SF #footballBJ #Bjin

ข้อมูลเบื้องต้น

“ฮัลโหล……ตัวเล็ก” หลังจากที่ผมเรียนเสร็จ ผมก็รีบโทรหาตัวเล็กทันที พอดีอาทิตย์หน้าจะมีฟุตบอลนัดสำคัญของเกาหลีใต้เลยนะ ผมได้ตั๋วฟรีจากคนรู้จักมา 2 ใบ ตอนแรกก็ชวนไอ้บ๊อบไปเป็นเพื่อน แต่ไอ้บ๊อบน่ะสิต้องพายุนฮยองไปเที่ยวต่างจังหวัดพอดี ก็เลยอดไปดูบอลกับผมเลย.. ผมลองชวนตัวเล็กดีกว่า

.

.

“ว่าไงฮันบิน” ผมกำลังนั่งงานทำส่งอาจารย์อยู่  อารจารย์ก็ชอบสั่งงานวันนี้ จะให้ส่งพรุ่งนี้ให้ได้ นี่ผมไม่ใช่หุ่นยนต์นะ เอ้อออออออ ว่าแต่ฮันบินโทรมาจะมีอะไรหรือเปล่านะ

“อาทิตย์หน้าไปดูบอลกับผมนะ” ผมรู้ว่าพี่จินฮวานไม่ชอบดูบอล ไม่ชอบไปที่ๆคนเยอะ แต่ถ้าไม่ลองก็ไม่รู้ใช่มั๊ยล่ะครับ

(บอลหรอ…..ผมไม่ชอบเอาสะเลย ผมไม่ชอบดูบอลแล้วผมก็ไม่ชอบคนเยอะ ๆ แบบนั้น)

“อ่า…. ขอคิดก่อนนะฮันบิน” ทำไงดี ๆๆ ผมไม่อยากไปปปปปปปปปปปปป

“นะ ๆ ๆ ๆ ตัวเล็ก… ไอ้บ๊อบมันไม่อยู่เค้าไม่มีเพื่อนไป ตัวเล็กไปเป็นเพื่อนเค้านะ” ผมต้องอ้อนใส่ตัวเล็กแล้วล่ะงานนี้ หวังว่าตัวเล็กจะยอมไปเป็นเพื่อนผมนะ TT ผมไม่อยากไปคนเดียววววววววว

(โอ๊ยยยยย…..จินฮวานจะทำไงดีๆ จินฮวานไม่อยากไป)

.

.

แต่สุดท้าย….

.

.

“’งะ งะ งั้นก็ได้” ทำไมผมชอบแพ้ลูกอ้อนของฮันบินนะ เวลาฮันบินอ้อนผมทีไรผมก็ใจอ่อนตลอดเลยไอ้เด็กบ้า TT

“เย้ๆๆๆๆ….ตัวเล็กน่ารักที่สุดเลยยยยยยย” เป็นยังไงล่ะ เวลาที่ผมอ้อนตัวเล็กทีไร ตัวเล็กก็จะยอมทุกที

“ไม่ต้องดีใจขนาดนั้นก็ได้ฮันบิน ฉันเห็นว่าบ๊อบบี้ไม่อยู่นะเลยไปเป็นเพื่อนเฉย ๆ ”

(หรออออออออออออออออออออ)  

“แล้วตัวเล็กทำอะไรอยู่…” หลังจากที่ผมอ้อนตัวเล็กเสร็จ ผมก็อยากรู้ว่าตอนนี้ตัวเล็กนั้นทำอะไร ช่วงนี้นะตัวเล็กของผมมัวแต่ทำงาน ไม่มีเวลากินข้าว ผมก็อดเป็นห่วงพี่เค้าไม่ได้…

“ฉันหรอ? กำลังนั่งทำงานส่งอาจารย์น่ะสิ เนี่ยไม่รู้อาจารย์จะสั่งงานเยอะอะไรนักหนา สั่งวันนี้ จะให้ส่งพรุ่งนี้  ฉันเบื่อมากเลยนะฮันบิน” นึกถึงแล้วเซ็ง จินฮวานไม่เข้าใจเลยว่าอาจารย์จะสั่งงานอะไรเยอะนักหนา สั่งวันนี้จะให้ส่งวันนี้ นี่ผมไม่ใช่หุ่นยนต์นะ

