ยัยซ่ารสมิ้น ปิ๊ง นายลูกชิ้นตัวแสบ

บทนำ
ฉันจะได้สวยกะเค้าบ้างแล้วล่ะ เย้! คนสวยจงเจริญ

มิว   มิว   ยัยมิ้ววว>o<

โห  พอเริ่มเรื่องมาก็เจอภาพฮา ฮา เลยหรือนี่  ยัยเอ๋วิ่งตาลีตาเหลือกหยั่งกับว่าไปเจอผี  20  ตัว มาหาฉัน (ท่านผู้อ่านลองนึกภาพดูสิคะ   ก๊ากกก  อ้าว 0o0 ไม่ฮาหรอกเหรอ  ว้า วัยรุ่นเซ็ง)

นี่เอ๋มีอารายห๊ะ ! .\ /. คนยิ่งเครียดๆอยู่พึ่งโดนแฟนบอกเลิกมานะยะ !

(เมื่อกี้ยังฮาอยู่เลยไม่ใช่เหรอ)

ใช่  ฉันโดนแฟนเก่าที่ช้านนนนรัก ช้านนนนหวง   ร้ากกกกก ที่สุดในโลกบอกเลิกมานะยัยเอ๋ตัวแสบ

แง ~ ~ T.T ฮึกๆ  ฮือ  แง้ ~ ~ ToT

ง่ะ !!! o0o   อารายอ่ะ

เค้าโดนแฟนทิ้งมาอ่า   มิ้วว ~ ~ T.T

บันไซ ! โอ๊เย๊ !   ดูมดูม !  ข้าพเจ้ามีเพื่อนแล้น  (อารายของมันวะ)

โป๊ก !!!

จ๊ากกก !!!  ในที่สุดอาวุธสังหารของยัยเอ๋ก็ได้ออกโรงกะเค้าบ้างแล้ว

มันคือ ..... นิ้วพลังควาย  เอ๊ย ! นิ้วพิฒาต   แหะๆ  ก็ข้าพเจ้า( ส  เ -ื อ  ก)ดันไปทำให้เจ้าแม่เอ๋โกรธซะได้นี่  โดนดีดหน้าผากเรย... (ขอโทษนะคะที่ทำให้อิมเมจของนากเอกเรื่องนี้พิศดาลไปหน่อยน่ะค่ะ ผู้เขียน)

โทษจ้า  โทษ

แง้ ~ ~ ~  !!!  T0T

อุ๊ย ! ฟิล์ม มา

ไหนๆ

แหม  หันขวับเชียวนะยัยเอ๋  แต่ก็ดีมันหยุดร้องไห้แล้ว  เฮ้อ .... เหนือกะเพื่อนคนนี้จริง จริ๊ง...

งั้นวันนี้เราไปนั่งกินชาเย็นกันสักโอ่ง  ฉันเลี้ยงเอง

เธอนี่ จะตอกย้ำฉันหรือไงห๊ะ !!!

จริงดิ  แฟนยัยเอ๋ดันชอบกินชาเย็นนี่หว่า  หนอย  เพราะแฟนยัยเอ๋ทำให้ฉันไม่ได้กินชาเย็นกะยัยเอ๋   ไอ้บรึ๋ย เอ๊ย (ตกลงความผิดกรูเหรอวะ แฟนเอ๋)

ถ้าไม่กินไอ้ชาเย็นเนี่ย  ฉันก็เลี้ยงอย่างอื่นไม่ได้แล้วอ่ะ (เพราะไอ้บรึ๋ยนั่นคนเดียวทำให้ฉันต้องเลี้ยงของแพง  ตังยิ่งหมดบอทท่อมอยู่นะเฟ้ย)

เชอะ !!! ยัยเอ๋สบัดก้นหนีเฉยเลย

ง่ะ !!

