รักต่างตำแหน่งของยัยตกอับจอมโหด

 

บทนำ

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!! ฉันแผดเสียง 980 เดซิเบล - -v เพราะอะไรน่ะหรอ เพราะไอ้บอกบ้านรกไม่รับอย่างพวกบ้านั่นมาวิ่งไล่ฉัน...เพื่ออะไรย่ะ!!

หยุดเดี๋ยวนี้น่ะ !! ยัยตัวแสบ ไหนบอกว่าแน่ว่ะ แน่อ่ะฉันแน่อยู่แล้วย่ะ แต่นี่ แกเล่นยกมาทั้งตำบลเพื่อ.... คิดจะถล่มฉันตั้งแต่โครตเหง้าเลยรึไง ย่ะ!

หยุดให้โง่สิ ฟระ วิ่งต่อไป วิ่งต่อป๊ายยยย ขาฉันจะหลุดแล้วน่ะเฮ้ย!

โห ด่าฉันโง่หรอ มาตัวๆ มั๊ย ยัยเบื๊อก! เบื๊อก...เบื๊อกงั้นหรอ พวกแกมีสิทธิ์มาด่าฉันงั้นหรอ!?! เล่นของสูงไปมั้งไอ้พวกxxx

กึก! ฉันหยุดวิ่งแล้วหันไปมองมันด้วยตาที่ ขวาง บังอาจมาด่าฉันมันต้องลงมือกันหน่อย

มาตัวๆ งั้นหรอ ได้สิ^^* ฉันยิ้มให้มัน แบบเย็นยะเยือกสุดๆ ฉันเกลียด ทุกคนที่กล้ามาว่าฉัน- - แม้มันจะแค่สบถก็ตาม

หึหึ พูดง่ายดีนี่แม่หนู - -แม่หนูหรอ ฉันไม่ใช่หนู และไม่ได้ให้กำเนิดลูกหนูด้วย เพราะฉะนั้น ฉันมิใช่ แม่-หนู

....เกินไปม้างง เข้ามาสิ ขอร๊าบบบบ มันตั้งท่าวิ่งเข้ามาและ

แอ๊ก!! อุ๊บ คร่อก~ อวสานส้นบาทานิรันด์-แม่-หนู

มาสิ เมื่อกี๊ วิ่งไล่ฉันอยุ่....ไม่ใช่หรอ^^ ฉันส่งยิ้มแบบเฉือดเฉือนให้เป็นครั้งที่สอง นับว่าเป็นบุญตามันมาก เพราะฉันไม่นิยม ยิ้ม!

ทำไมเงียบไปละหืมมม ฉันถามออกไปอีกรอบ

เข้ามาหมดก็...ได้น่ะ ค่ะ บุญหูอีกแล้วที่มันได้ยินฉันพูดว่า ค่ะ แต่มันคงไม่มีประโยชน์อะไร หากในไม่กี่นาทีข้างหน้า พวกมันต้อง...ตาย

ทีงี้ละพุ่งมาเชียว หมาหมู่ชัดๆ- -;

พลั่ก

ตุ๊บ

ตั๊บ

โครม

แอ๊ก!

พลั่ก

ผัวะ

ตุ๊บๆ

ตื๊บๆๆๆๆ ให้ตาย- -

และ ณ ตอนนี้ This is group date

            ไร้น้ำยา- - สิ้นดี ไม่มีฝีมือเลยแต่ละคน น่าสมเพช เหอะ กลับบ้านดีกว่า ฉันคิดถึงเตียงนอนที่บ้านจังเลยยย อิๆ ขอแนะนำตัวก่อนน่ะ ฉันชื่อ แบล็กเบอร์รี่ เรียก แบล็ก หรือ เบอร์รี่ก็ได้ แต่ส่วนมากจะเรียกว่า แบล็กมากกว่า เพราะนิสัยฉันมั้ง ชื่อแบล็กฉันจะให้เรียกได้เฉพาะคนที่รู้จักเท่านั้น ถ้าไม่รู้จัก อย่ามาเรียกห้วนๆ เพื่อความปลอดภัยของ ชีพ... ฉันสูง 170 กว่า สูงมั๊ยละ ไม่ต้องตกใจ ตอนฉันเด็ก กินนมวันละ 10 กล่อง- - ผมฉันยาวถึงเอว และฉันเกลียดการมัดผม ถึงผมฉันยาว แต่ก็...ไม่เคยมีใครจิกหัวฉันได้ ถ้าจิกละก็ ตาย ตายและ ตาย ... ไอ้พวกเมื่อกี๊ คงจะเป็นลูกนน้องของไอ้หัวหน้าแก๊งเส็งเคร็ง ที่เพิ่งมีเรื่องกับฉัน และตอนนนี้ นอนอยู่ร.พ. ไม่เป็นไรมากหรอ แค่ฉันก้านคอ กับสกายคิกไปนะ คงไม่ตาย...มั้ง

ฉันเดินมาถึงซอยเข้าบ้านฉัน และพบว่า...