(ผมชอบเวลาตัวเล็กโมโห.. ทำไมมันดูน่ารักก็ไม่รู้ นะครับ) ฮันบินยิ้มกับปลายสายที่กำลังบ่น ๆ เรื่องงานให้เค้าฟัง…

“แล้วตัวเล็กทำงานเสร็จหรือยัง”

“ยังงง…ยังไม่เสร็จเลยฮันบิน”

(นี่ผมนั่งทำงานตั้งแต่เช้าแล้วนะ….นี่ก็บ่ายกว่าแล้วผมยังนั่งทำงานไม่เสร็จเลย แล้วผมก็ยังไม่ได้กินอะไรเลยครับTT)

“เหลืออีกเยอะมั๊ยตัวเล็ก” ผมถามพี่เค้าด้วยความเป็นห่วง เวลาพี่เค้าทำงานทีไรนะ ไม่ชอบกินข้าวทุกที ชอบทำงานให้เสร็จก่อนแล้วชอบกินข้าวทีหลัง

“เหลือแก้อีกนิดหน่อยน่ะฮันบิน” เฮ้อออออ..  ผมเมื่อยแล้ววว อยากพักแล้วว อยากจะทิ้งตัวลงบนที่นุ่ม ๆ เร็ว ๆ จัง นั่งทำงานมาตั้งแต่เช้าใกล้จะเสร็จสักที…  

“นี่ตัวเล็กคงยังไม่ได้กินอะไรเลยใช่มั๊ย”

(ฮันบินรู้ทันผมทุกทีเลยยย… ก็ทำไงได้ล่ะผมน่ะเวลาทำงานก็จะทำให้เสร็จๆไปเลย แล้วค่อยมากินข้าวทีหลัง แล้วฮันบินก็ชอบดุผมบ่อยๆ ว่า ทำไมไม่กินข้าวก่อนแล้วค่อยทำงาน  ห่วงตัวเองบ้าง ,,, แต่ผมก็ชอบให้เค้าดุผมบ่อย ๆ นะ )

“ยะ…ยะ...ยังงงงง”

“ตัวเล็กหาอะไรกินด้วยนะ…ผมเป็นห่วง” ตัวเล็กของผมนี่ชอบดื้อ ผมดุพี่เค้าไปหลายรอบแล้วนะ แต่พี่เค้าก็ยังดื้อตลอดเลย..ผมก็อดเป็นห่วงพี่เค้าไม่ได้

“โอเคคร้าบบบบบ… เดี๋ยวฉันจะรีบทำงานให้เสร็จแล้วจะไปซื้อข้าวมากินนะ”

“ครับบบ…. งั้นตัวเล็กรีบทำงานให้เสร็จ ๆ นะ” ผมรีบวางดีกว่า ตัวเล็กจะได้ทำงานให้เสร็จ ๆ จะได้พักผ่อน

“อ่า รู้แล้วน่าฮันบินน”

“เดี๋ยววววว…. ตัวเล็ก” 

“หืมมม์ ว่าไงฮันบิน”

“เดี๋ยวกลางคืนผมโทรไปหาพี่นะ… รักนะตัวเล็กของฮันบิน” ผมชอบหยอดพี่จินฮวานแบบนี้แหละครับบบบ ^^

“ไอ้บ้า….รักเหมือนกันนะ” โอ๊ยยทำไมผมเขินขนาดนี้นะ ผมมีกำลังใจทำงานแล้วล่ะ รีบๆทำงานดีกว่า จะได้กินข้าว แล้วพักผ่อนน.. รอแฟนโทรมาตอนกลางคืน  ^_________^

***วันแข่งฟุตบอลก็มาถึง***

“ฮัลโหลตัวเล็กลงมาได้แล้ว….ผมรออยู่ข้างล่างแล้วนะ” ผมขับรถมาถึงคอนโดตัวเล็กแล้วล่ะครับ แต่ยังไม่เห็นตัวเล็กลงมาสักที ผมเลยโทรตามเลยดีกว่า 55555555555555

“อ่าโอเค….แปบนึงนะฮันบิน ฉันกำลังจะลงไปแล้ว” โอ๊ยผมอยากจะบ้า วันนี้ผมตื่นสายยยยยยยยยย ก็เมื่อคืนโทรคุยกับฮันบินถึงตี 2 ฮือออออออ แล้วนัดฮันบินไว้บ่ายโมง แต่ผมดันตื่นตอนเที่ยง แล้วผมเป็นคนที่ทำอะไรช้าด้วยย ตายแน่ๆ จินฮวานนนนนนนน ผมเลยรีบอาบน้ำแต่งตัวให้เร็วที่สุดดด

