[[ซินเด่อเรล่า]] -ฉบับFinal Fantasy 8-

ข้อมูลเบื้องต้น

เนื้อเรื่อง

มาคุยกันก่องนะคะ
1. คือว่าเราไม่ค่อยเก่งภาษา อังกิด ไทย จีน …......  9ล9 ถ้าตรงไหนผิดหรืออ่านไม่ออกต้องของอภัยด้วยนะคะ
2.คือว่าฟิคเรื่องนี้ที่แต่งขึ้นมาเพาะได้ไปอ่านฟิคเรื่องคล้ายๆแบบนี้ที่เวปAll-Final มานะคะแต่ของพี่เขาเป็นFF7 แต่พอดีหนู ชอบFF8 เลยแต่มาเป็นภาคนี้  เลยอยากแต่งบ้างแต่ ว่าไอเดียอ่านจะเอาอย่างแต่รับรองวาเรื่องไม่เหมือนกันแน่คะ100 %
3.ข้อความที่อยู่ในวงเล็บ(....) ก็คือข้อความของคนแต่งนะคะ อยากมีบทบ้างอุอุ
แล้วก็ถ้าอยู่ใน-......................- ก็คือความคิดของตัวละครนะคะ
ขอบคุงคะของให้สนุกกับการอ่านนะคะ


++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++


ณ.บ้านอันห่างไกลจากตัวเมืองที่แสนสงบสุข มีครอบครัวที่ประกอบด้วย พ่อ แม่ ลูกสาว

เพล้ง!!!!! ตุบ ปังตูมตาม.......(สงบตรงไหน- -) มีบ้านท่านนายพลแห่งโรงเรียนชื่อดังกัลบาเดียกาเด้น
ภรรยาและท่านนายพละกำลังทะเลาะกานอยู่- -

ท่านนายพล : นี้คุณผมบอกแล้วไงว่าผมไม่กินน้าแกงใส่ต้นหอม

ภรรยา : ฉันทำมาแล้วคถุณก็กินไปเถอะน้าจะเอาไรอีก

ท่านนายพล  : ผมไม่กิน    

ภรรยา  :  ไม่กินก็ตามใจ
ขณะที่สองสามีภรรยาทะเลาะกานอยู่ทุกคนก็มีเสียงลูกสาวที่แสนน่ารักทำให้ทั้งคู่เลิกทะเลาะกัน
( ท่านผู้อ่านคงคิดว่าเป็นเสียงร้องไห้ให้หยุดใช่ไมคะแต่ว่า)

ลูกสาว : เหอๆๆๆ ฮ่าๆๆๆๆ ก๊ากกกกก อิอิ 55555+ /- 0- \\

ท่านนายพล/ภรรยา : แกจะหัวเราะ ห่   า   ไรวะ คนกำลังละเกานอยู่- - ยัยรีนัว

รีนัว  :  555+ อิอิ ก็  อิอิ ก๊ากกก  ก็การ์ตูนในทีวีมันตลกนี้คะ 5555555555555+

นี้คือคำตอบของสูกสาวท่านนายพลและภรรยา ที่ชื่อรีนัว ฮาททีรี่ อายุ17 (กำอายุป่านนี้แล้วยังดูการ์ตูนอีก- -)
ท่านนายพล/ภรรยา : ....................................... - -a / (-0-)
หลังจากนั้นก็เป็นจริงตามบทเสียงสาวน้อยของเราสามารถทำให้ทั้งคู่หยุดทะเลาะได้.........................

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


หลังจากคืนนั้นท่านนายพลก็กลุ่มใจเรื่องลูกตัวเองทำให้ไม่ยอมกลับบ้านอีกเลยทำให้ภรรยาเป็นห่วงมาก

ภรรยา : เฮ้อ ไอแก่ ไปไหนน้า เงินเดือนก็ยังไม่ให้ ทีหลังให้เงินก่อนสิแล้วค่อยไปให้พ้นๆ(เธอเป็นห่วงแค่นี้นี้นะ)
ในขณะที่ภรรยาท่าน นายพลกำลังบ่นและเดินลงบันไดมา สายตาก็ดันไปสะดุด กับ ลูกสาวตัวดี

