Mercenary เปิดตำนานทหารรับจ้าง

บทนำ

"ปะ ปีศาจ" 

                    ณ กลางสมรภูมิ มีทหารหนุ่มคนหนึ่งหลุดคำพูดออกมา ขณะที่มองไปชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าอย่างไม่เชื่อสายตาตนเอง สำหรับทหารหนุ่มแล้วคำว่า "ปีศาจ" นั้นไม่เกินจริงเลย เพราะตรงที่หน้าของทหารหนุ่มนั้นมีชายคนหนึ่งที่ร่างกายปลุกคลุมไปด้วยเลือดและกลิ่นไอแห่งความตาย ทางที่ชายคนนั้นเดินผ่านล้วนเต็มไปด้วยซากศพและกลิ่นคาวเลือด สำหรับทหารหนุ่มแล้ว ถ้านี่เป็นความฝันล่ะก็เขาก็อยากจะตื่นเดี๋ยวนี้

"ปะ เป็นไปได้ยังไง" 

                        ภาพของชายหนุ่มคนหนึ่งที่มีผมสีขาว ใส่เกราะเบาที่ทำให้คล่องตัว ในมือถือดาบยาวอยู่เล่มหนึ่ง ที่ตอนนี้กำลังวิ่งไล่ฟันเหล่าทหารฝ่ายตรงข้ามตายเป็นใบไม้ล่วง ด้วยตนคนเดียว

 "ว่ะฮ่าฮ่า ทำได้ไม่เลวนิ ไอหนุ่ม!!!!"

                    เสียงหัวเราะอันดังลั่นนั้นดังมาจากชายคนหนึ่งที่มีร่างกายสูงใหญ่ แม้จะใส่เกราะอยู่ก็สามารถบอกได้เลยว่าชายคนนี้มีร่างกายที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามเนื้ออันแข็งแกร่ง

"ตัวข้า ท่านแม่ทัพ อา---"

                     พริบตาที่ชายร่างใหญ่ ที่น่าจะเป็นแม่ทัพของฝ่ายตรงข้ามกำลังพูดอยู่นั่นเอง หัวของก็หลุดออกจากร่างกายทันที เหล่าทหารฝ่ายตรงข้าม ไม่สิ ทุกคนในสนามรบต่างก็ตกตะลึงกับภาพที่เกิดขึ้น

"จะ โจมตีแค่ครั้งเดียว!!!"

"ทะ ท่านแม่ทัพ!!!!"

\"สะ สิ้นหวังแล้ว!!!"

                     เมื่อเห็นว่าแม่ทัพของตนตาย เหล่าทหารฝ่ายตรงข้ามยังเหลืออยู่ ต่างก็พากันทิ้งอาวุธและแสดงอาการสิ้นหวังขึ้นมาในทันที แต่ไม่ใช่เพราะตนสูญเสียแม่ทัพผู้ซึ่งเรียกได้ว่า แข็งแกร่งที่สุดในอาณาจักรของตนไป แต่เป็นเพราะ ถูกฆ่าโดยชายหนุ่มเพียงคนเดียว และด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว เพียงเท่านี้ก็ทำให้รู้แล้วว่า ต่อให้สู้ต่อไปก็มีแต่จะถูกฆ่า

"โชคดีจริงๆ ที่เจ้านั่นอยู่ฝ่ายเดียวกับเรา"

                    แม่ทัพของทหารหนุ่มพึมพำออกมาขณะ มองไปที่ชายหนุ่มผมสีเงินที่กำลังเดินตรงมาทางพวกเขา ซึ่งเหล่าทหารทุกคนที่ได้ยินคำพูดของแม่ทัพตนนั้นต่างก็พยักหน้าเห็นด้วยกันจากก้นบึ้งของหัวใจ จากนั้นท่านแม่ทัพก็ออกคำสั่งให้เหล่าทหารจับเหล่าทหารที่เหลือรอดทั้งหมดไว้เป็นเชลยศึก

"ไง เหนื่อยหน่อยนะ!!!"

"ครับ......"

                   เมื่อชายหนุ่มผมเงินเดินมาถึง ท่านแม่ทัพก็ส่งเสียงทักทายออกไป ชายหนุ่มผมเงินก็ตอบกลับด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย 

"จบเรื่องแล้วสินะครับ...."

"อะ โอ้ ขอบใจที่มาช่วยนะ"

"ไม่จำเป็นครับ ขอเงินรางวัลด้วยครับ...."

"อะ อื้มเตรียมไว้ให้แล้ว อยู่ที่เต็นท์หลักน่ะ"

"งั้นเหรอครับ ถ้าเช่นนั้นผมขอตัวก่อนนะครับ..."