สา-ยัน-สา-หวัด-ค่า-ท่านผู้อ่านนน

วันนี้ฉันโดนแฟนทิ้งมาอ่ะ T.T ครายได้แฟนวันนี้ก็ดีใจด้วยนะคะ (ความจริงแล้วไม่ดีใจด้วยสักติ๊ดหรอกนะยะ  บังอาจมาความสุขเกินหน้าเกินตาฉัน  เชอะ (นางเอกเรื่องนี้ออกจะบ้าๆบอๆหน่อยนะคะ  แต่อย่าพึ่งปิดหนังสือนะค้า)  แต่ต้องเก๊กไว้ก่อนเดียวเสียฟอร์ม  อิ อิ >0< (เรื่องฟอร์มน่ะ หล่อนไม่มีอยู่ตั้งแต่ต้นเรื่องแล้ว))  เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา ขอแนะนำตัวเลยนะคะ

ฉัน มิว ค่ะ ส่วนชื่อจริงก็ .....งืมๆ ไม่บอกดีกว่าค่ะ (ความจริงคิดไม่ได้อ่ะค่ะ พอดีคนมันไม่เก่ง แหะๆ - ผู้เขียนจ้า) เป็นลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่น เรียนอยู่ชั้น ม. 4  เรื่องการเรียนก็พอไปได้อ่ะค่ะ สมองอ่ะไปได้แค่ ความขี้เกียจนี่สิดีมาก ดีจนไม่รู้จะพูดยังไงดีเลยแหละค่ะ ประเภทว่าไม่ส่งงานสักชิ้นน่ะค่ะ แล้วมาปั่นเอาวันสุดท้าย (มีความขยันกว่าผู้แต่งหน่อยนึง) ส่วนเรื่องหน้าตานี่สิ จะบอกยังไงดี เดี๋ยวฉันจะบรรยายให้ฟังแล้วประเมินสัพคุณของฉันกันเองนะคะ (นี่เจ๊ไม่ใช่ยานะยะ) ฉันไว้ผมยาวแล้วรัดรวบไว้ข้างหลัง ใส่แว่นหน้าเตอะแบบอาราเร่ ถ้าฉันสายตาดีนะ คอยดูเหอะ ไอ้แว่นอาราเร่นี่ไม่ได้มีชีวิตอยู่แน่ (ปรกติมันก็ไม่ได้มีชีวิตอยู่แล้วนะเจ๊ --o--)  ตัวสูงประมาณ 170 ซม. หุ่นดี (พูดออกมาได้เนอะเจ๊มิว)  หนอย .\ /. ที่ทิ้งฉันไปเพราะฉันหน้าตาเป็นแบบนี้ใช่ไหมล่ะ ไอ้ปื๊ด (ไอ้ผู้ชายที่ทิ้งยัยมิวไปน่ะค่ะ แล้วดูมันเรียกผู้ชายสิค้า แฟนยัยเอ๋เรียก ไอ้บรึ๋ย แฟนตัวเองเรียก ไอ้ปื๊ด)

ส่วนเพื่อนฉันคนตะกี้คือ ยัยเอ๋ ฉันอยู่ห้องเดียวกันยัยเนี่ยมาตั้งแต่ ป.4 แล้วฉันจึงรู้จักยัยเอ๋มากเป็นพิเศษ ส่วนเรื่องหน้าตาของยัยเอ๋เนี่ยก็ประมาณว่า เมื่อเทียบกันฉันล่ะก็จะเปรียบเสมือน พระจันทร์กับตะพาบน้ำ(ฉันเป็นตะพาบน้ำ ยัยเอ๋เป็นพระจันทร์) แต่ไม่รู้ว่าทำไมยัยเอ๋ถึงยอมมาคบกับตะพาบน้ำอย่างฉัน(ภูมิใจนะเนี่ยถึงพูดออกมา)  ฉันละงงจริงๆ(นี่ตกลงว่าหล่อนไม่อยากมีเพื่อนเหรอยะนังมิว~ ~ ~ !!!)