ภรรยา : กรี๊ดๆๆๆๆ ยัย รีนัว นั้นเสื้อผ้าสุดหรูหราที่แม่ซื้อมาตั้ง5000 บาทนะ แกไปใส่ชุดที่ฉันซื้อให้ตัวละ199 นูนไป!!!!! (อะนะ)

รีนัว : แบรๆๆๆๆๆ ^^ หนูอยากได้ตัวนี้นี้แม่  

ภรรยา : ยัยรีนัวหยุดเดี๋ยวนี้นะ เอาคืนมา กรี๊ดดดดดดด

รีนัวลูกสาวตัวดีได้วิ่งนี้แม่ของตัวเองไป ทำให้ภรรยาท่านนายพลวิ่งลงบันไดตาม แต่ขาดันเหยียบพราด
ลื่นตกบันได คอหักตาย (กรรม)

รีนัว : อะ แม่ง่วงเหรอมานอนทำไมที่ตรงบันได - -( ไอลูกชั่ว)


+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++


หลังจากงานศพท่านภรรยานายพลผ่านไปหลายอาทิตย์ ท่านนายพลกลัวว่า รีนัว จะเป็นเด็กมีปัญหาไม่มีแม่

ท่านจึงรีบ พา  เมียน้อย เฮ้ย! แม่เลี้ยง เข้าบ้าน และแม่เลี้ยงนั้นก็ได้มีลูกชายเฮ้ยยยย มะช่าย ลูกสาวติดมาอีกสองคน

ท่านนายพล  :  ลูกรีจ๊ะ นี้แม่ใหม่ขอลูกนะเธอชื่อ ไซเฟอร์นะ 0.O

ท่านนายพล  :  แล้วนี้ก็พี่ๆใหม่ของลูกเธอชื่อ เออร์วิน และเซล ( - -)

รีนัว  :  0.O

และความสุขของเธอก็เริ่มหมดลงหลังจากนี้ไป

= = = = = = = = =  = = =  = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

รีนัว : พ่อขาหนู..../ เซล : พ่อขา ลูกเซลอยากได้ ชุดเต้นรำตัวนี้นะพ่อซื้อให้หนูนะ

รีนัว : พ่อคะ ...../ เออร์วิน : พ่อลูกวินอยากได้เครื่องสำอางชุดนี้นะฮ้า

รีนัว : พะ..พ่อ  /  ไซเฟอร์ : ที่รักคะฉันได้อยากได้แหวนวงนี้นะคะ

เซล เออร์วิน ไซเฟอร์ : นะฮ้าพ่อ ซื่อให้ลูกวินหน่อย นะคะที่รักซื้อหน่อยนะ นะนะนะน พ่อนะฮ่า

รีนัว : นี้หยุดได้แล้วฉันจะคุยกะพ่ออออออออออออออออออ  ( - - นางเอกเราบ้าไปแล้ว)

ท่านนายพล : นี้ลูกรี ห้ามตวาดใส่แม่แกกะพี่ๆนะ ออกไปข้างนอกบ้าน ยืนขาเดียว ปากคาบไม้บรรทัดไป๋

รีนัว : แงงงงงงงงง พ่อบ้า (และเธอก็ออกไปเธออายุ17 ปี หรือ 7ปี ละนี้- -)

= = = = = = = = = = =  = =  = = = = = = = = = = = = = =  = = = = = =  = =

และต่อมาสิ่งที่เลวร้ายที่สุดที่ทำให้น้องรีนัวของเราต้องเปรียญไป๋

เช้าวันหนึ่งท่านนายพล นั่งอยู่บนโต๊ะกินเช้า พร้อมกับอ่านจดหมายฉบับหนึ่ง

ท่านนายพล : ที่รัก ลูกๆทั้งหลายพ่อต้องไปแล้วนะ

ไซเฟอร์ : แงงงง ที่รักคุณจะไปไหน

ลูกๆๆๆ : ใช่ฮ้าพ่อ

ท่านนายพล : ก็ท่านนายก ทักษิณ ให้พ่อไปปราบพวกกบฏทางภาคใต้นะสิลูกๆ

รีนัว : พ่อขา หนูไม่อยากให้พ่อไป

หลังจากรีนัวพูดก็ได้วิ่งเข้าไปกอดพ่อแต่โดนพี่ๆเลี้ยงของเธอชนกระเด็นไปชนกับฝาผนัง
ทำให้ข้าวของที่แขว้งอยู่ด้านบนหล้นลงมาทับท่านนายพลตายคาที่............. (ง่ารีนัวเราลูกอกตัญญู ฆ่าพ่อ ฆ่าแม่)