“ว่าไงง…ตัวเล็ก” ผมทักทายพี่จินฮวานทันทีหลังจากที่พี่เค้าเปิดประตูรถแล้วขึ้นมานั่ง ๆ ข้างผม ท่าทางพี่เค้าคงรีบน่าดู ผมยังยุ่ง ๆ อยู่เลยยย ฮ่าๆๆๆๆๆ

“ขอโทษนะ….พอดีฉันตื่นสายน่ะเลยทำให้เลท”

“แล้วทำไมพี่ตื่นสายล่ะคร้าบบบบบบบ” พี่จินฮวานกำลังนั่งเซ็ตผมอยู่ หันมามองผมด้วยการทำหน้านิ่ง ๆ

“ก็เพราะนายนั่นแหละฮันบิน” ห้ะ ผมทำอะไรผิดดดดดดดดดดดดดดดดด TT

“ผมทำอะไร?” นี่ผมสงสัยจริงๆนะว่าผมทำอะไรผิด

“ก็เพราะใครล่ะชวนฉันคุยถึงตี 2 เนี่ยทำให้ฉันตื่นสายเลย” ผมยิ้มมุมปากทันทีที่ตัวเล็กตอบผมมา ทำไมน่ารักแบบนี้นะ พี่จินฮวานจะรู้มั๊ยเวลาที่พี่เค้าหงุดหงิดนี่น่ารักเป็นบ้า

“อ้าวววว…นี่ผมผิดหรอที่อยากคุยกับแฟนตัวเองนานๆ” พี่จินฮวานที่กำลังเซ็ตผมเสร็จแล้ว ตอนนี้กำลังหันหน้าออกไปทางหน้าต่าง เขินผมอ่าดิ๊

“มะ มะ ไม่ผิดดด…แล้วนี่จะไปได้ยัง เดี๋ยวรถก็ติดหรอก” หึ่ยยยยยยยย ไอ้เด็กบ้าชอบหยอดผมตลอด ผมก็เขินเป็นนะ

“โอเคคร้าบบบ.. ไปแล้วๆ”

.

.

ตอนนี้ถึงสนามกีฬาเรียบร้อยแล้วครับ….. หาที่จอดรถเรียบร้อยยยยย คนเยอะมากๆ เลยล่ะครับ ก็แหงล่ะนัดนี้นัดสำคัญนี่นาคนต้องเยอะเป็นธรรมดา

.

.

“ตัวเล็กหิวอะไรมั๊ยยยยยย”

“หิวสิ…. ฉันยังไม่ได้กินอะไรเลยนะ”

(ผมหิวข้าวจริง ๆ นะ ตื่นก็เที่ยงแล้วว รีบอาบน้ำแต่งตัวแล้วก็ลงมาหาฮันบิน เลยยังไม่ได้กินอะไรเลย TT)

“งั้นไปซื้อของกินกันนะ” ผมจับมือพี่จินฮวานไปซื้อพวกของกินที่ร้านมินิมาร์ทแถว ๆ หน้าสนามกีฬา คนเยอะมากๆเลยล่ะครับบ สงสัยพวกเค้าก็คงมาของกินตอนดูบอลเหมือนผม

“ตัวเล็กจะกินอะไรเลือกเลยนะ”

“อื้อออ โอเคคคค” พอผมได้เข้ามาในมินิมาร์ทเท่านั้นแหละ ผมรีบเดินไปสั่งซาลาเปา เกี๊ยวซ่า ขนมจีบ แฮมเบอร์เกอร์ ให้พี่หนักงานช่วยเวฟให้เลยย ผมหิวววว ผมอยากจัดหนัก ๆ เลยล่ะครับบ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ

“ตัวเล็กกกกก….. จะกินหมดหรอ”

(ผมถามพี่จินฮวานด้วยความเป็นห่วง ก็พี่จินฮวานเล่นสั่งเยอะขนาดนั้นกลัวพี่เค้าจะกินไม่หมด พี่จินฮวานหันขวับมาทันที)

“หมดสิฮันบิน…..พี่หิวมากเลยนะ”

“หมดก็หมดด…. ถ้ากินไม่หมดระวังจะโดนนะครับ”

“อะ  อะไรฮันบินน จะทำอะไรพี่”

.

.

