อันยองฮาเซโยจ้าาา
นิยายเรื่องนี้อาจจะไม่ใช่แนวของผู้อ่านหลายคน แต่ตัวไรท์เองอยากที่จะแต่งมันขึ้นมา
เรื่องนี้อาจไม่มีฮองเฮา ไม่ทีฮองเต้ ไม่มีอะไรเลยที่เกี่ยวกับจีน
นิยายเรื่องนี้กำลังพูดถึงยุคสมัยในอดีตของเกาหลี "ยุคโครยอ"
"เค้าว่ากันว่าเพลงที่ขับร้องด้วยความคิดถึง ถ้าฟังดีๆจะได้ยินเสียงของคนที่ขับร้องเพลงนี้"
.
.
.
~ฟ้า ปรางปราย ประกาย แสงดาวใสสะกราว มอบรักนิรันด์
สาดส่องใจ ให้เธอสุขสันต์ เมื่อดังเสียงเพลงบรรเลง
กล่อมฝัน ให้นอนฝันดี ทุกคืน~
แนะนำตัวละคร
เซฮวา/ซอ ฮยอนมิน
องค์ชาย 4 / จีอึน
ซอ ฮยอนบิน
คิม จินยอง
รัชทายาท/กีวอน
องค์ชาย 2/ซันโฮ
องค์ชาย 3/กียุล
องค์ชาย 5/ซูโฮ
องค์ชาย 6/จีมิน
องค์ชาย 7/มินโฮ
องค์หญิง 8/ซุกมยอน
องค์ชาย 9/จีซอง
เกือบลืมนางร้ายแหนะ
จังมี
คุนหนูโบยอง
บทนำ
แฮกๆ!! แฮกๆ
หลังจากวิ่งหนีทหารมานาน หญิงสาวร่างบอบบางเนื้อตัวเต็มเป็นด้วยบาดแผลฉกรรณ์ก็หยุดพักลงข้างๆสะพานข้ามท่าเรือกูรึม ในอ้อมกอดของนางอุ้มเด็กหญิงวัย 6 ขวบเศษไว้ด้วยความถนุดถนอม ก่อนจะเอ่ยถาม
" เจ้าหิวหรือไม่เซอา อดทนอีกนิดเดียวเราจะข้ามผ่านพ้นท่าเรือนี้ไปได้ก็จะหนีรอดจากพวกทหารแล้ว " ยิ้มหวานส่งให้เด็กหญิงตัวเล็ก
" ท่านแม่ ข้าไม่หิว แต่ข้าหนาว ข้ากลัว " สายตาเด็กหญิงสั่นเครือ
" ไม่ต้องกลัวไป พ่อของเจ้ามิได้เป็นผู้กระทำผิด เจ้าจะรอดและ ปลอดภัย ลูกแม่ ได้โปรดเชื่อแม่ของเจ้าเถอะ " พลางลูบหัวเด็กน้อย
ตึก ! ตึก ! ตึก !!!
เสียฝีเท้าของทหารและม้า นับสิบ กำลังมุ่งหน้าตรงมายังท่าเรือแห่งนี้
" นางอยู่นั้น จับพวกนาง "
หญิงสาวมองเด็กสาวที่กำลังสั่นกลัวอยู่ในอ้อมกอดของนางแล้วร้องไห้ นางรู้ตัวดีว่าไม่รอดแน่ๆ นางเองก็บาดเจ็บมามากจากการวิ่งหลบหนีทหารจากในตลาดมาสู่ชานเมือง มิอาจไปต่อได้อีกแล้ว จึงหันไปบอกลูกของนางด้วยน้ำเสียงสั่น
" เซอา เจ้าอยากเล่นซ่อนแอบกะข้าหรือไม่ "
" ตอนนี้หรอเจ้าค่ะ แต่ว่า...ท่านแม่ "
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
เสียงฝีเท้าของทหารเข้ามาใกล้ ทันใดนั้นน้ำคาวส่งกลิ่นฟุ้งทั่วแคว้นโครยอ สีแดงสาดกระเซ็น ชโลมแม่น้ำที่ใสสะอาดเต็มไปด้วยสีแดงแห่งความโกรษแค้น,ชิงชังและเศร้ามอง
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น