หลังจากนั้นพ่อแม่ของรีนัวก็ได้สิ้นชีพลง ทรัพย์สมบัติของท่านนายพลจึงตกเป็นของแม่เลี้ยงและลูกเลี้ยงของเธอ
รีนัวนางเอกผู้โชคร้ายตกจากฐานะลูกสาวกลายเป็นขี้ข้า เอ้ย.......คนรับใช้

ห้องของเธอก็ถูกพวกพี่ๆแย่งไป เธอจึงต้องมานอนห้องใต้หลังค้า
เสื้อผ้าตัวละละ199 เอ้ยไม่ใช่ ตัวละแพงๆก็โดนพี่ๆของเธอแย่งไปอีก.....
เธอนั้นมีชีวิตแสนรันทดมากจนถึงวันนี้

ไซเฟอร์  : นี้ยัยรีนัว แกไปล้างจาน ขัดห้องส้วม ซักผ้า ถูบ้าน กวาดบ้าน เก็บของ  9ล9 หรือยังยะ

รีนัว : เอ่อ เสร็จแล้วคะคุณแม่ กรุณาจ่ายตังด้วยนะคะ

ไซเฟอร์ : อ้าวพูดงี้หมายความว่าไง

รีนีว : คือว่าหนูจ้างเข้ามาทำความสะอาดให้คะ ^^ /  พนักงานทำความสะอาด : เสร็จแล้วคะทั้งหมด2000 บาท

ไซเฟอร์ : กรี๊ดๆๆๆๆ เธอก็ทำเองสิยะ เธอเป็นคนรับใช้แล้วนะยะไม่ใช่ คนใช่

เพียะ ตุบตัม ตูม โครม เพล้ง โอ๊ยยย กรี๊ดๆๆๆๆ เสียงคุณแม่เลี้ยงสั่งสอนลูกรีนัวเล็กน้อย (เล็กน้อยหรือนั้น- -)

เออร์วิน : แม่คะไม่ต้องสนใจมันหลอกคะ ยัยนี้ แม่ใช้มันให้ตายเลย

เซล : ใช่ฮ้า แม่ ยัยรี เธอไปทำความสะอาดห้องฉันด้วยนะยะ

รีนัว : คะT-T

ไซเฟอร์ : เอาลูกๆ รีบแต่งตัวเร็วเข้า

เออร์วิน : เอ๊ะ แต่งตัวไปไหนเหรอคะแม่ฮ้า

เซล : นี้ยัยชะนีวิน แกไม่รู้ไรหรือไงยะ วันนี้ท่านพระราชา ลากูน่าเข้าจัดงานเต้นรำเพื่อเลือกคู่ให้เจ้าชาย สคอลไง
อีโง่

เออร์วิน : ว้ายๆๆๆๆกรี๊ดๆๆๆๆ เจ้าชายสคอล เหรอ อุ๊ย เสร็จชั้น กรี๊ดไม่ได้แล้วต้องรีบไปแต่งตัว ทำหน้า ทำผม

เซล : อี้ น้อยๆๆๆ หน่อยยะยัย วิน เจ้าชายคอลต้องเป็นของฉัน ยะ ว้ายกรี๊ดต้องรีบไปแต่งตัวบ้างแล้ว
ยัยรีมาช่วยฉันด้วย

