รวมวิธีปลุก(ฉบับแต่งเอง)

เนื้อเรื่อง

ณ.บ้านSMอันแสนสุขของคณะ 13 ลิง คุณชาย(แบบลิงๆ)ทั้ง 13 ลิงอาศัยอยู่ พวกเค้าอยู่กันอย่างมีความสุข
(ในแบบ 2 Package หรือ 3Package เอาแบบไหนดีค่ะ?)
“ทุกๆคน ตื่นได้แล้วฮ้าบบบบบ”คนที่พูดแบบไพเราะเพราะพริ้งผู้นี้คือ อีทึก ขึ้นชื่อว่าเป็นลูกพี่(ของคณะลิงๆ)ฉายานางฟ้าประจำคณะ แต่เมื่อเค้าพบว่าไม่มีใครตื่น เท่านั้นแหละเฮียแกเล่นบุกไปถึงห้องนอนของแต่ละคน
(และคู่)ซึ่งเริ่มจากห้องของ…
เยซองและเรียวอุค
“เฮ้ย พวกนาย 2 คนตื่นได้แล้ว!”อีทึกได้ตะโกนเรียกให้ 2 คนในห้อง(ที่อยู่เป็นคู่)ตื่น แต่ก็ไม่มีทีท่าว่าจะตื่นแต่อย่างใด เฮียแกเลยเล่นหยิบกระป๋องสเปรย์ดับกลิ่นปากที่อยู่ในห้องน้ำ(ไม่รู้ว่าของใครง่า คาดว่าเป็นของเยซอง)มา แล้วตรงไปที่เตียงของเยซอง หวังจะทำให้เยซองที่นอนอ้าปากกรนอยู่บนเตียงตื่น(โห เยเย่กรูโครตน่าเกลียดเลยง่า)
“งั้มๆวุคกี้จ้า”เยซองนอนละเมอ นั้นทำให้อีทึกอยากแกล้ง เลยฉีดเข้าไปที่ปากของเยซองทันที
“แค้กๆๆใครทำอะไรเนี่ย?!อ๊ากกกกก”เยซองรู้ว่ามีคนฉีดบางอย่างเข้าปากก็สะดุ้งไอแล้วตกลงจากเตียงทันที
อีทึกเห็นแบบนั้นก็ฮาแตกแหลกลานกลิ้งไปกลิ้งมาอยู่ข้างเตียงเยซอง
“กร๊ากกก ฮ่าๆๆๆๆๆๆ โอ้ ฮาๆๆๆๆๆ ฉันฮานายว่ะเย”
“พี่อีทึกเล่นอะไรเนี่ย?”เยซองพูดพลางไออย่างพอเป็นพิธี(เพื่อ?!!!)
“ก็วิธีปลุกของพี่ไง”อีทึกพูดแล้วปิดปากหัวเราะแตกต่อหน้าเยเย่ เมื่อเค้ากลั่นหัวเราได้แล้ว(แต่ก็ยังอยากจะฮาอีก)ก็เหลือบไปมองเรียวอุคที่นอนในท่านั่งกอดหมอนอย่างสงบนิ่ง(เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลยเนอะ วุคกี้)ก็รู้สึกว่าอยากจะแกล้งขึ้นมาอีกครั้ง
“เฮ้ย เย่ นายอยากจะแกล้งเรียวอุคป่าวว่ะ?”เค้าหันไปถามเยซองที่กำลังจะเอาน้ำบ้วนปากอยู่(เย่เว้ย ได้ข่าวว่าสเปรย์ดับกลิ่นเท้า เอ๊ย ดับกลิ่นปากนะลูก)เมื่อเค้าได้ยินแบบนั้นก็เดินไปที่ลิ้นชักข้างเตียงแล้วหยิบเทปกาวอันใหญ่(ชึ่งปิดปากของเรียวอุคได้ทั้งปาก)ออกมา แล้วฉีกเป็นแผ่นยาวอีทึกเห็นแบบนั้นก็สงสัยว่าเย่จะทำอะไร
“นินายจะใช้ทำอะไรเนี่ย?”
