ขอรักแต่ขอกำหนดเอง (I love you, Want to custom) - นิยาย ขอรักแต่ขอกำหนดเอง (I love you, Want to custom) : Dek-D.com - Writer
×

    ขอรักแต่ขอกำหนดเอง (I love you, Want to custom)

    ตามใจ ได้งานทำที่ห้างใหญ่ชื่อดังใจกลางเมืองด้วยความบังเอิญเข้าลิฟต์ผิดจึงได้พบกับ เพิร์ธ เจ้าของห้างหลังจากนั้นชีวิตของเขาก็เปลี่ยนไป พนักงานสุดน่ารักกับหนุ่มหล่อเจ้าของห้างดังจะลงเอยกันยังไง

    ผู้เข้าชมรวม

    3,393

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    87

    ผู้เข้าชมรวม


    3.39K

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    42
    หมวด :  นิยายวาย
    จำนวนตอน :  33 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  22 ก.พ. 67 / 20:55 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

                         ขอรักแต่ขอกำหนดเอง
                  (I love you, Want to custom)




    ศิวะ รัตนสกุลกิตติ์ อายุ 28 ปี สูง 180 ซม. หนุ่มหล่อ รวย นิสัยรักความอิสระ ไม่ชอบผูกมัด ดีกรีจบนอก มีเพื่อนสนิทชื่อจอมพลกับสหเทพ เป็นเพื่อนกันตั้งแต่มัธยมจนจบป.ตรี รักเพื่อนมากพร้อมเสมอถ้าเพื่อนขอความช่วยเหลือ ที่บ้านมีกิจการห้างศูนย์การค้าตั้งอยู่ใจกลางเมืองหลวง ตั้งแต่จบกลับมาก็เข้ามาช่วยดูในธุรกิจเลย ปัจจุบันตอนนี้โสดสนิท


    "คุณๆ คุณนั่นแหละช่วยถือนี่ไปให้ผมที่ห้องทำงานหน่อย ไม่เป็นไรหรอกให้เขามาเถอะ"






    ตามใจ สิริวัฒน์ เศรษฐดิษฐ์

    อายุ 26 ปี สูง 176 ซม. เป็นลูกครึ่งจีนที่พูดภาษาจีนไม่ได้เลย เพราะมีพ่อเป็นคนจีน หน้าตาน่ารัก ตัวขาว เรียนจบด้านการตลาด เป็นคนขยัน อดทน เพราะต้องสู้ชีวิตเพราะที่บ้านยากจน พ่อแม่ของเขาเสียชีวิตตั้งแต่เขายังเล็กในระหว่างเดินไปสนามบินโดนรถอีกคันชนอย่างแรงทำให้ทั้งสองเสียชีวิตทันที ในเหตุการณ์ซึ่งผมเองก็อยู่บ้านกับญาติ เพราะแม่ไปส่งพ่อกับไปทำธุระที่จีน ซึ่งผมเองก็ไม่รู้อะไรหรอกเพราะผมอายุแค่สองสามเดือนเอง ผมโตมาก็เห็นตายายและลุงกับป้าซึ่งท่านก็ไม่มีลูกพวกเขาจึงเลี้ยงผมเหมือนลูก พอเรียนจบมัธยมผมสอบติดมหาลัยในกรุงเทพ ผมก็ทำงานพาร์ทไทม์ไปด้วยเพื่อช่วยเหลือตัวเองจะไม่ได้เดือดร้อนทางบ้านมาก ผมเช่าห้องอยู่กับเพื่อนสองคนการค่าห้องกันจนจบปริญญาสาขาการตลาดมาและตอนนี้ผมทำงานที่ห้างดังใจกลางกรุงเทพในแผนกการตลาดของห้างนี้ 


    "ให้ผมทำไมครับเอาไปผมก็คงไม่ได้ใช้หรอกครับ คุณเก็บไว้เถอะครับ"

    ด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจเหมือนเขาพาผมมาให้โดนตบที่สี่แยกไฟแดง จากนั้นน้ำตาก็ไหลรินลงอาบสองแก้มนวล ผมรู้ว่าเราสองคนมันต่างกันเกินไป ผมไม่ควรแม้แต่จะคิดรักเขาด้วยซ้ำ


    "ขอบคุณในความหวังดีของแต่การกระทำของคุณมันตรอกย้ำว่าผมควรอยู่จุดไหน และผมไม่สมควรมายืนอยู่ในจุดนี้ด้วยซ้ำ" 






    เรื่องจะออกน้ำตาลไหม้หน่อยๆไม่แรงนะคะ ด้วยความที่สังคมที่ต่างกัน แต่จะยังไงล่ะพ่อหนุ่มเพิร์ทของเราจะจีบหนุ่มน้อยการตลาดติดไหมนะ *ย้ำนะ เรื่องรักใสๆเหมือนเดิม


            ********************************




    เป็นนิยายชายรักชาย ถ้าอยากลองให้เปิดใจลองอ่านดู แต่ถ้าอ่านแล้วไม่ถูกจริตค่อยปิดออกไปได้ค่ะ

    ชื่อตัวละคร เนื้อหา เกิดจากจินตนาการของผู้แต่งล้วนๆ ถ้ามันตรงหรือไปสัมพันธ์กันใคร ก็ขออภัยมา ณ ที่นี่ด้วยค่ะ 





    :ริมทาง




    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น