รักครั้งใหม่กับนายอัลฟ่าขี้วีน [OMEGAVERSE]

"ดรีม"

เสียงทุ้มเย็นชาเอ่ยออกมาอย่างเหม่อลอย ตาคมมองคนตรงหน้าด้วยแววตาโหยหาเต็มไปด้วยความคิดถึง

เขาตัดสินใจมาประเทศนี้ เซ็นสัญญากับบริษัทนี้

บริษัทที่เขามีความรู้สึกว่าเขาจะต้องได้เจอคนที่ตัวเองตามหาอย่างแน่นอน

"ห้ะ! เอ๊ะ?คุณเรียกผมเหรอ?" แล้วเขาก็เจอจนได้ คนที่เขาอยากเจอมากที่สุด

หมับ!

"ดรีม ฮึก เป็นมึงจริง ๆ ด้วย กูเอง อคิน ฮึก กูคิดถึงมึงมาก ในที่สุดกูก็ได้มึงกลับมาแล้ว ฮือออ"

อคินโผเข้ากอดแอลและร้องไห้ออกมาอย่างหนัก

นี่ก็ 6 ปีแล้วที่เขาตื่นมาในโลกที่ตัวเองไม่รู้จัก

และพยายามตามหาดรีมเพื่อนของเขามาโดยตลอด

"อ๊ะ ด เดี๋ยว คินเหรอ ทำไม... โอ๋ ๆ ไม่ร้อง ๆ ทำไมมึงถึงกลายไปเป็นขี้น้อยแยแล้วล่ะ"

แอลที่ในตอนแรกตกใจมากที่คู่ค้ารายใหญ่ที่เพิ่งจะเซ็นสัญญาคนนี้

เรียกชื่อเก่าของเขาในโลกก่อนและโผเข้ากอดเขาจนเขาไม่ทันตั้งตัว

เมื่อคนที่กอดเขาบอกว่าตัวเองคือ อคิน เพื่อนสนิทและท่านประธานที่เขาวางใจให้บริหารแทน

แต่ทำไมคนนี้ถึงมาอยู่ตรงนี้ได้?แอลคิดอย่างสงสัยแต่ก็ยังไม่ได้ถามออกไป

เพราะต้องเอ่ยปลอบเพื่อนของเขาที่แต่ก่อนเป็นคนนิ่ง ๆ แต่ตอนนี้กลายเป็นเด็กน้อยขี้แยไปแล้ว

แล้วในตอนนั้นเอง...สิงห์และอาร์มก็เดินกลับเข้ามาในห้องอาหารเมื่อไม่เห็นพวกเขาออกไปสักที

แล้วก็ได้เห็นฝรั่งตาน้ำข้าวตัวโตกอดอยู่กับแอล

แอลสบตากับคนรักแล้วส่ายบอกให้ใจเย็นเดี๋ยวเล่าให้ฟัง ซึ่งคนรักก็ยอมแต่โดยดีถึงยังมีอาการหึงหวงก็เถอะ

แต่สิงห์นั้น...

พลั่ก!

"มึงไอ้ฝรั่งเก๊ (เพราะอคินพูดไทยชัดมาก) มึงมากอดเพื่อนกูทำไม มึงจะตีท้ายครัวเพื่อนกูเหรอห๊าาา"

สิงห์ผลักคนตัวโตออกจากแอลแต่ผลักก็เหมือนไม่ได้ผลักเพราะคนตรงหน้าไม่แม้จะสะเทือนเลย

"ดรีมก็เพื่อนฉัน" อคินกล่าวออกมาอย่างไม่ยินยอม แถมยังใช้แขนคล้องคอเพื่อนที่เคยตัวเล็กแต่ตอนนี้สูงขึ้นกว่าเดิม

"ดรีมอะไรไอสัส เพื่อนกูชื่อแอล แอลมึงก็ออกมาจากมันได้แล้ว ยืนอยู่นั่นแหละ มึงอยากได้ผัวเพิ่มเหรอ"

สิงห์ว่าคนตัวโตไปหนึ่งทีโดยไม่สนว่าคนตรงหน้าคือคู่ค้ารายใหญ่ที่เพิ่งเซ็นสัญญาไป

ก่อนจะหันไปด่าเพื่อนตัวเองที่ยอมให้ผู้ชายแตะตัวทั้งที่ผัวก็ยืนหัวโด่อยู่ตรงนี้ทั้งคน

"..." อาร์มที่ยืนหัวโด่

"..." แอลที่โดนด่าว่าแรดอย่างเนียน ๆ

"พอ ๆ เลิกทะเลาะกัน เราไปคุยกันที่บ้านฉันนะคิน ส่วนมึงสิงห์ ไปได้แล้วค่ะ เครื่องจะออกแล้ว"

"เออ ๆ กูไปก่อนแล้วกัน ส่วนมึงอย่ามาตีท้ายครัวเพื่อนกูเพราะ มัน! มี! ผัว! แล้ว!"

สิงห์ตอบแอล ก่อนจะหันไปแยกเขี้ยวใส่อคิน แล้วรีบเดินออกไป เพราะตนมีงานต่อที่ต่างประเทศ

"หึ" อคินยิ้มมุมปากมองตามหลังสิงห์ที่ขู่ฟ่อ ๆ ไป

"อย่าไปถือสามันเลย มันก็เป็นอย่างนี้แหละ เดินตามมาล่ะ" แอลบอกอคินก่อนจะเดินไปหาคนรัก

"ไปครับแด๊ด ไม่งอนนะเดี๋ยวหนูเล่าให้ฟัง" อาร์มตอบคนรักก่อนจะมองไปที่อคินที่เดินตามหลัง

ไม่รู้อาร์มคิดไปเองหรือเปล่าว่าคนคนนี้ไว้ใจได้เหมือนกับสิงห์ที่หวงเพื่อนมากเกินไป

แต่คนนี้ดูเหมือนจะ...คิดถึง โหยหา และขอโทษ...ขอโทษงั้นเหรอ?