รักนี้ ที่รอคอย

ภายในเพนท์เฮาส์สุดหรูใจกลางโซล ร่างใหญ่ของมาเฟียหนุ่มนามว่ามาร์คต้วนกำลังงัวเงีย?จากการตื่นนอน เพราะเสียงโทรศัพท์จากใครคนหนึ่ง ที่ถ้าไม่ใช่เรื่องสำคัญนะคนผู้นั้นจะไม่มีลมหายใจอีกต่อไป เพราะมาร์คต้วนจะสั่งให้มันกลั้นหายใจตลอดชีวิต?กูจะฆ่าล้างโคตรแม่ง พวกเหี้ย RRRRRrrrr

“อะไร!!” กระชากเสียงตอบปลายสายแบบเกรี้ยวกร้าด

“อึก..เอออ..นายครับ สายของเรารายงานมาว่าพบตัวคุณแบมแบมแล้วครับ” หืม...แบมแบมหรอ ทำไมพวกมึงไม่รายงานเร็วกว่านี้ว่ะ รอให้เค้าหนีกูไปอีกหรือไง

“ไปเอาตัวมา ห้ามให้มีรอยแม้แต่นิดเดียว ไม่งั้นพวกมึงตาย” แน่ล่ะ ถึงเค้าจะไม่ได้ไปพาคนตัวเล็กกลับมาด้วยตัวเองแต่พวกที่ไปพาแบมแบมกลับมาหาเค้าก็ต้องดูแลคนตัวเล็กของเค้าอย่างดีที่สุด

“ครับนาย”

.........กลับมาหามาร์คได้แล้วนะครับที่รัก....

…………………………………………….

Mark Part

 “ไอ้มาร์ค เมื่อไรงานมึงจะเสร็จ กูหิว!! ไอ้เหี้ย” เอ้าไอ้นี่หิวมึงก็ไปกินก่อนสิว่ะ รอพ่อมึงมาวางกรวยหรือไง

“หิว มึงก็ไปแดกก่อนสิว่ะ งานกูยังไม่เสร็จ เหลืออีกเยอะ” งานกูยังไม่เสร็จมึงเห็นไหม ไอ้สั้น หรือสายตามึงสั้นตามขามึงไปแล้ว เนี้ยๆกูบอกแล้วว่าให้ไปตัดแว่นเชื่อกูไหม..ไม่ไงมึงเลยเป็นยังงี้

“เอ้าไอ้นี่ กูอุตสาห์ถ่อมาถึงนี่เพื่อมาพาออกไปแดกข้าว งานค่อยกลับมาทำไม่ได้หรอว่ะ”แล้วใครวานให้มึงมาว่ะ มึงมาเองหิวก็ทนไป กูจะทำงาน

“หิวโว้ย!!! ไอ้เหี้ยเอ้ยมีเพื่อนก็เพื่อนไม่รัก กว่าจะผ่ารถติดมาหาได้ แม่งไม่ได้เห็นใจอะไรกูเลย” นั้นตัดพ้อกูไปอีก ตัดไปเลยจ้ะหน้าตาไม่ได้เหมือนแบมแบมเมียกู? กูไม่สน ยูวโนววววววว

“เออ ไปก็ได้ รำคานชิบหาย มึงจะมาทำไมทุกวันว่ะ แจ็คสัน กูรำคาญ”เออไอ้นี่นะ มันจะมาหาเค้าทำไมทุกวันว่ะ พอไม่ออกไปไหนด้วยก็ทำหน้าตาอ้อนตีน

“เอออออ ได้ต้วนได้ ต่อจากนี้เป็นต้นไปกูจะไม่มาหามึงอีกแล้ว” แม่งพูดยังงี้ทุกครั้งครับคุณผู้อ่านถ้าพรุ่งนี้ยังเห็นหน้ามันอยู่ผมขออนุญาตเตะตัดขาหน้ามันได้ไหมครับ รำคาน!!!