“เดี๋ยวก็รู้น่าพี่”เย่บอก แล้วนำเทปกาวที่ฉีกแล้วมาแปะที่หน้าแข้งของเรียวอุคที่โผล่ออกมา(ขอบอกว่าขนหน้าแข้งเยอะโครต)
“1...2...3...”เย่นับแล้วจัดการดึงเทปกาวที่อยู่บนขาของเรียวอุคออกอย่างรวดเร็ว(กรูเสียวแทน)
“อ๊าๆๆๆ”เสียงอันเสียวสานของเรียวอุคดังไปทั่วห้อง พร้อมกับสะดุ้งตื่นขึ้นมาทันที อีทึกที่เห็นแบบนั้นก็ฮาแตกที่เห็นว่าเรียวอุคเค้าร้องออกมาโค-ตะ-ระเซ็กซี่เลย(จงนึกภาพตอนมางานPattya Musicเมื่อนานมาแล้วนะฮับ แบบนั้นเลย)
“ผมตื่นก็ได้ครับ ฮือๆ”เรียวอุคร้องครางพลางลูบหน้าแข้งที่เพิ่งโดนถอน(มาสดๆเลยไร้แว็กซ์)แล้วร้องไห้อย่างโอดครวญ
“อืม พวกนายก็รีบๆไปอาบน้ำแล้วกันนะ เดี๋ยวฉันจะไปปลุกคนอื่นต่อ”อีทึกกำชับ ซึ่งนั้นทำให้ลูกๆ(ของนางฟ้าและซาตานในเวลาเดียวกัน)ยอมทำตาม และลีทึกก็ออกจากห้องไปเพื่อไปหาเหยื่อที่จะโดนทึกกี้ ซาตานคราบนางฟ้า(เปลี่ยนโหมดแล้ว)ปลุกจากฝันดี(เพื่อเจอฝันร้ายของทึกกี้ น่ากลัวว่ะทึกกี้)
ฮันคยองและชินดง
ก๊อกๆ
เสียงเคาะประตูของอีทึกที่เคาะไปที่ห้องของฮันคยองกับชินดง อีถึกรู้สึกว่าจะได้ยินเสียงคนเดินมาจากข้างในจึงเดินไปหลบอยู่ข้างประตู
แอ็ด...
แบร่!!!
อีทึกเล่นจ้ะเอ๋ใส่คนที่เปิดประตูมา นั้นคือ หนุ่มชาวจีนฮันคยอง นั้นทำเอาเค้าที่ตอนแรกงัวเงียนั้นสะดุ้งถอยหลังล้มกองกะพื้นอย่างไม่เป็นท่า(ทึกกี้เล่นอะไรเนี่ย?!!!คนสูงอายุอย่างป๋ายิ่งหัวใจไม่แข็งแรงอยู่TT^TT) ลีทึกเห็นแบบนั้นก็รู้สึกตกใจที่ไม่คิดว่าจะเป็นแบบนั้น จึงรีบไปช่วยพยุงฮันคยองขึ้น
“นายเล่นอารายของนายเนี่ย นิ หัวจายฉันมันหายปายหมดเลยเนี่ย”(มันแปลว่า นายเล่นอะไรเนี่ย ฉันตกใจหมดเลยนะ)
“ขอโทษๆ ไม่นึกว่าจะตกใจน่ะ”อีทึกรีบขอโทษขอโพยเป็นการใหญ่ แล้วเข้ามาในห้องของฮันคยอง ซึ่งชินดงยังนอนเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นอยู่
“ขอโทกที่นะ ตอนนี้ฉันยังตื่นนอนไม่ได้เลยอ่ะ ชินดงก็ตื่นไม่ได้เหมือนกันอ่ะ”ป๋าฮันพูดเกาหลีแบบเหน่อ(คือมันแปลว่า ขอโทษนะ ตอนนี้ยังง่วงอยู่เลย ชินดงก็ยังไม่ตื่นเลย)อีทึกก็แอบไม่เข้าใจแป๊บหนึ่งกว่าจะเข้าใจคำพูดของป๋าฮันได้(นานเนอะ)แล้วเดินไปทางเตียงของชินดงที่ข้างๆเต็มไปด้วยถ้วยบะหมี่วางอยู่เต็มไปหมด ลีทึกเห็นแล้วก็แอบเซ็งที่ชินดงซกมกมากๆ(ทึกกี้ นายก็ไม่ต่างกันนะ...) เค้ายืนคิดอยู่ข้างเตียงแล้วทิ้งตัวนั่งลงตรงที่นอนของป๋าฮันที่ตอนนี้ป๋าเค้านั่งบนโต๊ะกระจกและนอนในท่านั่งไปแล้ว(สามารถมากป๋า) แล้วเมื่ออีทึกคิดวิธีได้จึงลุกขึ้นมา แล้วไปที่โต๊ะข้างเตียงชินดงหยิบถ้วยบะหมี่ที่ยังไม่ได้แกะนั้นแกะออกมาแล้วไปที่กาน้ำร้อน เทน้ำใส่บะหมี่ถ้วยนั้น แล้วเดินไปที่เตียงของชินดงทันที
ซึ้ด...ซึ้ด...