“ไม่บอกหรอกกกกกกกกกก” ฮ่า ๆ พี่จินฮวานเสร็จแน่ ๆ ถ้ากินไม่หมดนะ ผมจะจุ๊บพี่เค้าเลยล่ะ ถือว่าเป็นการทำโทษ

.

หลังจากที่ซื้อของกินกันเสร็จ ผมก็พาตัวเล็กมาบริเวณสนามหญ้า นั่งกินตรงนี้แหละครับบบ คนอื่นเค้าก็นั่งกินกันทั้งนั้น

“ตัวเล็ก…..ค่อย ๆ กินสิเดี๋ยวก็ติดคอหรอก”  

“อื้มม.. อู๊ แอ้ววววว อ้า” ผมตอบฮันบินไปทั้ง ๆ ที่ของกินยังเต็มปากผมอยู่แบบนี้แหละ ก็ผมหิวนี่นา -//////-

“เอาน้ำมั๊ยตัวเล็ก” เฮ้ออออ ผมอดห่วงตัวเล็กไม่ได้เลยย ก็เล่นกินสะขนาดนั้น

ผมได้แต่พยักหน้าตอบฮันบิน (ไม่งั้นไอ้ที่กินไปต้องออกปากแน่ ๆ )

(อ่า…… อิ่มจังงงงงงงง) ผมถึงกับนั่งจุกเลยล่ะครับบ เล่นกินไปเยอะขนาดนั้น -/////////-

ในขณะที่ผมกำลังนั่งจุกอยู่ ผมก็หันไปเห็นบู๊ทขายเสื้อที่อยู่ไม่ไกลจากบริเวณนี้เท่าไหร่นัก

.

“ฮันบินๆ ฮันบินอยากได้เสื้อมั๊ยยย” ผมที่กำลังหันมองไปบรรยากาศรอบ ๆ ถึงกับหันมาหาตัวเล็กที่เรียกผม

“เสื้อหรอครับบบบ” ผมตอบไปอย่างงง ๆ ที่ตัวเล็กจะซื้อเสื้อให้ผม

“ใช่ เสื้อทีมชาติไง อยากได้มั๊ย…. เดี๋ยวพี่ซื้อให้” ผมอยากซื้อให้ฮันบินจริง ๆ เห็นเจ้าตัวบ้าบอลขนาดนั้นผมก็แค่อยากให้ซื้อให้เค้าเฉย ๆ น่ะครับบ ไม่ต้องสงสัยนะครับว่าฮันบินไม่มีเสื้อบอลทีมชาติหรอ รายนั้นอะมีเยอะมากมีทุกรุ่น แต่ที่ผมจะซื้อให้นี่รุ่นล่าสุดเลยแหละ เห็นเค้ายังไม่ได้ซื้อ ผมเลยจะซื้อให้

“ตัวเล็กพูดจริงนะ” พี่เค้าจะซื้อให้ผมจริง ๆ ใช่มั๊ย นี่ตัวล่าสุดผมยังไม่ได้ซื้อเลยนะ อยู่ ๆ ตัวเล็กก็จะซื้อเสื้อให้ผม โอ๊ยดีใจสิครับงานนี้

“คิดว่าฉันล้อเล่นหรอฮันบินนน… ตกลงจะเอามั๊ย” ทำไมแฟนผมช่างขี้สงสัยแบบนี้นะ

“เอาสิคร้าบบบบบบบ แฟนจะซื้อให้ทั้งที” ผมนี่ยิ้มหน้าบานเลยล่ะครับบบบบบทุกคน

“งั้นไปกันนน”

“โอเคคร้าบบบบบบบบ” ^______________^

จินฮวาน : พี่ครับบบ เสื้อทีมชาติตัวเท่าไหร่หรอครับ?

พนักงาน : 1500 ค่ะน้อง

ฮันบิน : ตัวเล็ก ๆ จะซื้อให้เค้าจริงหรอ? มันแพงนะ

จินฮวาน : ก็แหงสิ ทำไมหรอ? ทีฉันซื้อของอย่างอื่นแพงกว่านี้ฉันยังซื้อได้เลย ทำไมฉันซื้อเสื้อให้แฟนฉันไม่ได้ล่ะ

