ไออุ่นของใบพลู (yuri)

บทนำ

เช้าสายที่แสนจะสดใสของวันจันทร์อันแสนวุ่นวาย ร่างสูงของหญิงสาวหุ่นเพรียวในเสื้อเชิตสีขาวครีมตัดกับกางเกงสแล็คขากระบอกสีน้ำตาลเข้มได้เดินเข้ามาภายในตัวอาคารสูง ดวงตาคมภายใต้แว่นหนาลอบมองพนักงานตอนรับหน้าลอบบี้อย่างประหม่า มือบางถือแฟ้มเอกสารแนะนำตัวเอาไว้แน่น

“สวัสดีค่ะมาติดต่อเรื่องอะไรคะ?” พนักงานหน้าลอบบี้เงยหน้าขึ้นถามคนมาใหม่ด้วยน้ำเสียงหวานพร้อมอมยิ้มมุมปากอย่างเขินอายให้เมื่อดวงตาคมที่อยู่ภายใต้แว่นหน้านั้นกำลังจับจ้อง

“มาสำภาษณ์งานค่ะ ไม่ทราบว่าไปทางไหนเหรอคะ?”

“ช-ชั้นที่สี่สิบสองห้องซ้ายมือสุดค่ะ”

“ขอบคุณนะคะ” ร่างสูงยิ้มรับอย่างนึกขอบคุณก่อนจะพลิกตัวกลับแล้วเดินไปตามคำแนะนำของอีกฝ่าย โดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่าคนด้านหลังกำลังซุบซิบถึงความงามของตน

พอถึงชั้นที่สี่สิบสองก็เดินเลี้ยวซ้ายไปที่ห้องท้ายสุดสินะ

ไออุ่น หรือ อินทิรา บอกกับตัวเองในขณะที่ลิฟต์กำลังขึ้นไปถึงชั้นที่สี่สิบสอง ทันทีที่ประตูลิฟต์ถูกเปิดออกร่างสูงก็ได้พบเข้ากับผู้ร่วมสำภาษณ์งานจำนวนมากที่เรียงรายกันนั่งรอคิวเรียกกันอยู่ตรงระเบียงทางเดินจากหน้าลิฟต์ถึงประตูห้องสัมภาษณ์ เธอลอบกลืนน้ำลายหนืดลงคอก่อนจะสูดลมหายใจเข้ารวบรวมความกล้า ในช่วงที่เศรษฐกิจย่ำแย่พอ ๆ กับค่าครองชีพที่สูงขึ้นนี้ การได้เข้าทำงานในบริษัทดี ๆ อย่างบริษัทออกแบบอัญมณีและเครื่องประดับ C.H.U. ถือว่ามีชัยไปมากกว่าครึ่ง และครั้งนี้เธอจะพลาดไม่ได้อย่างเด็ดขาด

ไออุ่นตัดสินใจเดินไปนั่งที่เก้าอี้ตัวสุดท้ายเช่นเดียวกับลำดับคิวของเธอ ดวงตาคมสีเปลือกไม้อ่อนสำรวจเอกสารในแฟ้มอย่างถี่ถ้วนกันพลาด จะให้พูดอย่างไรดีล่ะว่าความสำคัญของการสอบสัมภาษณ์ในครั้งนี้นั้นมันมีผลกับอนาคตของเธอสูง หนึ่งล่ะคือค่าคอนโด สองค่ารถ สามค่าอาหารหมาและไหนความเป็นอยู่ของมันอีกล่ะ แถมแรงกดดันจากคนที่บ้านอีก ถ้าหากเธอสอบสัมภาษณ์งานครั้งนี้ไม่ติดมีหวังโดนพ่อกับแม่เรียกตัวกลับไปดูแลไร่ชาที่เชียงใหม่แน่ แค่คิดก็เหนื่อยใจ

แม้คนจะแออัดแต่บรรยากาศรอบข้างก็เป็นไปอย่างเรียบง่ายและไม่วุ่นวายมากที่ควร ร่างสูงลอบมองสีหน้าของบรรดาผู้สมัครที่เดินออกมาจากห้องสัมภาษณ์ ไม่ว่าจะเป็นคนไหนต่างก็มีใบหน้าที่ยิ้มแย้มอย่างมั่นอกมั่นใจหลังเดินออกมาราวกับว่าพวกเขาจะได้รับเลือกอย่างนั้น หรือว่ากรรมการของที่นี่จะไม่เข้มมาก อืม.. ก็ดีแล้วล่ะ ค่อยผ่อนคลายหน่อย

