ฮุยกูเหนียง นางซินจำเป็น ( 許姑娘 )

            กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว  สาวน้อยนามหลินโคว่เอ๋อ วัย 16 ปี มารดาเสียชีวิตเพราะป่วยหนัก นางจำต้องทำงานในหอนางโลม เพียงเพื่อตอบแทนคุณคนที่เคยช่วยมารดาและตนเมื่อยามเยาว์วัย  นางจำต้องทำงานทุกอย่างหลังร้าน ไม่ว่าจะเป็นทำอาหาร ล้างถ้วยชาม หรือแม้กระทั่งขายเสียงฝีมือของตน  แต่มิยอมขายศักดิ์ศรี  แต่ใครจะรู้ล่วงรู้ว่าที่แท้นางนี่แหละคือ คุณหนูใหญ่ของตระกูลหลิน เดิมบิดาเป็นท่านแม่ทัพใหญ่สหายสนิทของฮ่องเต้ แต่ด้วยครอบครัวต้องไปอยู่นอกด่าน วันหนึ่งบิดาสิ้นในสงคราม ต่อมาเกิดภัยธรรมชาติ ทำให้ทั้งครอบครัวหนีภัย  ทำให้นางและมารดารอดชีวิต ย้ายมาอยู่อีกแคว้นหนึ่ง ทว่าเวลาผ่านไปได้ 14 ปี  จู่ๆ ก็มารู้ว่าตนมีคู่หมั้น และต้องแต่งงานกับชินอ๋องฉีเทียนเหล่ย และคุณหนูใหญ่หลินโคว่เอ๋อ ก็ต้องเกิดขึ้นตามรับสั่งจากฮ่องเต้  แต่ปัญหาคือ จะหานางพบได้ที่ใดเล่า .. และนางจะยินยอมหรือ 

               แนะนำตัวละคร

                 

                        

ฉีเทียนเหล่ย   :   ชินอ๋องแคว้นเฉิงหนาน  ผู้มิเกรงกลัวผู้ใด ต้องมาตามหาหญิงสาวที่ไม่รู้จักหน้าตา มีแค่หลักฐานสำคัญเพียงรอยสักรูปดอกเหมยที่บั้นท้ายเท่านั้น  แต่หญิงสาวอารมณ์ร้อนมักปฏิเสธความปรารถนาดีของเขาอยู่ร่ำไป แต่การกระทำของนางนั้นกลับโหมกระพือไฟในเลือดนักรบของเขาเพียงเพื่อชัยชนะที่เขาต้องการกุมมันไว้ให้ได้ 

                     

หลินโคว่เอ๋อ    :   สาวน้อยหน้าตาสะสวย ผิวพรรณสดใส  อดีตเธอเป็นคุณหนูใหญ่เพียงคนเดียวของท่านแม่ทัพหลิน  แต่หลังจากเสียมารดาไป  นางจำต้องอยู่ทำงานที่หอนางโลม เพื่ออาศัยที่ซุกหัวนอนและอาหารเลี้ยงปากท้องของตน  การอยู่อย่างปากกัดตีนถีบทำให้นางมิเกรงกลัวใคร  และอย่าหวังจะมาเอาเปรียบนาง  เพราะที่นี่ไม่มีนางฟ้าแสนดี หรือเจ้าชานที่เอารถฟักทองมาเกยที่ประตูจวนแล้วพานางเข้าวังหรอก 

                             

             สวัสดีค่ะ ชาวรีดเดอร์ทั้งหลาย  นิยายนี้เป็นความคิดและจินตนาการนะคะ  อยากให้ผู้อ่านมีความสุขกับการอ่าน ไรท์นึกอะไรก็เขียนออกมา ขอให้รับอรรถรสของนิยายกันทุกคนนะคะ  อาจพิมพ์ผิดๆถูกๆ บ้าง ก็อย่าว่ากันนะ  เนื้อหาไม่ตรงกับซิลเดอเลร่ามากนะคะ  เพราะไรท์ก็ลืมรายละเอียด แค่เอาพล็อตเรื่องมาผสมผสานกันบ้าง  ไม่มาม่ากับไรท์นะ  เดี๋ยวไรท์จะขาดกำลังใจ 

            คำพูดในนิยายอาจจะไม่แปะปังวังเวอร์เหมือนในนิยายที่ตีพิมพ์นะคะ เพราะไรท์เป็นแค่มือสมัครเล่น  สนองความต้องการในการเขียนเท่านั้น 

           ขอให้มีความสุขในการอ่าน  แล้วอย่าลืมมาทักทายกันบ่อยๆนะคะ  

          อัพช้าบ้างก็อย่าเคืองกันนะคะ