อาววว~ ~ ล่ะ กลับมาเข้าเรื่องกัน

ระหว่างที่ฉันกำลังเดินกลับบ้านคนเดียว(ซิก ซิก T.T ปกติแฟนจะมาส่ง วันนี้เหงาจาง อีปื๊ด เอ๊ย) พี่น้ำ รุ่นพี่ที่คอยช่วยเป็นที่ปรึกษาฉันเสมอ กับพวกเพื่อนๆของพี่เขาก็เข้ามากอดฉันพร้อมกับร้องไห้แล้วบอกว่า

มิวจ๊ะ พี่รักน้องมากนะ ฮึกๆ ฮือ(พี่แกบิ๊วด์อารมณ์สุดๆ)

แล้วไงคะ(เห็นรังสีความเป็นเด็กมีความกตัญญูของฉันไหมคะ ดูสิฉันเป็นเด็กดีขนาดไหน อิ อิ)

ก็พี่จะขอไปเที่ยวกับน้องหน่อยน่ะจ๊ะ

หา!! ว้ากกกกกกกก!!!(ได้ฟังเสียงที่ดูเป็นผู้หญิ๊ง ผู้หญิงของฉันแล้วใช่ม้า คำว่า ว้าก เนี่ย)

แล้วพี่น้ำก็พาฉันไปหยุดอยู่หน้าร้าน ร้านหนึ่ง

พี่น้ำ ร้านไรอ่ะ

เธอนี่เชยชะมัดเลย ก็ร้านเสริมสวยไง เข้าไปเร็ว

แล้วพี่แกจับฉันเข้าไปนั่งบนเก้าอี้ที่มีกระจกบานใหญ่ๆอยู่ข้างหน้า

พี่สาวคะช่วยเสริมสวยน้องคนนี้หน่อยนะคะ ถ้าทำดีเดี๋ยวหนูให้ 5000 เลย

5 พัน

ท่าทางพี่สาวที่ร้านจะเห็นแก่เงินนะเนี่ย

ได้เลยค่ะคุณน้องขา

อ้าว เฮ้ย!! ฉันยังไม่ได้ตกลงอารายเลยนะ

มิวเดี๋ยวพี่ไปกินบะหมี่ร้านข้างๆรอนะจ๊ะ

2 ชั่วโมงผ่านไป

พอฉันมองหน้าตัวเองแล้วก็อยากจะพูดว่า โอ้ นางฟ้าหรือนี่ เพราะภาพที่ฉันเห็นในกระจกนั้นเป็นภาพผู้หญิงคนหนึ่งที่มีผมสีดำสนิทเป็นเงาสลวยที่ดูไม่แข็งกระด้าง ผิวขาวเนียนอมชมพู มีจมูกเล็กๆน่ารักเป็นสัน ปากสีชมพูระเรื่อ ที่เข้ากันใบหน้าได้อย่างลงตัว อีกทั้งยังมีดวงตากลมโตสีน้ำตาลเข้ม

กรี๊ดๆๆๆๆ ในที่สุดฉันก็ดูเป็นคนสวยสักที ขอบคุณค่ะพี่น้ำหนูจะไม่ลืมบุญคุณของพี่เลยค่ะ ร้ากกก รัก รักๆๆๆ รักพี่น้ำที่สุดเลยค่า

พี่น้ำคะ

ฉันเดินออกไปหาพี่น้ำที่ร้านบะหมี่ข้างๆ

กรี๊ดๆๆ นี่มิวเหรอเนี่ย น่าร้ากที่สู้ดดด ซวบ!! บะหมี่นี่อร่อยจัง

อ้าว เฮ้ย!! ไหงพี่แกไปสนใจบะหมี่ในถ้วยมากกว่าฉันอ่ะ (หนอย .\ /. นังมิว สวยแล้วหยิ่งเหรอ สวยแล้วหยิ่งนะ เดี๋ยวแม่จะจับมาตบสักป้าบสองป้าบ ให้ได้เลยคอยดู อิจฉาโว็ย ผู้เขียนเองค่ะ แหะๆ)

เอาละ แค่นี้ตังก็จะหมดตูดแล้ว พี่สาวเก็บตัง ซวบ!!

