คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 2 เหตุเกิดจากการมีเรื่อง..ToT~
ตอนที่ 2
เหตุเกิดจากการมีเรื่อง..ToT~(เรื่องซวยๆของฉัน)
ณ โรงอาหาร (ที่โรงเรียน)
“ ผิดคาดว่ะ..เจ้ซอนย่า..หนีหายไปกับสายลมเลยอ่ะ555+สงสัยจะกลัวพวกเราจนขี้จุกตูด”
ยัยปูเป้พูดขึ้นและหัวเราะอย่างเมามันส์แต่ให้ตายซิมันคงไม่รู้..ว่ามันเหมือนกับคนบ้ามากๆ หยั่งกับคนบ้า... ไร้สติชัดๆ..หัวเราะอย่างเดียวไม่พอ...ยังเสียงดังอีก
ตังหาก...ทำให้รุ่นน้องในโรงอาหารหันมามองกันอย่างไม่คาดสายตา..โฮๆ555+
ส่วนฉัน...ไม่สนใจ..อารัย..นอกจากสนใจ..ข้าวผัดแหนมที่อยู่ตรงหน้า..และน้ำแดงปั่นอีก..4 แก้ว...สำหรับฉันการกินเป็นความสุขที่สุดของฉันเลยหละ..
“ เฟิสท์..ไม่กลัวอ้วนหรอ”
เวณกรรม- -*ยัยฝ้ายพูดขึ้น..ในขณะที่ฉันกำลังจะหยิบน้ำแดงแก้วที่ 3 มากิน...
แกจะพูดออกมาทำ พระแสง อะไรฟ่ะ ฉันยิ่งกลัวอ้วนๆอยู่ด้วย..
..หมดกัน..ไม่กล้ากินต่อเลย... อย่างน้อยนังฝ้าย..มันก็น่าจะให้ฉันกินอิ่มก่อนแล้วค่อยบอกฉัน....มันก็น่าจะรู้ว่าจะกลัวความอ้วนมากๆ
.เฮ้อ....ฉันแหละซึ้งในมิตรภาพอันอบอุ่นที่แกมอบให้จริงๆ เลยน่ะยัยฝ้าย(-_-^)
“ เฮ้ ! รอนานไหม... ฉันพึ่งมาอ่ะ”
หมิววิ่งมาไกลพร้อมกับหอบเหงื่อมาเป็นกอง.....แกไม่ต้องบอกฉัน ฉันก็รู้ว่าแกพึ่งมาอ่ะ...-_-^
เป็นหยั่งงี้จนชินแล้ว...หมิวจะมาโรงเรียนสายเกือบทุกวัน..
มันมีนัดกับใครนักหนาไม่รู้..
เฮ้อ~ ..เพื่อนฉันแต่ล่ะคน..ยัยหมิวนี่ก็เป็นคาสโนวี่ ในโรงเรียนเลยก็ว่าได้
ทุกๆวันจะมีผู้ชายในโรงเรียนอกหัก..ด้วยฝีมือเจ้แก..ขอย้ำน่ะค่ะ..ว่าทุกๆวัน
*เจ้แกมีอดีตฝังใจตั้งแต่อยู่ ม. ต้น โดนหักอก จากผู้ชาย คนหนึ่ง... และได้ข่าว
ย่อยๆว่าพ่อมัน...ก็ทิ้งมันและแม่ไปเมื่อมันอายุแค่ 2 ขวบ
มันจึงเกลียดผู้ชายทุกๆ คนตั้งแต่นั้นมา...และไม่เคยรักใครจริงสักคน..
“ ซู่..พรวด~”
ฉันรู้สึกร้อนที่หน้า...ขึ้นมา..และรู้สึกชุ่มๆอยู่ที่บริเวณหัว. .. ง่าส์..น้ำข้นๆแบบนี้..ฉันเคยได้กลิ่นที่ไหนกันน่ะ...ง่าส์ ...ห่ะ!!!!!.มันคือน้ำก๋วยเตี๋ยว oOo (it aนู๊ดเดอร์)!!!!