ชินดงที่หลับอยู่เหมือนจะรับรู้ว่ามีกลิ่นอยู่ตรงหน้าเค้า
“จงตื่นซะเดี๋ยวนี้ ชินดง จงตื่น....”
“หืม อะไรน่ะ ใครน่ะ ได้กลิ่นมาม่าอยู่ข้างหน้าง่า”ชินดงละเมอนั้นทำเอาอีทึกแอบขำเล็กน้อย แล้วก็พูดไปว่า
“ถ้านายไม่ตื่น ฉันจะกินมันเดี๋ยวนี้แหละ”
“ผมตื่นแล้วก๊าบบบบบ”ชินดงตื่นขึ้นมาทันทีโดยอัตโนมัติ(ประสาทไวเรื่องของกินมากๆ)แล้วมองดูรอบเห็นอีทึกถือถ้วยบะหมี่อยู่ตรงหน้าเค้าแล้วตั้งท่าจะกินมันอยู่พอดี
“อ๊าๆๆๆ พี่อีทึก เอามาเดี๋ยวนี้น่าๆๆๆๆ”ชินดงโวยวาย อีทึกเห็นแบบนั้นก็รีบทำท่าจะหนี แต่ชินดงเก็มาจับแขนที่ถือถ้วยเอาไว้ได้(อ๊า ไวได้อีกง่า)
“เฮ้ย ปล่อยก่อนเด้!!!เดี๋ยวก็หกพอดีหรอก”
“ม่ายอาวว พี่เอามาให้ผมกินเดี๋ยวนี้น่าๆๆๆๆ”ชินดงโวยวายหนักหวังจะกินบะหมี่(ที่คาดว่าจะเป็นถ้วยสุดท้ายของเค้า)ให้ได้ แต่เหตุการณ์นั้นก็...
“อ่ะ ฮันคยอง!!!”
ป๋าฮันเอาบะหมี่ที่อยู่ในมือของอีทึกไป แล้วกินที่เดียวหมดเลย(เนียนมั้กๆ)
“ปวกนายเล่นอารายเปงเด็กๆเลยอ่ะ นิหัวจายฉันมานรู้สึกเบื่อๆมากเลย”(แปลว่า พวกนายเล่นอะไรเป็นเด็กๆไปได้ ในใจฉันมันรำคาญมากเลย)ป๋าฮันพูดแบบนั้น ทำเอาอีก 2 คนงงเป็นไก่ตาแตกไปเลย(ไก่ผสมเจ้าชายแก้มแตก เป็นไก่ตาแตกฮับ แป๊กว่ะ)
“เอ่อๆเลิกเล่นได้แล้วว พวกนายตื่นแล้วไปล้างหน้าซะนะ แล้วเตรียมตัวไปทำงานซะนะ”หัวหน้าอีสั่งแล้วรีบเดินออกจากห้องทั้ง 2 ไปอย่างด่วน(เพราะเดี๋ยวชินดงจะฆาตกรรมคนในห้องเพราะเรื่องบะหมี่ฮับ)
คยูฮยอนและซองมิน
อีถึกรีบไปที่ห้องของเหยื่อรายต่อไปทันที คราวนี้เค้าไปที่ห้องของกระต่ายน้อย(แอ๊บแบ๊ว)กับหมาป่า(จอมแสยะยิ้ม) เพราะเค้าคิดว่าน่าจะแกล้งได้สนุก แต่เมื่อไปถึงนั้น
“อ้าวพี่อีทึกตื่นแล้วเหรอคับ”
‘ทำไมน้องมิ้นของฉ้านตื่นไวจังว่ะ?’ทึกกี้โอดครวญในใจที่เหยื่อ(ตัวใหญ่ระยะสุดท้าย)ตื่นมาไวราวกับรู้ว่าทึกกี้จะมาที่ห้อง
“อืม แล้วคยูฮยอนล่ะ?”