พี่น้ำเรียกคนมาเก็บตังแล้วก็โสยบะหมี่เข้าปากต่อเฉยเลย

บาย นะจ๊ะมิว

ค่ะ สวยแล้วต้องหัดใช้คำสุภาพซะบ้าง

เฮ้ย !!! เจ๊ไม่เลี้ยงข้าวอ่ะ (แล้วเขาบอกเมื่อไหร่ล่ะว่าจะเลี้ยงน่ะ)

มิว   มิว   ยัยมิ้ววว>o<

โห  พอเริ่มเรื่องมาก็เจอภาพฮา ฮา เลยหรือนี่  ยัยเอ๋วิ่งตาลีตาเหลือกหยั่งกับว่าไปเจอผี  20  ตัว มาหาฉัน (ท่านผู้อ่านลองนึกภาพดูสิคะ   ก๊ากกก  อ้าว 0o0 ไม่ฮาหรอกเหรอ  ว้า วัยรุ่นเซ็ง)

นี่เอ๋มีอารายห๊ะ ! .\ /. คนยิ่งเครียดๆอยู่พึ่งโดนแฟนบอกเลิกมานะยะ !

(เมื่อกี้ยังฮาอยู่เลยไม่ใช่เหรอ)

ใช่  ฉันโดนแฟนเก่าที่ช้านนนนรัก ช้านนนนหวง   ร้ากกกกก ที่สุดในโลกบอกเลิกมานะยัยเอ๋ตัวแสบ

แง ~ ~ T.T ฮึกๆ  ฮือ  แง้ ~ ~ ToT

ง่ะ !!! o0o   อารายอ่ะ

เค้าโดนแฟนทิ้งมาอ่า   มิ้วว ~ ~ T.T

บันไซ ! โอ๊เย๊ !   ดูมดูม !  ข้าพเจ้ามีเพื่อนแล้น  (อารายของมันวะ)

โป๊ก !!!

จ๊ากกก !!!  ในที่สุดอาวุธสังหารของยัยเอ๋ก็ได้ออกโรงกะเค้าบ้างแล้ว

มันคือ ..... นิ้วพลังควาย  เอ๊ย ! นิ้วพิฒาต   แหะๆ  ก็ข้าพเจ้า( ส  เ -ื อ  ก)ดันไปทำให้เจ้าแม่เอ๋โกรธซะได้นี่  โดนดีดหน้าผากเรย... (ขอโทษนะคะที่ทำให้อิมเมจของนากเอกเรื่องนี้พิศดาลไปหน่อยน่ะค่ะ ผู้เขียน)

โทษจ้า  โทษ

แง้ ~ ~ ~  !!!  T0T

อุ๊ย ! ฟิล์ม มา

ไหนๆ

แหม  หันขวับเชียวนะยัยเอ๋  แต่ก็ดีมันหยุดร้องไห้แล้ว  เฮ้อ .... เหนือกะเพื่อนคนนี้จริง จริ๊ง...

งั้นวันนี้เราไปนั่งกินชาเย็นกันสักโอ่ง  ฉันเลี้ยงเอง

เธอนี่ จะตอกย้ำฉันหรือไงห๊ะ !!!

จริงดิ  แฟนยัยเอ๋ดันชอบกินชาเย็นนี่หว่า  หนอย  เพราะแฟนยัยเอ๋ทำให้ฉันไม่ได้กินชาเย็นกะยัยเอ๋   ไอ้บรึ๋ย เอ๊ย (ตกลงความผิดกรูเหรอวะ แฟนเอ๋)

ถ้าไม่กินไอ้ชาเย็นเนี่ย  ฉันก็เลี้ยงอย่างอื่นไม่ได้แล้วอ่ะ (เพราะไอ้บรึ๋ยนั่นคนเดียวทำให้ฉันต้องเลี้ยงของแพง  ตังยิ่งหมดบอทท่อมอยู่นะเฟ้ย)

เชอะ !!! ยัยเอ๋สบัดก้นหนีเฉยเลย

ง่ะ !!