อีกแล้ว...มาเล่นทีเผลออีกแล้ว..%%%~~~
ไม่ใช่ใครที่ไหน...^o^ แต่เป็นกลุ่มเจ้ซอนย่าหรือกลุ่มเจ้โอ่งของเรานั่นเอง....
ให้ตาย..ซิฉันคิดไว้แล้วเชียว..ว่าพวกเจ้แก...คงจาไม่ยอมจบง่ายๆ...แน่ๆ
แต่ ให้ตายซิ...ตอนนี้..ฉันไม่คิดอะไรทั้งนั้น..คิดแต่ว่า..อะไรที่มันทำให้หน้าของ.ฉันร้อนขนาดนี้ToT...สงสัยจาเป็นฤทธิ์จากพริกในน้ำก๋วยเตี๋ยวแหงๆ...
นี่พวกเจ้แก..ใส่พริกไปในน้ำก๋วยเตี๊ยวกี่ช้อนเนี้ย...ทำไมหน้าฉันมันถึงร้อนแบบนี้
แล้วจู่ๆ ฉันก็ได้ยินเสียงยัยปูเป้ดังขึ้น...
~ ฉันไม่ยอม...จะไม่ยอมให้สุดๆ ~
ไอ้ปูเปมันร้องเพลง..ฉันไม่ยอม..ของซินดอ-รินหล้า
มันคงไม่รู้ว่า..เสียงมัน...หยั่งกับ...ปลาดุกออกไข่
“ ฮ่ะ ๆ 555+ ใครไม่เคยเห็นคนสวยโดนน้ำก๋วยเตี๋ยวราด..ก็มาดูซะ”
เจ้ซอนย่าพูดขึ้น..แล้วคนในแกงค์เจ้แก..ก็หัวเราะกันอย่างเมามันส์ - -^
มันไม่ขำเลยน่ะ...ฉันทนไม่ไหวแล้ว...เล่นกับใครไม่เล่น...มาเล่นกับ.คน อย่าง.ฉัน
... เออ..หัวเราะได้หัวเราะไป...รอฉัน...เอาผ้าเช้ดหน้ามาเช็ดหน้าเสร็จก่อน...แล้วพวกเจ้..เจอดีแน่..
ฉันค่อยๆเอามือล้วงกระเป๋า...หยิบผ้าเช็ดหน้าลายโงกุน.(สุดรัก)..ออกมาเช็ดหน้าของฉัน..ที่มีแต่น้ำก๋วยเตี๋ยวอยู่เต็มไปหมด..
“555+ตลกชะมัด”
เจ้ซอนย่าและผองเพื่อนของเจ้แก...ยังคงหัวเราะกันอย่างสนุกสนาน
ฉันยิ้มออกมาอย่างน่ากลัว...แล้วเจ้ซอนย่าก็มองฉันแบบแปลกๆ..
ฉันไม่รีรอเวลาใดๆทั้งสิ้น..ฉันรีบจิก..หัวเจ้ซอนย่า...และลากมาที่ถังใส่เศษอาหารที่หน้าร้านข้าว...ทันที
“ กรี๊ด~!!!!แกจะทำอารัยฉัน..นังเด็กตัวดี”
ตอนนี้ทุกคนในโรงอาหารมองกันอย่างไม่คาดสายตา...^o^ฉันเห็นถังเศษอาหารมันมี 2 ถัง...
ถังแรก...ฉันจัดการ..เท ละเลง อย่างศิลปะ ลง บน หัว เจ้ซอนย่าอย่าง สะสวย
เจ้แกยังคง กรี๊ด ไม่หยุดไม่หย่อน
ง่าส์..แย่จัง...ถังที่ 1 หมดแร้ว....ขออีกถังหนึ่งน่ะ
ฉันทำการ...กดหัว..เจ้ซอนย่า...ลงไปในถัง...ที่สอง...
หยี ~~~~ แหวะ ฉันเองยังอยากจะอ๊วกออกมาเองซะด้วยซ้ำ...ในนั้น..มีทั้งเศษแกง..เศษพริกแกง...กระดูกไก่..ก้างปลา...หยี~~~~++++ น่าอ๊วกชะมัด...
“ กรี๊ดๆๆๆๆ!!!!! พวกแกสองคน..ทำอารัยกันน่ะ...รีบๆมาช่วยฉันสิ..”