ร่างสูงของหญิงสาวเอนตัวไปด้านหลังอย่างโล่งอกก่อนที่จะมีเสียงเอะอะโวยวายของคนหมู่มากดังขึ้นมาจากหน้าลิฟต์ เมื่อไออุ่นหันไปตามเสียงนั้นเธอก็ได้พบเข้ากับกลุ่มชายชุดดำนับสิบที่กำลังยืนเบิกทางให้ใครสักคนในชุดเดรสสั้นสีแดง ใบหน้าสวยรูปไข่เดินเฉิดฉายท่ามกลางคนหมู่มาก ริมฝีปากแดงสีเชอรรี่ดูเข้ากันดีกับสีผมช็อคโกแลตเข้มของหล่อนไหนจะผิวพรรณ์ที่ขาวเปล่งปลั่งราวกับไข่มุกราคาหลายสิบล้านนั่นอีกล่ะ คงต้องยอมรับว่าหล่อนสวยมาก ๆ มากมายจริงๆ

แทบไม่มีสัดส่วนตรงไหนของหล่อนติดลบเลยนอกเหนือไปจากแว่นกันแดดสีส้มลายฉูดฉาดที่กำลังบดบังสายตาคู่นั้นอยู่บนใบหน้า มันคงจะดีถ้าหากเธอได้มองเห็นสายตาของหล่อนแบบชัด ๆ โดยที่ไม่มีอะไรเข้ามาขวางมากั้น ร่างสูงนึกอยากอยู่ในใจอย่างเพ้อฝัน เธอมองร่างระหงของผู้หญิงคนนั้นเดินผ่านหน้าของเธอไปอย่างไม่ละสายตา ดูจากการแต่งตัวแล้วหล่อนคงจะเป็นเจ้านายระดับสูงที่จะเข้าร่วมการสัมภาษณ์ในครั้งนี้เป็นแน่ แต่ว่า... หล่อนมาช้าไปหน่อยหรือเปล่า

‘ขอเชิญคุณ อินทิรา เข้าห้องสัมภาษณ์ด้วยค่ะ’

พระเจ้าคะไม่ว่าจะต้องแลกด้วยอะไรยังไงก็ขอให้ไออุ่นถูกคุณคนสวยเลือกรับเข้าทำงานด้วยเถอะเจ้าค่ะ สาธุ!

ไออุ่นเดินเข้ามาภายในห้องสัมภาษณ์ด้วยความประหม่า พอเอาเข้าจริง ๆ ความมั่นใจที่พลั่งพลูออกมาเมื่อครู่กลับเลือนหายไปเสียทั้งอย่างนั้น ไม่ได้ ๆ ฉันจะต้องพยายามให้มากกว่านี้ เธอบ่นพึมพรำกับตัวเองก่อนจะสูดหายใจเข้าเฮือกใหญ่อีกครั้ง

“สวัสดีค่ะดิฉันชื่ออินทิรา ยลลักษณ์ อายุ 25 ปี จบปริญญาตรี-โทจากสาขาวิศวกรรมมัลติมิเดีย ของมหาวิทยาลัยABC ค่ะ”

“ทำไมถึงอยากทำงานที่บริษัทนี้ล่ะ?”

“ชอบผลงานและภาพลักษณ์ที่โดดเด่นของบริษัทค่ะ อีกทั้งตำแหน่งที่เปิดรับสมัครยังน่าสนใจและสอดคล้องกับความสามารถและทักษะของดิฉัน เลยคิดว่าถ้าได้มาเป็นส่วนหนึ่งของที่นี่คงจะพัฒนาศักยภาพของบริษัทไปได้ไกลกว่าเดิมค่ะ” ไออุ่นตอบด้วยน้ำเสียงฉะฉาน เธอมั่นใจว่าคำตอบและบุคลิกที่ผ่านการทำการบ้านอย่างดีของเธอนั้นคงจะโดนใจหัวหน้าฝ่ายบุคคลไม่คนใดก็คนหนึ่ง แต่… มันเงียบเกินไปหรือเปล่า

ร่างสูงแอบกลืนน้ำลายหนืดหลังจากที่เธอเริ่มรู้สึกได้ถึงบรรยากาศภายในที่เย็นยะเยือก ซึ่งมันผิดกับที่เธอคิดเอาไว้เมื่อครู่ อะไรกันนี่เธอทำอะไรผิดอย่างนั้นหรือทำไมคณะกรรมการถึงได้นั่งเงียบกริบจ้องหน้าเธอเขม้นอย่างนี้ล่ะ เธอมั่นหน้ามากไปเหรอหรือว่าไง แต่ก่อนที่เธอจะฟุ้งซ่านไปมากกว่านี้ ผู้หญิงชุดแดงคนสวยก็ได้ยกมือบางขึ้นเอ่ยถาม

“เคยมีประวัติหลอกลวงใครมาก่อนไหมคะ?”

“ค-คะ?”

“แล้วประวัติทำร้ายร่างกายล่ะ?”

“ไม่มีค่ะ” ของแบบนี้จะไปมีได้ยังไงกันล่ะแม่คุณ

“แล้วแฟนล่ะคะ?”

