My Heart’s Off Script : เมื่อหัวใจมันเล่นใหญ่กว่าบทที่ตกลงไว้

"โมส"

28 ปี

อาชีพ: เจ้าของบริษัทรับออกแบบตกแต่งภายใน

ลุค: หล่อเนี้ยบ สุขุม มีเสน่ห์

ชายหนุ่มผู้ใช้ชีวิตอย่างมีแบบแผน ไม่ว่าจะเรื่องงานหรือเรื่องส่วนตัว

ทุกอย่างในชีวิตของเขาล้วนถูกจัดวางอย่างเป็นระเบียบ

เขามีบุคลิกนิ่งขรึม สุภาพ พูดน้อย แต่ทุกคำที่เอ่ยล้วนหนักแน่นและชัดเจน

สายตาคมนิ่งของเขาทำให้ใครต่อใครยำเกรง โดยไม่จำเป็นต้องพูดอะไรให้มากความ

ภายนอกอาจดูเย็นชา มาดนิ่ง และยากจะคาดเดา

แต่ภายในกลับซ่อนความจริงใจ อ่อนไหว 

เขาเติบโตมากับความรับผิดชอบมหาศาลที่ถูกวางไว้บนบ่าตั้งแต่ยังเด็ก

ย้อนกลับไปเมื่อหลายปีก่อน

คุณปู่ของโมสเคยให้คำมั่นสัญญากับเพื่อนรักไว้ก่อนเสียชีวิตว่า

“ถ้าหลานชายของเขาและหลานสาวของเพื่อนสนิทโตขึ้น จะให้ทั้งสองแต่งงานกัน”

และตอนนี้เวลาที่ถูกกำหนดไว้ในอดีตก็มาถึง

ทั้งสองบ้านจึงเริ่มเดินหน้าเตรียมการหมั้นหมายกันอย่างเงียบ ๆ

แต่ปัญหาคือ…

โมสมีคนที่เขารักอยู่แล้ว

“คาร่า” หญิงสาวลูกครึ่งที่เขาเจอระหว่างไปเรียนต่อที่อเมริกา

ทว่าครอบครัวของเขากลับไม่ปลื้มเธอเอาเสียเลย

เมื่อถูกบีบให้เดินเข้าสู่พันธะที่ไม่ได้เลือก

โมสจึงตัดสินใจโกหกอย่างไม่มีทางเลือก

"ผมชอบผู้ชายครับ"

และเพื่อให้คำโกหกสมบูรณ์แบบที่สุด

เขาเลยว่าจ้าง “คอปเตอร์” ลูกน้องในออฟฟิศที่ทั้งทะเล้น ปากดี และแสบใช่เล่น มาแกล้งเป็นแฟนปลอม ๆ ชั่วคราว

ทั้งหมดก็เพื่อหนีการแต่งงาน

ทุกอย่างมันควรจะจบแค่นั้น…

แต่ใครจะคิดว่าบทแฟนหลอก ๆ มันจะพาให้หัวใจของเขาเริ่มเล่นนอกบทขึ้นมาจริง ๆ

> . .<

"คอปเตอร์"

23 ปี

อาชีพ: พนักงานฝ่ายออกแบบในบริษัทของโมส

นิสัย: ขี้เล่น อารมณ์ดี มีไหวพริบ ปากไว แต่ใจบาง

คอปเตอร์เป็นเด็กต่างจังหวัดที่เพิ่งเรียนจบและเริ่มต้นเส้นทางอาชีพนักออกแบบในกรุงเทพฯ

เขาเป็นคนหัวไว มีความคิดสร้างสรรค์ และมีเซนส์ด้านดีไซน์ที่เฉียบไม่แพ้คนมีประสบการณ์

แม้ภายนอกจะดูทะเล้น ขี้เล่น และติดจะปากไวไปหน่อย

แต่เมื่ออยู่กับงาน เขากลับจริงจัง มีวินัย และใส่ใจในรายละเอียดเล็ก ๆ อย่างไม่น่าเชื่อ

ในวันที่ชีวิตสะดุดเพราะแพ้พนันบอลแบบโง่ ๆ

เขาตัดสินใจรับงานพิเศษที่บอสเสนอให้ ด้วยหวังจะแค่เอาตัวรอดจากวิกฤตเฉพาะหน้า

"ตกลงครับ ผมจะแกล้งเป็นแฟนให้บอสเอง"

แต่ในความสัมพันธ์จอมปลอมที่ไม่มีสถานะนั้น

กลับมีความอบอุ่นบางอย่างซึมเข้ามาในใจโดยไม่รู้ตัว

จากบอสที่เคยเห็นว่าเย็นชา กลายเป็นคนที่ให้ความรู้สึกอบอุ่นใจแก่เขา

และจากแค่บทที่ตกลงกันไว้…

ก็กลายเป็นบางอย่างที่คอปเตอร์ไม่แน่ใจนัก ว่าเขากำลัง “เล่นละคร” หรือ “รู้สึกจริง”

> . .<