รีนัว : เอ่ออ คุณแม่คะ ลูกรี ขอไปด้วยได้ไมคะ

ไซเฟอร์ : เสียใจยะ ขี้ข้าอย่างเธอไม่มีสิทธิ์อะไรเลย โอ่ โฮ่ โฮโฮ๋ โฮ่ 555+

ไซเฟอร์หัวเราะเยาะ รีนัว และก็เดินบิดซ้ายขวาไปตามลุกๆของเธอ
หลังจากนั้นก็ได้มีรถม้าสุดหรูมารับแม่เลี้ยงและลูกๆของเธอไปงานเลี้ยงเต้นรำ

ไซเฟอร์ : ยัยรี แกรีบทำความสะอาดบ้านให้เรียบร้อยก่อนที่ฉันจะกลับมานะไม่งั้นแกตยยยย

รีนัว : ได้โปรดขอให้หนูไปด้วย

เออร์วิน : โฮ่ๆๆๆ ก็ไปเปลื่ยนชุดสิจ๊ะ

รีนัว : แต่หนูไม่มี

เซล : 5555+ ไม่มีแล้วยังจะไปอีกไม่รู้จักเจียมตัวบ้างเลยนะ

ไซเฟอร์ : เอาละลูกอย่าไปเสียงเวลากะยัยนี้เลย รีบไปเถอะ เอาไปได้แล้ว

หลังจากนั้นรถม้าก็ไปจากไปยังงานเลี้ยงและปล่อยให้เธอเฝ้าบ้านอยู่คนเดียวทำให้รีนัวเสียใจมากเธอกับมาห้องใต้หลังคา และเธอก็เริ่มทำท่าที่จะร้องให้และเธอก็ร้อง..........

รีนัว : โธ่โว้ย  อีดอ/ก อีเวง คิดว่าตัวเองดีนักเหรอ  อิอิ ยังไงฉันก็จะไปงานเลี้ยงเต้นรำนี้นางฟ้า นางฟ้าอยู่ไหนวะ
ได้เวลาออกมาแล้วรีบออกมาเร็วๆดิ ถึงบทแล้วเด๋วแม่ฆ่าตายเลย(อ้าว ขู่นางฟ้าอีกยัยรีถ้าจะไปแระ)

นางฟ้า : โอ้ย อะไรยะเรียกอยู่นั้นแระฉันยังทำจ๊อบเรื่องเจ้าหญิงนิททาไม่เสร็จเลย

รีนัว : นางฟ้า เร็วเข้าดิยะ ฉันจะรีบไปงานเลี้ยง..........
    
นางฟ้า : น้อยๆหน่อยยะ ฉันชื่อว่าคริสนิส นะแล้วก็ฉันอยากจะให้เธอไปตอนไหนได้ก็เรื่องของฉัน

นางฟ้าคริสนิส พูดเยาะเย้ยให้รีนัวฟัง ทำให้รีนัวโกรธมาก ได้คว้างมีดปอกแอปเปิ้ลมาจี้คอนางฟ้าคริสนิส

รีนัว : เร็วสิยะ ถ้าฉันไม่ได้ ชุดเต้นรำ สวยๆ เครื่องประดับแพงๆ รถม้าสุดหรูหรา ภายในสิบนาทีแกตายยยยยย

นางฟ้าคริสนิส : จ๋าๆๆๆ อย่าทำอะไรฉันเลยนะฉันกลัวแล้ว

รีนัว : ดีมาก เอาเร็วๆเข้า (รีนัวแกกินยาบ้าเกินขนาดเหรอโหดจาง)

นางฟ้าคริสนิส : โอมมะลึก กึก กิง มะลกึก กึ กิง วิงกะเดียวเรวิโอต้า ชาลาลา เฟี้ยง (โหยบทสวดมาน)

และแล้วชุดคนรับใช้สกปรกของรีนัวก็กลายเป็น ชุดราตรีขาสั้นสีเนื้อ รองเท้าก็เป็นรองเท้าแก้วและข้างๆของเธอก็มีรถม้าสุดหรูพร้อมคนขับรถม้า ชื่อ เซฟฟี่ 0.o

เซฟฟี่ : กรี๊ดๆๆๆไรยะฉันต้องเป็นนางเอกสิฉันกลายเป็นคนขับรถม้าได้ไงยะ

รีนัว/นางฟ้าคริสนิส : เงียบไปเลย ก็เขาให้บทมายังงี้นี้(เราผิดใช่ไหม)