เจ้ซอนย่ารีบเรียก...ผองเพื่อนเจ้แกมาช่วยอย่างทันใด...
เจ้กะทิ.และคนในแกงค์เจ้แก.รีบเดินมา..ไม่สิ...กลิ้งมามากกว่า...กำลังจะมาช่วยเจ้ซอนย่า..แต่โดนยัยหมิว..และยัยปูเป้...กระชากหัวไว้ทัน...
ฉันไม่รอช้า...
รีบจิกหัวเจ้ซอนย่า...มาหน้าร้านก๋วยเตี๋ยว..ที่มีแต่เศษน้ำก๋วยเตี๋ยวเต็มไปหมด
“ นังเด็กบ้า!!กรี๊ดๆ แกน่าจะพอแล้วน่ะ...แกจะทำอะไรฉันน่ะ..อึ๊บ”
เจ้ซอนย่าพูดไม่ทันจบ..ก็โดนฉันจิกหัวและกดหัวลงไปในถังน้ำก๋วยเตี๋ยว
กะอีแค่เศษข้าวมันยังน้อยเกินไป...กับการที่เจ้ทำกับฉัน..
ศึกระหว่างเรามันน่าจะจบกันซักที...และก็รู้ผลแพ้ชนะ...ได้แล้วน่ะ
“ แค่กๆ”
เสียงเจ้แก..สำลักน้ำก๋วยเตี๋ยว...
5555+สมน้ำหน้า..
“ เฟิสท์พอได้แล้ว..เจ้เค้าคงจาเข็ดแล้วแหละ..พอเถอะ..เด๋วเจ้เค้าก็หายใจไม่ออก”
ยัยฝ้ายพูดขึ้น...ให้ตายซิชอบมาขัดความเจริญของฉันอยู่ทุกที...
“ พั่ว”
เจ้ซอนย่า..เอาศอก มา ถอง ที่ท้องฉัน..ทันที..ทำให้ฉันหงายหลังไปนอนอยู่ที่พื้น
โอ๊ยจุกเป็นบ้าเลย...เป็นเพราะแกคนเดียวเลยไอ้ฝ้าย...
เจ้ซอนย่า...คร่อมลำตัวฉัน...ที่อยู่ในท่าเจริญภาวนา....ไม่ใช่สิ..อยู่ในท่านอน..
เจ้แก...ตบหน้าฉันไปมา..ไม่น้อยกว่า 10 ที.. โอ๊ย .. หน้าฉัน...ไม่น่ะ...เจ็บจังเลย..
และในขณะที่เจ้แก...กำลังตบครบ 10 ที.. ก็มีเสียงเสียงหนึ่งดังมา...ทำให้พวกเรา...ต้องหยุดการ ตบ กันทันที
“ ตามฉันไป..ที่ห้องปกครองเดี๋ยวนี้เลย..พวกเธอ”
ไม่ใช่ใครที่ไหน...แต่..เป็นอาจาร์ยเจ้..ระเบียบ..ขอบใจน่ะเจ้..ที่มาช่วยหนูไว้ทัน..
ห่ะ !!!!! อารัยนะ...เจ้ระเบียบ...งั้นหรอ...ฉันควรจะดีใจหรือเสียใจดีล่ะ..(=Y_Y)
แง้ๆๆๆๆๆๆ รณ หาที่ตายชัดๆเลยฉัน...แง้ๆ..ฉันจะตายไหมเนี้ย...
ไม่แน่...ฉันอาจโดนไล่ออกจากโรงเรียนเลยก็อาจจะเป็นได้..