            O_O!!!

            T[]T This my house me!! ฉันเข้าไปหาบ้านซึ่งตอนนี้มันไม่ใช่บ้าน OH my god เพราะเจ้าจ๋า ช่วยบ้านลูกด้วย บ้านนนนนน ทำไมช่างเหมือนกองขยะ อย่างนี้ละ กระซิกๆ

            ฉันเดินเข้าไปในเอ่อ...บ้าน มองสภาพบ้านตอนนี้ซึ่งไม่ต่างอะไรกับบ้านใต้สะพานลอย บ้านที่ฉันรวบรวมเงินก้อนสุดท้ายที่มี ซื้อมัน และตอนนี้ มันเหลือเพียงเสา- - กับเศษขยะ เล็กน้อย..

            เอ๊ะ! นั่นอะไรหว่า?? ฉันอุทานออกมาเมื่อเห็นของบางสิ่ง อยู่ใต้หมอน ซึ่งวางอยู่บนพื้น ในสภาพที่ดูดี

            ฮะ เฮ้ยย เงิน เงินของช๊านนนนนนน~~ ฉันวิ่งเข้าไปตะครุบเงินประมาณ ห้าพันกว่าๆ ขึ้นมาจูบมาหอม มันยังอยู่อะ ดีใจจัง

            ฟิ้วววววว~~

แปะ! อะไรฟระ

            ฉันหยิบใบปลิวขึ้นมาและอ่านข้อความด้านใน

ประกาศหาผู้จัดการ จัดการทุกอย่างในบ้าน (คนใช้) เงินเดือนเดือนละ 3500 บาท รับสมัครตั้งแต่วันที่ 10-20 สิ.ค. 2552 ขอหน่อยก้านดี ร่างกายแข็งแรง แผนที่บ้านอยู่ข้างล่าง หรือติดต่อ 074-852xxx

            ผู้จัดการ แหมเรียกสะดิบดี ที่แท้ก็คนใช้- -แต่ก็น่าสน เพราะตอนนี้บ้านฉันก็ไม่มี- - ไปอาศัยเขาอยู่ก็ได้ พรุ่งนี้ก็ต้องไปซื้อยูนิฟร์อมของโรงเรียนอีก งานเยอะ-0-

            ผ่านมา สองชั่วโมงกว่าๆแล้วน่ะ! ยังไม่เจอไอ้บ้านบ้านั่นเลย- - อยู่ใต้ดินหรือไงว่ะ ลองเคาะๆดู

            โฮ่งๆหืม เสียงหมาหรอ อยู่ตรงไหนหว่า

            (- - )( - -) => ( o.o) => ( OoO) => ( O[]O)!!!!! กรี๊ดดดดด!!หมา หมาตายตาย หมาไล่ตามฉัน ถ้าพันธ์อื่นฉันจะไม่แคร์เลย เจือกเป็นพันธ์ล็อดไวเลอร์ อีกน่ะ ก๊าสสสสสสสสสสสส ไอ้หมาทรพีเอ๊ยยย

            ไปตายซะไอ้หมาบ้า ฉันตะโกนสุดเสียง แล้วหยิบเอากอนหิน หลอกว่าเป็นอาหารโยนไปไกลลิบลิ่ว มันถึงจะออกห่างตัวฉัน

            แฮ่กๆ โอย~ เหนื่อยชะมัด นี่บ้านใครอะ ฉันเงยหน้าขึ้นมอง แล้วก็พบกับ...