เซฟฟี่ : ……………..(ส่งสายตายอาฆาตมายังคนแต่ง) - -

นางฟ้าคริสนิส : เออ แต่เวทมนต์มีผลแค่ตอน12.00 น.นะจ๊ะ

รีนัว : ทำไมต้อง12.00 น.ด้วยยะ(ส่งสายตาโหดพร้อมหยิบมีด)

นางฟ้าคริสนิส : กะ...ก้อ บทเข้าให้มายังงี้นี้

รีนัว : แล้วทำไมต้องทำตามบทด้วย (ส่งสายตาโหดและเอามีดจี้คอหอยคนแต่ง)

นางฟ้าคริสนิส : ก็....ได้จ๊ะ มีผลตลอด24ช.ม.

รีนัว : ดีมาก เอายัย เซฟฟี่ออกรถได้

เซฟฟี่ : ค้าๆๆๆ

นางฟ้าคริสนิส/ผู้แต่ง : หนอยยยยย ยัยรีนัวแค้นนี้ต้องชำระ


= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = == = = =

ที่งานเต้นรำ

เจ้าชายสคอล : ท่านพ่อทำไมต้องจัดงานแบบนี้ด้วยลูกไม่ชอบนะ

พระราชาลากูน่า : เอาน้าลูก เพื่อลูกจะได้เจอเจ้าสาวสะที

เจ้าชายสคอล : ไม่อาวลูกไม่ชอบลุกจะกลับแล้ว

พระราชาลากูน่า : ลูกถ้าลูกกลับไปพ่อคงต้องใช่ไม้แข็งแล้วนะ

เจ้าชายสคอล : เอาซิพ่อพ่อจะใช่ไม้ไหนอีกละ

พระราชาลากูน่า : .................................................... กะแงๆๆๆๆ ลูกบ้าทามไมลูกทำกะพ่อแบบนี้แงงงง
พ่ออุสสาห์หวังดี แงงงง ลูกจายร้ายฮือๆๆๆ

เจ้าชายสคอล : อือ พ่อก็ได้พ่อผมไปร่วมงานพ่อเลิกร้องไห้เถอะผมอายเขา

พระราชาลากูน่า : ฮือๆๆๆ.... จริงนะ ฮือๆๆๆ

เจ้าชายสคอล : คะ...ครับ นี้ครับอมยิ้มผมให้

พระราชาลากูน่า : จริงง่ะ เย้ๆๆๆๆๆ อมยิ้ม

และพระราชาลากูน่าก็วิ่งไป ทำให้เจ้าชายสคอลนั่งปวดหัวอยู่ในงาน

-    - - - - - -- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
-    
รีนัว : เร็วสิยะยัยเซฟฟี่เด๋วประตูก็ปิดหรอก

เซฟฟี่ : ก็รีบอยู่ไงบ่นจังโว้ย

รีนัว : เร็วดิวะๆๆๆ

เซฟฟี่ : ..........................

รีนัว : เร็วดิ

เซฟฟี่ : โอ้ยไม่ไหวแล้วโว้ย บ่นอยู่นั้นแระฉันไม่ปลงไม่ไปแล้ว

รีนัว : หา!!!

เซฟฟี่ : ลงมาฉันจะจัดการแกแล้วก็เอาชุดแกสวมรอยเป็นนางเอกซะเลย 5555+

รีนัว : กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

- - - - - - - - - - - - - - - - ที่งานเลี้ยง- - - - - - - - - - - - - - - -

เออร์วิน : เจ้าชายขาเต้นรำกับหม่อมฉันนะเพคะ

เซล : ไม่นะเพคะ เต้นกะหม่อมดีกว่าคะ

เออร์วิน : ไม่นะฉันมาก่อนแก

เซล : กรี๊ดๆๆๆๆ ฉันจะเต้นกะเจ้าชาย

ทั้งสองสาวเอ้ย สองกระเทยก็ยืนเถียงกัน ทำให้เจ้าชายของเรา เดินออกมารอบๆงาน

และสคอลก็เห็น นางเอกของเราเดินเข้ามาในงานทำให้ผู้คนในงานตกตะลึงกันกับ.............
ความโทรมของเธอ