                  ว่าแล้วชายหนุ่มผมเงินก็กล่าวลาท่านแม่ทัพอย่างรวดเร็วแล้วตรงไปที่เต็นท์หลักทันที โดยไม่สนสายตาของเหล่าทหารที่ต่างมองเขาด้วยความรู้สึกต่างๆ ทั้งนับถือ ทั้งหวาดกลัว ทั้งภูมิใจ 

"ทะ ท่านแม่ทัพครับ!!!!"

"หืม มีอะไรเหรอ?"

"ชายหนุ่มผมสีเงินเมื่อสักครู่เป็นใครเหรอครับ?" 

                     ทหารหนุ่มถามแม่ทัพของตนออกไปด้วยความสงสัย เหล่าทหารที่อยู่รอบๆนั้นที่ได้ยินคำพูดของทหารหนุ่มต่างก็มารอฟังด้วยความอยากรู้เช่นกัน ท่านแม่ทัพที่เห็นเช่นนั้นก็ถอนหายใจออกมา จากนั้นก็เอ่ยปากออกมา

"ชั้นก็ไม่รู้หรอกนะ ว่าเจ้านั่นมันเป็นลูกเต้าเหล่าใคร แต่เจ้านั่นมันเรียกตัวเองว่า "ทหารรับจ้าง" น่ะ"

"ทะ หทารรับจ้าง ระ เหรอครับ!!!"

"ใช่ เห็นเจ้านั่นว่าเป็นการรวมกันระหว่างการมีประสบการณ์และการต่อสู้แบบทหาร แต่ก็รับจ้างงานแบบอิสระแบบนักผจญภัยน่ะ"

                       เหล่าทหารที่ได้ฟังเรื่องที่แม่ทัพของตนพูด ต่างก็มึนงง กับสิ่งที่เรียกว่า "ทหารรับจ้าง" แม่ทัพที่ได้เห็นสีหน้าของเหล่าทหารก็หัวเราะออกมา

"ฮ่าฮ่า ไม่ต้องไปทำความเข้าใจมากนักหรอก ขนาดชั้นเองยังไม่เข้าใจเลย ฮ่าฮ่า"

"คะ ครับ?"

"เอาเป็นว่าที่ชั้นรู้ก็มีแค่ เจ้านั่นน่ะรับงานทุกอย่าง ขอแค่ได้เงิน"

"ทะ ทุกอย่างเหรอครับ?"

"ใช่ ทุกอย่างนั่นแหละ"

                         เมื่อพูดจบท่านแม่ทัพก็แสดงสีหน้าจริงจังออกมา เหล่าทหารที่เห็นสีหน้านั้นต่างก็เข้าใจได้ในทันทีว่า ถ้ามีใครสักคนจ้างเจ้านั่นให้มาสู้กับฝ่ายตนบ้างละก็......  เหล่าทหารที่ตระหนักถึงเรื่องนี้ก็พากันหน้าซีด และหวดกลัวจนถึงขั้วหัวใจ จากนั้นแม่ทัพก็สั่งให้เหล่าทหารต่างพากันไปเก็บข้าวของกลับอาณาจักร แต่แล้วก็มีทหารหนุ่มอีกคนเอ่ยปากออกมา

"เอ่อ ท่านแม่ทัพครับ!!!"

"หืม อะไรอีกหล่ะ?"

"แล้วชายคนนั้นมีชื่อว่าอะไรเหรอครับ!!!"

                           แม่ทัพที่ได้ยินดังนั้นจึงเงียบไปสักพักแล้ว เอ่ยปากออกมา

"โลเวล ชื่อของเจ้านั่นคือ โลเวล...."

"ละ โลเวล...."

                             เหล่าทหารต่างก็ท่องชื่อของชายหนุ่มผมสีเงินในใจ พร้อมตั้งมั่นในใจของตนไว้ว่า จะไม่ยอมเป็นศัตรูกับชายที่ชื่อ โลเวล เด็ดขาด

********************************************************************************************

                         *สวัสดีครับท่านผู้อ่านทุกท่าน เรื่องนี้เป็นนิยายเรื่องแรกของผมเลยนะครับ สำหรับใครที่ชอบก็ฝากกดติดตาม และแสดงความคิดเห็นได้เต็มที่นะครับ ผมยินดีที่จะรับเอาคำแนะนำ คำติชมไปปรับปรุงในนิยายเรื่องนี้แน่นอน ยังไงก็เป็นกำลังใจให้กับผมด้วยนะครับ ขอบคุณครับ