พรแห่งดวงดารา

— โลกที่อาเรียอยู่ —

ณ ปลายสุดของจักรวาลอันไร้ที่สิ้นสุด มีอาณาจักรที่มนุษย์ไม่อาจเอื้อมถึง สวรรค์แห่งดวงดารา ดินแดนอันลี้ลับที่ซ่อนตัวอยู่เบื้องหลังม่านแห่งแสงสว่าง ดวงดารานับล้านเปล่งประกายสุกสว่าง ล่องลอยอยู่เหนือสรรพสิ่ง เส้นทางแห่งโชคชะตาของทุกชีวิตถูกกำหนดขึ้นจากที่นี่

ที่ใจกลางของอาณาจักรอันเร้นลับนี้ คือ หอคอยแห่งฟากฟ้า สถานที่ที่เทพธิดาแห่งดวงดาวเฝ้ามองโลกเบื้องล่าง นางคือ อาเรีย เทพธิดาผู้ได้รับพรจากแสงแห่งดวงดาว เส้นผมสีเงินของนางเปล่งประกายราวกับเส้นไหมที่ทอขึ้นจากแสงจันทร์ ดวงตาสีน้ำเงินลึกล้ำราวกับห้วงจักรวาล และอาภรณ์สีขาวฟ้าของนางแต่งแต้มไปด้วยละอองดวงดาวที่ส่องประกาย

หน้าที่ของอาเรีย คือการเฝ้ามองโลกมนุษย์และโปรยประกายแห่งโชคชะตา นางสามารถรับรู้ถึงเสียงกระซิบของผู้คนบนโลก ไม่ว่าจะเป็นเสียงคำอธิษฐานของเด็กน้อยที่หวังให้พรุ่งนี้ดีกว่าวันนี้ เสียงสะอื้นของหญิงสาวที่ต้องพลัดพรากจากคนรัก หรือแม้แต่เสียงของชายผู้หนึ่งที่เฝ้ามองท้องฟ้าโดยไร้ซึ่งความหวัง

อาเรียแตกต่างจากเทพองค์อื่น นางมิใช่เทพที่เพียงเฝ้าดูโดยไร้อารมณ์ นางรู้สึกถึงความเศร้า ความสุข ความหวัง และความสิ้นหวังของมนุษย์ นางรู้ดีว่าเหล่ามนุษย์นั้นเปราะบาง แต่นั่นก็เป็นสิ่งที่ทำให้พวกเขางดงาม

คืนแล้วคืนเล่า นางเฝ้ามองโลกมนุษย์จากเบื้องบน ทอดสายตามองเมืองที่เต็มไปด้วยแสงไฟ เสียงหัวเราะ เสียงร้องไห้ และชีวิตที่ดำเนินไปโดยไม่เคยหยุดนิ่ง นางเคยสงสัย...

"หากดวงดาวสามารถลงไปอยู่ร่วมกับมนุษย์ได้ โลกจะเป็นเช่นไร?"

เหล่าเทพองค์อื่นกล่าวว่า นางกำลังหมกมุ่นกับโลกมนุษย์มากเกินไป เทพและมนุษย์นั้นเป็นดั่งเส้นขนานที่ไม่มีวันบรรจบกัน แต่ทุกครั้งที่อาเรียเห็นมนุษย์เฝ้ามองท้องฟ้า ทุกครั้งที่นางได้ยินเสียงคำอธิษฐาน นางกลับรู้สึกว่าหัวใจของนางถูกดึงดูดเข้าไปใกล้พวกเขามากขึ้น... มากขึ้น...

---

คืนหนึ่ง ดวงดาวเปล่งประกายผิดปกติ

ค่ำคืนนี้... ไม่เหมือนคืนอื่นๆ บนสวรรค์ ทุกสิ่งเงียบสงัด ลมไม่พัดผ่าน และเหล่าดวงดาวดูราวกับกำลังเต้นรำอย่างผิดจังหวะ

อาเรียยืนอยู่บนแท่นสูงสุดของหอคอยแห่งฟากฟ้า นางเงยหน้ามองขึ้นไปยังท้องฟ้า อากาศรอบตัวเริ่มเย็นเยียบผิดปกติ

“ทำไมคืนนี้... ดวงดาวถึงส่องสว่างเช่นนี้?”

ทันใดนั้น—เสียงกระซิบอันแผ่วเบาดังก้องขึ้นในจิตใจของนาง

"ถึงเวลาแล้ว..."

"ถึงเวลาที่เจ้าจะต้องเลือกเส้นทางของตนเอง..."

อาเรียเบิกตากว้าง ก่อนที่ทุกสิ่งรอบตัวจะเปลี่ยนไป ลมแรงพัดโหมกระหน่ำ ม่านแสงบนสวรรค์ฉีกขาดออก และแรงดึงดูดบางอย่างก็พุ่งเข้าหานาง

"อะไรกัน—!?"

แรงมหาศาลกระชากร่างของอาเรียให้หลุดจากพื้น เทพธิดาผู้สูงส่งร่วงหล่นลงจากบัลลังก์แห่งดวงดาว ร่างของนางกลายเป็นละอองแสงระยิบระยับ และถูกดูดลงไปยังโลกมนุษย์

---

กลางท้องฟ้ายามค่ำคืน...

แสงดาวหนึ่งร่วงหล่นจากฟากฟ้า ทิ้งประกายสีเงินเป็นทางยาวไปทั่วท้องฟ้า ดวงดาวนั้น... สว่างกว่าดาวตกใดๆ ที่เคยมีมาก่อน

มนุษย์มากมายเฝ้ามองขึ้นไป บางคนอธิษฐาน บางคนตกตะลึงกับความงดงามของมัน

แต่มีเพียงคนเดียวที่ไม่อธิษฐาน ไม่แสดงความตื่นเต้น—

ชายหนุ่มผู้หนึ่ง ยืนอยู่ท่ามกลางแสงไฟของเมืองใหญ่ เขาเงยหน้าขึ้นมองแสงดาวนั้นด้วยสายตาเรียบเฉย

"หืม... ดาวตกงั้นเหรอ?"

เขาไม่รู้เลยว่า... ดาวตกที่เขาเห็นในคืนนี้ จะเปลี่ยนโชคชะตาของเขาไปตลอดกาล

---

และนี่คือจุดเริ่มต้นของทุกสิ่ง...