“เออๆๆ รีบไปสิว่ะ ยังงี้มาทำลีลา” แม่งทีกูจะไปยังมาลีลาอยู่ได้

“ต้วน ตอนเย็นต่อที่ผับเจบีได้ม่ะ” น่ะ จบที่ไหนกูว่าแล้วมาแม่งต้องเป็นแบบนี้ ไม่ค่อยอยากออกไปไหนกับแม่งครับ กูคงไม่ได้กลับเข้ามาทำงานต่อใช่ม่ะ

“ดีมากจ้ะ ที่รัก มายิกแก้มที” แก้มที่หน้าพ่องมึงสิ มาทำแอ๊บแบ็วมึงไม่ได้น่ารักบอกไว้เลย

RRRRrrrr…

“อืม ว่า”

“นายครับ ได้ตัวคุณแบมแบมมาแล้วครับตอนนี่อยู่ที่บ้านใหญ่”

“อืม สักพักฉันจะกลับไป เฝ้าให้ดี สั่งแม่บ้านดูแลด้วย” กลับมาแล้วสินะ ที่รักรอมาร์คก่อนนะ กำลังจะไปหา..

“ใครโทรมาว่ะ ต้วน” มึงจะเสือกทุกเรื่องเลยใช่ไหมสั้น กูไม่บอกจะทำไม

“......”

“กูถาม? ใบ้แดกแล้วหรอ” ไม่ตอบอ่ะจะทำไม จะว่าอะไรก็ว่าไปขี้เกียจคุยกับคนขาสั้น

“.......”

“โว้ยยยยยย เป็นห่าอะไรอีกว่ะ”

“.....”

“อีต้วน ถ้ามึงไม่ตอบ กูจะโกรธแล้วน่ะ” เชิญ พาทั้งตระกูลมึงมาโกรธด้วย กูก็ไม่พูดเพราะมึงจะเสือก กูรำคาน

“แดกได้แล้ว ไหนบอกหิว กูรำคาน”พูดมาก เดี๋ยวกูจับตัดลิ้นแม่ง รำคานว่ะ

“จิ๊” เน้ะ ยังมาจิ๊ปั้งจิ๊ปากใส่ เดี๋ยวเลือดกกปากไม่รู้ตัว

“สั้น กินเสร็จกูกลับก่อนนะ มีธุระ” จะรีบกลับไปหาเมีย เมียกลับมาแล้วครับ แล้วผมก็คิดถึงแบมแบมมากด้วย ไม่ได้เจอหน้าคนตัวเล็กตั้งหลายเดือน จะเปลี่ยนไปไหมเป็นยังไงบ้างน่าาาา..

“ธุระอะไร สำคัญขนาดที่จะอยู่ต่อไม่ได้เลยหรอว่ะ” ขัดการมโนของกุแล้ว เนี้ย มึงก็ยังจะเสือกเรื่องของกูด้วย มึงไม่เสือกสักเรื่องก็ไม่มีใครว่ามึงไม่ใส่ใจเค้าหรอกสั้นนนนนน

“สำคัญ แล้วก็ไม่ต้องเสือกมาก รำคาน” รู้สึกว่าอยู่กับมันผมจะพูดคำว่ารำคาญบ่อยมากใช่ไหมครับ

End Mark Part

จากที่กินข้าวกับแจ็คสันเสร็จ มาร์คต้วนก็ไม่ได้รอให้แจ็คสันทักท้วงอะไรมาก รีบเผ่นหนีกลับก่อน แจ็คสันจะพูดอะไรได้นอกจากจะอ้าปากพะงับพะงับมองตามหลังมาร์คต้วนว่าไอ้เพื่อนตัวดีของเค้ามันจะรีบไปไหนของมันว่ะ เดี๋ยวก่อนๆครั้งนี้แจ็คกี้คนนี้จะปล่อยไปก่อน วันพระไม่ได้มีวันเดียว? จำมาจากน้องคนไทยที่ชื่อแบมแบมตอนที่เรียนมหาลัยด้วยกัน อดีตแฟนของไอ้เพื่อนตัวดีที่หนีเค้าเมื่อกี้ ว่าแต่ไอ้เพื่อนตัวดีมันยอมเลิกกับแบมแบมได้ยังไงว่ะ มันรักของมันจะตาย ช่างแม่ง!! ตอนนี้หิว แดกก่อนแล้วกัน เดี๋ยวค่อยเสือก กองทัพต้องเดินด้วยเท้า? เพราะฉะนั้นแจ็คสันคนนี้ขอเติมพลังก่อนนะครับ แล้วเราจะมาเสือกเรื่องของมาร์คต้วนไปพร้อมๆกันนะครับคุณผู้อ่าน

สวัสดีครับ

เป็นนักเขียนมือใหม่ เพิ่งนัดแต่งเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกยังไงก็อย่าลืมติดตามกันด้วยนะครับ