แล้วเจ้ระเบียบก็เดินจากไป...ปล่อยให้พวกฉันและพวกเจ้ซอนย่า..ทำหน้าเหมือนหมูที่ไม่อยากโดนเชือด
หน้าฉ้าน ---> (T_T)
หน้าหมิว----> ToT
หน้าปูเป้----> T^T
หน้ายัยฝ้าย---> Y_Y
แง้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆฉันอยากจะร้องไห้จังเลย ยยยย~
*ในโรงเรียนนิตย์ฟามา..ที่พวกเราเรียนอยู่..เป็นโรงเรียนเอกชน..ปล่อยเด็ก..ตามยะฐากรรม...^o^ ในโรงเรียน...จะมีเจ้ระเบียบอยู่ 1 คนที่ดุที่สุดในโรงเรียน...และคอยเคารพกติกา..ของโรงเรียนอยู่เสมอ...ถึงแม้อาจาร์ยท่านอื่นจะปล่อยเด็กก็ตาม...เจ้แกโหดที่สุดในโรงเรียน..หน้าตา..รูปร่าง..น้ำเสียง..ดูหน้ากลัวไปหมด...เกี่ยวกันไหม..ปัจจัยพวกนี้จึงทำให้เจ้แกไม่มีพระสวามี...(แล้วฉันจะไปยุ่งเจ้แกทำไมเนี่ย..)
พวกฉัน...จะโดนไม้ไหนของเจ้แก...กันนะ...อยากรู้จิงๆ
=-=-=-=-=-=-=-=-=-=๑๑+++/๑๑๑๑%๑๑๑++++!!!!๑๑๑๑
ฉันและผองเพื่อน...เดินมาถึง...อาคารห้องปกครอง...T^T ด้วยความเร็ว 1000กิโลเมตรต่อวินาที... and two ปีแสง.....ล้อเล่นน่ะ...แท้จริงแล้ว...
ฉันโดนยัยหมิว..ยัยปูเป้..ยัยฝ้าย...ลากสังขาร..มาตังหาก....^o^
แต่ก็ว่าไปแล้ว...ในห้องปกครองนี้มัน...ใหญ่จริงๆ...มี..โล่รางวัล..ของโรงเรียนตบแต่งเต็มไปหมด..ภายในอากาศค่อนข้างหนาวมากๆ นี่คงจาเป็น 8 องศาได้กระมัง...แบบว่าน่ะหนาวสุดๆ
ในขณะที่พวกฉันเดินกันอยู่...จู่ๆ ประตูที่พวกเราเดินเข้ามา...มัน..ก็ปิดเองโดยอัตโนมัติ...
แง้ๆๆ พ่อแก้วแม่แก้วช่วยหนูด้วย...พวกเรา..กอดกันแน่นและกลมเกลียว..
“ สองร๊าก...ฉันรับไม่ไหว..เธอมีหนึ่งใจ...ให้ไปตั้งสองรัก..ทั้งเค้าและฉัน...
ฝันไปหรือเธอ มีใคร..ยอมทนบ้างไหม..ลืมตาตื่นมาสักทีเถอะ สองหัวจิตหัวใจอย่างนี้..เลือกสักทีเถอะเอาซักทาง~”
ไม่ต้องถามว่าใคร..เป็นคนร้อง...ถูกต้องค่ะ...จะเป็นใครไปมิได้..นอกจากเจ้ปูเป้ของเรานี่เอง..-*-(บันยากาศแบบนี้มันยังร้องได้อีกนะ..).
“ ไม่ตลกเลยน่ะปูเป้”
ยัยหมิวพูดขึ้น...ยัยปูเป้งี้..เงียบไปเลย...เห็นอิทธิ์พลของยัยหมิวหรือยังล่ะค่ะ..
สวย..ซ่าส์..เซ๊กซี่..สยบ..คือสโลแกนของเจ้แก...ค่ะ...
“ง่าส์...น่ากลัวจังเลยอ่ะ” ยัยฝ้ายพูดขึ้น...
พวกฉันยังคงเดินต่อไปเรื่อยๆ อ๊ะ....มีประตูห้องหนึ่ง...เปิดอยู่ด้วย...ฉันส่งสัญญาณให้เพื่อนๆเงียบ...
แล้วพวกเราจึงเดินเข้าไปแอบดู
สิ่งที่พวกเราเห็นก็คือ...!!!! เจ้ระเบียบ...หรืออาจาร์ยระเบียบนั่นเอง...
