขเพราะไม่สามารถทะลวงปราณสู่ขั้นสูงขึ้นได้ ระดับพลังผู้ฝึกปราณจะรับรู้ของฝ่ายตรงข้ามได้เองหากตั้งใจสัมผัสและประเมิน ผู้มีปราณด้วยกันเท่านั้นจึงรู้สึกได้ คนที่ไร้พลังปราณมีเพียงแค่วรยุทรหรือพลังปราณต่ำกว่าอีกฝ่ายมากๆไม่อาจรับรู้


    ประเภทปราณเซียน คือลมปราณอีกประเภทที่ค่อนข้างหายาก บริสุทธุิ์และหนาแน่นกว่าปราณวรยุทรกว่าสิบเท่า เป็นปราณแห่งเทพเซียนการโจมตีรุนแรงและร้ายกาจ สามารถเปิดใช้หรือปิดผนึกซ่อนพลังในส่วนนี้ได้ ฝึกแยกจากปราณวรยุทธพลังทั้งสองสายกลมกลืนสมดุลไม่ขัดแย้งกันใช้ควบคู่ได้







    ปราณเซียน

    ขั้นก่อตั้ง       ระดับ1-20
    ขั้นพื้นฐาน     ระดับ 1-20
    ขั้นหลอมรวม  ระดับ1-20
    ขั้นปฐพี         ระดับ1-10
    ขั้นนภา          ระดับ1-10
    ขั้นเซียน        ระดับ 1-5
    ขั้นเทพเซียน  ระดับ1-5

    ผู้ฝึกปราณเซียน จะเรียกแตกต่างจาก ผู้ฝึกปราณวรยุทร ผู้ฝึกปราณวรยุทรเรียกว่าผู้ฝึกฝนพลังลมปราณ หรือ การฝึกฝนพลังปราณ แต่ผู้ฝึกปราณเซียนจะเรียกว่าผู้ฝึกตน หรือ การฝึกตน หากเข้าขอบเขตการฝึกตนขั้นเซียนระดับ5 ร่างกายจะถูกชำระขั้นสูง







    พลังเวทมนต์

    ขั้นผู้ใช้เวทย์   ระดับต้น ระดับกลาง ระดับสูง
    ขั้นนักเวทย์    ระดับต้น ระดับกลาง ระดับสูง
    ขั้นจอมเวทย์  ระดับต้น ระดับกลาง ระดับสูง

      เป็นพลังไร้ลักษณ์ไร้รูบแบบตายตัว เป็นไปตามความคิดและจินตนาการของผู้ใช้ ผู้ที่จะฝึกใช้เวทมนต์ได้ต้องมีจิตใจที่เข้มแข็ง ไม่งั้นอาจทำให้กลายเป็นคนเสียสติจิตใจล่องลอยได้ง่ายๆ สีขึ้นอยู่กับอุปนิสัยและตัวผู้ใช้








    ผู้ปรุงโอสถ  (หรือเปรียบสเหมือนแพทย์,หมอยา)

    ขั้นนักปรุง     ระดับฝึกหัด ระดับผู้ใช้โอสถ ระดับชำนาญ
    ขั้นอาจารย์    ระดับฝึกหัด ระดับผู้ใช้โอสถ ระดับชำนาญ
    ขั้นปรมาจารย์  ระดับฝึกหัด ระดับผู้ใช้โอสถ ระดับชำนาญ

     การเลื่อนระดับไม่เฉพาะฝีมือการปรุงยา แต่รวมถึงฝีมือการรักษา ยิ่งเป็นผู้ปรุงระดับสูงเท่าใด โอสถที่ได้ยิ่งมีประสิทธิภาพ พลังจะเป็นสีเหลืองอ่อน เป็นพลังแห่งการรักษาเยียวยา เพิ่มประสิทธิภาพสมุนไพร สียิ่งเข้มระดับยิ่งสูง 



    ผู้ใช้พลังรักษา
      เป็นผู้มีพลังสายพิเศษ กาลก่อนยังมิมีชื่อเรียกพลังสายนี้แต่ปัจจุบันค้นพบเพียงว่ามันสามารถใช้รักษาได้โดยไม่ต้องใช้โอสถจึงเรียกพลังรักษา พลังจะเป็นสีขาวเหมือนหมอกควัญ จะต้องใช้ปราณในการแปลงมาเป็นพลัง
    รักษา ปราณยิ่งบริสุทธิ์การรักษายิ่งมีประสิทธิ์ภาพ  














    ..............................................................







    ข้างต้นคือตัวละครเฉพาะคนใกล้ตัวของสุดสวยของเราค่ะ 


       คือตัวละครหลักๆนะคะ นอกนั้นก็คงเป็นได้แค่ตัวประกอบอ่ะแหละ .เบะปากโบกพัด //โดนตบ

        สวัสดีค่าาา ทุกคนนน  เรื่องนี้ก็เป็นเรื่องแรกของไรท์นะคะที่นึกอยากเขียนขึ้นมา เพราะเป็นคนที่หลงไหลเรื่องราวที่เกี่ยวกับยุทรภพมีกำลังภายในมีพลังเหนือธรรมชาติเหนือจินตนาการ อะไรประมาณนั้น หุหุ  เกิดขึ้นจากจินตนาการอันสร้างสรรค์ 
    (?) ไม่มีอิงเรื่องจริงและไร้สาระ5555 ล้อเล่นๆๆ เออก็ไร้สาระจริงๆนั้นแหละ (?) 

     ส่วนภาษาที่ใช้ในการสื่ออาจจะอ่อนหัดหรือติดขัดบ้างไรท์ขออกตัวเลยค่ะว่าไม่เก่งด้านการใช้ภาษา ไม่รู้จะสื่ออกมาได้ดีแค่ไหนยังไงก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ ^^ แต่จะพยายามทำออกมาให้ดีที่สุดเพื่อนหลีดที่น่ารักทุกคนนะค้าาาา 


    สามารถช่วยกันติชมหรือชี้แนะแนวทางถ้ามีอะไรผิดพลาดเนอะ เวลาการอัพไม่แน่นอน และขอขอบคุณทุกคนที่ติดตามผลงานค่ะ   

    หนึ่ง คอมเม้นคือหลาย ล้าน กำลังใจ เป็นแรงผลักดันที่ชื่นใจและอบอุ่นที่สุดของไรท์ค่าาา รัก  <3


    สุดท้ายนี้ นักเขียนฝึกหัดที่มีดีแค่ชอบการเขียนและน้อยประสบการณ์คนนี้ก็ขอฝากผลงานชิ้นแรกไว้ในใจนักอ่านทุกท่านด้วยนะคะ   รักรัก <3 


    คิกๆ  (^^')













    อีกช่องทางตามข่าวสารและพูดคุย




    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น