ฮันบิน : หูยยยยยยยย ตัวเล็กของเค้า ^_________^

จินฮวาน : พี่ครับ ๆ งั้นเอา 2 ตัวนะครับบบ

พนักงาน : นี่คะ 2 ตัว 3000 นะคะ … รับมาพอดีนะคะ

จินฮวาน : ขอบคุณครับบ ^^

ฮันบิน : ซื้อ 2 ตัวเลยหรอตัวเล็ก  ( ไหนบอกจะซื้อตัวเดียวไง ทำไมตัวเล็กถึงซื้อ 2 ตัวล่ะ)

จินฮวาน : 1 ตัวของนาย อีก 1 ตัว ของฉันไง ^^ (ฮันบินทำหน้างง ทันทีที่ผมบอกเค้าว่าอีกตัวของผม)

ฮันบิน : ตัวเล็กใส่ด้วยหรออออออออ? (ผมไม่เคยเห็นตัวเล็กจะใส่เสื้อทีมชาติเลยอีกอย่างตัวเล็กก็ไม่ค่อยชอบดูบอลด้วย)

จินฮวาน: ทำไม? ฉันจะใส่ไม่ได้หรอออออ บางทีฉันอาจจะเริ่มชอบฟุตบอลแล้วก็ได้นะ

ฮันบิน : สะ ใส่ได้สิคร้าบบ ก็ไม่เห็นตัวเล็กชอบบอลนี่นา ไม่คิดว่าตัวเล็กจะซื้อมาใส่ด้วย

จินฮวาน : อย่าพูดมากน่าฮันบิน .. เดี๋ยวฉันก็เอาไปคืนสะหรอก..

ฮันบิน : โอ๋ ๆ เค้าล้อเล่นน่าตัวเล็ก ,, ไปเปลี่ยนเสื้อกันเลยมั๊ยอยากเปลี่ยนเป็นเสื้อรุ่นใหม่แล้ววว ^^

จินฮวาน : ขี้เห่อจริง ๆ :P

.

หลังจากที่เปลี่ยนเสื้อกันเสร็จ ผมก็มาต่อแถวยื่นตั๋วเข้ามานั่งที่นั่งด้านในแหละครับบ ตอนนี้ก็ 5 โมง เย็นกว่าแล้วคนทยอยเริ่มเข้ามานั่งที่นั่งด้านในแล้วครับบ บอกได้เลยว่าคนเยอะมาก ๆ แล้วอีกอย่างบรรยากาศโคตรคึกครื้นเลย เสียใจด้วยนะบ๊อบบี้ที่แกไม่ได้มากับฉัน ฮ่า ๆ

.

“ตัวเล็กกกกก….. ตัวเล็กโอเคมั๊ย” ผมถามพี่จินฮวานไปด้วยความเป็นห่วง ก็พี่จินฮวานไม่ชอบบรรยากาศคนเยอะแบบนี้น่ะสิ กลัวพี่เค้าจะอึดอัด

“อื้มมม… โอเคสิ ฉันไม่ได้เป็นอะไร ถึงฉันไม่ชอบบรรยากาศคนเยอะ ๆ ก็จริง แต่พอมาลองสัมผัสบรรยากาศแบบนี้แล้วมันก็โอเคนะ ไม่ได้เลวร้ายอะไรขนาดนั้น” ผมนั่งยิ้มกับคำตอบของพี่จินฮวานนะ ถ้าพี่เค้าอึดอัดผมพร้อมพาพี่เค้ากลับเลยล่ะ ผมไม่อยากให้พี่จินฮวานหงุดหงิด

“ตัวเล็กกกกกกก…. ถ่ายรูปกันมั๊ยยย”

“เอาสิ”

“พี่ครับบ…วานพี่ช่วยถ่ายรูปให้ผมกับแฟนหน่อยได้มั๊ยครับ”

ผมวานพี่ผู้หญิงที่นั่งข้าง ๆ ผม ให้พี่เค้าถ่ายรูปให้ผมหน่อย ผมอยากจะถ่ายรูปกับตัวเล็กจะแย่แล้วว ไม่ต้องสงสัยนะครับว่าทำไมผมไม่เซลฟี่กันเอง เพราะผมอยากได้บรรยากาศรอบ ๆ ด้วยไงล่ะครับ ผมเลยวานพี่เค้าถ่ายให้ เดี่ยวผมค่อยเซลฟี่กับตัวเล็กทีหลังก็ได้นี่นา

“ได้ค่ะน้อง..เดี๋ยวพี่ถ่ายให้นะคะ”

