เวทมนต์แห่งความรัก

เปิดตัว
"ยัยไอริน โทษทีที่มาสายพอดีว่ามีเรื่องกับพี่ชายนิดหน่อยนะ" ไอติมเพื่อนสาวของฉันที่พึ่งมาถึงกล่าวขอโทษขอโพยฉันอย่างเอาเป็นเอาตาย "ไม่เป็นไรรีบไปรายงานตัวเถอะ" ตอนนี้ฉันกับไอติมกำลังไปรายงานตัวที่จุดรายงานตัว แต่ไอ้จุดรายงายตัวนี้มันอยู่ที่ไหนกันละเนี่ย "ไอ้ติม เค้ารายงานตัวกันที่ไหนวะ" "ไม่รู้ดิ" ยัยไอติมตอบกลับมา "น้องครับ" "หมาที่ไหนเรียกวะ" ฉันตอบกลับไปพอหันกลับไปดูก็พอหน้าตาน่าจะเป็นรุ่นพี่นะ "ค่ะ" นี่ไม่ใช่คำพูดของฉันแต่เป็นของยัยไอติม "จุดรายงานตัว อยู่ที่ตึก A ชั้น 1 ครับ" "ขอบคุณค่ะ"ยัยติม "ขอบใจ" ฉัน "แล้วนี่อยู่ปี 1เหรอครับ"  "เห็นหน้าพวกฉันแก่นักรึงัยฮะ"  "ไอ้ริน  ขอโทษด้วยนะค่ะ งั้นพวกเราขอตัวก่อนละกันค่ะ"  แล้วฉันกับติมก็เดินมาถึงหน้าตึก A จนได้ แล้วฉันก็มองเห็นจุดรายงานตัวแล้วละ "ติมนั่นไงจุดรายงายตัวนะ" "จริงด้วยริน งั้นเราไปกันเถอะ"  "มารายงานตัวค่ะ" "กลับใคร ที่นี่เค้าไม่ให้ผู้หญิงมาขายตัวนะ ไปที่อื่นไป" "ไอ้บ้าพูดงี้ได้งัยวะ แม่นายสิ ขายตัวนะฮะ" "นี่เธอ" "อะไรไอ้บ้า" "ยัยปีศาจ" "หนอย นายซาตาน" "ยัยปีศาจ" "นายซาตาน" "พอได้แล้วริน/พอได้แล้วเบสส์" เสียงยัยติม กับเสียงของเพื่อนไอ้บ้าซาตานร้องห้ามฉันกับนายซาตานขึ้นพร้อมกัน "พวกเธอจะมารายงานตัวใช่ไหม มาดูชื่อซิ " นายเพื่อนของไอ้บ้าซาตานร้องขึ้นบอกพวกฉัน "มันจะง่ายไปหน่อยมั้ง พวกเธอ 2 คนยังไม่ได้ทดสอบเลยนะ " ดูไอ้บ้าซาตานมันทำหน้าเข้าซิ คิดว่าตัวเองหล่อแล้วรึงัย "พวกเธออยู่คณะศิลปศาสตร์เอก ภาษาไทยใช่ไหม" "แล้วจะทำไม" "ฮะฮะ ขอโทษทีนะฉันคงให้พวกเธอรายงานตัวไม่ได้หรอก" "ทำไมอีกละ มีปัญหาอะไรอีกอย่าเรื่องมากน่าไอ้ซาตาน" "ฉันไม่ได้เรื่องมาก แต่ว่ามันเป็นกฏ" "กฏบ้ากฏบออะไรไม่สนโว้ย" "ไม่สนไม่ได้หรอกยัยปีศาจ ถ้าพวกเธอทำไม่ได้ ก็ไปซะ" อ้ายฉันเกลียดการท้าถายที่สุด "จะให้ทำอะไรละพูดมาสิวะ" แล้วไอ้บ้าซาตานก็กลับหันหลังไปหยิบเอกสาร 2 ชุดมาให้ฉันกับยัยติม แล้วทำหน้าเหมือนเป็นผู้ชนะ "รินของแกกลับของฉันทำไมไม่เหมือนกันวะ" ยัยติมที่ดูเอกสารทั้ง2ชุดหันมาถามฉัน จริงสิทำไมมันไม่เหมือนกันละ ของแนยาวกว่าของติมตั้งเยอะ "อ่านไม่ออกก็ออกไปซะ คนอื่นเค้าจะได้มารายงานตัวซะที" "ใครบอกนายกันฮะ ว่าฉันกับเพื่อนอ่านไม่ออก" "แน่ใจเหรอ เอ้าก็อ่านกันเลยซิ" "ได้" "งั้นเร่มที่เธอก่อน" ผู้ชายอีกคนที่ดูน่าเชื่อถือพูดขึ้น แล้วชี้ไปที่ยัยติม "สุมานาตาติตันคันติเตวิเศษวังนะลังตังขังติทังมังวิสังขังตาติมังลา"(นี่ฉันแปลจากภาษาสันสฤกษเพื่อให้เข้าจัยง่าย)"พอ"นี่คือเสียงของผู้ชายที่น่าเชื่อถือ แล้วทุกคนที่อยู่ริบข้างก็เริ่มมองมามี่ยัยติม "ถึงเวลาของเธอแล้วยัยปีศาจ""ได้" "รังติจุมังวะรังวาติตังมังคังวังสังติตามังคุรุตังธามังคะรังขังคุสูคุตังกิจังคังรัก""พอ"ผู้ชายน่าเชื่อถือพูดขึ้น "ฉันอนุญาต ให้พวกเธอลงทะเบียนได้" "รุ่นพี่วิน"อ้อไอ้รุ่นพี่คนนี้ชื่อวินนี่เอง "พอเถอะเบสส์ ไอซ์ พวกเธอน่าจะดีใจนะที่หาคู่เจอจนได้นะ  แล้ว 2 คนนี้ก็เป็น 2 คนสุดท้าย ด้วย"พูออะไรกันวะไม่เห็นเข้าใจเลยคู่บ้าคู้บออะไร "พวกเธอก็รีบลงทะเบียนสิ"รุ่นพี่วินสั่ง