เล่ห์ปรารถนา.

เพราะเธอตรงใจ เขาเลยเผลอไผลไม่รู้ตัว

เพราะเขาเหมือนคนในใจ พอได้บังเอิญอยู่ใกล้ หัวใจก็เหมือนจะโดยขโมย

เล่ห์ปรารถนา

--เจนนิตา--

เรื่องมันเริ่มจากที่ คนที่เธอแอบชอบแต่งงาน...

“พี่คีย์...”

ได้ยินคนเมาเรียกอย่างนั้น คิ้วได้รูปถึงกับขมวดมุ่น แต่เขาก็ยังคงกอดเธอเอาไว้

“อลิซยินดีด้วยนะคะ ยินดีด้วยมากๆ ยินดีแบบเต็มใจสุดๆ ฮึก แต่ทำไมอลิซถึงเศร้าก็ไม่รู้”

อ๋า ชอบพี่คีย์

แต่เขาไม่ใช่คีตะ ลูกพี่ลูกน้องที่เพิ่งเข้าพิธีแต่งงานไปหมาดๆ

ทว่าพอนึกถึงเวลาที่พวกพี่ๆ ที่บ้าน แซวว่าตนหน้าเหมือนเจ้าของชื่อที่คนในอ้อมกอดเอ่ยถึงก็เข้าใจได้ทันทีเลยว่าทำไมเธอถึงเข้าใจผิดไปได้

แล้วมันก็เลยเถิดมาจนถึง...

“พี่คีย์ อย่าเพิ่งไปค่ะ” ทำเสียงอ้อนไม่พอ ยังกระชับแขนโน้มคอเขาเข้าไปหาอีก ทำคนตัวโตที่ไม่ทันตั้งหลัก เซแล้วล้มทับร่างบางจนต้องลงไปนอนด้วยกันบนเตียง

นอกจากก่อนหน้าจะเมาสุรามาแล้ว ตอนนี้กลิ่นกายสาวยังกระชากสติให้ค่อยๆ หลุดลอยไปไกล

“ถ้าอยากให้อยู่ เลิกเรียกพี่คีย์ก่อน”

นัยน์ตาหวานกะพริบช้า ทั้งยังเผลอเผยอริมฝีปาก

“เรียกผม ภัทร”

“อื้อ คุณภัทร...”

แล้วก็ยิ่งถลำลึกไปไกล...

“อย่าบอกพี่ๆ ได้ไหม เรื่องของเราควรมีแค่เราที่รู้สิ”

เรื่องของเรา เธอขอมาแบบนี้ มีหรือมือวางอันดับหนึ่งเรื่องตามใจคนอื่นอย่างเขาจะกล้าปฏิเสธ

-------------

อ่านแล้วชอบแนวนี้ ฝากกด Fav กดติดตามเจนนิตาด้วยนะคะ

https://www.facebook.com/jennita05/