1

2

ฟอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

“นี่ฮันบินทำอะไรเนี่ยยยยยยยยยย” โอ๊ยผมเขินตัวจะแตกอยู่แล้ว อยู่ ๆ ฮันบินก็หอมแก้มผมสะงั้นอะ แล้วตอนนี้คนก็เริ่มเยอะแล้วด้วย โฮรววววววววววววววว จินฮวานอยากจะมุดเก้าอี้

“ก็หอมแก้มแฟนไง… ไม่ได้หรอออ ^^”

(ไอ้เด็กบ้าจะมีหน้ามายิ้มอีก เชอะ)

“ก็คนมันเยอะนี่…..” ฮ่า ๆ ตอนนี้ตัวเล็กของผมกำลังเขินน่ะครับบบบบบ ตัวเล็กจะรู้มั๊ยนะว่าตอนนี้หน้าแดงขนาดไหน ><

“โอ๋ ๆ ไม่แกล้งแล้วววววว” ผมต้องรีบปลอบตัวเล็ก ก่อนที่ตัวเล็กจะงอนไปมากกว่านี้

“น้องสองคนนี่น่ารักจังเลยนะคะ” พี่สาวคนนั้นถึงกับเอ่ยแซว

“ขอบคุณค้าบบบบบ”

“ตัวเล็ก ๆ เค้าอัพรูปลงเฟสนะ”

“ตามใจฮันบินสิ”

ในเมื่อผมขออนุญาตตัวเล็กแล้ว ทีนี้แหละ อัพรูปเลยดีกว่า ฮ่า ๆๆๆๆๆๆๆๆ ถ้าผมไม่ขอตัวเล็กก่อน กลัวตัวเล็กจะงอนน่ะสิว่าแล้วก็กดอัพรูปพร้อมแท็กตัวเล็กของผม

B.I HB with J.Jinnie

หลังจากที่ผมอัพรูปเสร็จเท่านั้นแหละครับ ยอดไลค์กับคอมเม้นท์เริ่มเข้ามาเรื่อย ๆ

BOBBY : เฮ้ยยยยย.. อิจฉาหว่ะ อยากไปดูบอล สรุปมึงไปกับพี่จินฮวานหรอวะ

BI.HB : สมน้ำหน้า มึงเสือกไม่ว่างเองไอ้เหยินน เออกูมากับตัวเล็ก

MINO : เหยดเข้ ! น้องกูหอมแก้มแฟนช้ำหมดแล้วมั้งงงงงง

BI.HB: ไม่ช้ำหรอกเฮีย… ผมหอมบ่อยจะตาย :P

PLERNNY: แฟนพี่ฮันบินหรอคะ? น่ารักจังเลยค่ะ TT

JU.NE: อิจฉาคนมีแฟนจังว่ะครับบบบบ

B.I HB: อิจฉาทำไมไอ้เน่.. มึงก็มีดงฮยอกอยู่แล้ว

.

หลังจากที่ตอนนี้ยอดไลค์กับยอดเม้นท์เข้ามาเรื่อย ๆ ผมต้องปิดก่อนะครับ ตอนนี้นักกีฬาเริ่มลงสนามแล้วล่ะครับ ใกล้จะแข่งแล้ว ตื่นเต้น ๆๆ ๆ แต่เอ๊ะผมเห็นตัวเล็กจ้องมองนักกีฬาตาไม่กระพริบเลยยยยยยยยย

“ตัวเล็ก..ชอบหรอ”

“ก็ชอบบบบบบ ทำไมหรอ?” ผมหันมายักคิ้วให้ฮันบินสองที ฮ่า ๆ

“ชอบผมคนเดียวยังไม่พออีกหรอ” หวง หวงเวลาที่ตัวเล็กมองคนอื่น

“นี่ฮันบินฉันก็มีฮันบินคนเดียวนะ…. ฉันก็แค่มองนักกีฬาเฉย ๆ เห็นว่าหล่อดี”

“……………..” นี่ผมคิดดีแล้วใช่มั๊ยที่พาตัวเล็กมาเนี่ยยยย แล้วยังมาชมคนอื่นต่อหน้าผมอีก อย่าให้ถึงทีผมบ้างนะพี่จินฮวานนน

“ฮันบิน”

“………………”

“ฮันบินนนนนนนนนนนนนนนนนนนน”

(นี่แฟนผมเป็นใบ้หรอครับ)

“ฮันบิน ฮันบินนนนนนนน ฮันบินของตัวเล็กกกกกกกกก”