สา-ยัน-สา-หวัด-ค่า-ท่านผู้อ่านนน

วันนี้ฉันโดนแฟนทิ้งมาอ่ะ T.T ครายได้แฟนวันนี้ก็ดีใจด้วยนะคะ (ความจริงแล้วไม่ดีใจด้วยสักติ๊ดหรอกนะยะ  บังอาจมาความสุขเกินหน้าเกินตาฉัน  เชอะ (นางเอกเรื่องนี้ออกจะบ้าๆบอๆหน่อยนะคะ  แต่อย่าพึ่งปิดหนังสือนะค้า)  แต่ต้องเก๊กไว้ก่อนเดียวเสียฟอร์ม  อิ อิ >0< (เรื่องฟอร์มน่ะ หล่อนไม่มีอยู่ตั้งแต่ต้นเรื่องแล้ว))  เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา ขอแนะนำตัวเลยนะคะ

ฉัน มิว ค่ะ ส่วนชื่อจริงก็ .....งืมๆ ไม่บอกดีกว่าค่ะ (ความจริงคิดไม่ได้อ่ะค่ะ พอดีคนมันไม่เก่ง แหะๆ - ผู้เขียนจ้า) เป็นลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่น เรียนอยู่ชั้น ม. 4  เรื่องการเรียนก็พอไปได้อ่ะค่ะ สมองอ่ะไปได้แค่ ความขี้เกียจนี่สิดีมาก ดีจนไม่รู้จะพูดยังไงดีเลยแหละค่ะ ประเภทว่าไม่ส่งงานสักชิ้นน่ะค่ะ แล้วมาปั่นเอาวันสุดท้าย (มีความขยันกว่าผู้แต่งหน่อยนึง) ส่วนเรื่องหน้าตานี่สิ จะบอกยังไงดี เดี๋ยวฉันจะบรรยายให้ฟังแล้วประเมินสัพคุณของฉันกันเองนะคะ (นี่เจ๊ไม่ใช่ยานะยะ) ฉันไว้ผมยาวแล้วรัดรวบไว้ข้างหลัง ใส่แว่นหน้าเตอะแบบอาราเร่ ถ้าฉันสายตาดีนะ คอยดูเหอะ ไอ้แว่นอาราเร่นี่ไม่ได้มีชีวิตอยู่แน่ (ปรกติมันก็ไม่ได้มีชีวิตอยู่แล้วนะเจ๊ --o--)  ตัวสูงประมาณ 170 ซม. หุ่นดี (พูดออกมาได้เนอะเจ๊มิว)  หนอย .\ /. ที่ทิ้งฉันไปเพราะฉันหน้าตาเป็นแบบนี้ใช่ไหมล่ะ ไอ้ปื๊ด (ไอ้ผู้ชายที่ทิ้งยัยมิวไปน่ะค่ะ แล้วดูมันเรียกผู้ชายสิค้า แฟนยัยเอ๋เรียก ไอ้บรึ๋ย แฟนตัวเองเรียก ไอ้ปื๊ด)

ส่วนเพื่อนฉันคนตะกี้คือ ยัยเอ๋ ฉันอยู่ห้องเดียวกันยัยเนี่ยมาตั้งแต่ ป.4 แล้วฉันจึงรู้จักยัยเอ๋มากเป็นพิเศษ ส่วนเรื่องหน้าตาของยัยเอ๋เนี่ยก็ประมาณว่า เมื่อเทียบกันฉันล่ะก็จะเปรียบเสมือน พระจันทร์กับตะพาบน้ำ(ฉันเป็นตะพาบน้ำ ยัยเอ๋เป็นพระจันทร์) แต่ไม่รู้ว่าทำไมยัยเอ๋ถึงยอมมาคบกับตะพาบน้ำอย่างฉัน(ภูมิใจนะเนี่ยถึงพูดออกมา)  ฉันละงงจริงๆ(นี่ตกลงว่าหล่อนไม่อยากมีเพื่อนเหรอยะนังมิว~ ~ ~ !!!)