“อ๋อ ล้างหน้าอยู่ที่ห้องน่ะฮับ เมื่อคืนไม่ได้นอนเลยฮับ เลยตื่นไวอ่ะ”ซองมินอธิบาย นั้นทำเอาทึกกี้คิดไปไกล(อีคนแต่งก็ด้วยน่า คิดไปนู้น~)
“เอ่อเหรอ อืมๆ งั้นไปเตรียมตัวล่ะกันนะน้องรัก”อีทึกพูดแล้วยิ้มแบบนางฟ้า(ที่ผิดหวังที่จะเป้าหมาย)แล้วเดินออกจากห้องไปหาคู่มือวางอันดับ 2
คีบอมและดงเฮ
ก๊อกๆ
เค้าใช้วิธีเคาะประตูเหมือนเดิม แต่ไม่มีใครมีทีท่าว่าจะมาเปิดประตูเลย เลยลองบิดลูกประตู พบว่ามันไม่ได้ล๊อก เลยเปิดเข้าไป
“o[]o!!!”นี้คือสีหน้าอีทึกที่เห็นคิเฮมันนอนกอดกันแล้วช่วงบนเปลือยอยู่(*[]*=อีคนแต่งเลือดพุ่ง ส่วนทึกกี้จิตหลุดไปแล้วง่าo[]o)
“หืม~ใครมาอ่ะกั้บ?”นู๋ปลาทองตื่นขึ้นด้วยสีหน้างัวเงีย(แต่เซะซี่ได้ใจมากลูก)แล้วเห็นว่าพี่อีทึกยืนอ้าปากค้างอยู่(o[]o)
“หืม อ้าวพี่อีทึกเข้ามาได้ไงล่ะกั้บ?”คีบอมที่ตื่นขึ้นมาถามทันทีด้วยสีหน้านิ่ง(หน้าตายง่าแก) ดงเฮเดินไปหาอีทึกเมื่อไม่ได้คำตอบจากฝากตรงข้าม แล้วเอามือปัดขึ้นลงข้างหน้าลีทึก
...........
.........
......
“พี่ฮับ พี่เป็นอะไรเนี่ย?!!!”ดงเฮเขย่าตัวคนตรงหน้าทันที นั้นทำให้ทึกกี้(ที่อยู่โหมดค้างเพราะเห็นน้องเล็กอันดับ 2 กะปลาทองนอนด้วยกันแบบเปลือยๆ)ได้สติทันที
“เอ่อ ตื่นแล้วเหรอทั้ง 2 คน?”
“ฮับ เมื่อคืนหนักไปหน่อยฮับ เดี๋ยวป๋มกับดงเฮจะไปอาบน้ำก่อนนะฮับ เดี๋ยวพวกป๋มลงไปน่า^()^”เจ้าชายแก้มแตก(แต่น่ารักในใจฉัน Yes!!!)พูด ทึกกี้เลยเดินออกจากห้องของทั้ง 2 คนด้วยสีหน้าที่ยังอึ้งไม่หาย
‘หนักไปหน่อย?หรือว่าคีบอมกับดงเฮจะ?!!!...o[]o’นั้นคือสีหน้าที่ท่านนางฟ้าแสดงออกมาฮับ แล้วขาของอีทึกก็เดินไปหยุดตรงห้องของ
นางพญาฮีนิม(คือฮีซอลง่า)และซิมบ้า(ซีวอน)
อีทึกที่ยืนอยู่หน้าห้องนี้ก็รู้สึกหนักใจตรงที่ว่าห้องนี้ถ้าเป็นของซีวอนจะแกล้งง่ายอยู่หรอก แต่ว่ามีนางพญา
ฮีนิมด้วยนิดิเล่นยาก แต่เค้าก็ต้องเอาชีวิตเข้าเสี่ยงเพื่อจะทำตามเจตนารมย์(ที่ดูจะปัญญาอ่อนเกินอายุของทึกกี้นะ)ของตัวเองให้ได้เลยตัดสินใจเข้าไปเฉยเลย(เพราะปกติ 2 คนนี้จะไม่ชอบล็อกประตูฮับ)
‘ยังไม่ตื่นแหะ’อีทึกบ่นในใจเมื่อพบว่าทั้ง 2 คนเจ้าของห้องยังไม่ตื่นเลย เค้าจึงคิดว่าควรจะแกล้งปลุกใครก่อนดี
‘ซีวอนหรือฮีซอลก่อนดี’
.........