            เยส เซอร์! พบแล้ววว บ้านหลังนั้นน่ะเอง ที่ฉันบุกบ่าฝ่าฝันหามัน- -แต่ทุกอย่างก็เพื่อที่อยู่อาศัย

            ปิ๊งป่อง~~ ฉันกดออดหน้าบ้าน รออยู่สักพักก็มีคนวิ่งมาเปิดประตูให้

            มาแล้วค่า มาทำอะไรค่ะ^^ อยากบอกเหลือเกินว่าไปตายซะ ยิ้มสะ น่าสยดสยองสิ้นดี

            มาสมัครงาน ได้ข่าวว่าเขาเปิดรับ ไม่ใช่หรอไง ฉันพูดออกไป ด้วยหน้าตาที่เรียบเฉย

            เชิญด้านในเลยค่ะ^^ เลิกยิ้มได้แล้ว อุบาทว์- -

ฉันเดินตาม สาวใช้เข้าไปในบ้าน

            คุณนายค่ะ มีคนมาสมัครงานค่ะ เห็นมั๊ยดิฉันบอกแล้วว่าต้องมีคนมาสมัคร พูดเรื่องอะไรกันอ่ะ- -

            ก็ดี..เธอได้ไม่ต้องเหนื่อย มานี่สิ เธอน่ะ คุณนายมองหน้าฉันและพยักหน้าเล็กน้อย เป็นเชิงว่าให้เข้าไปหา ฉันเดินเข้าไปหา และ ทิ้งระยะห่างระหว่างตัวฉันกับ คุณนายเล็กน้อยตามมารายาท เธอมองฉันหัวจรดส้นบาทาด้วยสีหน้าที่เหมือนจะพอใจ ในร่างกายฉัน

            หน่วยก้านใช้ได้ เคยต่อยตีมั๊ย? อยากบอกเหลือเกินว่านิดหน่อย- -* แต่เดี๊ยนโกหกมิเป็นเจ้าค่ะ หุหุ

            ทุกวันค่ะ-*- ฉันพูดออกไป คุณนายยิ้มรับ เหมือนจะพอใจมาก หวังว่าเขาคงไม่ให้ฉันไปช่วยแบกเสาเข็มหรอกน่ะ ถามบ้าอะไรไม่รุ

            เอาเป็นว่า ฉันรับเธอเข้าทำงาน พรุ่งนี้ 6.30 ตื่นให้ทัน นอนห้องทรานซิสแล้วกัน เธอยังเรียนอยู่รึเปล่า คุณนายรับฉันทำงานแล้ว ฮูแล่ๆๆ~~~

            เรียนอยู่ค่ะ

            ที่ไหน ฉันยังเรียนอยู่ปี 2 เรียนด้านการบริหาร- - หัวสมองฉันเห็นกร้าวร้าวอย่างนี้ ได้เกียรติ นิยมทุกปีน่ะค่ะ^^

            เรียนอยู่ที่ เซอร์เทเลอร์ ค่ะ ฉันตอบออกไป คุณนายผงะเล็กน้อย โรงเรียนแห่งการต่อสู้- - มีเรื่องได้ทุกวัน แต่ระดับฉัน ไม่มีใครกล้ามามีเรื่องด้วยหรอก เว้นสะแต่ว่า พวกผู้ชายที่เก่งทางเรื่องต่อยตี ชอบมีเรื่องกับฉันประจำ ส่วนพวกสวะต่างๆ ก็ควรอยู่ในที่ๆ ควรอยู่ละมั้ง เหอะๆ

            เยี่ยม โรงเรียนลูกชายฉันพอดี จะได้ช่วยดูแลได้ เนอะ ทรานซิส ดูแลลูกชาย- - ฉันจำได้ว่า มันเป็นมหาวิทยาลัยไม่ใช่ ประถม น่ะค่ะ คุณนาย- - พูดอะไร งงน่ะค่ะเนี่ย~

            จริงค่ะคุณนาย^^ ยัยนี่ชื่อทรานซิสหรอ- - ขื่อคล้ายๆกับนักสู้อันดับหนึ่งของโรงเรียน เซนต์เทเรซ่าเลยอะ- -

            แล้วเธอชื่ออไรล่ะ คุณนายหันมาถามฉัน ซึ่งตอนนี้เมื่อยมาก จะให้ฉันยืนอีกนานมั๊ยค่ะ- -

            แบล็ก-เบอร์-รี่ ค่ะ ฉันตอบคุณนายทีละคำ ช้าๆ คุณนายยิ้มที่มุมปาก ส่อแววร้ายกาจ - - โครตน่ากลัวเลย (ประชด)

            ฉันชอบชื่อเธอ