รีนัว : ว้าย ฟัดกับยัย เซฟฟี่มาลืมแต่งตัวใหม่เลย

และรีนัวก็วิ่งเข้าไปในห้องน้ำ หายไป1ชั่วโมง และออกมาด้วยมาดใหม่
เจ้าชายสคอลมองรันัวที่อยู่ในมาดใหม่อย่าไม่ค่อยสนใจแต่เธอไม่คิดอย่างนั้นละสิ

รีนัวทำท่าชี้นิ้วขึ้นฟ้าและสคอลก็ยังงงทำท่าเปร๋อ ทำให้รีนัวโกรธและเดินมา

รีนัว : มาเต้นกะดิฉันเพลงหนึ่งนะเพคะ

สคอล : เงียบ..................

รีนัว : นะคะ

สคอล : …………………..

อืมสงสัยต้องใช่ท่าไม้ตาย

รีนัว : จงเต้นรำกะดิฉัน  จงเต้นรำกะดิฉัน  จงเต้นรำกะดิฉัน  จงเต้นรำกะดิฉัน

สำเร็จดูท่าเจ้าชายของเราจะเสร็จยัยรี เจ้าชายสคอคทีโดนสะกดจิตได้ออกไปเต้นรำกับรีนัว

เออร์วิน :กรี๊ดดดดดดดดดดดดด นั้นนังรีนี้

เซล : ใช่ กรี๊ดคุณแม่ขา ทำไมนังรีมันมาอยู่ที่งานนี้ฮ่า แงงง มันสวยกว่าหนูเวลหนูเซลไม่ยอม


ไฟเซอร์ : คุณลูกขาใจเย็นๆนะเด่วแม่ไป ไล่มันเองลูกขา

ไซเฟอร์ : นี้ยัยรีนัวแก มางานนี้ทำไมยะ งานนี้ไม่เหมาะกับขี้ข้ายังเธอ

รีนัว :  แต่คุณแม่คะ คุณแม่บอกว่าถ้ามีชุดแล้วก็จะอนุญาตให้มาไม่ใช่หรือคะ

รีนัวพูดด้วยน้ำเสียงนางเอกเพื่อเรียกร้องความสนใจของเจ้าชายสคอลเต็มที่ แต่ว่าเจ้าชายของเราได้สลบน้ำลายยืดไปแล้วเพราะว่าเจ้แก่เล่น เต้นรำจังหวะหมอลำซิ่ง ทำเอาเจ้าชายเวียนหัว ไปหลับไปอีกนาน(อ้อมิหน้าถึงไม่ขัดขืน)

ไซเฟอร์ : หนอยยยยย นังไพร่ งานนี้ก็ไม่เหมาะกับแก่แล้วหัดเจียมตัมตัวสะบ้าง ไปตักน้ำใส่กระโหลกฉโงกดูเงาหัวตัวเองสะบ้างนะว่าแกกับฉันอยู่ในระดับไหน

  ผึง!!!

เสียงนางเอกของเราฟิวส์ขาด ทันใดนั้นนางเอกของเราก็ได้เปงนางร้ายในทันที

โครม ตูมตาม เพียะ แอฟฟฟฟฟฟฟ โครม ตุ๊บตัม

รีนัว : คำก็ไพร่ สองคำก็คนใช้ ฉันทำผิดอะไรกะแกนักหนาว้า แกตายยยย

รีนัวได้รุมตบ ตี ถีบ เตะ มารดาบุญธรรมของหล่อนอย่างเล็กน้อย โครม!!! (ไม่เล็กแล้วนี้)
หลังจากที่คุย(ตบ) แม่เลี้ยงเธอแล้ว เจ้าชายสคอลก็ตื่นขึ้น

เจ้าชายสคอล : อะ เกิดอะไรขึ้นผมหลับไปเหรอ

รีนัว : ไม่มีอะไรคะ เราไปเต้นรำกันต่อนะคะเจ้าชาย

รีนัวก็ได้ลากเจ้าชายสคอลไปเต้นรำต่อ โดยทิ้งให้แม่เลี้ยงยืน(นอน) อยู่ (*-*)

เซล/เออร์วิน : คุณแม่ค่า!!!!!