.....
‘เอาล่ะ’เมื่อลีทึกตัดสินใจได้นั้นก็เดินไปที่เป้าหมาย โดยหยิบลิปติกสีแดงของตัวเอง(พกมาตั้งแต่เมื่อไหร่ว่ะทึกกี้ แกเอามาจากไหนว่ะ?!!!)แล้วเอาไปทาที่หน้าของเป้าหมายทั้ง 2 พร้อมทั้งเอากล้องมือถือของตัวเองมาถ่าย(เฮ้ย นิมันไม่ใช่ปลุกแล้ว นิมันแกล้งกันเลยเหรอทึกกี้?)เมื่อเค้าสังเกตว่าซีวอนเริ่มรู้สึกตัวนั้นเค้ารีบออกจากห้องทันที ส่วนซีวอนที่รู้สึกว่าเหมือนมีใครเข้ามานั้นก็มองไปที่ประตูแล้วมันปิดพอดีตรงช่วงที่ซีวอนหันไปมอง เค้าเลยไม่รู้ว่าใครเข้ามา เค้าจึงลุกขึ้นแล้วเดินไปที่ห้องน้ำ เมื่อเค้าปิดประตูไปนั้น
........
“อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกก ใครเขียนหน้าป๋มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม”
เสียงนั้นทำให้ฮีนิมหรือนางพญาฮีซอลตื่นทันที แล้วตรงไปที่ห้องน้ำหวังจะด่าคนตะโกนทำให้เค้าตื่นจากบรรทม
“โอ๊ย โวยวายอะ...”แต่ไม่ทันขาดคำ ฮีนิมเห็นหน้าของซีวอนก็ฮาแตก เพราะว่าหน้าของซีวอนโดนวาดไปด้วยสีแดงเขียนไว้ว่า‘ทำโทษเด็กตื่นสายประจำวง’ แต่ในระหว่างนั้นซีวอนก็ฮาเหมือนกัน นั้นทำเอาฮีนิมเคือง
“นายขำอะไรว่ะ ซีวอน?”ฮีซอลถามด้วยนำเสียงแบบนางพญาทรงกริ้ว(น่ากลัวนะฮับเจ๊กริ้วเนี่ย)
“พี่ก็โดน...55555+”ซิมบ้าหัวเราะร่าแล้วออกจากห้องน้ำ แต่นั้นทำให้ฮีซอลงงว่ามันเป็นบ้าอะไร แต่เมื่อส่องกระจกแล้วนั้น บนหน้าของเค้าเขียนว่า ‘แด่ฮีซอล เจ้าแม่ตื่นสายขี้วีนประจำวง’
“อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ใครเขียนหน้าฉ้านว่ะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”
อีทึกที่แอบฟังอยู่หน้าห้องถึงกับฮาแตกไปแล้วที่แกล้ง 2 คนอันตรายได้สำเร็จ เค้าจึงต้องทำภาระกิจสุดท้ายให้จบ เพราะภาระกิจครั้งนี้จะต้องเอาชีวิตเป็นเดิมพัน อีทึกจึงเดินไปที่ห้องของ...