“ม-ไม่มีค่ะ!” คำถามอะไรเนี่ย มันอยู่ในส่วนที่ต้องถามด้วยเหรอ? แต่จะว่าไปผู้หญิงคนนี้ทั้งน้ำเสียงและโครงหน้าก็ดูคุ้น ๆ เหมือนกับเคยเห็นที่ไหนมาก่อน

.

.

‘เมื่อไหร่จะเลิกตามตื้อพี่สักทีก็บอกไปแล้วนิว่าพี่ไม่ชอบ!’

‘ตะ ตะ แต่หนูชอบพี่อุ่น ฮึก!’

‘แต่พี่ไม่ได้ชอบเราเลิกตอแยสักที!’

‘ฮึก ฮึก ตะ แต่ หนู ชะ ชอบ พี่…’

‘เห้อ เอางี้ ไว้หนูมีเงินกองท่วมหัวพี่เมื่อไหร่ค่อยมาจีบพี่โอเคไหม?’

.

.

คงจะไม่ใช่หรอกมั้ง

ร่างสูงยิ้มแห้งให้กับความคิดของตัวเอง เธอคงจะกังวลกับคำถามมากจนเกินไป ถึงขนาดที่ย้อนเอาความทรงจำในอดีตของเธอกับเด็กสาวจอมตื้อมาคิด ไม่มีทางที่คุณคนสวยตรงหน้าของเธอจะเป็นยัยเด็กขี้แยนั่น ต่อให้วันเวลาจะทำให้เราสวยขึ้นก็เถอะแต่ไม่มีทางที่เด็กกะโปโลแก่แดดอย่างใบพลูจะโตขึ้นมาเป็นหนึ่งในผู้บริหารระดับสูงของที่นี่ได้หรอก เพราะยัยนั่นนะเฉิ่มเบ๊อะจะตายไปไม่มีทางที่จะกลายร่างมาเป็นนางพญาสุดสวยตรงหน้าของเธอได้หรอกไม่มี!

“ยินดีด้วยนะคะ” หล่อนบอกพร้อมกับลุกขึ้นยืนเต็มความสูง ก่อนที่จะสาวเท้าเรียวเดินเข้ามาใกล้ๆจนใบหน้าของเราอยู่ห่างกันแค่ผ่ามือกั้น

“คะ?” ไออุ่นทำหน้าตกใจเอียงคออย่างสงสัยภายในใจของเธอเต็มไปด้วยคำถาม โดยไม่รู้เลยว่ากำลังเกิดสิ่งที่หน้าตกใจมากกว่าหลังจากนี้

“ตอนนี้คุณผ่านการสัมภาษณ์แล้วค่ะ” หล่อนว่าพร้อมกับยกวงแขนเรียวขึ้นโอบกอดอย่างยินดี ซึ่งร่างสูงก็ได้แต่ยืนแข็งทื่อเป็นรูปปั้น แม้จะตกใจแต่เธอก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าอ้อมกอดของอีกฝ่ายอบอุ่นและทำให้ใจชื้นมากแค่ไหน อีกทั้งยังกลิ่นหอมอ่อนๆที่ลอยออกมาจากตัวของหล่อนนั่นอีกล่ะ วันนี้เป็นวันที่ดีที่สุดเลยว่าไหม?

“พลูดีใดด้วยนะคะพี่อุ่น” หล่อนกระซิบก่อนจะผละออกพรอมกับฉีกยิ้มหวานจนปิดไม่มิดต่างจากอีกคนที่กำลังทำหน้าตื่นตกใจอย่างบอกไม่ถูก เมื่อกี้หล่อนแทนตัวเองว่าพลูอย่างนั้นหรือ ยะ อย่าบอกนะว่า

‘ตะ ตะ แต่หนูชอบพี่อุ่น ฮึก!’

“คะ คะ คุณ คุณ คุณ...”

“คะพี่อุ่น?” หล่อนทำปากว่าอย่างไม่ออกเสียง

“เธออ...”

“ขาพี่อุ่น...”

“บะ บะ ใบพลู!!!!”

บ้าเอ้ย!!! ใช่ยัยเด็กที่ชื่อใบพลูนั่นจริง ๆ ด้วย

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

..

...

สวัสดีจ้า รีตเดอร์ทุกท่าน ยินดีต้องรับเข้าสู่เรื่องราวความรักอันแสนหวาน (จะพยายาม) ของใบพลูและไออุ่นนะคะ

ยังไงก็อยากจะฝากนิยายเรื่องนี้ไว้ในอ้อมออกอ้อมใจของรีดเดอร์ทุกคนด้วยนะ 

.

.

..

.

ป.ล. นิยายเรื่องนี้จะอัพอยู่ด้วยกันสองที่คือ เด็กดี และ RW ส่วน NC และตอนจบพิเศษจะอัพที่ RW อย่างเดียวนะคะ