“ว่าไงงตัวเล็กกกกกกก” หึง หึงมากบอกเลยยยยยยยยยยยยย

“ยอมคุยกับพี่แล้วหรอออ”

“ครับบบ”

“หึงพี่รึงไง”

(ก็หึงน่ะสิถามได้)

“ใช่……หึง หึงมากด้วยยยย  ผมไม่อยากให้พี่ชมใครต่อหน้าผม”

“โอ๋ ๆ ฮันบินของเค้า เค้าไม่ชมผู้ชายคนอื่นต่อหน้าฮันบินแล้วก็ได้”

“พูดจริงนะตัวเล็ก”

“ก็พูดจริง ๆ น่ะสิ” ทำไมฮันบินถึงหึงขนาดนี้นะ ผมไม่ได้เป็นแฟนนักกีฬาสักหน่อย อีกอย่างผมก็มีฮันบินคนเดียว เด็กบ้านี่ชอบหึงไม่เข้าเรื่องเล้ยยยยยยยยยยยยย

“’งั้นผมหายงอนก็ได้”

^_______________^

เวลาที่ดูบอลผมก็แอบมองตัวเล็กเรื่อย ๆ รู้สึกตัวเล็กจะชอบนะครับที่มาดูบอลครั้งนี้ ผมชอบเวลาที่ตัวเล็กยิ้ม ชอบเวลาที่ตัวเองไม่หงุดหงิด สนุกไปกับบรรยากาศกองเชียร์รอบสนาม ผมดีใจนะครับที่เห็นตัวเล็กเป็นแบบนี้มันทำให้ผมมีความสุขไปด้วย ตอนแรกผมก็แอบกังวลกลัวว่าตัวเล็กจะไม่ชอบ ที่ไหนได้ล่ะครับตอนนี้ตัวเล็กของผมคงชอบฟุตบอลไปแล้วล่ะ สรุปบอลนัดนี้เกาหลีใต้ชนะไป 3-2 นะครับบบ ลุ้นหัวใจจะวาย ตัวเล็กของผมกระโดดดีใจใหญ่เลย ฮ่าๆๆๆ

“ฮันบินน… ขอบคุณมากเลยนะที่พาพี่มาดูบอล”

“เค้าต้องขอบคุณตัวเล็กมากกว่าที่ยอมมาเป็นเพื่อนเค้า ตอนแรกเค้ากังวลมาก ๆ เลยนะ เพราะตัวเล็กไม่ชอบฟุตบอล ไม่ชอบบรรยากาศคนเยอะ ๆแบบนี้ แต่พอเค้าเห็นตัวเล็กวันนี้แล้วมันทำให้เค้าหายกังวลเลยแหละ”

“พี่ก็ต้องขอบคุณฮันบินมาก ๆ เลยนะ ตอนแรกพี่คิดว่าพี่จะทนไม่ได้แล้วล่ะ แต่รู้มั๊ยมันสนุกมากเลยแหละ ยิ่งเห็นกองเชียร์สนุกไปด้วยกัน พี่ก็สนุกมาก ฮ่า ๆ มันทำให้พี่อยากมาอีก”

“ตัวเล็กพูดจริงหรออออ?”

“อืมสิ… นัดต่อไปพี่จะมาดูอีก ฮ่าๆ ”

“ได้เลยยตัวเล็ก… ฮันบินจัดให้คร้าบบบบบบบบบบ”

.

.

คอนโด

“ขอบคุณมาก ๆ เลยนะ ฮันบิน วันนี้พี่มีความสุขมาก ๆ เลย”

“ไม่เป็นไรตัวเล็ก เค้าเห็นตัวเล็กมีความสุข เค้าก็มีความสุขไปด้วย นัดหน้าพาตัวเล็กไปอีกแน่ ๆ สัญญาเลย”

“สัญญานะฮันบินนน” ผมยื่นนิ้วก้อยไปเกี่ยวกับเค้า ถือว่าสัญญาแล้วนะฮันบิน ^^

“ขับรถกลับบ้านดี ๆ นะ ฮันบิน ถึงบ้านแล้วโทรหาพี่ด้วย”

“โอเคคร้าบบบบบ… ถ้าถึงบ้านแล้วจะโทรหานะตัวเล็ก”