อาววว~ ~ ล่ะ กลับมาเข้าเรื่องกัน

ระหว่างที่ฉันกำลังเดินกลับบ้านคนเดียว(ซิก ซิก T.T ปกติแฟนจะมาส่ง วันนี้เหงาจาง อีปื๊ด เอ๊ย) พี่น้ำ รุ่นพี่ที่คอยช่วยเป็นที่ปรึกษาฉันเสมอ กับพวกเพื่อนๆของพี่เขาก็เข้ามากอดฉันพร้อมกับร้องไห้แล้วบอกว่า

มิวจ๊ะ พี่รักน้องมากนะ ฮึกๆ ฮือ(พี่แกบิ๊วด์อารมณ์สุดๆ)

แล้วไงคะ(เห็นรังสีความเป็นเด็กมีความกตัญญูของฉันไหมคะ ดูสิฉันเป็นเด็กดีขนาดไหน อิ อิ)

ก็พี่จะขอไปเที่ยวกับน้องหน่อยน่ะจ๊ะ

หา!! ว้ากกกกกกกก!!!(ได้ฟังเสียงที่ดูเป็นผู้หญิ๊ง ผู้หญิงของฉันแล้วใช่ม้า คำว่า ว้าก เนี่ย)

แล้วพี่น้ำก็พาฉันไปหยุดอยู่หน้าร้าน ร้านหนึ่ง

พี่น้ำ ร้านไรอ่ะ

เธอนี่เชยชะมัดเลย ก็ร้านเสริมสวยไง เข้าไปเร็ว

แล้วพี่แกจับฉันเข้าไปนั่งบนเก้าอี้ที่มีกระจกบานใหญ่ๆอยู่ข้างหน้า

พี่สาวคะช่วยเสริมสวยน้องคนนี้หน่อยนะคะ ถ้าทำดีเดี๋ยวหนูให้ 5000 เลย

5 พัน

ท่าทางพี่สาวที่ร้านจะเห็นแก่เงินนะเนี่ย

ได้เลยค่ะคุณน้องขา

อ้าว เฮ้ย!! ฉันยังไม่ได้ตกลงอารายเลยนะ

มิวเดี๋ยวพี่ไปกินบะหมี่ร้านข้างๆรอนะจ๊ะ

2 ชั่วโมงผ่านไป

พอฉันมองหน้าตัวเองแล้วก็อยากจะพูดว่า โอ้ นางฟ้าหรือนี่ เพราะภาพที่ฉันเห็นในกระจกนั้นเป็นภาพผู้หญิงคนหนึ่งที่มีผมสีดำสนิทเป็นเงาสลวยที่ดูไม่แข็งกระด้าง ผิวขาวเนียนอมชมพู มีจมูกเล็กๆน่ารักเป็นสัน ปากสีชมพูระเรื่อ ที่เข้ากันใบหน้าได้อย่างลงตัว อีกทั้งยังมีดวงตากลมโตสีน้ำตาลเข้ม

กรี๊ดๆๆๆๆ ในที่สุดฉันก็ดูเป็นคนสวยสักที ขอบคุณค่ะพี่น้ำหนูจะไม่ลืมบุญคุณของพี่เลยค่ะ ร้ากกก รัก รักๆๆๆ รักพี่น้ำที่สุดเลยค่า

พี่น้ำคะ

ฉันเดินออกไปหาพี่น้ำที่ร้านบะหมี่ข้างๆ

กรี๊ดๆๆ นี่มิวเหรอเนี่ย น่าร้ากที่สู้ดดด ซวบ!! บะหมี่นี่อร่อยจัง

อ้าว เฮ้ย!! ไหงพี่แกไปสนใจบะหมี่ในถ้วยมากกว่าฉันอ่ะ (หนอย .\ /. นังมิว สวยแล้วหยิ่งเหรอ สวยแล้วหยิ่งนะ เดี๋ยวแม่จะจับมาตบสักป้าบสองป้าบ ให้ได้เลยคอยดู อิจฉาโว็ย ผู้เขียนเองค่ะ แหะๆ)

เอาละ แค่นี้ตังก็จะหมดตูดแล้ว พี่สาวเก็บตัง ซวบ!!

พี่น้ำเรียกคนมาเก็บตังแล้วก็โสยบะหมี่เข้าปากต่อเฉยเลย

บาย นะจ๊ะมิว

ค่ะ สวยแล้วต้องหัดใช้คำสุภาพซะบ้าง

เฮ้ย !!! เจ๊ไม่เลี้ยงข้าวอ่ะ (แล้วเขาบอกเมื่อไหร่ล่ะว่าจะเลี้ยงน่ะ)