คังอินและอึนฮยอก(ใครจับคู่ให้มันนอนด้วยกันว่ะ)
เค้ายืนอยู่หน้าห้องนี้ด้วยสีหน้าหวาดกลัว เพราะว่าตลอดที่เค้ามาเป็นหัวหน้าวงให้พวกลิงๆ12หน่อนั้น 2 คนนี้ตื่นยากที่สุด แม้จะเอาช้างมาทั้งเชือกก็ไม่อาจจะปลุก 2 เทพ(แห่งการหลับลึก)ได้ แต่เค้าต้องปลุกให้ได้ จึงเข้าไปในห้องทันที
“คร่อกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกฟี้....คร่อกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกฟี้...”นี้คือเสียงกรนของ(หมี)คังอินดังระงมไปทั่วห้อง และอึนฮยอก(ขอเรียกว่าไก่เมกัน เอ๊ย เกาหลีนะ)ที่นอนอยู่ใต้เตียง(สงสัยจะนอนตกเตียงนะ) สภาพนั้นทำเอานางฟ้าสะอึ้กไปเฮือกใหญ่ แต่ว่าเพื่อเจตนารมย์แล้วเราต้องทำ เลยไปหาไก่เกาหลีก่อน ตอนแรกก็เขย่าตัวหวังจะให้ตื่น แต่ไม่ตื่น เลยใช่วิธีกระซิบที่หูของอึฮยอกว่า
“ดงเฮเสร็จคีบอมไปแล้วนะ”
“อะไรนะ?!!!”นั้นทำให้อึนฮยอกตื่นขึ้นมาทันที แล้วหันไปทางทึกกี้ที่ตกใจในการตื่นของฝ่ายตรงข้าม
“ตื่นแล้วเหรอ?”
“อ้าว พี่อีทึก”อึนฮยอกพูด เพราะในเมื่อเค้าตื่นมาแล้วก็ไม่อยากนอนต่อ
“เอ่อ มีขวดน้ำให้พี่สักขวดมั้ย?”อีทึกถาม อึนฮยอกที่เป็นเด็กดีที่สุดในวงก็ไปหยิบขวดน้ำมาให้นางฟ้า เมื่ออีทึกรับมาแล้วนั้น ก็ตรงไปทางเตียงของคังอิน อึนฮยอกก็เดินตามไปเพื่อจะดูว่าพี่เค้าจะเอาไปทำอะไร อีทึกกรอดน้ำเข้าไป แต่ไม่กลืน อมไว้ในปาก(จะเหม็นมั้ยน่ะ) แล้วนับในใจ
1...2...3!!!
พรวดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
“อ๊ากกกกก ใครสาดน้ำฉันว่ะ!!!”คังอินที่โดนWater Screen(ไปดูเอาเองนะตอนงานPattayaฮับ)ท่าพิฆาตของทึกกี้ลุกขึ้นตื่นขึ้นมาทันทีหวังจะฆาตกรรมคนที่ทำให้หมี(ควาย...)ตื่น เมื่อเห็นว่าอึนฮยอกอยู่ตรงหน้าพร้อมถือขวดน้ำ(ที่ทึกกี้ยัดใส่มือของเค้าเฉยๆ)อยู่ ก็รีบวิ่งเมื่อรู้ว่าคังอิน(หรือหมีควาย...)จะฆาตกรรมเค้า คังอินเห็นแบบนั้นจึงวิ่งไล่ตามอึนฮยอก(ที่ไม่ได้ทำเลย)ทันที ส่วนอีทึกที่ตอนนี้นอนขำก๊ากที่เห็นว่าเป็นแบบนั้น ก็รีบลุกขึ้นมาทันที แล้วก็กลับห้องของตัวเองไปหวังจะไปแต่งตัว เมื่อถึงห้องเค้าก็แต่งตัวไปแล้วคิดไปว่า
‘ดีจริงๆที่ได้อยู่กับพวกเค้า สร้างเสียงหัวเราะได้ดีจริง’เค้าคิดไปแล้วขำไป เค้ารู้สึกดีที่เห็นว่าทุกคนในวงสดชื่น(คือแกคนเดียวใช่มั้ย?)
เมื่อเค้าแต่งตัวเสร็จ ก็เห็นว่าทุกคนรออยู่แล้ว
“ไปกันหรือยังฮับพี่”คยูฮยอนที่ยืนอยู่หน้าบันไดถามด้วยสีหน้ายิ้ม อีทึกเห็นแบบนั้นก็ทำสีหน้ามุ่งมั่นและยิ้มให้พวกเค้า
“ไปสร้างรอยยิ้มให้ทุกคนเถอะทุกคน”หัวหน้าวงพูด ทุดคนจึงพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า
“เพราะพวกเราคือ...1...2...3 Super Junior!!!”
“1...2...3เย้!!!”
...............................................จบก๊าบบบบ....................................................