“ นี่ห้องพักครูของเจ้ระเบียบหรอว่ะ” ไอ้ปูเป้พูดขึ้น
“ เฮ้ย..จุ๊ๆ เบาๆ หน่อยดิ...เด๋วเจ้แก...ก็เห็นพวกเราหรอก..จาพูดดังทำไมอ่ะ”
ฉันพูดขึ้น..ทันที
ภายในห้องของอาจาร์ยระเบียบประดับตบแต่งห้องอย่างสวยงาม..
ช่างมีระเบียบเสียจริงๆ ชื่อของเจ้แกก็ช่างเข้ากับตัวจิงๆเลย
ทีหลังถ้ามีลูกมีหลาน...ฉันคงต้องให้ชื่อว่า
ด.ญ. ตั้งใจเรียน แหงๆ จะได้ตั้งใจเรียน...
!!! นั่นอารัยน่ะ...จู่ๆ เจ้แก.ก็..หยิบ..สร้อยเส้นหนึ่งออกมา..จากเก๊ะ...ที่อยู่ใต้โต๊ะทำงานของเจ้แก..โห..สร้อยเส้นนี้ช่างมีความสวยเสียจริงๆ..ตรงล็อคเก็ต(จี้)..มีแสงแผ่รัศมีออกมาอย่างงดงาม...โห...สวยจริง..ๆ
พอแสงสงบลง...ก็ทำให้เห็นว่า..ล็อคเก็ตนั่นเป็นรูป...ดอกกุหลาบสองอันผสานกันอย่างสวยงาม...อันหนึ่งเป็นสีฟ้า..อันหนึ่งเป็นสีชมพู..
“ โอ๊ย..ไร้สาระว่ะ...ไม่เห็นจะมีอะไรเลย”
ยัย..ปูเป้พูดขึ้นเป็นครั้งที่สอง...
“ แกจะเงียบสักทีได้ไหม..ปูเป้”
เช่นเดียวกับไอ้หมิว..ที่พึ่งพูดออกมา 2 ครั้งเหมือนกัน.....
“ อาจาร์ยแกร้องไห้..ทำไมน่ะ”
ฉันได้ยินเสียง...ยัยฝ้ายพูดขึ้น..ฉันจึงรีบหันไปดูอย่างไม่รอช้า..
เออ..จริงๆด้วย...เจ้แกร้องไห้ออกมาจริงๆด้วยฉันอยากรู้จิงๆทำไมกันน่ะ...แค่สร้อยนั่น..ทำไมถึงทำให้อาจาร์ยระเบียบที่แสนโห๊ดโหดของเราร้องไห้ ... ลงได้
เห้อ~~ ช่างน่าติดตามอารัยเยี่ยงนี้..
โปรดติดตามตอนต่อไปน่ะค่ะ--->ในตอนที่มีชื่อว่า...คำตัดสินของอาจาร์ยทั้ง 2 ~^o^
คุยกันหน่อยน่ะ...ที่แองเพิ่งทำการรีไรท์ใหม่น่ะค่ะ...ช่วยโพสข้อความติเตือน//ชมหรือให้กำลังใจกันบ้างน่ะ..T_T เม้มสักนิดจิตชื่นบาน
น่ะค่ะ..ช่วยเม้มกันหน่อย..เม้มบ่อยๆร่างกายแข็งแรง-_-^.. ขอบคุณค่ะ
.--^ส่วนตอนต่อไป...///..เรามาดูกันน่ะว่ายัยเฟิสท์และผองเพื่อนจะโดนตัดสินอะไรในการเข้าห้องปกครองครั้งนี้!!!!!อ๊าก!!!!และยังเกิดเรื่องมหัสจรรย์ขึ้นกับเฟิสท์ด้วยมันคืออะไรอ่ะ...!!!แล้วเจอกันในตอนต่อไปน่ะค่ะ
**เ พิ่ ม เ ติ ม **(อย่า~~****!!!!!พึ่งคิดน่ะค่ะว่าพวกยัยเฟิสท์จะเลวร้าย..ถ้าเลวร้ายพวกเฟิสท์คงไม่ได้อยู่แกงค์สายลับ หรอก..อ๊าก~เผลอพิมพ์ไปแล้ว...สายลับหรอ!!อย่า สายลับอะไรล่ะ...อยากรู้จัง!!!!!T^T)
ความคิดเห็น