    เวลาแห่งความสนุกก็ได้ดำเนินไปเรื่อยๆเจ้าชายสคอลกับรีนัวได้เต้นรำอย่างสนุกสนาน(หรือป่าว)ทันใดนั้นเสียงนาฬิกาก็ดังขึ้นให้ปรากฏถึงว่าเป็นเวลา เทื่ยงคืนแล้ว

    เกร้ง !! เกร้ง!!

-อะเที่ยงคืนแล้วนี้เวทมนต์จะหมดไปไมนะ อะไม่หรอกเราคุย (ขู่) ยัยนางฟ้านั้นแล้วคงหรอกมัง-

โครม  ตุบ เสียงเปิดประตูวังดังขึ้น

สาวน้อยขับรถม้า เนื้อตัวที่สกปรกไปด้วยดิน เดินเข้ามาแล้วทะโกนว่า

เซฟฟี่ : แกยัยรีนัว แกบังอาจ ตบตี ฉันแล้วจำฉันไปฝังไว้ในสุสานข้างโบสถ์(โอย โหด)เพื่อจะจัดการฉันไม่ให้
บอกความจริงกับเจ้าชายใช่ไม แกฉันจะบอกความจริงให้หมดเลย ว่าแกเป็น ใคร ..............อุ๊บ โครม

หลังจากเซฟฟี่กำลังพูดอยู่ยัยรี ก้ได้วิ่งไปโค้ดลาย เซฟฟี่ ทำให้เธอสลบไป

-ยะแย่ แล้วขืนอยู่แบบนี้ความลับเปิดเผยแน่ ต้องรีบหนีไปก็ที่จะเกิดเรื่องยุ่งก่อนดีกว่า ง่าแต่เอ๊ะ เราอุสหาส์จับเจ้าชายสคอลได้แล้ว จะทิ้งไปเราก็อดเป็นเจ้าหญิงสิทำไงดี  โอะจริงสิเราก็ให้ของที่เจ้าชายสามารถติดต่อเราได้-

หลังจากที่รีนัวคิดอยู่เธอได้ถอดรองเท้าแก้ว อันสวยงามออกมาและคว้างไปหาเจ้าชายสคอลเพื่อหวังให้เป็นสิ่งของทีเจ้าชายสามารถหาเธอพบได้อีกครั้ง แต่ทว่า

ฟิ้ววววววว.....ฉัว !!! ฉูดดดด  

เจ้าชายสคอล “อ๊ากกกกก หน้าฉัน”

รีนัวคว้างรองเท้าแก้วสูงไปทำให้สนรองเท้าแก้วไปโดนหน้าเจ้าชายสคอล จึงทำให้เกิดเป็นแผลบากที่ใบหน้า
(อ้อ แผลนี้เกิดขึ้นจากแบบนี้นี้เอง 555+)

รีนัว : เอาซวยละสิ ตายแน่ตู แบบนี้ต้องหนีดิว้า

แล้วรีนัวก็วิ่งหนีโดยลากยัยเซฟฟี่ไปด้วยอย่างรวดเร็ว จนเธอลืมรองเท้าแก้วที่เป็นหลักฐานสำคัญที่จะเอาไว้จับเธอ(อ้าว รองเท้าแก้วเปลื่ยนความสำคัญไปแล้วเหรอ อิอิ)

เจ้าชายสคอล : ไปจับยัยนั้นมาเดี๋ยวนี้!!!


= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


หลังจากงานเลี้ยงนี้นนั้นเจ้าชายสคอลได้มีรับสั่งว่า ถ้าผู้ใดสวมรองเท้าแก้วนี้ได้ผู้นั้นจะถูกจับขังคุกและรอลงอาญา (ง่าในตามจริงต้องใครสวมได้จะได้แต่งงานับเจ้าชายไม่ใช่เหรอ)

ณ.บ้านท่านนายพล

รีนัว : แฮ่กๆ แย่แล้วตู ตาย ตาย ตาย ต้องรีบเก็บข้าวของหนีแล้วไม่งั้นตายแน่

นางฟ้าคริสนิส : อิอิ ไงจ๊ะแม่หนูน้อยจะรีบเก็บข้าวของไปไหนกัน

รีนัว : อะท่านนางฟ้าแสนสวยงาม โปรดช่วยฉันด้วยนะคะได้โปรด (ทีงี้พูดละเพราะเลยนะ)

นางฟ้าคริสนิส : อิอิ ได้จะจะช่วยไปอยู่ในที่ปลอดภัย

รีนัว :  จริงเหรอคะทีไหนเหรอคะ

นางฟ้าคริสนิส : ก็ในกรงขังไงละจ๊ะ วิงกาเดียม ปุกปุม ตุตะ โอมเพี้ยง

รีนัว : กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดไม่น่า

นางฟ้าคริสนิสได้เสกกรงขังขนาดใหญ่ขังรีนัวไว้

นางฟ้าคริสนิส : อิอิ บังอาจทำกับนางฟ้าแสนสวยอย่างฉันเหรอ อิอิ แกตายแน่ยัยรีนัวฉันจะจับแกให้เจ้าชายและฉันก็จะ ได้เป็นเจ้าหญิงได้แต่งกับเจ้าชาย โอ่ โฮ่ โฮ่ (ง่านางฟ้าถูกกิเลสครอบคงำ)

เซฟฟี่ : หนอยยัยนางฟ้าแก่แดด ฉันต่างหากละที่จะได้เป็นเจ้าหญิง

นางฟ้าคริสนิส  : หนอยแกแค่เป็นตัวประกอบไม่มีท่าสะหรอก

เซฟฟี่ : ว่าไงนะ

ผู้แต่ง : เอาละ เอาละ ไม่ต้องทะเลาะกัน(แล้วเราจะมาเสื/อกไรด้วยว่าคนแต่ง)

นางฟ้าคริสนิส :นี้ยัยคนแต่งเธอเป็นเจ้าของเรื่องเธอบอกไปเลยสิยะว่าใครเป็นนางเอกของเรื่อง แล้วใครจะได้แต่งกับเจ้าชายยะ บอกมาเดี๋ยวนี้นะ

เซฟฟี่/รีนัว :  ใช่ๆ หนูอิงอิง บอกมานะใครกันแน่

ผู้แต่ง : น่า ๆบอกก็ได้ คนที่เป็นนางเอกเรื่องนี้และได้เป็นเจ้าหญิงคือ.......

นางฟ้าคริสนิส/เซฟฟี่/รีนัว : คือ.....

ผู้แต่ง : คือ...............

นางฟ้าคริสนิส/เซฟฟี่/รีนัว : คือ.........................

ผู้แต่ง : เค้าไงละตัว โฮ่โฮ่ พวกเธอก็แค่ตัวละครคนที่ได้แต่งงานกับเจ้าชายสคอลและเป็นเจ้าหญิงก็คือฉันไง 5555+

นางฟ้าคริสนิส/เซฟฟี่/รีนัว : O.0

- - - - - - - - - - - - - - - - -  - - จบ - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
เบื้องหลัง

นางฟ้าคริสนิส/เซฟฟี่/รีนัว : ยัยคนแต่งแก่ตายแน่ ย้ากกกกกก!!! โครมคราม ตูมตาม ตูม ......

ผู้แต่ง : แอฟฟฟฟฟฟ .......นางเอกย่อมโดนนางร้ายรังแกเสมอ.......นี้คือความจริง-*-

นางฟ้าคริสนิส/เซฟฟี่/รีนัว : ยังไม่หน้ามาพูดอีก........... ตูมตาม ตุบตัม

ผู้แต่ง : *-*


จบแล้วหลังจากที่โดนตัวละคร ลุม สกรรม เกือบตายแหะๆๆๆ
หวังว่าคงสนุกนะคะ แล้วจะผลิตนิทานเรื่องต่อไปออกมาอีกนะ อุอุ