โรงเรียนที่ไม่ใช่โรงเรียน

เเนะนำตัวละคร

ริว เด็กหนุ่ม ม.ปลายที่ไปรับคำถ้าต่อยจากใครที่ไหนไม่รู้จนเป็นเหตุที่ทำให้เขาต้องย้ายโรงเรียนไปอยู่ที่โรงเรียนทวิพลพล

นิสัยส่วนตัว เป็นคนที่กล้าได้กล้าเสีย รักเพื่อน ปากร้ายเเต่ใจดี

ลักษณะ สูง175 ซ.ม หนัก 59 ก.ล ผิวขาว หน้าตี๋ คิ้วหนา มีดั้ง จุดเด่นอยู่ที่ตา(ตาตี่เเต่ตาคม) 

ทักทาย

สวัสดีครับผมชื่อริวครับ เห็นผมพูดเพราะเเบบนี้เเต่ถ้าสนิทกับผมจริงๆคุณจะไม่พูดอย่างนั้นครับ555 ผมเป็นเด็กธรรมดาคนนึงครับใช่ชีวิตไปเรื่อยๆเปลื่อย จนมาวันนึงอยู่ๆก็มีใครไม่รู้ครับมาถ้าต่อยผมซึ่งตอนนั้นอารมณ์มันได้ครับมันต่อยมาเราต่อยกลับเป็นเเบบนั้นไปเรื่อยจนผมขาดสติพอรู้ตัวอีกทีหน้ามันก็ไม่เป็นหน้าเเล้วครับผมรู้สึกผิดมากนี่ผมทำอะไรลงไปให้ตายเถอะ ด้วยสาเหตุนี้เองจึงทำให้ผมถูกไล่ออกทำไมหรอครับเพราะตอนต่อยดันอยู่ในชุดนักเรียนนะสิครับพลาดหนักมากเเค่นั้นยังไม่พอนะครับอยู่ๆในอินเทอร์เน็ตก็มีรูปที่ผมต่อยกับมันครับเป็นเเบบก่อนต่อยหลังต่อยอะไรประมาณนี้ซึ่งรูปผมติดไปเต็มๆเลย พึ่งได้มาเรียนเเค่สองสามอาทิตย์กว่าจะสอบเข้าได้ก็โคตรยากให้ตายเถอะถ้าย้อนเวลากลับไปได้ผมจะไม่ทำมันเด็ดขาดเลยเเต่ทำไงได้ละเรื่องมันกิดมาเเล้วก็คงต้องยอมรับมัน ผมก็เลยต้องถูกย้ายไปโรงเรียนที่โหดที่สุดเป็นอันดับต้นๆครับนั้นคือโรงเรียนทวิพลพล

ตอนที่ 1 สวัสดีโรงเรียนใหม่

ณ.ตอนเช้า พ่อเเม่ได้ส่งผมมาโรงเรียนทวิพลพล

พ่อ:ว้าว...มึงตายเเน่ไอริว(ยิ้มเเหยะๆ)ดูเด็กที่นี้ดิโหดๆทั้งนั้นนี่มันโรงเรียนหรือศูนย์รวมเด็กมีปัญหาวะเนี่ย

เเม่:พ่อก็อย่าไปว่าริวมันซิโรงเรียนนี้ไม่ได้ไม่ดีหยั่งที่พ่อเขาพูดหรอกเชื่อเเม่ เเม่จบมา (ในใจริว ถึงว่าละทำไมพ่อไม่กล้าหือกับเเม่555)

พ่อ:อันนี้มันเป็นโรงเรียนประจำซินะก็ดีเเกจะได้ไม่ต้องใช้ชีวิตเรื่อยเปลื่อยไปวันจบมาหวังว่าเเกจะได้ดีเหมือนเเม่นะ(ในใจริวเอ๊ะเเปลกๆช่างมันเหอะ)

ขณะที่พ่อเเม่กำลังคุยกันอยู่นั้นก็ได้มีคุณครูท่านนึงเดินมา รูปร่างของครูคนนั้นเป็นผู้หญิงทักเปียข้างนึงยาวลงมาหน้าของครูคนนั้นออกหมวยๆเช่นเดียวกับหุ่นตรงตามเสป็กของชายหนุ่มหลายคนที่ว่าขาวสวยหมวยเเละที่สำคัญที่สุดอึ๋ม

ในใจริว:โอ้วพระเจ้าเชี่ย...นี้ครูหรือนางฟ้าเนี่ยโคตรสวยยย เห้ยเดี๋ยวเขาเดินมาทางนี้ด้วยวะต้องทำหน้าเข้มๆไว้

เเม่:อ้าวราตรีไม่ได้เจอกันต้งนานสบายดีป้าวจ๊ะ

ครูราตรี: สวัสดีจะ บุษบา นี่ลูกเธอหรอ พร้อมกับมองมาที่ริว

ทันใดนั้นอยู่ๆก็มีรถที่วิ่งด้วยความเร็วมากพุ่งมาที่กลุ่มของพ่อเเม่ริวเเต่ถว่าเพียงเเค่ครูราตรีเอามือกางออกไปด้านที่รถกำลังจะมาจากรถที่เคยมีความเร็วกลับหยุดนิ่งในพริบตาเเต่นั้นไม่ใช่สิ่งที่ทำให้รถหยุดเเต่เป็นคนทียืนอยู่ข้างหน้าครูราตรีต่างหากเหตุการณ์ตอนนั้ทำเอาทุกคนอึ้งกันไปใหญ่ 

ในใจริว:เชี้ยเกิดไรขึ้นวะ