ผมกำลังจะเปิดประตูรถ อยู่ๆ ฮันบิน  ก็เรียกผมขึ้นมา ทำให้ผมรีบหันหน้าไปหาเค้าทันที แต่…………….. ฮันบินน่ะสิยื่นหน้ามาใกล้ ๆ ผมตอนไหนไม่รู้ จังหวะที่ผมหันไปหาเค้าพอดี ทำให้จมูกผมชนแก้มของฮันบินพอดี -//////////////-

“ชื่นใจจัง”

“ไอ้เด็กบ้า” ผมนี่ก้มหน้างุดเลยล่ะครับบบ ไอ้เด็กบ้านี่แกล้งผมอีกแล้ว วันนี้หัวใจของจินฮวานทำงานหนักไปแล้วนะ

“เขินผมหรอตัวเล็ก”

(ก็เออสิวะ.. ถามได้)

“ไปแล่ววววววววว ขับรถกลับดี ๆ นะ ผมรีบบอกแล้วรีบลงจากรถเลยล่ะครับ เขินน ไม่กล้ามองหน้าฮันบินตอนนี้เลย ตอนนี้ผมคงจะหน้าแดงมาก ๆ ”

“รู้แล้วครับๆๆ รีบๆขึ้นห้องได้แล้วตัวเล็ก”

“ย๊าส์… ถึงแล้วโทรมาด้วยนะ”

“คร้าบแฟนนนนนนนน… บ๊ายบายนะ”

“บ๊ายบายฮันบิน” ตอนนี้ฮันบินขับรถออกไปจากคอนโดผมแล้วล่ะครับ

วันนี้ผมมีความสุขมาก ๆ เลยนะ เพราะอาทิตย์ที่ผ่านมาผมได้แต่นั่งทำงานส่งอาจารย์ไม่ค่อยได้ออกไปพักผ่อนเลย ต้องขอบคุณฮันบินจริง ๆ ที่พาผมไปเปิดหูเปิดตาข้างนอก ผมจะไม่ลืมวันนี้เลยย ถึงฮันบินจะชอบเจ้าเล่ห์ ชอบแกล้งผมแบบนี้ แต่ผมก็ชอบนะ ขอบคุณฮันบินที่เข้ามาในชีวิตผม

END.

.

Special

“ฮัลโหล… ตัวเล็กกกกก เค้าถึงบ้านแล้วนะ” ผมพึ่งถึงบ้านรีบโทรหาตัวเล็กทันที กลัวตัวเล็กจะเป็นห่วง อีกอย่างถ้าผมไม่รีบโทร กลัวตัวเล็กจะงอนอีก

“โอเค.. นี่ฮันบินรีบอาบน้ำนอนเลยนะ จะได้พักผ่อน เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว”

“จ้าแม่”

“จ้าลูกฮันบิน”

(ผมกับเค้าก็หัวเราะออกมาพร้อมกันนน ฮ่า ๆ ฮันบินเล่นมุกมาผมก็ต้องเล่นกลับสิครับ :P)

“ไปเลยยยยยยยยย ไปอาบน้ำได้แล้ว”

“รู้แล้วคร้าบบบบ… แล้วตัวเล็กอาบน้ำหรือยัง”

“ฉันอาบน้ำแล้วน่า”

“หรอครับ? นึกว่ายังไม่ได้อาบ จะไปอาบน้ำให้”

“ทะลึ่งล่ะไอ้เด็กบ้า” เกลียดด เกลียดดดด เวลาฮันบินมันหยอดแบบนี้ TT

“ฮ่า ๆ ล้อเล่นนน ผมไปอาบน้ำก่อนะ เดี๋ยวถ้าอาบเสร็จจะไลน์ไปหานะ”

“อะอื้ออออ รีบ ๆ น้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา เค้ารออยู่” อยากแกล้งกันดีนัก ผมอ่อยมั้งเลยดีกว่า

“อย่ามาทำเสียงแบบนี้นะตัวเล็ก ไม่งั้นจะไปหาที่คอนโดตอนนี้เลย”

“ตลกล่ะฮันบินน ไปอาบน้ำได้แล้ว ไม่งั้นฉันจะนอนแล้วนะ”

“โอเคค้าบบบบบบแม่ตัวเล็กของผม”

END.

>> โอ๊ยยยย จบแล้ววววววววววววววววว นี่คือ SF เรื่องแรกของไรท์เลยนะ อันนี้มาลองแต่งนะคะ ชอบหรือไม่ชอบเม้นท์บอกกันได้เลยนะคะ ถ้ามีคำผิดอะไร ขอโทษด้วยนะคะ TT <<